Mε αφορμή την ημέρα της γυναίκας
«Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα». Είναι μία φράση που σίγουρα έχουμε ακούσει δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες φορές σε κάποιον γάμο που έχουμε παρευρεθεί ως προσκεκλημμένοι. Μία φράση η οποία εκφράζει με πολύ έντονο τρόπο τη συντηρητικότητα που επικρατεί στην ορθόδοξη εκκλησία, και γίνεται αντικείμενο ειρωνείας και χλεύης από το μελλόνυμφο ζευγάρι μέσω του πασίγνωστου ελληνικού εθίμου, στο οποίο η νύφη σε ένδειξη «ανυπακοής» προς τον λόγο του ιερέως, πατά το πόδι του γαμπρού. Έτσι είχε γίνει και ελληνική ταινία με τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τη Μάρω Κοντού.
Το παραπάνω φαινόμενο, λοιπόν, μας βάζει σε σκέψεις. Ποια είναι η θέση της γυναίκας στη σημερινή κοινωνία, και τι ακριβώς σημαίνει μια γυναίκα για έναν άνδρα;
Οι απόψεις που θα ακουστούν είναι πολλές και διάφορες. Ειδικά στη χώρα μας, ακόμη περισσότερες. Από ακραία φεμινιστικές αντιλήψεις του τύπου «η γυναίκα πρέπει πάντα να έχει το πάνω χέρι σε μια σχέση και στην κοινωνία», έως ακραία σεξιστικές απόψεις ανδρών του στυλ «η γυναίκα είναι μόνο για νοικοκυριό, μεγάλωμα παιδιών και σεξ» και το -ελληνικής επινοήσεως- ακραίο σχόλιο που απευθύνεται στις γυναίκες οδηγούς «άντε μωρή κλώσα να πλύνεις κανένα πιάτο, που μου θες και τιμόνι».
Με αφορμή, λοιπόν, την ημέρα της γυναίκας, θα παραθέσω και τη δική μου άποψη πάνω στο ζήτημα αυτό. Μία άποψη, δηλαδή, από ανδρική σκοπιά.
Το έναυσμα για να μπω σ’ αυτή τη σκέψη, ήταν ένα σχόλιο που άφησε ο κουρέας μου σε μία ανάρτησή μου σε κάποιο μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Η ανάρτησή μου ήταν ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Χριστόφορου Κάσδαγλη «Σπλίτ!» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009), το οποίο έλεγε:
«…Αλλά το μεγαλύτερο όνειρό μου είναι να έχω δίπλα μου μια γυναίκα για να διαβάζει ό,τι γράφω. Να γράφω διηγήματα, ποιήματα, βιβλία ολόκληρα μόνο γι αυτήν. Να της τα δίνω να τα διαβάζει κι έπειτα να τα πετάω για πάντα…»
Σαν απάντηση στο παραπάνω απόσπασμα, ο Νίκος -έτσι λέγεται ο κουρέας- παρέθεσε το εξής σχόλιο : «Δηλαδή η γυναίκα αποτελεί εναλλακτική πηγή ενέργειας!». Ήταν μία απάντηση που αποδόθηκε με χιουμοριστική διάθεση, αλλά ήταν τόσο εύστοχη!
Αυτή ακριβώς είναι η αλήθεια. Μα, με ποια έννοια; Ασφαλώς, με την έννοια της έμπνευσης. Μία γυναίκα μπορεί να εμπνεύσει έναν άνδρα, ώστε να δει τον κόσμο πιο αισιόδοξο και φωτεινό με ένα και μόνο της χαμόγελο, μια όμορφη κουβέντα της, ένα άγγιγμα!
Επίσης, λέγεται πως η γυναίκα αποτελεί «το έτερον ήμισυ». Αυτή η άποψη -κατ’ εμέ- είναι ΣΩΣΤΌΤΑΤΗ. Γιατί κι αυτό είναι η γυναίκα, το άλλο μας μισό. Είναι το άτομο που συμπληρώνει έναν άντρα για να σχηματιστεί μία ολότητα, που τον κάνει να αναδείξει τις πιο ευαίσθητες πλευρές του. Αυτό είναι στην ουσία μία σχέση: η αλληλοσυμπλήρωση με στόχο την ολοκλήρωσή μας ως άνθρωποι. Γιατί κακά τα ψέματα, μόνοι μας είμαστε όντως μισοί.
