Διθυραμβικά σχόλια, πανηγυρισμοί, συγκίνηση, και μια ανακούφιση πως η μάχη για την ανάδειξη του καράτε ως ένα άθλημα ολυμπιακό επισφραγίστηκε εκείνη την μέρα. Την μέρα που η 129 σύνοδος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής επίσημα ανακοίνωνε την ένταξη του στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγόνων του Τόκυο. Τι είναι όμως το καράτε; Το καράτε ως πολεμική τέχνη έχει τις «ρίζες» του στην Οκινάβα Ιαπωνίας. Σε μια περίοδο που οι πολιτισμικές συναλλαγές Κινέζων και Ιαπώνων εξελίσσονταν ραγδαία προς μια αειφόρο ανάπτυξη. Η πόλη που γνώρισε την μεγαλύτερη δημοτικότητα η Okinawa αποτέλεσε και το έναυσμα για να γίνει αργότερα ευρέως γνωστό στους ξένους της περιοχής και σε όλο τον κόσμο. Το όνομα του σημαίνει (άδειο χέρι) που «μηχανικά» μας οδηγεί στην σκέψη για την μη χρήση όπλων. Μια άλλη ερμηνεία της παραπάνω φράσης καλλιεργεί την ανάγκη για αποφυγή περηφάνειας και πάθους με στόχο την τελειοποίηση του δια μέσου της αρετής.
Shotokan, Shito-Ryu, Uechi-Ryu αποτελούν τις πιο διαδεδομένες παραδοσιακές μορφές του. Τα χρώματα και οι ζώνες που απονέμονται είναι με τη σειρά:
- ü Άσπρη
- ü Κίτρινη
- ü Πορτοκαλί
- ü Πράσινη
- ü Μπλε
- ü Καφέ
- ü Μαύρη
Εύλογα όμως κανείς θα αναρωτιόταν πόσο εποικοδομητικό είναι σαν άθλημα και ποια τα οφέλη του στον άνθρωπο. Γιατί κανείς να ξεκινήσει; Πολλά αυτά που προσφέρει και κυρίως στα παιδία τα οποία θα πρέπει να το αγαπήσουν, όπως εμφατικά δηλώνουν οι θιασώτες του. Και όχι μόνο βέβαια. Όλοι όσοι ασχολούνται με αυτό είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά. Οι γονείς θα πρέπει να «επενδύσουν» πάνω σε αυτό το άθλημα και να παροτρύνουν τα παιδιά τους για την ενεργή ενασχόληση με αυτό. Σε καιρούς που η «μαύρη» όψη της τεχνολογίας για τα καλά τα ωθεί στο να ξοδεύουν το χρόνο τους άσκοπα η ανάγκη για συμμετοχή στο άθλημα έχει γίνει πιο επιτακτική από ποτέ. Η σωματική εξάσκηση αρωγός και στα ευεργετικά αποτελέσματα της σωματικής τους υγείας, ειδικότερα σε καιρούς που η παχυσαρκία αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο της εποχής μας. Αυτοέλεγχος, αυτοπεποίθηση, αυτοσυγκέντρωση, καλά αντανακλαστικά μερικά από τα περαιτέρω πλεονεκτήματα τα οποία πρέπει να λειτουργούν ως κίνητρα για κάποιον. Επιπροσθέτως μέσα από αυτό τα παιδιά «πλάθουν» χαρακτήρα και προσωπικότητα οπού αργότερα στην ενήλικη πλέον ζωή τους αυτό θα αποφέρει «καρπούς.» Για αυτό το λόγο επιβάλλεται η αδιαμφισβήτητη υποστήριξη τους από τους γονείς.
Ο Founakoshi θεωρείται ευρέως ως ο «πατέρας του σύγχρονου καράτε» Καθότι εμπνευσμένος από το ιαπωνικό Budo και την τέχνη της Οκινάουα αφού διαμόρφωσε τροποποιήσεις εμφύσησε την γενικότερη φιλοσοφία τους στην εκπαίδευση των μαθητών του. Μερικές από τις αρχές του:
- Ποτέ μην ξεχνάτε ότι το karate αρχίζει και τελειώνει με το rei. (Το Rei έχει την έννοια του σεβασμού).
- Δεν υπάρχει «πρώτο χέρι» στο καράτε. (Δεν υπάρχει καμία πρώτη επίθεση, το καράτε είναι για αυτοάμυνα)
- Το Καράτε υποστηρίζει την δικαιοσύνη.
- Πρώτα να καταλάβουμε τον εαυτό μας, στη συνέχεια να κατανοήσουμε τους άλλους.
- Η τέχνη του μυαλού είναι πιο σημαντική από την τεχνική.
- Το μυαλό πρέπει να απελευθερωθεί.
- Η αμέλεια γεννά προβλήματα.
- Μην νομίζετε ότι Καράτε είναι μόνο στο dojo (γυμναστήριο).
- Η εκπαίδευση του Καράτε απαιτεί μια ολόκληρη ζωή.
- Μεταμορφώστε τα πάντα σε καράτε, εκεί βρίσκεται η φινέτσα.
- Το γνήσιο Καράτε είναι σαν το ζεστό νερό, κρυώνει αν σταματήσεις να το ζεσταίνεις.
- Μην έχετε μία ιδέα της νίκης, ενώ η ιδέα της ήττας δεν είναι απαραίτητη.
- Μεταμορφώστε τον εαυτό σας ανάλογα με τον αντίπαλο.
- Η έκβαση του αγώνα εξαρτάται από τους ελιγμούς.
- Φανταστείτε τα χέρια και τα πόδια σαν σπαθιά.
- Μόλις αφήσετε το καταφύγιο του σπιτιού, υπάρχουν εκατομμύρια εχθροί.
- Οι στάσεις είναι για τον αρχάριο, αργότερα γίνονται φυσικές θέσεις.
- Κάντε το kata σωστά, η πραγματική πάλη είναι ένα διαφορετικό θέμα.
- Μην ξεχνάτε τη δυναμική της ισχύος, την ελαστικότητα του σώματος, και την ταχύτητα της τεχνικής.
- Πάντα να είστε καλοί στην εφαρμογή όσων έχετε μάθει.
Εν κατακλείδι, το καράτε και η μύηση του σε αυτό μόνο επικερδές μπορεί να αποβεί για κάποιον. Πόσο δε για τα μικρά παιδιά τα οποία έχουν ανάγκη σε μια εποχή «αμφιλεγόμενη» να καταπιαστούν με κάτι χρήσιμο, ουσιώδες και που μέχρι τώρα να μην γνώριζαν. Τα μυστικά του, η αμυντική και υπερασπιστική φιλοσοφία του για αποφυγή καθημερινών κινδύνων και ο γενικότερος τρόπος μετάδοσης ηθικών και συναισθηματικών μηνυμάτων σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον να το ανακαλύψεις ακόμα περισσότερο.
Προσωπική υποσημείωση: The karate kid (1984) και the karate kid (2010) ίσως είναι τα φαβορί από όλες τις ταινίες καράτε που αξίζει κάποιος να διαθέσει το χρόνο του, καθώς φέρνουν σε άμεση επαφή με το “αντικείμενο” εκείνους που θέλουν να το ψάξουν καλύτερα.
