Θα έλεγε κανείς πως το να θεωρηθεί κάποιος ηγέτης μια χώρας αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα μεγαλύτερα αξιώματα στη ζωή του ανθρώπου. Και, αντικειμενικά, δεν έχει καθόλου άδικο, όποιος και αν είναι εκείνος που το υποστηρίζει αυτό, καθώς πράγματι το να ανακαλύψει κάποιος και να περπατήσει το δύσβατο μονοπάτι που οδηγεί στην ηγεσία ενός ολόκληρου λαού, καθόλου εύκολη υπόθεση δεν είναι. Πόσο μάλλον όταν προέρχεται από ένα μέρος και πιο συγκεκριμένα από μια εποχή που τον έχει κάνει να πιστέψει πως όσο και αν προσπαθήσει, όσο ικανός κι αν είναι, δεν θα μπορέσει ποτέ να ηγηθεί. Ωστόσο, όχι όλοι οι άνθρωποι δέχονται τα πράγματα ως έχουν και προσπαθούν να τα αλλάξουν με όλη τους την δύναμη. Κάποιοι σιωπηλά, άλλοι φωναχτά.
Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και η Εβίτα Περόν,η οποία πηγαίνοντας κόντρα στο κατεστημένο, κατάφερε να φέρει ριζικές αλλαγές στη χώρα της Αργεντινής.
Παιδική ηλικία
Η Μαρία Εύα Ντουάρτε ντε Περόν (María Eva Duarte de Perón) γεννήθηκε στην Πάμπα της Αργεντινής, σε ένα μικρό αγροτικό χωριό, ονομαζόμενο Λος Τόλδος ακριβώς πριν έναν αιώνα. Ο πατέρας και η μητέρα της είχαν καταγωγή από την Γαλλία και την Ισπανία αντίστοιχα. Οι γονείς της δεν παντρεύτηκαν ποτέ, καθώς ο πατέρας ήταν ήδη παντρεμένος την χρονική περίοδο που ξεκίνησε την δεύτερη οικογένειά του με την μητέρα της Περόν. Το φαινόμενο αυτό -ένας άντρας να έχει δύο ή παραπάνω οικογένειες- ήταν αρκετά συνηθισμένο για την εποχή εκείνη. Όχι όμως και πλήρως αποδεκτό από την ευρύτερη κοινωνία.
Αν και ο πατέρας της βρισκόταν σε καλή οικονομική κατάσταση, όντας πλούσιος γαιοκτήμονας, τα παιδικά της χρόνια και των αδελφών της ήταν κάθε άλλο παρά εύκολα. Κάποια στιγμή, πολύ νωρίς στην ζωή της, ο πατέρας της τους εγκατέλειψε, αφήνοντάς τους οικονομικά αβοήθητους και κοινωνικά στιγματισμένους, οδηγώντας τους σε πλήρη περιθωριοποίηση.
Οι πληγές που προκλήθηκαν στην Εβίτα Περόν στην παιδική και εφηβική της ηλικία, δεν επουλώθηκαν ποτέ ολοκληρωτικά. Μάλιστα, αργότερα στην ζωή της η Εβίτα είχε αποπειραθεί να πλαστοποιήσει το πιστοποιητικό γεννήσεώς της -στο οποίο ο πατέρας της δεν είχε επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί το όνομά του- σε μια απόπειρα να σβήσει και το τελευταίο ίχνος του παρελθόντος της που τόσο την βασάνιζε.
Το κυνήγι του ονείρου και η γνωριμία με τον Χουάν
Σε ηλικία 15 ετών και ύστερα από μια επιτυχημένη εμφάνιση σε μια τοπική θεατρική παράσταση, η έφηβη Εβίτα αποφάσισε να εγκαταλείψει την πατρίδα της και να εγκατασταθεί μόνιμα στην πρωτεύουσα της Αργεντινής. Ο στόχος της πηγαίνοντας στο Μπουένος Άιρες ήταν να πραγματοποιήσει το όνειρό της και να γίνει μια επιτυχημένη ηθοποιός.
Από το 1934 έως και το 1942, η νεαρή Περόν κατάφερε να φτάσει τις προσδοκίες που η ίδια είχε θέσει και πραγματοποίησε το όνειρό της, ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια που εμφανίστηκαν στον δρόμο της. Το 1942 όμως, ύστερα από απόφαση της ίδιας, μπήκε ένα τέλος στην σύντομη καριέρα της.
Κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο στην ζωή της λοιπόν, η Εβίτα δεν άργησε καθόλου να ανοίξει το επόμενο, το οποίο ήταν και το πιο σημαντικό της ζωής της. Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, η Περόν ξεκίνησε να ασχολείται με την πολιτική, αποχαιρετώντας για πάντα την υποκριτική.
Το 1944, με αφορμή έναν σεισμό που έλαβε μέρος στο Σαν Χουάν της Αργεντινής, αφήνοντας 10.000 νεκρούς, ο Χουάν Περόν, τότε γραμματέας του εργατικού κόμματος της Αργεντινής, διοργάνωσε φιλανθρωπική εκδήλωση, στην οποία παρευρέθηκε και η Εβίτα. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή του μελλοντικού προεδρικού ζεύγους της Αργεντινής που μετέβαλλε τόσο τα πολιτικά, όσο και τα κοινωνικά δεδομένα της χώρας.
