Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. το Σεπτέμβριο του 2015 συμφώνησαν σε ένα προσωρινό δίκαιο διαμοιρασμό μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο.Θέσπισαν έναν διετή μηχανισμό μετεγκατάστασης για να ανακουφίζονται τα κράτη-μέλη πρώτης γραμμής. Η πραγματικότητα όμως απέχει πολύ. «Οι ηγέτες της Ε.Ε. συνεχίζουν να λένε ότι θέλουν να ενεργούν ανθρωπιστικά, όμως κάνουν τη διαδικασία μετεγκατάστασης πολύ αργή. Δεν τους νοιάζει πώς ζούμε εδώ», λέει η Soushi, μια γυναίκα από το Ιράκ στην πρόσφατη έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας, υπό τον τίτλο «Έχουμε Χάσει Κάθε Ελπίδα».
Το πρόγραμμα όμως έχει αποτύχει να υλοποιηθεί. Οι αιτούντες άσυλο από τα προσωρινά κέντρα φιλοξενίας στην Ελλάδα δεν μετακινούνται σε μόνιμες κατοικίες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Μόνο 3.734 αιτούντες άσυλο μεταφέρθηκαν από την Ελλάδα σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες έως τις 14 Σεπτεμβρίου 2016. Το πρόγραμμα δημιουργήθηκε για την ελάφρυνση πίεσης προς την Ελλάδα,αλλά και για τους αιτούντες άσυλο να βρεθούν υπό την προστασία άλλων Ευρωπαϊκών χωρών που έχουν τους κατάλληλους πόρους για την φιλοξενία τους. Δυστυχώς όμως μια σειρά από εμπόδια πολιτικού χαρακτήρα δυσχεραίνουν την υλοποίηση του προγράμματος.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καλέσει τα κράτη-μέλη να ανταποκρίνονται στις αιτήσεις μετεγκατάστασης μέσα σε δύο εβδομάδες. Αντιθέτως οι αιτούντες άσυλο περιμένουν μέχρι και τέσσερις μήνες έως την πραγματική μεταφορά τους. Αυτή η κατάσταση αναπόφευκτα οδηγεί σε απογοήτευση και υπονομεύει την εμπιστοσύνη στο πρόγραμμα, με αποτέλεσμα το σχετικά χαμηλό ποσοστό ανθρώπων που έχουν υποβάλει αίτηση μέχρι σήμερα.
Επίσης αξίζει να σημειωθεί πως οι πρεσβείες και τα προξενεία στην Ελλάδα θα μπορούσαν να εκδίδουν θεώρηση εισόδου για ανθρωπιστικούς λόγους ώστε να επιτρέψουν στους αιτούντες άσυλο να ταξιδεύουν νόμιμα και με ασφάλεια σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου θα μπορούσαν να υποβάλουν αίτημα ασύλου. Τα ευρωπαϊκά κράτη μπορούν επίσης να χορηγούν θεώρηση εισόδου για λόγους εργασίας μέσω των προξενικών αρχών τους στην Ελλάδα. Αυτές είναι κάποιες λύσεις που έχουν στα χέρια τους οι Ευρωπαίοι ηγέτες αλλά συνεχίζουν να εθελοτυφλούν πως δεν υπάρχει καμία λύση στο θέμα του προσφυγικού. Η πολιτική βούληση,στοιχείο απαραίτητο,για την λύση του προβλήματος δυστυχώς λείπει και οι επιλογές στενεύουν με γοργούς ρυθμούς.
