Στις 14 Φεβρουαρίου του 1991 θα συντελεστεί το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας στην Βαγδάτη. Κατά την διάρκεια της λεγόμενης «Καταιγίδα της Ερήμου», βόμβα πέφτει από αεροπλάνο αμερικανικών δυνάμεων και διαπερνά ένα καταφύγιο αμάχων στη Βαγδάτη. Ο απολογισμός είναι τραγικός, αφού 300 περίπου γυναικόπαιδα χάνουν την ζωή τους. Η επιχείρηση με την κωδική ονομασία η «Καταιγίδα της Ερήμου» θα διαρκέσει ένα μήνα και δέκα ημέρες, ενώ θα σκοτωθούν περίπου 20.000 – 35.000 στρατιώτες. Την ίδια στιγμή, πάνω από 3.000 άμαχοι θα χάσουν την ζωή τους. Από άλλες πηγές οι άμαχοι είχαν φτάσει τον αριθμό των 100.000 και οι τραυματίες τους 63.000 χιλιάδες. Ήταν ο πρώτος πόλεμος στην ιστορία σε ζωντανή μετάδοση από τα ΜΜΕ.
Ο πόλεμος στον Περσικό Κόλπο με στόχο τα πετρέλαια
Τον Αύγουστο του 1990, ο Ιρακινός δικτάτορας Σαντάμ Χουσεΐν, διατάσει την εισβολή και την κατοχή του Κουβέιτ, το οποίο είναι ένα μικρό πετραλαιοπαραγωγό κράτος στον Περσικό Κόλπο. Ο Χουσεΐν, έχει ως στόχο το πετρέλαιο, έτσι ώστε να μπορέσει να ακυρώσει ένα μεγάλο τμήμα του χρέους του Ιράκ απέναντι στο Κουβέιτ αλλά και να αυξήσει την Ιρακινή δύναμη. Αυτός ήταν ο περιβόητος Πόλεμος του Περσικού Κόλπου που είχε διάρκεια από το 1990 – 1991.
Η μέρα που το Ιράκ εισβάλλει στο Κουβέιτ
Οι εντάσεις στον Περσικό Κόλπο ξεκίνησαν όταν ο Χουσεΐν, στις 17 Ιουλίου του 1990, εξαπέλυσε τηλεοπτική λεκτική επίθεση στο Κουβέιτ αλλά και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, σχετικά με την υπέρβαση των ποσοστώσεων εξαγωγής πετρελαίου. Στις 18 Ιουλίου, το Κουβέιτ κατηγορήθηκε για κλοπή πετρελαίου από το κοίτασμα Al-Rumaylah, το οποίο βρισκόταν ανάμεσα στα σύνορα Ιράκ – Κουβέιτ. Και ενώ ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών, αυτές τερματίστηκαν την 1η Αυγούστου του ίδιου χρόνου.
Στις 2 Αυγούστου του 1990, οι ιρακινές τεθωρακισμένες μεραρχίες εισέβαλλαν στο Κουβέϊτ. Παρά τις διαβεβαιώσεις του Χουσεΐν στον Χόσνι Μουμπάρακ, ότι το Ιράκ δεν θα χρησιμοποιήσει βία, η απάντηση της διεθνούς κοινότητας ήταν άμεση και καταλυτική. Τα Ηνωμένα Έθνη, απαίτησαν την αποχώρηση του Ιράκ από το Κουβέϊτ, επιβάλλοντας επιπλέον εμπορικό εμπάργκο.
Η καταδίκη της εισβολής και το εμπάργκο
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών θα απαντήσει αστραπιαία. Στις 6 Αυγούστου 1990, θα εγκρίνει ψήφισμα (661), στο οποίο θα καλεί όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ, να προστατεύσουν το Κουβέιτ. Επιπλέον, θα απαγορεύσει κάθε είδους εμπορική δραστηριότητα των χωρών μελών με το Ιράκ. Στις 7 Αυγούστου, τα αμερικανικά στρατεύματα θα σταλούν στην Σαουδική Αραβία, ενώ ο Χόσνι Μουμπάρακ, θα καλέσει τους Άραβες ηγέτες για μια έκτακτη σύνοδο κορυφής. Στις 10 Αυγούστου, 12 από τις 21 χώρες θα καταδικάσουν με ψήφισμα τους την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ. Το τελευταίο, μάλιστα, θα το υποστηρίξουν και τα κράτη του Αραβικού Κόλπου, όπως η Αίγυπτος και η Συρία.
