Γυναίκες της σύγχρονης τέχνης που πρέπει να γνωρίζετε
«Ποιες γυναίκες της σύγχρονης τέχνης γνωρίζετε;» Όταν μας γίνεται αυτή η ερώτηση κοιτάζουμε αμήχανα και δυσκολευόμαστε να απαντήσουμε. Και όλα αυτά γιατί οι γυναίκες δεν αντιπροσωπεύονται όσο τους αξίζει στην σύγχρονη τέχνη. Όταν ακούμε τη λέξη ζωγράφος αυτόματα μας έρχονται στο μυαλό ονόματα όπως Πικάσο και Μονέ. «Οι γυναίκες καλλιτέχνες απέχουν πολύ από την ισοτιμία με τους άνδρες ομόλογους τους. Αλλά είναι θέμα χρόνου αυτό να αλλάξει όταν όλο και περισσότερες γυναίκες συλλέκτριες συμμετέχουν ενεργά στην αγορά» είχε πει κάποτε η Martina Batovic που είναι ειδικός μεταπολεμικής και σύγχρονης τέχνης καθώς και επαγγελματίας της αγοράς τέχνης. Κατά την Batovic υπάρχει μια λίστα γυναικών καλλιτεχνών που έχουν επηρεάσει την εποχή μας.
1. Marina Abramović
H Marina Abramović (1946) είναι μια Σέρβα εννοιολογική (conceptual) και performance καλλιτέχνης . Αποτελεί μια από τις εκπροσώπους της σύγχρονης τέχνης και ασχολείται με την τέχνη του σώματος, την τέχνη της αντοχής, τη σχέση μεταξύ performer και κοινού, τα όρια του σώματος καθώς και τις δυνατότητες του νου.
Πηγή: https://www.wikimedia.org
Φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Βελιγραδίου από το 1965 έως το 1970. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στην τάξη τέχνης του Krsto Hegedušić στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Ζάγκρεμπ, SR Croatia, το 1972. Στη συνέχεια επέστρεψε στη SR Serbia και, από το 1973 έως το 1975, δίδαξε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Novi Sad, ενώ ξεκίνησε τις πρώτες της σόλο παραστάσεις. Από το 1990 έως το 1995, η Abramović ήταν επισκέπτρια καθηγήτρια στην Académie des Beaux-Arts στο Παρίσι και στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου. Από το 1992 έως το 1996 ήταν επίσης επισκέπτρια καθηγήτρια στο Hochschule für bildende Künste Hamburg και από το 1997 έως το 2004 ήταν καθηγήτρια performance στο Hochschule für bildende Künste Braunschweig.
Πηγή: https://www.ogdoo.gr
Στην πρώτη της παράσταση στο Εδιμβούργο το 1973, η Abramović διερεύνησε στοιχεία τελετουργίας και χειρονομίας. Χρησιμοποιώντας είκοσι μαχαίρια και δύο μαγνητόφωνα, ο καλλιτέχνης έπαιξε το παιχνίδι των μαχαιριών, στο οποίο ρυθμικά τρυπήματα μαχαιριών στοχεύουν ανάμεσα στα χτυπημένα δάχτυλα του χεριού. Κάθε φορά που έκοβε τον εαυτό της, έπαιρνε ένα νέο μαχαίρι από τη σειρά των είκοσι που είχε στήσει και κατέγραφε την επέμβαση. Αφού έκοψε τον εαυτό της είκοσι φορές, ξαναέπαιξε την κασέτα, άκουσε τους ήχους και προσπάθησε να επαναλάβει τις ίδιες κινήσεις, προσπαθώντας να αναπαράγει τα λάθη, συγχωνεύοντας το παρελθόν και το παρόν. Ξεκίνησε να εξερευνήσει τους σωματικούς και ψυχικούς περιορισμούς του σώματος – τον πόνο και τους ήχους του μαχαιρώματος. Οι διπλοί ήχοι από την ιστορία και την αναπαραγωγή. Με αυτό το κομμάτι, η Abramović άρχισε να εξετάζει την κατάσταση συνείδησης του ερμηνευτή. «Μόλις μπείτε σε κατάσταση απόδοσης, μπορείτε να ωθήσετε το σώμα σας να κάνει πράγματα που δεν θα μπορούσατε ποτέ κανονικά να κάνετε» λέει η ίδια η καλλιτέχνης.
