Σήμερα αφίχθη στην Ελλάδα ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Η πρόσφατη εκλογή του στον προεδρικό θώκο της Γαλλίας είχε προκαλέσει «κύμα» αισιοδοξίας στο σύνολο σχεδόν της Ευρώπης.
Λίγους μήνες μετά, ωστόσο, η κυβέρνηση στη Γαλλία εισηγείται μία νομοθεσία που καταρρίπτει πληθώρα δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και βρίσκει στήριγμα στους επιχειρηματικούς κύκλους.
Πέντε είναι οι δομικές αλλαγές που επιφέρει το «πακέτο» των μέτρων της κυβέρνησης Μακρόν και Φιλίπ. Ιδιαίτερα αμφιλεγόμενες έχουν χαρακτηριστεί η «απλοποίηση» των διαδικασιών απόλυσης, ο ορισμός πλαφόν, ανώτατου δηλαδή ορίου στις αποζημιώσεις για απόλυση, καθώς και η ελαχιστοποίηση των χρονικών ορίων μέσα στις οποίες είναι δυνατές οι δικαστικές προσφυγές από τους εργαζομένους.
Παράλληλα, με βάση τις νέες αυτές μεταρρυθμίσεις, οι επιχειρηματίες μπορούν να διαμορφώνουν μισθούς και ωράρια εργασίας ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς (!). Με άλλα λόγια, μισθοί θα μειώνονται και ωράρια θα αυξάνονται στο όνομα της αγοράς, πάντα ανάλογα με τα «θέλω» του εργοδότη.
Επιπλέον, σε μικρότερες κυρίως επιχειρήσεις, νόμου επιτρέποντος, ο εργοδότης θα διαπραγματεύεται άμεσα με έναν εκπρόσωπο των εργαζομένων για ενδεχόμενα ζητήματα που θα προκύπτουν. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία πάντα βέβαια υπό την απειλή και το φόβο μιας πιθανής απόλυσης.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, στο άκουσμα των νέων μέτρων «φούντωσαν» οι αντιδράσεις από τις εργατικές ομοσπονδίες και τα συνδικάτα στη Γαλλία. Αντιθέτως, πρόεδροι συνομοσπονδιών επιχειρήσεων χαιρέτισαν τη νομοθεσία.
Βλέπουμε, λοιπόν, πως στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας, η γαλλική κυβέρνηση επιφέρει μέτρα που κατεδαφίζουν εργατικές κατακτήσεις χρόνων. Ο Μακρόν, όπως και όλοι σχεδόν οι Ευρωπαίοι ηγέτες, ακολουθεί το μοντέλο εφαρμογής μέτρων που δίνουν σάρκα και οστά στη φράση: «Οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι». Άλλωστε, έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός και αλίμονο αν πολιτικοί τύπου Μακρόν δρούσαν προς υπεράσπιση των αδυνάτων.
Πριν λοιπόν αποθεώσουμε τον Γάλλο ηγέτη κατά την επίσκεψή του στη χώρα μας, ας αναρωτηθούμε ποιος είναι και τι συμφέροντα πρεσβεύει.
*Με πληροφορίες από την Εφημερίδα των Συντακτών