Ταυτόχρονα, η γυναίκα δεν αποτελεί «κατώτερο ον», σκεύος ηδονής ή κάτι το υποδεέστερο σε σχέση με τον άνδρα, όπως λένε αισχρές, σεξιστικές απόψεις, αλλά μία προσωπικότητα η οποία σε πολλές περιπτώσεις «μας έχει βάλει κάτω »σε πολλά θέματα, από αυτά της καθημερινότητας έως τα πιο σύνθετα, όπως η διακυβέρνηση μίας χώρας.
Εκτός από μητέρα-γεννήτοράς μας, σύντροφος-σύζυγος, συνοδοιπόρος, η γυναίκα υπήρξε και μαχήτρια μέσα στην ιστορία. Όλοι μας θυμόμαστε την Ασπασία, τη σύντροφο του Αθηναίου ηγέτη Περικλή, και τις συμβουλές που του έδινε πάνω σε θέματα Δημοκρατίας και διακυβέρνησης. Κανείς κομμουνιστής δεν ξεχνά τη μεγάλη επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ, η οποία συμμετείχε ενεργά στη Γερμανική επανάσταση των Σπαρτακιστών. Όπως επίσης, δεν ξεχνάει και το έργο της Αλεξάνδρας Κολοντάι, κομμουνίστριας που εργαζόταν κοντά στον Ηγέτη της Οκτωβριανής Επανάστασης -στην οποία κι αυτή συμμετείχε- Β.Ι. Λένιν, ή τη Ντολόρες Ιμπαρούρι, τη θρυλική «Πασιονάρια» του ισπανικού εμφυλίου.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε τη συμμετοχή των γυναικών στον τιμημένο Κόκκινο Στρατό και την πολύτιμη συμβολή τους στην πάταξη της Ναζιστικής Γερμανίας.
Αλλά και στη σύγχρονη εποχή, Η Άνγκελα Μέρκελ, η Κριστίν Λαγκάρντ και παλαιότερα η Μάργκαρετ Θάτσερ -γνωστή τοις πάσι κι ως «Σιδηρά Κυρία»- αποτελούσαν και αποτελούν παραδείγματα εξουσίας (η πρώτη στη Γερμανία, η δεύτερη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,και η τρίτη στη Μεγάλη Βρετανία), τα οποία θα ήταν ζηλευτά από δικτάτορες τύπου Σαλαζάρ και Φράνκο!
«Πίσω από έναν μεγάλο άνδρα κρύβεται μία έξυπνη γυναίκα» λέει το ρητό. Θα το παραφράσω, λέγοντας πως «Δίπλα σε έναν μεγάλο άνδρα βρίσκεται μία εξίσου μεγάλη και έξυπνη -ίσως και εξυπνότερη από αυτόν- γυναίκα »(Βλέπε περίπτωση Τσαουσέσκου).
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω χρόνια πολλά στο άλλο μας μισό, τη γυναίκα, και ιδιαίτερα στη Χ., η οποία είναι η πηγή έμπνευσης για όλα αυτά που γράφω. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Νίκο τον κουρέα για την πολύτιμη ιδέα που μου έδωσε το σχόλιό του και να παραθέσω 3 πράγματα. Το πρώτο είναι ένα ποίημα του μεγάλου Σοβιετικού ποιητή Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόφσκι, το οποίο μιλάει για την αγάπη του προς μία γυναίκα με τον δικό του δηκτικό τρόπο. Τα άλλα δύο είναι μουσικά κομμάτια. Ένα παλαιότερο, του 1982, σε στίχους και μουσική του αείμνηστου Λουκιανού Κηλαηδόνη, και ένα σύχρονο από τους Stavento. Και τα δύο μιλάνε για τη γυναίκα. Και τα δύο λένε την αλήθεια…
«Το σώμα σου
θα το προσέχω, θα το αγαπώ
όπως ο στρατιώτης σακατεμένος απ’ τον πόλεμο
άχρηστος, αδέσποτος
φυλάει
το μοναδικό του το ποδάρι…»
Χρόνια πολλά στις γυναίκες όλου του κόσμου, λοιπόν!