Κάποια από τα πιο γνωστά performance της είναι: Cleaning the Mirror (1995), Spirit Cooking (1996), Balkan Baroque (1997) και Seven Easy Pieces (2005). Η Marina Abramović δημιούργησε το Ινστιτούτο Marina Abramović (MAI) που είναι ένας οργανισμός performance art με έμφαση στην performance, τα έργα μεγάλης διάρκειας και τη χρήση της «Μεθόδου Abramović». H καλλιτέχνης έχει συνεργαστεί με γνωστά ονόματα όπως η Lady Gaga (συμμετείχε στο τρίτο άλμπουμ της pop τραγουδίστριας Artpop) καθώς και με τους καλλιτέχνες Jeff Koons και Robert Wilson (παρουσιάστηκε σε εκδήλωση με τίτλο ArtRave). Η Abramović έχει πολλά βραβεία στο ενεργητικό της όπως Χρυσός Λέοντας το 1997, Βραβεία χορού και performance το 2002 κλπ.
2. Shara Hughes
Άλλη μία εκπρόσωπος της σύγχρονης τέχνης είναι η Shara Hughes. Η Shara Hughes (1981) είναι Αμερικανίδα ζωγράφος που ζει και εργάζεται στο Μπρούκλιν. Σπούδασε στο Rhode Island School of Design (RISD) το 2004 ενώ συνέχισε τις σπουδές της στη Σχολή Ζωγραφικής και Γλυπτικής Skowhegan.
Πηγή: https://www.wikimedia.org
Χαρακτηριστικό της Hughes είναι τα ιλιγγιώδη πινέλα, ζωντανά χρώματα και οι μεταβαλλόμενες προοπτικές για να δημιουργήσει πίνακες που αψηφούν πολλές από τις υπάρχουσες συμβάσεις που σχετίζονται με το είδος του τοπίου. Για παράδειγμα φυσικά μοτίβα και στοιχεία μοτίβων επαναλαμβάνονται σε όλες τις εικόνες του Hughes: δέντρα που μοιάζουν με φίδια, αιωρούμενα φεγγάρια, παραμορφωμένες αντανακλάσεις σε υδάτινα σώματα και παγωμένοι νυχτερινοί ουρανοί εμφανίζονται σε διάφορες παραλλαγές.
Πηγή: https://www.davidkordanskygallery.com
Το 2017 ένα ολόκληρο δωμάτιο ήταν αφιερωμένο στο έργο της Hughes στην Whitney Biennial. Το φθινόπωρο του 2022 η Hughes είχε μια ατομική έκθεση στο Kunstmuseum Luzern της Ελβετίας. Έργα της περιλαμβάνονται στις συλλογές του Whitney Museum of American Art, του Metropolitan Museum of Art και του Museum of Contemporary Art της Georgia, καθώς και του Denver Art Museum και του Smithsonian American Art Museum.
3. February James
Η February James(1977) είναι Αμερικανίδα καλλιτέχνης. Γεννήθηκε στην Ουάσιγκτον και ζει και εργάζεται στο Λος Άντζελες. Το 2023 σπούδασε στο Art Center College of Design στην Καλιφόρνια.
