Τις τελευταίες ημέρες στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υπάρχει ένα ζήτημα παράλληλα με το σκάνδαλο της διαπλοκής και της διαφθοράς το οποίο, ηθελημένα ή άθελά τους, έχει επισκιαστεί με θέματα εντυπωσιασμού, με θέματα αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από το μεγάλο ξεπούλημα της Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας που κοστολογείται με 1,2 τρις ευρώ.
Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων, η δηλωμένη στην εφορία ακίνητη περιουσία φυσικών και νομικών προσώπων, καθώς και η ακίνητη δημόσια περιουσία, μαζί με τις Δημοσιές Επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας, αθροίζονται σε αξία σε ένα ποσό που αγγίζει τα 1,2 τρισ. ευρώ και το οποίο πλέον δεν θα τυγχάνει της προστασίας του Δημοσίου αλλά θα είναι στα χέρια ιδιωτικών συμφερόντων και ειδικά μη ελληνικών. Να σημειωθεί πως οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι 122 δισ. ευρώ. Η δηλωμένη αξία της ακίνητης περιουσίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων –βάσει της οποίας υπολογίζεται ο ΕΝΦΙΑ- ανέρχεται σε 700 δισ. ευρώ. Την ίδια στιγμή τα περισσότερα από 71.000 ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου έχουν αντικειμενική αξία 272 δισ. ευρώ (σύμφωνα με την Κτηματική Εταιρείας του Δημοσίου (ΚΕΔ). Τέλος, η αξία των ΔΕΚΟ και άλλων νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, μετοχές των οποίων ελέγχει το Δημόσιο αποτιμώνται στα 7 δισ. ευρώ (εξ αυτών συμμετοχές ύψους τα 5,8 δισ. ευρώ θα αξιοποιηθούν από το ΤΑΙΠΕΔ).
Σε πλήρη υλοποίηση των πολιτικών του Μνημονίου που «αποδεσμεύουν» από τον στενό κρατικό έλεγχο την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τη λειτουργία της φορολογικής διοίκησης, τη λειτουργία των τραπεζών, αλλά και τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους, προχωρεί η κυβέρνηση με νομοθετικές πρωτοβουλίες που είναι σε πλήρη εξέλιξη. Πολλοί υποστηρίζουν με την νομοθετική αυτή πρωτοβουλία πως το κράτος θα απολέσει τον παρεμβατικό του ρόλο σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, γιατί όλα θα ελέγχονται από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, από το ΔΝΤ και από την κομισιόν στα πλαίσια του Υπερταμείου που δημιουργήθηκε πρόσφατα.
Το νέο Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων θα είναι μια ανεξάρτητη αρχή εσόδων η οποία θα λογοδοτεί μόνο στην ελληνική βουλή. Θα ελέγχει το σύνολο της ακίνητης, αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, πουλώντας κατά βούληση τα δημόσια assets. Με αυτό υπάρχουν φόβοι πως η νέα Αρχή θα αποτελέσει ένα μηχανισμό αυτόματων κατασχέσεων και πλειστηριασμών για όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις ή στις ρυθμίσεις που έχουν κάνει με την εφορία. Δηλαδή τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς, μεγάλο κομμάτι της ιδιωτικής περιουσίας θα αλλάξει χέρια όχι μέσω του τραπεζικού συστήματος, αλλά μέσω της φορολογικής διοίκησης.
Κάποτε οι εκπρόσωποί μας φώναζαν κραυγαλέα πως δεν θα αφήσουν κανέναν να πειράξει την δημόσια περιουσία, έλεγαν πως κανένα νοικοκυριό και επιχείρηση δεν θα περάσει στα χέρια τραπεζίτη, δήλωναν πως θα υπερασπιστούν τα συμφέροντα των πολιτών και του κράτους. Όμως, πριν ανέβουν στην εξουσία έλεγαν λόγια δίχως αντίκρισμα, έλεγαν λόγια εντυπωσιασμού προκειμένου να πείσουν τον κόσμο να τους ψηφίσει. Ενώ τώρα που είναι στην εξουσία, σαν μαριονέτες κάνουν τα όσα συμφώνησαν και αν άμεσα γίνουν εκλογές όποιος και να ανέβει θα κάνουν ότι ξεκίνησαν να κάνουν οι προηγούμενοι. Το πολιτικό κατεστημένο ενδιαφέρεται μόνο στο να “ρίξει άπλετο φως” με προ ημερησίας συζήτηση για την διαπλοκή και τη διαφθορά.
Με λίγα λόγια όλα βρίσκονται προς πώληση, προς αναζήτηση αγοραστών και επενδυτών. Οι εκπρόσωποί μας ξεπούλησαν την χώρα για 99 ολόκληρα χρόνια. Αν τελικά ιδιωτικοποιηθούν όλα, από που θα έχει έσοδα το κράτος; Από την υπερφορολόγηση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων;
