O Αλέκος Αλεξανδράκης έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους μεγαλύτερους ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου. Γεννήθηκε 27 Νοεμβρίου 1928 στην Αθήνα, σε μια οικογένεια με καταγωγή από τη Μάνη. Αγαπημένο του άθλημα ήταν η ξιφασκία, καθώς στα 15 του χρόνια έγινε μέλος της εθνικής ομάδας, ένα χρόνο μετά μπήκε στη σχολή Δοκίμων, καθώς ήθελε να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού. Ωστόσο, η παρέμβαση του φίλου του, Νίκου Καζή, τον οδήγησε στον χώρο του θεάτρου. Μετά από επιτυχημένες εξετάσεις, εισήχθη στη Δραματική Σχολή, όπου ξεχώρισε και καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. Η καριέρα του στον κινηματογράφο και την τηλεόραση ήταν εξαιρετικά πλούσια, συμμετέχοντας σε πολλές ταινίες και σειρές, κερδίζοντας την εκτίμηση και τον σεβασμό του κοινού και των συναδέλφων του.
Τα πρώτα βήματα του Αλέκου Αλεξανδράκη
Αρχικά, ο Αλέκος Αλεξανδράκης επιθυμούσε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία, γι’ αυτό τον λόγο είχε αποφασίσει να μεταβεί στο Λος Άντζελες για να σπουδάσει κινηματογραφική σκηνοθεσία. Όμως, όπως είχε πει σε συνέντευξη του, το θέατρο τον μάγεψε τόσο πολύ που εν τέλει ασχολήθηκε με αυτό. Ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο το 1949, προκαλώντας ενθουσιώδεις αντιδράσεις από τους κριτικούς και το κοινό με τις ερμηνείες του. Ο Αιμίλιος Χουρμούζιος στην Καθημερινή τον αποθέωσε, ενώ και ο Φιλοποίμην Φίνος του έδωσε την ευκαιρία να εκφραστεί στον κινηματογράφο. Από τότε, συμμετείχε σε πληθώρα ταινιών και θεατρικών παραστάσεων, κερδίζοντας τον τίτλο του μεγαλύτερου ηθοποιού της εποχής του. Επίσης, επέδειξε το ταλέντο του και ως σκηνοθέτης, διευθύνοντας διάφορα έργα στο θέατρο και προσθέτοντας την αίγλη του στον κινηματογράφο με τη σκηνοθετική του προσέγγιση. Εργάστηκε με διάσημους συναδέλφους και πρωταγωνίστριες, δημιουργώντας μια σειρά από αξέχαστες ερμηνείες και στιγμές στον κινηματογράφο και το θέατρο. Συνολικά, πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 75 κινηματογραφικές ταινίες, μερικές εκ των οποίων είναι οι εξής: Ο Βαφτιστικός, Στέλλα, Το νησί των γενναίων, Ραντεβού στην Κέρκυρα, Δεσποινίς διευθυντής, Δάκρυα για την Ηλέκτρα, Όμορφες μέρες, Η κόμησσα της Κέρκυρας, Η Μαρία της σιωπής, Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο και Τα παιδιά της χελιδόνας.
Ο ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου: Επαγγελματική σταδιοδρομία
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης έκανε τη πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο στο έργο “Φθινοπωρινή Παλίρροια”. Tην εποχή εκείνη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Κατερίνας Ανδρεάδη, η οποία αναζητούσε έναν ικανό ηθοποιό για το έργο “Φθινοπωρινή Παλίρροια”. Ο Αλέκος εντυπωσίασε την Κατερίνα με το ταλέντο του και κέρδισε τον ρόλο, κάνοντας τα πρώτα του βήματα στο θέατρο τον Ιούλιο του 1949 και ενθουσιάζοντας τους κριτικούς. Η απήχησή του στο κοινό ήταν τεράστια, κερδίζοντας αναγνώριση από διάσημους κριτικούς, όπως ο Αιμίλιος Χουρμούζιος και ο Φιλοποίμην Φίνος. Το ίδιο έτος, κάνοντας το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο με την ταινία “Δύο Κόσμοι”, απέδειξε το εντυπωσιακό του ταλέντο και κέρδισε τον τίτλο του μεγαλύτερου γόη της εποχής.
Εκτός από τον ρόλο του θιασάρχη που επιτέλεσε για τουλάχιστον 35 χρόνια από το 1956, ο Αλέκος Αλεξανδράκης ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνοθεσία θεατρικών έργων και ταινιών. Ανάμεσα στις ταινίες που σκηνοθέτησε βρίσκονται ο “Θρίαμβος” (1960) με τον Καρύδη-Φουκς και η “Συνοικία το όνειρο” (1961), Με αφορμή όμως εκείνη τη ταινία, ο Αλέκος Αλεξανδράκης έφτασε στην αποκορύφωση της καριέρας του ως σκηνοθέτης με την απόφασή του να δημιουργήσει το νεορεαλιστικό δράμα “Συνοικία το Όνειρο”. Αυτή η ταινία αναδείχθηκε ως ένα αριστούργημα που αποτέλεσε όχι μόνο έναν σημαντικό σταθμό στην ίδια του την καριέρα του, αλλά και μια από τις κορυφαίες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών. Η επιτυχία της συνέβαλε στην καθιέρωσή του ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της χώρας και ανέδειξε την ικανότητά του να αντιλαμβάνεται και να αναπαριστά τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της εποχής του με βάθος και ευαισθησία. Όμως αναγνωρίστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά απαγορεύτηκε η προβολή της λόγω λογοκρισίας. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίες Ελληνίδες ηθοποιούς εκείνη την εποχή, όπως η Μελίνα Μερκούρη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Καρέζη, η Μάρω Κοντού και η Ζωή Λάσκαρη.
Η προσωπική ζωή του Αλέκου Αλεξανδράκη
Η πολιτική δράση του Αλέκου Αλεξανδράκη
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης ήταν πολιτικά ενεργός, υποστηρίζοντας προοδευτικές απόψεις και παρουσιάζοντας μαχητική αριστερή στάση. Οι πολιτικές του θέσεις προκάλεσαν διαμάχες στον χώρο της τέχνης και της κοινής γνώμης, όπως όταν υποστήριξε τον Μανώλη Γλέζο τη δεκαετία του ’60. Μέσα από διάφορες συνεντεύξεις, εξέφρασε τις απόψεις του για την πολιτική, την αριστερά, τη δεξιά, και την ΕΠΟΝ.
Τα τελευταία χρόνια του Αλέκου Αλεξανδράκη
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία υποκριτικής στο Εργαστήρι του Διαμαντόπουλου. Το 2001, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής για τη σπουδαία του συνεισφορά στον χώρο της τέχνης. Τη σεζόν 2000-2001, πρωταγωνιστεί στη τελευταία του σειρά “Να με προσέχεις” του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Έπειτα μετά από τέσσερα χρόνια, στις 8 Νοεμβρίου 2005, απεβίωσε από καρκίνο του πνεύμονα.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σ’ αυτό το άρθρο:
Αλέκος Αλεξανδράκης: 95 χρόνια από τη γέννησή του, www.ertnews.gr (Τελευταία πρόσβαση 25/03/2024)
Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο μεγαλύτερος γόης του ελληνικού σινεμά, www.sansimera.gr (Τελευταία πρόσβαση 25/03/2024)
Η μηχανή του χρόνου: Αλέκος Αλεξανδράκης Α’ και Β’ μέρος, www.youtube.com (Τελευταία πρόσβαση 28/03/2024)