Πηγή: https://www.anthonygallery.com
Οι πίνακες της James επικεντρώνονται στην προσωπική μεταμόρφωση και δημιουργούν μια οπτική γλώσσα που πυροδοτεί συζητήσεις γύρω από την αντίληψη, το νόημα και την ταυτότητα. Η James είναι περισσότερο γνωστή για τους πίνακές της με αιθέρια, εκφραστικά πορτρέτα που αντικατοπτρίζουν την αντιληπτή μαύρη ταυτότητα, τόσο σε κοινοτικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό υδατογραφιών και μελανιού, φωτεινών παστέλ και λαδομπογιών, τα θέματα της James μοιάζουν με όνειρο ή ανάμνηση με μουτζουρωμένα και παραμορφωμένα χαρακτηριστικά.
Πηγή: https://www.culturedmag.com
Έχει κάνει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Κάποιες από τις εκθέσεις της είναι: “A Place to Belong” στο Wilding Cran Gallery, Λος Άντζελες (2019), “I Painted Flowers For You” στο Luce Gallery,Τορίνο(2020), “We Laugh Loudly So The Spirits Can Hear”στο Monique Meloche Gallery , Σικάγο (2020), “What’s Going On” στο Rubell Museum, Ουάσιγκτον (2022), “The Air Upon You”στο Wilding Cran Gallery, Λονδίνο (2022) κλπ.
4. Louise Bourgeois
Η Louise Bourgeois (1911-2010) ήταν Γαλλοαμερικανίδα καλλιτέχνης και επίσης σημαντική γυναίκα εκπρόσωπος της τέχνης. Αν και είναι περισσότερο γνωστή για τη μεγάλης κλίμακας γλυπτική και την τέχνη των εγκαταστάσεων, η Bourgeois ήταν επίσης μια παραγωγική ζωγράφος και χαράκτρια.
Πηγή: https://www.wikimedia.org
Το 1930, η Bourgeois μπήκε στη Σορβόννη για να σπουδάσει μαθηματικά και γεωμετρία. Η μητέρα της πέθανε το 1932, ενώ η Μπουρζουά σπούδαζε μαθηματικά. Ο θάνατος της μητέρας της την ενέπνευσε να εγκαταλείψει τα μαθηματικά και να αρχίσει να σπουδάζει τέχνη. Άρχισε να σπουδάζει τέχνη στο Παρίσι, πρώτα στην École des Beaux-Arts και στην École du Louvre, και μετά το 1932 στις ανεξάρτητες ακαδημίες του Montparnasse και της Μονμάρτρης όπως η Académie Colarossi κλπ.
Η Bourgeois ασχολήθηκε με ποικίλα θέματα όπως η οικιακή ζωή και η οικογένεια, η σεξουαλικότητα και το σώμα, καθώς και ο θάνατος και το ασυνείδητο. Τα θέματα αυτά συνδέονται με γεγονότα από την παιδική της ηλικία, τα οποία θεωρούσε θεραπευτική διαδικασία. Αν και το έργο της Bourgeois σχετίζεται με τους αφηρημένους εξπρεσιονιστές, τον σουρεαλισμό και τη φεμινιστική τέχνη, δεν συνδέθηκε επίσημα με κάποιο συγκεκριμένο καλλιτεχνικό κίνημα.
Πηγή:https://www.wikiart.org
Γνωστά της έργα ήταν: Femme Maison (1947), Destruction of the Father (1974), Exorcism in art (1982) κλπ. Το έργο της Bourgeois συνεχίζει να εκτίθεται σε μουσεία και δημόσιους χώρους μέσα από τη μορφή site-specific εγκαταστάσεων σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Μασαχουσέτης (MASS MoCA), North Adams, παρουσιάζει μια συλλογή έργων της σε μάρμαρο και άλλα υλικά για σχεδόν μια δεκαετία.
5. Ella Kruglyanskaya
Η Ella Kruglyanskaya (1978) είναι μια Λετονή ζωγράφος που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη.