Ένα χρόνο αργότερα από την γνωριμία τους, ο Χουάν και η Εβίτα παντρεύτηκαν και ένα χρόνο αργότερα από τον γάμο τους ο Χουάν Περόν εξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής, καθιστώντας έτσι την Εβίτα ως Πρώτη Κυρία της Αργεντινής σε ηλικία 27 ετών.
Η πολιτική δράση της Εβίτα Περόν
Από την πρώτη της στιγμή ως Πρώτη Κυρία, η Εβίτα αρνήθηκε να αρκεστεί σε έναν επιφανειακό ρόλο και διεκδίκησε ουσιαστικά καθήκοντα στην διακυβέρνηση της χώρας.
Διετέλεσε ανεπίσημα καθήκοντα ως υπουργός Υγείας και Εργασίας. Απευθυνόμενη κυρίως στα εργατικά στρώματα της Αργεντινής, από τα οποία προερχόταν και η ίδια, υπήρξε υπεύθυνη για σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς των εργατών, αλλά και για αξιοσημείωτες βελτιώσεις στις συνθήκες εργασίας. Πετυχαίνοντας αυτά, κατάφερε να εξασφαλίσει την πλήρη υποστήριξη των εργατικών σωματείων της Αργεντινής για το κόμμα του συζύγου της, αλλά και την αγάπη τους προς το πρόσωπό της.
Συγκέντρωσε την προσοχή της και διέθεσε όλες τις δυνάμεις της, έχοντας ως πρωταρχικό σκοπό την βελτίωση των συνθηκών ζωής των φτωχών, καθώς και την εξασφάλιση περισσοτέρων δικαιωμάτων για τις γυναίκες, για τις οποίες μαχόταν ασταμάτητα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί πως λίγο μετά τη νίκη του Περόν στις εκλογές κατοχυρώθηκε για πρώτη φορά στην Αργεντινή, μετά από παρεμβάσεις της κυβέρνησης γενικά και της Εβίτας ειδικά, το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Η επιτυχία αυτή θεωρήθηκε ολοκληρωτικά επίτευγμα της Εβίτας από τον λαό της Αργεντινής. Σύντομα μετά από αυτή τη νίκη, η Περόν προχώρησε στην δημιουργία του γυναικείου περονικού κόμματος, το οποίο και αποτέλεσε το πρώτο γυναικείο πολιτικό κόμμα του έθνους. Το κόμμα απαρτίστηκε από 500.000 μέλη.
Μισό εκατομμύριο γυναίκες -και αργότερα πολλές περισσότερες- που λίγα χρόνια πριν δεν είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν, τώρα πλέον είχαν την δυνατότητα να ασχολούνται ενεργά με την πολιτική ζωή της χώρας τους.
Αν και η ίδια δεν δήλωσε ποτέ δημόσια ότι είναι φεμινίστρια, οι πράξεις της σίγουρα δήλωναν πως είναι.
Το φιλανθρωπικό ίδρυμα Εύα Περόν
Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα που η Εβίτα Περόν κατάφερε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της ήταν το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα Εύα Περόν, το οποίο ίδρυσε και διηύθυνε.
Οι δωρεές προέρχονταν τόσο από τη ίδια, όσο και από την κυβέρνηση και διάφορες ενώσεις, ιδιώτες, ανθρώπους του χώρου του θεάματος, η Καθολική Εκκλησία κ.ά.
Τα χρήματα από τις δωρεές προορίζονταν αρχικά για την αγορά ρούχων και φαγητού για τους απόρους. Αργότερα, όμως, τα χρήματα που συγκέντρωνε το ίδρυμα κάλυπταν συντάξεις ηλικιωμένων, σπίτια για τους άστεγους, ίδρυση σχολείων,νοσοκομείων, αλλά και βιβλιοθηκών. Πέρα από αυτά, το ίδρυμα πρόσφερε και πολλές θέσεις εργασίας, μεγαλώνοντας την αξία του ακόμη περισσότερο.
Η Εβίτα φρόντιζε να είναι πάντα παρούσα στις δράσεις του ιδρύματός της και πάντα συναντούσε όλους τους ανθρώπους που κατέφευγαν στο ίδρυμα για να βοηθηθούν, δίνοντάς τους έτσι όχι μόνο υλικά αγαθά, αλλά και την απεριόριστη προσοχή και στήριξή της.
Αν και το έργο της ήταν τεράστιο, η ζωή της, δυστυχώς, ήταν πολύ σύντομη.
Η Εβίτα Περόν έφυγε από την ζωή το 1952 από καρκίνο σε ηλικία 33 ετών.
Μέσα σε λίγα χρόνια, ωστόσο, κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα της χώρας της, να αφήσει πίσω της μια τεράστια κληρονομιά και να κερδίσει διακαιωματικά τον τίτλο του Πνευματικού Ηγέτη του Έθνους από το Κογκρέσο της Αργεντινής.
Η γνωστή Αμερικανίδα τραγουδίστρια Madonna ερμηνεύει το “Dont cry for me Argentina” στο μιούζικαλ “Εβίτα Περόν”, αφιερωμένο στην Εύα Περόν.
Πηγές
https://en.wikipedia.org/wiki/Eva_Peron
https://www.thoughtco.com/biography-of-maria-eva-evita-peron-2136354
https://www.biography.com/political-figure/eva-per%C3%B3n
