Στην Μέση Ανατολή υπήρξαν από νωρίς ποικίλα κείμενα, τα οποία εξελίχθηκαν στην πάροδο του χρόνου, μέσα από την ανάπτυξη της γραφής και της γλώσσας.
Πιο συγκεκριμένα μια από τις πρώτες μορφές γραφής, αλλά και από τις παλιότερες και γνωστότερες παγκοσμίως είναι η σφηνοειδής. Η σφηνοειδής γραφή αναπτύχθηκε στο 3.500 π.Χ από τους Σουμέριους στην Αρχαία Μεσοποταμία, το σημερινό Ιράκ. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα γλωσσολογικό σύστημα συμβόλων σε σχήμα σφήνας και μέλισσας. Τα σύμβολα απεικονίζονταν σε πήλινες πλάκες, με την χρήση κλαδιών ,ως γραφίδες. Το συγκεκριμένο σύστημα γραφής λειτούργησε, ως αφετηρία για διάφορες άλλες γλώσσες. Για παράδειγμα ενέπνευσε τα ουγκρικά και περσικά αλφάβητα.
Στην συνέχεια οι Αιγύπτιοι ανέπτυξαν την χρήση των ιερογλυφικών συμβόλων, ως σύστημα γραφής. Χρησιμοποιούσαν δηλαδή σύμβολα, ώστε να αναπαριστούν έννοιες, ήχους ή αντικείμενα. Τα ιερογλυφικά αναγράφονταν πάνω σε πάπυρο. Μια πιο απλοποιημένη έκδοση των ιερογλυφικών , που στόχευε στην γρήγορη καθημερινή επικοινωνία, ήταν τα ιερατικά. Τα ιερατικά χρησιμοποιούνταν σε διοικητικές και θρησκευτικές υπηρεσίες. Αρχικά δεν ήταν παρα μια απλοποιημένη παραλλαγή των ιερογλυφικών, αργότερα όμως απέκτησαν διακριτά χαρακτηριστικά. Η ιερατική γραφόταν και εκείνη σε πάπυρο, αλλά και σε όστρακα. Τα όστρακα ήταν θραύσματα κεραμικών, τα οποία χρησιμοποιούσαν και οι Αρχαίοι Έλληνες σαν εργαλείο γραφής.
Για την εξέλιξη πολλών γλωσσών της Ινδοευρωπαϊκής, όπως τα ελληνικά και τα λατινικά, θεμελιωδή ρόλο έπαιξε η ανάπτυξη του φοινικικού αλφαβήτου. Οι Φοίνικες ήταν ένας λαός του Λεβάντε. Δηλαδή το σύγχρονο Ισραήλ, Λιβύη και Συρία. Το αλφάβητο αποτελούνταν από 22 σύμφωνα. Τα γράμματα του βασίστηκαν σε ένα από τα πρώτα αλφάβητα, το πρωτοσημιτικό. Το φοινικικό αλφάβητο εξελίχθηκε, όταν οι Έλληνες πρόστεσαν σε αυτό τα φωνήεντα. Τα φωνήεντα το κατέστησαν πιο εύηχο και διέθετε πλέον μεγαλύτερη συνοχή. Λόγω της συμβολής του φοινικικού αλφαβήτου, υπήρξε τον 8 αιώνα π.Χ ανάπτυξη της ελληνικής γραφής. Τα ελληνικά έγιναν η κυρίαρχη γλώσσα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Μέσω της γλώσσας, ο ελληνικός πολιτισμός γνώρισε ιδιαίτερη διάδοση και τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων στολίζουν την παγκόσμια λογοτεχνία, ιστορία και φιλοσοφία. Στην αρχαία ελληνική βασίζεται και η νεοελληνική γλώσσα.
Μια πιο διαδεδομένη μέθοδος γραφής , η οποία σταδιακά έγινε και η lingua franca της Εγγύς Ανατολής ήταν η αραμαϊκή γραφή. Τα αραμαϊκά άρχισαν να εξαπλώνονται την πρώτη χιλιετία π.Χ. Η αραμαϊκή προήλθε από το αρχαίο Αράμ. Μια περιοχή που περιλαμβάνε τμήματα της Συρίας, του Λιβάνου, του Ιράκ και της Τουρκίας. Η αραμαϊκή γραφή ήταν μια ισχυρή γλωσσολογική μέθοδος και μάλιστα σε αυτή τη γλώσσα γράφτηκε και η Εβραϊκή Βίβλος. Εξέλιξη της αραμαϊκής είναι τα εβραϊκά. Τα εβραϊκα είναι το σύστημα γραφής των θρησκευτικών και λογοτεχνικών κειμένων των Εβραίων. Ανήκει στην αφροασιατική γλώσσικη οικογένεια και έχει αρκετές παραλλαγές. Στην σύγχρονη εποχή η εβραϊκή συνεχίζει να χρησιμοποιείται από μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της Μέσης Ανατολής και είναι η επίσημη γλώσσα του Ισραήλ. Η δεύτερη γλώσσα που χρησιμοποιήται είναι τα αραβικά. Το αραβικό αλφάβητο αναπτύχθηκε από τους Ναβαταίους. Οι Ναβαταίοι ήταν αρχαίος αραβικός λαός με σημαντικές αραμαϊκές επιρροές. Το αραβικό αλφάβητο εξαπλώθηκε και απέκτησε περισσότερους γνώστες του με την επέκταση του Ισλάμ στην Μέση Ανατολή. Πλέον είναι μέθοδος γραφής για πολλές γλώσσες στην Μέση Ανατολή και πέρα. Επίσης τα αραβικά θεωρούνται μια από τις μελλοντικές κυριάρχουσες εμπορικές γλώσσες.
Από το αραβικό αλφάβητο προέρχεται ακόμη και το περσικό. Το περσικό αλφάβητο γνωστό και ως περσοαραβικό χρησιμοποιούνταν για την συγγραφή περσικών (φαρσί) και άλλων γλωσσών στο Ιράν, Αφγανιστάν και την κεντρική Ασία. Η περσική γραφή πέρα από την επίδραση των αραβικών δέχτηκε και επιπλεόν γράμματα για να εξυπηρετήσει την περσική φωνολογία, η οποία διέφερε από την αραβική.
Τέλος η οθωμανιική τουρική γραφή, η οποία επηρεάστηκε κυρίως από το περσοαραβικό αλφάβητο, χρησίμευε στην συγγραφή της τουρκικής γλώσσας κατα τη διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μπορεί να βασίστηκε στο περσικό αλφάβητο, ωστόσο υπήρξαν γλωσσολογικές τροποποιήσεις για να προσαρμοστεί στις ανάγκες αναπαράστασεις των τούρκικων ήχων.
Αυτές ήταν μερικές από τις μεθόδους γραφής που αναπτύχθηκαν στη Μέση Ανατολή στην πάροδο της ιστορίας. Κάθε μια αντανακλά το πολιτιστικό, πολιτισμικό και γλωσσικό υπόβαθρο της κάθε περιοχής και συμβάλλουν στην ανάπτυξη του γλωσσικού πλούτου του κόσμου μέσω της αλληλεπίδρασης των γλωσσών.
Πηγές:
https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=891266109469502&id=100057583624789&post_id=100057583624789_891266109469502&rdid=olUw8wU5xrbMbaXu
https://el.orthodoxwiki.org/%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE_%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1