Χαρακτηριστικό της ζωγραφικής της είναι ότι το γυναικείο σώμα παρουσιάζεται στην υπερβολή του. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στο Studio Voltaire στο Λονδίνο το 2014, στο Thomas Dane στο Λονδίνο το 2015 και στο Tate Liverpool το 2016. Το έργο της περιλαμβάνεται στις συλλογές του Tate Gallery στο Λονδίνο.
Πηγή: https://www.bortolamigallery.com
6. Petra Cortright
Τέλος, άλλη μια σημαντική γυναίκα εκπρόσωπος της τέχνης, η Petra Cortright. Η Petra Cortright (1986) είναι Αμερικανίδα καλλιτέχνης και γεννήθηκε στην Καλιφόρνια. Ασχολείται με τη ζωγραφική, το video και τα ψηφιακά μέσα.
Πηγή: https://www.wikimedia.org
Σπούδασε στο California College of the Arts στο Σαν Φρανσίσκο (2004) και στο Parsons The New School for Design στη Νέα Υόρκη (2008). Ζει και εργάζεται στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.
Η Cortright είναι γνωστή για τα έργα βίντεο που παρουσιάζει στο YouTube και σε περιβάλλοντα γκαλερί. Τα βίντεο της εξερευνούν παιχνιδιάρικα τις τυπικές ιδιότητες του λογισμικού βίντεο και την αναπαράσταση των φυσικών σωμάτων σε ψηφιακούς χώρους. Στο vvebcam (2007, συλλογή, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης), η Cortright κινηματογράφησε τον εαυτό της ενώ έπαιζε με τα χαρακτηριστικά ειδικών εφέ που είναι ενσωματωμένα στο λογισμικό κάμερας web που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του βίντεο. Το 2011 η Cortright έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση, So Wet, που διοργανώθηκε από τον Gerardo Contreras στην Preteen Gallery στην Πόλη του Μεξικού. Οι ψηφιακές εικόνες που δημιουργήθηκαν στον υπολογιστή τυπώθηκαν σε ύφασμα και κρεμάστηκαν χαλαρά στους τοίχους υποδηλώνοντας το αεράκι της ξηράς, τους ζεστούς χειμώνες και τα δροσερά καλοκαίρια της γενέτειράς της, της Σάντα Μπάρμπαρα.
Πηγή: https://www.wikiart.org
Έργα της Cortright έχουν παρουσιαστεί στο New Museum της Νέας Υόρκης, στο Rhizome, στην Biennale της Βενετίας, στην 01SJ Biennial του 2010 στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια και στην 12ième Biennale d’art contemporain de Lyon. Έργα της βρίσκονται στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης (Νέα Υόρκη), του Μουσείου Péréz (Μαϊάμι), του Μουσείου Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες, του Μουσείου Hammer (Λος Άντζελες), του Moderna Museet (Στοκχόλμη), του MOTI (Breda) σε συνεργασία με το Μουσείο Stedelijk (Άμστερνταμ), του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Σικάγο, του Ιδρύματος Kadist (Σαν Φρανσίσκο), BAMPFA (Berkeley, CA), και το Μουσείο Τέχνης του Σαν Χοσέ, και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Λος Άντζελες.
Πηγές:
Βιογραφίες από:
Ella Kruglyanskaya — BORTOLAMI (bortolamigallery.com)
Ella Kruglyanskaya – Wikipedia
February James – Artist Biography – Anthony Gallery
February James – Artists – Jack Tilton Gallery
Martina Batovic-Artisan Art Intelligence
Shara Hughes – Artist – David Kordansky Gallery
(Τελευταία πρόσβαση: 19/4/2024)
Γυναίκες της σύγχρονης τέχνης από: Artnet | Even in Contemporary Art, women artists remain underrepresented within the art world. The Artnet Intelligence Report revealed that among… | Instagram
(Τελευταία πρόσβαση:19/4/2024)
Εννοιολογική τέχνη: Conceptual art – Wikipedia
Τέχνη performance: Performance art – Wikipedia
(Τελευταία πρόσβαση:19/4/2024)
