Υπέρ ή κατά της θανατικής ποινής;
Υπέρ ή κατά της θανατικής ποινής;Ένα θέμα που συνέχεια μένει επίκαιρο και προσπίπτει πάντα στην ηθική, η θανατική ποινή! Η θανατική ποινή για κάποιους είναι «καθαριότητα», για άλλους κατά κάποιο τρόπο εκδίκηση, ενώ για άλλους ένα μεγάλο λάθος του σωφρονιστικού συστήματος. Αφαίρεση της ζωής κάποιου, μια επιβολή στο μεγαλύτερο δικαίωμα του ανθρώπου, αυτό της ζωής και της σωματικής του ακεραιότητας. Ηθική κατάπτωση, κι αν ο άνθρωπος που θανατώνεται δεν είναι ο δράστης; Αναμφίβολη αποτελεσματικότητα, η βία γεννά περισσότερη βία, η θανατική ποινή καλλιεργεί περισσότερους δράστες ή δολοφόνους, δεν έχει στόχο να σωφρονίσει. Πολλά ερωτήματα που είναι δύσκολο να απαντηθούν.
Ας δούμε τις απαντήσεις των αρθρογράφων μας για ακόμα μία φορά!
Είστε υπέρ ή κατά της θανατικής ποινής και γιατί;
Ανδρέας Αμανατίδης
Είμαι κατά της θανατικής ποινής διότι κατά κύριο λόγο, ο θάνατος του ενόχου δεν οφελεί σε τίποτα. Μπορεί πολλές φορές κάποιοι, εν βρασμώ και μη, να θεωρούν ως δίκαιο το να εκτελεστεί κάποιος, όμως θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μερικά βασικά πράγματα.
Advertising
Υπάρχει η περίπτωση ο ένοχος εν τέλει να μην είναι ένοχος. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις στο παρελθόν, όπου ο ένοχος εκτελέστηκε και εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι δεν ήταν ένοχος. Ακόμη όμως κι όταν η ενοχή είναι 100% σίγουρη, θα πρέπει να εξετάσουμε και άλλες επιπτώσεις.
Το κράτος, διατηρώντας το καθεστώς της θανατικής ποινής, ηθικά εκπίπτει. Οι άνθρωποι που εμπλέκονται στις εκτελέσεις έχουν ψυχολογικές επιπτώσεις. Αν όχι, τότε μιλάμε για άτομα με ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία εκμεταλλεύονται οι «υγιείς» για να κάνουν την βρώμικη δουλειά.
Οι συνθήκες φυλάκισης οδηγούν πολλές φορές τους ανθρώπους σε εσωτερική αναζήτηση. Πολλοί αυτοψυχαναλύονται όντας πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, βλέπουν τα λάθη τους, μετανοούν, αλλάζουν στάση ζωής. Αυτοί που δεν έχουν τύψεις, δεν μετανοούν, και δεν έχουν την ψυχική ικανότητα και διάθεση να δουν το λάθος τους, αλήθεια, θα σωφρονιστούν με την εκτέλεση;
Κατά την γνώμη μου μια κοινωνία θα πρέπει να τηρεί τους νόμους ως μια μορφή ένδειξης πολιτισμού και ήθους, και όχι απλώς να τηρούμε το γράμμα του νόμου. Θα πρέπει να ερωτηθούμε, ο φόνος ως τιμωρία, λύνει το πρόβλημα δικαιοσύνης ή το μεγαλώνει; Όταν ένας δολοφόνος εκτελείται, εξαλείφουμε το πρόβλημα της δολοφονίας ή δημιουργούμε ακόμη έναν δολοφόνο;
Advertising
Ελένη Μπίρμπα
Είναι ένα θέμα που χρειάζεται λεπτό χειρισμό. Από τη μία πλευρά, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρέσει μία ανθρώπινη ζωή, από πλευράς θρησκείας και νομοθεσίας, από την άλλη όμως υπάρχουν και περιπτώσεις, όπως παιδόφιλοι, που βγαίνει σε κάποιον έμφυτο το συναίσθημα του να του αφαιρέσεις τη ζωή για το αποτρόπαιο έγκλημα του. Και γι’αυτό το λόγο ακριβώς είμαι υπέρ της θανατικής ποινής, μόνο για συγκεκριμένες περιπτώσεις εγκληματιών.
Σοφία Κώτσια
Είμαι κατά της θανατικής ποινής δεδομένου του σωφρονιστικού χαρακτήρα που θα πρέπει να διακρίνει να έχει το σωφρονιστικό σύστημα μιας χώρας ευνοούμενης. Μέσω αυτής προωθείται ο ρεβανσισμός και η εκδικητικότητα χωρίς να δίνεται η δυνατότητα για να αναλογιστεί τις πράξεις με το ενδεχόμενο να συνετιστεί και να μπορέσει να αποτελέσει ενεργό μέρος της κοινωνίας ξανά.
Βέβαια όλο αυτό προϋποθέτει επαναπροσδιορισμό των όρων λειτουργίας του σωφρονιστικού συστήματος με σκοπό τον εξανθρωπισμό του. Παράλληλα, η θανατική ποινή αναπαράγει την πράξη που επιζητά να αποτρέψει και να καταστείλει χωρίς δείγματα για μείωση της εγκληματικότητας σε χώρες που συνεχίζει και εφαρμόζεται.
Advertising
Ακόμη ο μη αναστρέψιμος χαρακτήρας της συγκεκριμένης ποινής από την στιγμή της επιβολής της αποτρέπει την απόδοση πραγματικής δικαιοσύνης σε περιπτώσεις δικαστικής πλάνης. Μια κοινωνία νομίζω οφείλει να ενεργεί με ψυχραιμία και νηφαλιότητα σε τέτοιου είδους ζητήματα μιας και διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές και συνειδήσεις.
Φωτεινή – Μαρία Μοναστιρλή
Είμαι κατά της θανατικής ποινής. Πέρα από προσωπικά πιστεύω, η ζωή είναι αναφαίρετο δικαίωμα και κανείς δεν επιτρέπεται να το στερεί από τον συνάνθρωπο του. Η θανατική ποινή δεν συνεισφέρει πουθενά και σε κανέναν, καθώς πρόκειται για μια πράξη με καθαρά εκδικητικό χαρακτήρα, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου έχει αναθεωρηθεί η ενοχή του θανατοποινήτη. Αυτό που θα έπρεπε να βελτιωθεί είναι η νομοθεσία σε σχέση με το χρονικό όριο που παραμένει κάποιος στη φυλακή, αλλά και ο χαρακτήρας του σωφρονιστικού συστήματος, καθώς και η διαδικασία επανένταξης στην κοινωνία.
Γιώτα Συνιρίδου
Είμαι κατά της θανατικής ποινής γιατί κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρέσει τη ζωή του άλλου με οποιον τρόπο κι αν γίνεται αυτό. Όταν πρεσβεύει κανείς τις ηθικές αξίες και το δικαίωμα του καθένα να ορίζει τη δική του μοίρα είναι κωμικό να αντιπαρέρχονται και να εξαιρούνται μερικές ζωες επειδή πχ ο άλλος είναι παιδοφιλος. Κάποιος που είναι πχ παιδόφιλος δεν θα αλλάξει με τον θάνατο, ούτε θα τιμωρηθεί. Μπορεί να ικανοποιείται η εκδικητική μας φύση αλλά το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο . Γι αυτό σημασία έχει πως να αλλάξουμε το σωφρονιστικό σύστημα κι όχι πως να διαιωνιζουμε παλαιολιθικά συστήματα όπως η θανατική καταδίκη.
