Προχωρώντας κανείς επί της οδού Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη, συχνά αισθάνεται πως βρίσκεται σε μια άλλη εποχή, πολλούς αιώνες μακριά από τη δική μας, σε ένα παραμύθι με πύργους στοιχειωμένους, καθένας από τους οποίους έχει να του διηγηθεί μια ξεχωριστή ιστορία. Αυτό συμβαίνει διότι έρχεται σε επαφή με τις περίφημες επαύλεις που έχουν απομείνει στη λεγόμενη “Λεωφόρο των εξοχών”. Ανάμεσα στις επαύλεις αυτές λοιπόν, διακρίνεται και η Casa ή Βίλα Μπιάνκα, ένα αρχοντικό το οποίο χτίστηκε τον 20ό αιώνα και έκτοτε το ακολουθούν συνεχώς λαϊκές δοξασίες σχετικές τόσο με τους ανθρώπους που το κατοίκησαν, όσο και με τα στάδια από τα οποία πέρασε το αρχοντικό ανά τους αιώνες. Χτισμένη από τον αρχιτέκτονα Πιέτρο Αρριγκόνι, η Βίλα Μπιάνκα βρίσκεται στην συμβολή των οδών Βασιλίσσης Όλγας και Θεμιστοκλή Σοφούλη. Η ονομασία της συγκεκριμένης έπαυλης οφείλεται, όπως λέγεται, στο όνομα της συζύγου του ιδιοκτήτη της βίλα, της Ελβετίδας Blanche ή Bianca Meyer, στην οποία και πρόσφερε το συγκεκριμένο αρχοντικό ως δώρο για το γάμο τους.
Η ιστορία της Βίλα Μπιάνκα
Ποιος ήταν ο ιδιοκτήτης του αρχοντικού
Ο Ντίνο Φερνάντεζ Ντίαζ, γόνος μιας εύπορης ιταλοεβραϊκής οικογένειας, βιομήχανος και εμπορικός αντιπρόσωπος, ήταν ο ιδιοκτήτης της περίφημης αυτής εξοχικής έπαυλης. Επίσης, συνιδιοκτήτης της γνωστής εταιρείας “Όλυμπος” και ενός οίκου που εξήγαγε προϊόντα σε διάφορα μέρη του εξωτερικού. Παντρεμένος με την ελβετικής καταγωγής Blanche de Mayer, απέκτησε τρία παιδιά: την Aline, την Νίνα και τον Pierre. H casa Μπιάνκα είναι γνωστή και ως βίλα Φερνάντεζ, από το όνομα του ιδιοκτήτης της.
Η ιστορία αγάπης, που κρύβεται πίσω από τη βίλα
Το αρχοντικό αυτό της οδού Βασιλίσσης Όλγας όμως, είναι γνωστό για την ιστορία αγάπης, η οποία τάραξε την κοινή γνώμη της εποχής και έθεσε πολλά διλλήματα σχετικά με τις επιγαμίες ανάμεσα σε χριστιανούς και εβραίους. Πρωταγωνίστρια της ιστορίας η Αλίνε, κόρη του Ντίνο Φερνάντεζ, η οποία ερωτεύτηκε τον έφεδρο ανθυπολοχαγό του ελληνικού στρατού, Σπύρο Αλιμπέρτη. Η σχέση αυτή φάνταζε ανήκουστη για τα δεδομένα της εποχής εκείνης, καθώς η επισημοποίηση της απαιτούσε την αλλαγή της θρησκείας της εβραιοπούλας. Παρ’ όλες όμως τις έντονες αντιρρήσεις της οικογένειας Φερνάντεζ, καθώς και των πρακτικών προβλημάτων που θα επέφερε ένας τέτοιος γάμος -ο πατέρας της κοπέλας την αποκλήρωσε και ο ραβίνος την αφόρισε- το ζευγάρι εγκατέλειψε την Θεσσαλονίκη και κατέφυγε προσωρινά στην Αθήνα όπου η Αλίνε βαπτίστηκε χριστιανή και τελέστηκε ο γάμος τους. Λίγα χρόνια μετά όμως, το παντρεμένο πλέον ζευγάρι επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, μετά τη γεφύρωση του χάσματος των σχέσεων του με την οικογένεια της Αλίνε και εγκαταστάθηκε στην Βίλα Μπιάνκα.
Η ιστορία της Βίλα Μπιάνκα τα επόμενα χρόνια
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το κτίριο της Casa Bianca επιτάχθηκε από τον ιταλικό στρατό και στην συνέχεια από τον γερμανικό και ένα μέρος της χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του ιταλού προξένου. Ακολουθούν τα δύσκολα χρόνια των διωγμών των εβραίων, οπότε και οι ιδιοκτήτες της έπαυλης αναγκάζονται να την εγκαταλείψουν και να διαφύγουν στην Ιταλία, όπου και εκεί εντοπίζονται και σκοτώνονται από άνδρες των SS. Το ζεύγος Αλιμπέρτη δεν ακολουθεί την υπόλοιπη οικογένεια στην Ιταλία αλλά επιλέγει να κρυφτεί έως ότου κοπάσουν οι διωγμοί. Λίγα μόλις χρόνια αργότερα, μέρος της έπαυλης χρησιμοποιείται ως σχολείο ενώ ο Σπύρος και η Αλίνε εξακολουθούν να ζουν στο ισόγειο του αρχοντικού. Το 1964 ο Σπύρος Αλιμπέρτης πεθαίνει και έναν χρόνο αργότερα την ίδια μοίρα έχει και η Αλίνε Φερνάντεζ. Το 1976 το αρχοντικό που στέγασε τον πολύκροτο αυτό έρωτα, χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης και κατά της τριετία 1994-1997 πραγματοποιήθηκαν οι διαδικασίες αναστήλωσης του, γεγονός που επέτρεψε την ακίνδυνη επίσκεψη του κοινού στον χώρο.
Πηγές:
- http://www.womantoc.gr/life/article/sti-vila-bianka-o-erotas-zei-akoma-afti-einai-i-istoria-tou-pio-erotikou-ktiriou-tis-thessalonikis
- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AC%CE%B6%CE%B1_%CE%9C%CF%80%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BA%CE%B1
- http://www.inthessaloniki.com/el/dimotiki-pinakothiki-thessalonikis
Σύνταξη κειμένου: Ευθυμία Μερτσανίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου