Πριν από λίγες ημέρες, στις 3 Οκτωβρίου, η Γερμανία γιόρτασε τη μοναδική εθνική της εορτή, την ένωση δηλαδή της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία.
29 χρόνια πίσω, λοιπόν, η Ανατολική Γερμανία ή γερμανιστί Deutsche Demokratische Republik, προσχώρησε στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Bundesrepublik Deutschland) σχηματίζοντας έτσι και πάλι ύστερα από 41 χρόνια την ενωμένη Γερμανία. Με την επανένωση αυτή, πρωτεύουσα του ενωμένου κράτους έγινε και πάλι το Βερολίνο. Η διευρυμένη πλέον Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας διατήρησε τις θέσεις της Δυτικής Γερμανίας σε διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, ενώ παραιτήθηκε από τη συμμετοχή στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους ανήκε μόνο η Ανατολική Γερμανία και διατήρησε την ένταξη της παλιάς Δυτικής Γερμανίας στα Ηνωμένα Έθνη.
Πριν, όμως, από την επίσημη ένωση είχαν προηγηθεί άλλα γεγονότα, που διευκόλυναν το δρόμο προς το συμβάν που επιθυμούσαν πλέον όλοι οι Γερμανοί – Ανατολικοί και Δυτικοί- μεταξύ των οποίων και η πτώση του Tείχους του Βερολίνου ένα χρόνο πριν, στις 9 Νοεμβρίου 1989. Η αρχή, ωστόσο, είχε γίνει λίγους μήνες νωρίτερα, το Μάιο του 1989, όταν η Ουγγαρία κατήργησε τους περιορισμούς στα σύνορά της με την Αυστρία. Τότε λοιπόν, χιλιάδες Ανατολικογερμανοί βρήκαν την ευκαιρία να διαφύγουν στη Δύση. Αργότερα, τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ένα νέο κύμα Ανατολικογερμανών κατέφυγε στις πρεσβείες της Δυτικής Γερμανίας στο Ανατολικό Βερολίνο, τη Βουδαπέστη και την Πράγα ζητώντας άσυλο. Στο μεταξύ, η 40ετής επέτειος για την ίδρυση του κράτους της Ανατολικής Γερμανίας κατέληξε σε μεγάλες διαδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος, οι οποίες διαλύθηκαν βίαια από τις αστυνομικές δυνάμεις. Η μεγάλη μέρα της ένωσης, όμως, όλο και πλησίαζε.
Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, αλλά και γενικότερα η επανένωση της Γερμανίας αποτέλεσε και επίσημα, θα μπορούσε να πει κανείς, το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Οικογένειες που ήταν χωρισμένες για χρόνια, φίλοι και γνωστοί που είχαν να δουν ο ένας τον άλλο για 41 χρόνια ενώθηκαν και αυτοί μαζί με την ένωση της χώρας τους. Η καταπίεση και η κοινωνική και πολιτική ασφυξία για εκατομμύρια πρώην Ανατολικογερμανούς ήταν πλέον παρελθόν και καλύτερες μέρες ζωής ξεπροβάλλονταν.
Πολλοί ωστόσο ακόμα και σήμερα αναρωτιούνται αν τελικά η επανένωση της Γερμανίας ήταν αποτελεσματική ή όχι. Αρκετοί Γερμανοί είναι γεγονός πως πιστεύουν, ότι πραγματικά θα πρέπει να μιλάμε για κοινωνίες δύο ταχυτήτων. Και αυτό γιατί ακόμα και σήμερα υπάρχουν διαφορές -κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές- ανάμεσα στους πρώην δυτικούς και ανατολικούς Γερμανούς.
Χαρακτηριστικά, λοιπόν, στο κομμάτι της οικονομίας, αναμφίβολα οι περιοχές της Δυτικής Γερμανίας εξακολουθούν να παραμένουν πιο πλούσιες σε σχέση με αυτές της Ανατολικής. Τα ποσοστά ανεργίας στην Ανατολική Γερμανία είναι πολύ υψηλά και μάλιστα οι περισσότερες από τις μεγαλύτερες εταιρείες έχουν την έδρα τους σε δυτικές γερμανικές πόλεις, ενώ αξίζει να σημειωθεί ακόμη ότι ένας ανατολικός Γερμανός έχει περισσότερες πιθανότητες να φτάσει στα όρια της φτώχειας συγκριτικά με ένα δυτικό συμπατριώτη του.
Στον τομέα εκπαίδευση οι πρώην ανατολικοί Γερμανοί -με μοναδική εξαίρεση το κρατίδιο της Βαυαρίας στη Δύση- φαίνεται να έχουν προβάδισμα και μάλιστα σύμφωνα με έρευνες οι μαθητές παρουσιάζουν εντυπωσιακές επιδόσεις στο χώρο των θετικών επιστημών. Στον τομέα, αντίθετα, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού είναι πολύ πίσω. Αν και τα ποσοστά αλλοδαπών είναι πολύ μικρότερα στις ανατολικές περιοχές της Γερμανίας, εν τούτοις οι επιθέσεις εναντίον τους είναι σαφώς αυξημένες.
Όσον αφορά τη θέση της γυναίκας, οι Ανατολικογερμανοί ενδεχομένως είναι πολύ πιο προοδευτικοί σε σχέση με τους Δυτικούς. Σύμφωνα με έρευνες 30% περίπου των ανδρών στη Δυτική Γερμανία θεωρούν ότι η γυναίκα πρέπει να μένει στο σπίτι και να μην εργάζεται σε αντίθεση με μόλις ένα 15% των ανδρών στην Ανατολική Γερμανία που υποστηρίζει ότι η γυναίκα πρέπει να εργάζεται. Τέλος, οι Ανατολικογερμανοί παίρνουν πάλι τα πρωτεία στο προσδόκιμο ζωής, καθώς φαίνεται να ζουν έξι χρόνια περισσότερα σε σχέση με τους δυτικούς συμπατριώτες τους.
Ίσως ακόμα όντως η Γερμανία να αποτελεί μια χώρα δύο ταχυτήτων. Ίσως αρκετοί να έχουν δίκιο όταν υποστηρίζουν πως η επανένωση έπρεπε να γίνει αργά και με μικρά βήματα. Και ίσως ακόμα να χρειάζεται άλλη μία νέα γενιά ανθρώπων, προκειμένου να επέλθει μια σχετική ισορροπία στη χώρα. Το σίγουρο είναι, όμως, πως η επανένωση της Γερμανίας αποτέλεσε ένα ιστορικό γεγονός με βαθιές και σημαντικές συνέπειες για την πορεία της χώρας στη σύγχρονη εποχή.
Πηγές:
Δυτική VS Ανατολική Γερμανία: BMW στους πλούσιους -Skoda στους φτωχούς (2015). Ανακτήθηκε από lifo.gr
Πρίφτη Κ. 2015. Αφιέρωμα: 25 χρόνια μετά την Γερμανική Επανένωση αυτά που χωρίζουν τους Γερμανούς είναι περισσότερα από όσα τους ενώνουν. Ανάκτηση από huffingtonpost.gr
Γερμανική Επανένωση. Ανακτήθηκε από el.wikipedia.org
Ανατολική Γερμανία vs Δυτική Γερμανία, 26 χρόνια μετά την επανένωση. 2016. Ανακτήθηκε από tvxs.gr
