Μελοποιημένη ποίηση, ή αλλιώς όταν η ποίηση συναντάει τη μουσική. Η στιχουργική δύναμη του ποιήματος, έρχεται και δένει απόλυτα με την εθιστική δύναμη της μουσικής. Kαι έργα σπουδαίων Ελλήνων ποιητών έρχνται ξανά στο προσκήνιο, με μια διαφορετική όπτικη. Πάμε λοιπόν να δούμε μερικές περιπτώσεις που οι νότες έντυσαν αγαπημένα ποίηματα σπουδαίων Ελλήνων ποιητών και τους έδωσαν μια άλλη διάσταση.
1. Εμένα οι φίλοι μου (Κατερίνα Γώγου – Magic De Spell, Σωκράτης Mάλαμας)
Πρώτη στη λίστα μας, η Κατερίνα Γώγου. Αντισυμβατική, επαναστατική, οργισμένη αλλά πάνω απ’όλα ανθρώπινη. Η Κατερίνα Γώγου στα μέσα του προηγούμενου αιώνα αποτελούσε ίσως τη μεγαλύτερη ποιήτρια της χώρας μας και σίγουρα την πιο αμφιλεγόμενη. Πολλοί καλλιτέχνες έχουν εμπνευστεί από τη Γώγου κι έχουν γράψει στίχους πάνω στις ιδέες της, τα έργα της και τις ατάκες της. Οι Magic De Spell και ο Σωκράτης Μάλαμας το πήγαν ένα βήμα παρακάτω και μελοποίησαν το πιο γνωστό της ποίημα, σε μια ιδιαίτερη συνεργασία.
2. Η μπαλάντα του Κυρ Μέντιου (Κώστας Βάρναλης – Νίκος Ξυλούρης)
Ένα πάρα πολύ γνωστό τραγούδι με σπουδαία νοήματα κρυμμένα μέσα σε πολύ εύστοχες αλληγορίες. Ο Κυρ Μέντιος, ένα γαιδούρι υπομονετικό και σκλαβωμένο είναι το κεντρικό πρόσωπο στο σατιρικό ποίημα του Κώστα Βάρναλη. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησε να αφυπνήσει τον αντίστοιχα υπομονετικό Ελληνικό λαό ώστε να μη δέχεται τα πάντα αδιαμαρτύρητα. Ο Κώστας Βάρναλης ήταν γνωστός για τις επαναστατικές ιδέες του και αυτό το ποίημα η καλύτερη απόδειξη. Ο Νίκος Ξυλούρης έδωσε φωνή στον Κυρ Μέντιο και εκτόξευσε τη δημοτικότητα ενός σπουδαίου έργου.
3. Ποιος τη ζωή μου (Μάνος Ελευθερίου/Μίκυς Θεοδωράκης – Μαρία Φαραντούρη)
Ένα ποίημα σε διαφορετικό ύφος, αρκετά απαίσιοδοξο, γραμμένο σε μια δύσκολη εποχή στα χρόνια της δικτατορίας. Τι ακριβώς εκφράζει το ποίημα είναι πιο ικανός από όλους να το εξηγήσει ο εμπευστής του. Το έργου του Μάνου Ελευθερίου έφτασε στα χέρια του Μίκυ Θεοδωράκη το 1971 και συμπεριλήφθηκε στο δίσκο «Τα τραγούδια του αγώνα». Η μοναδική φωνή της Μαρίας Φαραντούρη δένει απόλυτα με την απόγνωση που βγάζει το ποίημα που στη συνέχεια ερμηνεύτηκε από πολλούς ακόμα σπουδαίους καλλιτέχνες.
4. Παραπονο (Οδυσσέας Ελύτης – Ελευθερία Αρβανιτάκη)
Ένα ακόμα πασίγνωστο τραγούδι που πρόκειται για μελοποιημένη ποίηση. Το “παράπονο” του Οδυσσέα Ελύτη, εκ των γνωστότερων Ελλήνων ποιητών ερμηνεύτηκε από την Ελευθερία Αρβανιτάκη και έδωσε ζωή σε ένα υπέροχο ποίημα. Στο Παράπονο ο Ελύτης μιλάει για μια ζωή που κάποιος αναγκάστηκε να ζήσει χωρίς όμως ποτέ να την αγαπήσει, να τη χαρεί και να την κάνει πραγματικά δική του. Η άποψη των άλλων, διαμόρφωσε εν πολλοίς τον τρόπο που ζει, κι αυτό είναι το παράπονό του.
5. Κεμάλ (Νίκος Γκάτσος/Μάνος Χατζιδάκις – Αλκίνοος Ιωαννίδης)
H συγκινητική, διδακτική ιστορία του Κεμάλ ,ενός ταξικού αποστάτη που πηγαίνει κόντρα στην πλούσια βασιλική καταγωγή του ζωντάνεψε αρχικά με τους στίχους του Νίκου Γκάτσου κι έπειτα με τη μουσική του Μάνου Χατζηδάκι. Η γνωριμία του Χατζηδάκι με τον Κεμάλ στη Νέα Υόρκη έμελε να μείνει στην ιστορία με τη συνεισφορά του Νίκου Γκάτσου που την εμπλούτισε σε ένα υπέροχο ποίημα. Κερασάκι στην τούρτα η έρμηνεια του Αλκίνοου Ιωαννίδη με τη φράση-κατακλείδα να είναι πάντα επίκαιρη. “Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.”
6. Ιδανικός κι Ανάξιος Εραστής (Νίκος Καββαδίας – Κώστας Καράλης)
Πάντα ιδιαίτερος Νίκος Καββαδίας με τη ναυτική ζωή και τα ταξίδια του να κυριαρχούν στα ποιήματα του. Το ποίημά του “Mal du Depart” ,ερμηνεύτηκε από τον Κώστα Κάραλη και είναι ακόμα πολύ γνωστό τραγούδι που πρόερχεται από κάποιο ποίημα. Το Mal du Depart δεν ξεφεύγει από το συνηθισμένο μοτίβο του Καββαδία και μας ταξιδεύει από το Αλγέρι μέχρι τη Σιγκαπούρη, βάζοντας μας παράλληλα στην καθημερινότητα του ναύτη.
6+1. Καμπάνα (Κώστας Βάρναλης – Active Member)
Δεν είχα σκοπό να βάλω δυο τραγούδια από τον ίδιο ποιητή, αλλά ο Βάρναλης είναι μεγάλη μου αδυναμία και οι Active Member ακόμα μεγαλύτερη. Επομένως, ο κοινοπραξία τους, η ερμηνεία της Καμπάνας από τον B.D. Foxmoor δεν θα μπορούσε να λείπει. Το επαναστατικό, ριζοσπαστικό ύφος του Βάρναλη ήρθε και έδεσε με το εξίσου επαναστατικό μουσικό κίνημα του Low Bap σε ένα από τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια του συγκροτήματος.