Ο Ιρακινός στρατός και οι άμαχοι όμηροι ως ανθρώπινες ασπίδες
Μετά την εισβολή στον Περσικό Κόλπο, περισσότεροι από 600.000 ντόπιοι κάτοικοι θα παραμείνουν εκεί, αφού οι ιρακινές δυνάμεις θα απαγορεύσουν κάθε είδους εξόδου από τη χώρα. Όμως, δεν θα παραμείνουν μόνο σε αυτό, αλλά θα τους χρησιμοποιήσουν ως «ανθρώπινες ασπίδες» σε στρατηγικούς στρατιωτικούς και βιομηχανικούς χώρους. Στις 28 Αυγούστου, και μετά την προσάρτηση του Κουβέιτ, ο Χουσεΐν θα δηλώσει πως θα επιτρέψει στα γυναικόπαιδα να φύγουν. Ανάμεσα στους ομήρους θα βρεθούν και πολιτικά πρόσωπα και διασημότητες στης Βαγδάτης. Έκκληση υπέρ τους έκαναν ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Τόνι Μπλερ, ο πρωταθλητής πυγμάχος Μοχάμεντ Άλι κτλ. Τελικά, στις 6 Δεκεμβρίου του 1990 θα απελευθερωθούν.
«Καταιγίδα της Ερήμου» και ο ρόλος των έξυπνων βομβών
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 17ης Ιανουαρίου του 1991, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, θα δώσει εντολή στα αμερικανικά στρατεύματα να επιτεθούν στον ιρακινό στρατό. Ο Αμερικανός στρατηγός Νόρμαν Σβάρτσκοπφ Τζούνιορ, θα ηγηθεί της επιχείρησης «Καταιγίδα της Ερήμου», η οποία θα έχει ως στόχο τον μαζικό βομβαρδισμό του στρατού του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ. Η στρατιωτική τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ ήταν πρόσφατα ανεπτυγμένη και σαφώς καλύτερη.
Επίσης, ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που χρησιμοποιήθηκε ο όρος «έξυπνες βόμβες». Αυτές στόχευαν στην καταστροφή των υποδομών, έτσι ώστε οι ανθρώπινες απώλειες να είναι όσο το δυνατό λιγότερες. Ως απάντηση σε όλα αυτά ο Χουσεΐν εκτόξευε πυραύλους SCUD στη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. Ο Μπους ανταπάντησε με πυραύλους Patriot, οι οποίοι και κατέστρεψαν τους ιρακινούς πυραύλους. Οι ΗΠΑ κήρυξαν κατάπαυση των πυρών στις 28 Φεβρουαρίου του 1991, ενώ οι ιρακινοί στρατηγοί παραδόθηκαν στις 3 Μαρτίου. Αυτό ήταν και το τέλος του Σαντάμ Χουσεΐν.
Ακολουθεί σύνδεσμος με βίντεο σχετικά με τον Πόλεμο στον Περσικό Κόλπο και την «Καταιγίδα της Ερήμου»:
http://www.youtube.com/watch?v=_0x2hPqaOSs&ab_channel=SotirisDanezis
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Persian Gulf War. Ανάκτηση από www.history.com. Τελευταία πρόσβαση στις 11/2/2ο22.
LACQUEMENT JR Α. R. (2020). THE GULF WAR 30 YEARS LATER: SUCCESSES, FAILURES, AND BLIND SPOTS. Ανάκτηση από warontherocks.com. Τελευταία πρόσβαση στις 11/2/2ο22.
Taylor A. (2016). Operation Desert Storm: 25 Years Since the First Gulf War. Aνάκτηση από Operation Desert Storm: 25 Years Since the First Gulf War. Τελευταία πρόσβαση στις 11/2/2ο22.
