Η ιστορία της κινέζικης λογοτεχνίας ξεκινά περίπου 4000 χρόνια πριν και έχει χωριστεί σε ιστορικές περιόδους. Κατά τη διάρκεια της κάθε ιστορικής περιόδου κυβερνούσε μια δυναστεία, η οποία σηματοδοτούσε την ιστορική λογοτεχνική εποχή. Τα κινέζικα λογοτεχνικά έργα όμως περιλαμβάνουν μυθιστορήματα, φιλοσοφικά και θρησκευτικά έργα, ποίηση και επιστημονικά έργα .Οι δυναστείες λοιπόν που υπήρξαν στην Κίνα κατά την αρχαιότητα είναι οι εξής:
- Δυναστεία Σανγκ (περίπου 1700- 1050 π.Χ.) κατά τη διάρκεια της οποίας γίνεται η ανάπτυξη της κινέζικης γραφής.
- Δυναστεία Zhou (1045- 255 π.Χ.), όπου κατά τη διάρκεια της γράφεται η βασική φιλοσοφική και θρησκευτική λογοτεχνία.
- Δυναστεία Τσιν (221- 206 π.Χ.) κατά την οοποία η λογοτεχνία γίνεται κατά βάση νομικιστική λόγω της φιλοσοφικής σχολής που ονομαζόταν Νομικισμός και ονομάστηκε έτσι από τον Αυτοκράτορα Τσιν.
- Δυναστεία Χαν (206- 220 μ. Χ.) όπου μια νέα εποχή ξεκινά καθώς γράφονται επιστημονικά και ιστορικά κείμενα.
Στη συνέχεια κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα οι δυναστείες συνεχίστηκαν. Κατά τη διάρκειά τους σημειώθηκαν τα εξής γεγονότα:
I. Δημιουργείται η τυπογραφία, η οποία ονομάστηκε πρώιμη τυπογραφία, και η ποίηση.
II. Γράφεται ταξιδιωτική λογοτεχνία και δημιουργείται το <<κίνημα>> των Νεοκομφουκιανών Κλασικών.
III. Τα δραματικά έργα κάνουν την εμφάνισή τους και γράφονται μεγάλα φανταστικά μυθοστορήματα.
Στις επόμενες χρονικές περιόδους που ακολουθούν, τα μυθιστορήματα κατέχουν πρωταγωνιστική θέση και δημιουργείται η προμοντέρνα λογοτεχνία που θα οδηγήσει στην επονομαζόμενη μοντερνιστική λογοτεχνία, η οποία θα καταλήξει σήμερα να είναι δυτικοποιημένη.
Κατά την περίοδο 618-907 μ.Χ. (περίοδος της Δυναστείας Τανγκ) γράφτηκαν περισσότερα από 50.000 ποιήματα από 2.200 ποιητές. Δύο κορυφαίες ποιητικές προσωπικότητες της εποχής ήταν ο Λι Μπάι (701- 762 μ.Χ. και ο Ντάι Φου (712- 770 μ.Χ.). Ένας ακόμη πολυδιαβασμένος ποιητής ήταν και ο Wang Wei (701- 761 μ.Χ.), ο οποίος ήταν και ζωγράφος, όπως οι περισσότεροι Κινέζοι ποιητές άλλωστε.
Η εκτύπωση των κινέζικων λογοτεχνικών βιβλίων γινόταν σε ξύλο, αρχικά με το χέρι. Αργότερα όμως αντιγράφηκαν με τη δημιουργία της ξυλοτυπίας, μιας μεθόδου που ήταν σαν ένα είδος τυπογραφίας. Εκτύπωναν δηλαδή ξύλινα τεμάχια στα οποία χαράσσονταν οι χαρακτήρες ανάγλυφα σε ξύλινους ογκόλιθους, οι οποίοι στη συνέχεια εμποτίζονταν (προφανώς με κάποιο είδος μελάνης) και πιέζονταν σε χαρτί. Η μέθοδος αυτή οδήγησε σε μια αύξηση του γραμματισμού στην Κίνα με αποτέλεσμα οι συγγραφείς όλων των λογοτεχνικών ειδών να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούσαν να προσεγγίσουν όλο και περισσότερο, ευρύτερο κοινό με το έργο τους.
Φυσικά αναπόσπαστο κομμάτι της λογοτεχνίας είναι και η γραφή. Η γραφή που χρησιμοποιούσαν στη λογοτεχνία είχε άλλη γραμματική και ονομάστηκε Κλασική Γλώσσα και είναι διαφορετική από τις ομιλούμενες γλώσσες των τελευταίων 2.000. ετών. Ωστόσο οι Αυτοκράτορες και οι ομάδες των βασιλείων αυτών των εποχών αποτελούνταν από ανθρώπους που μιλούσαν πολλές διαφορετικές μητρικές γλώσσες. Οπότε και η γλώσσα της λογοτεχνίας εξελίχθηκε αξαθώς άλλαζαν οι ομιλούμενες γλώσσες. Παρόλα αυτά όμως οι περισσότεροι συγγραφείς εξακολουθούσαν να βασίζουν τα συγγραφικά τους έργα στην κλασική κινεζική. Επίσης κατά τη Δυναστεία των Σανγκ, όπως μαρτυρούν τα ευρήματα της ιερογλυφικής γραφής, το σύστημα της ιερογλυφικής γραφής εξελίχθηκε αργότερα σε ιδεογραφικούς και εν μέρει φωνητικούς κινέζικους χαρακτήρες. Μία μελετήτρια η Patricia Beckley Ebrey γράφει: <<Στην Κίνα, όπως και αλλού, η γραφή, αφού υιοθετηθεί έχει βαθιές επιπτώσεις στις κοινωνικές και πολιτιστικές διαδικασίες. Η γραφειοκρατία της Κίνας βασίστηκε σε γραπτά αρχεία, αλλά τελικά η γραφή χρησιμοποιήθηκε για αυτοέκφραση, για να δημιουργήσει μερικά από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα στον κόσμο…>>.
Οι Κινέζοι μάλιστα έχουν κι έναν Θεό προστάτη της λογοτεχνίας που ονομαζόταν Wen Chang, Wem Ti. Πιστεύεται ότι αυτός ο Θεός ήταν κάποτε άνθρωπος με το όνομα Zhang Ya, ένας λαμπρός συγγραφέας που πνίγηκε μετά από μια απογοήτευση και οι άνθρωποι τον αποθέωσαν, για τη μνήμη του δηλαδή οι άνθρωποι τον θεοποίησαν.
Συμπερασματικά μπορούμε να κρίνουμε ότι η κινέζικη λογοτεχνία είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στον κόσμο. Η ακρίβεια της γλώσσας έχει ως αποτέλεσμα άψογα υλοποιημένες, ευφάνταστες εικόνες. Τα λογοτεχνικά θέματα είναι διαχρονικά είτε αναφερόμαστε στην ποίηση είτε στην πεζογραφία.
Πηγές
Pang, Kelly. (2023). Η ιστορία της κινέζικης λογοτεχνίας. Ανακτήθηκε από https://www-chinahighlights-com.translate.goog/travelguide/culture/history-of-chinese-literature.htm?/. (τελευταία πρόσβαση 9/4/2024)
Mark, Emily. (2016). Κινέζικη Λογοτεχνία. Ανακτήθηκε από https://www-worldhistory-org.translate.goog/Chinese_Literature/. (τελευταία πρόσβαση 9/4/2024)
