Όλοι όσοι είστε σε σχέση ή δεν είστε σε σχέση, μιλάω σε όλους σας όπως καταλαβαίνετε – δεσμευμένους και μη, θα είστε πολύ εξοικειωμένοι με την ερώτηση «τι έχεις;»και την πιο πολυφορεμένη απάντηση «τίποτα». Μια ερώτηση που όταν ο σύζυγος σου, η κοπέλα σου, το αγόρι σου, ο εραστής σου, η αρραβωνιαστικιά σου σου την κάνει, ξέρουν μέχρι και οι τοίχοι του σπιτιού σου, τα παράθυρα του αυτοκινήτου, το τσιμέντο που πατάς πως θα απαντήσεις «τίποτα». Είναι μία απάντηση που σαν νόμος βγαίνει από το στόμα του καθενός σε κάθε τέτοια ερώτηση .
Ένα «τίποτα» συνήθως το λέμε για να αποφύγουμε έναν καυγά γιατί κάτι δεν μας άρεσε, είναι ένα παράπονο ακόμα, μία στιγμή που δεν σκέφτηκε ο άλλος αυτό που περιμέναμε να γίνει. Πράγμα περίεργο το τελευταίο. Περιμένουμε, άντρες και γυναίκες, από τον άλλο να συμπεριφερθεί έτσι όπως περιμένουμε και όταν δεν γίνεται αυτό μάλλον είναι η απογοήτευση πως ο άλλος ίσως δεν σε ξέρει καλά για να πραγματοποιήσει αυτό που σκέφτηκες ή η απογοήτευση πως δεν ταιριάζετε αρκετά για να έχετε τα ίδια «θέλω» και να γίνονται όλα αυθόρμητα. Βέβαια όλοι έχουμε την πίστη πως μετά το «τίποτα» θα καταλάβει ο άλλος από μόνος του αυτό που μας ενόχλησε τόσο και ίσως την επόμενη φορά να γίνει το σωστό.
Είναι μια τόση δα λεξούλα που όποιος την ακούει νιώθει σαν να βρίσκεται σε ναρκοπέδιο και όπου να ‘ναι θα γίνει η έκρηξη. Είμαι σίγουρη πως κάθε άντρας που ακούει κάτι τέτοιο σκέφτεται από μέσα του ωχ, τι έπαθε πάλι; και περιμένει την απόλυτη σιωπή μας, μια κατάσταση που όντως θα ισχύσει το τίποτα και δε θα μάθει ποτέ, ή έναν πόλεμο με απανωτές κατηγόριες που δεν θα έχουν τελειωμό. Τι να κάνει λοιπόν, να ξαναρωτήσει; Γιατί αν δεν ξαναρωτήσει θα κατηγορηθεί ως αδιάφορος και αυτό μάλλον θα χειροτερέψει την κατάσταση.
Το πιο ανησυχητικό βέβαια, είναι όταν πραγματικά δεν θα μάθεις τί ήταν το «τίποτα», γιατί στο λέω ένα «τίποτα» πάντα είναι κάτι. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν σκέφτεται ο καθένας ότι έχει σίγουρα μερίδιο ευθύνης για να φτάσει στο σημείο να ρωτήσει και πάλι «τι έχεις;». Αν δεν μάθεις λοιπόν ποτέ, τότε να ανησυχήσεις πραγματικά γιατί το άτομο που έχεις απέναντι σου φεύγει μακριά και παραιτείται . Μάλλον είστε στην κατάσταση που κάποτε έλεγε και τίποτα δεν άλλαξε ως σήμερα. Πάνω σ’ αυτό όμως μου προκαλούνται κάποια ερωτηματικά. Πώς δηλαδή δεν άλλαξε ο άλλος; Δεν προσπάθησε ποτέ να καταλάβει το τί σε ενοχλεί; Μήπως εσύ δεν το είπες με τον σωστό τρόπο; Ή όντως άλλαξε κάποια πράγματα για ‘σένα αλλά συνεχίζεις να θέλεις κι άλλες αλλαγές; Αν βρίσκεσαι εδώ, στην τελευταία μου ερώτηση, και είπες στον εαυτό σου ναι, τότε μάλλον ο άνθρωπος αυτός δεν είναι για σένα. Εννοώ πως δεν ταιριάζετε αρκετά, γιατί αν προσπάθησε αλλάζοντας πραγματάκια πάνω του για ‘σένα κι εσύ θέλεις και άλλα, τότε δεν θέλεις να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο, θέλεις κάποιον άλλον. Ο καθένας μας έχει μια προσωπικότητα. Αν είναι να αλλάξεις κάποιον και να τον κάνεις έτσι όπως σου αρέσει ή θα περίμενες να είναι, τότε ψάξε για κάποιον που είναι πραγματικά έτσι. Μην δημιουργείς σε έναν άνθρωπο ενοχές επειδή δεν είναι αυτό που ήθελες.
Σ’ αυτό που θέλω να καταλήξω για να σε αφήσω σιγά- σιγά είναι να μειώνουμε τα τίποτα που λέμε. Μία απάντηση “τίποτα” όλους μας βασάνισε κάποτε, οπότε καλό θα ήταν στην επόμενη ερώτηση « τι έχεις;» που θα σου κάνουν, η απάντηση να είναι πραγματικά αυτό που έχεις, αυτό που πραγματικά σε πείραξε. Μην τα μαζεύεις μέσα σου και πες στον άλλο την αλήθεια. Όποια κι αν είναι αυτή. Είτε δείξεις τη γκρίνια σου είτε το ξενέρωμά σου, απλά πες αυτό που αισθάνεσαι.
