Η Σταυροφορία των Παιδιών αποτελεί ένα από τα πιο ασυνήθιστα γεγονότα της μεσαιωνικής Ευρώπης. Το έτος 1212, δεκάδες χιλιάδες άοπλα παιδιά, που αυτοαποκαλούνταν σταυροφόροι, ξεκίνησαν από την δυτική Γερμανία και τη βόρεια Γαλλία, για να ελευθερώσουν τους άγιους τόπους από τους μουσουλμάνους. Τα παιδιά ισχυρίζονταν ότι ήταν θεία βούληση αυτό που τα προέτρεψε να αναλάβουν αυτόν το σκοπό. Αν και ποτέ δεν έλαβε επίσημη επικύρωση, η «σταυροφορία» αποτέλεσε σκέτη καταστροφή. Ούτε ένα από τα παιδιά έφτασε ποτέ στην Ιερουσαλήμ. Πολλά λέγεται ότι πωλήθηκαν ως σκλάβοι στα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής. Και χιλιάδες δεν γύρισαν ποτέ πίσω.
Οι περισσότερες πηγές υποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα ήταν δύο μεγάλες ομάδες παιδιών που πήραν μέρος στη σταυροφορία. Το γερμανικό και το γαλλικό τάγμα.
Το Γερμανικό Τάγμα
Αρχηγός του γερμανικού τάγματος ήταν ένας νεαρός από την Κολονία με το όνομα Νικόλαος. Ο Νικόλαος ισχυριζόταν πως κάποιος άγνωστος, που κατά τη γνώμη του ήταν ο Χριστός, του έδωσε την εντολή να πάει στους Αγίους Τόπους. Του είχε υποσχεθεί ακόμα ότι όλα τα εμπόδια θα εξαφανίζονταν με θαυμαστό τρόπο από μπροστά του. Ακόμα και η μεσόγειος θα χωριζόταν για να αφήσει τον ίδιο και τους ακολούθους του να περάσουν. Έτσι λοιπόν ο Νικόλαος μαζί με είκοσι χιλιάδες περίπου παιδιά ξεκίνησαν την πορεία τους κατά μήκος του ποταμού Ρήνου με προορισμό ένα από τα μεγάλα λιμάνια της Ιταλίας. Το πρώτο μεγάλο εμπόδιο που στάθηκε στο δρόμο τους ήταν οι Άλπεις, που οι νεαροί σταυροφόροι έπρεπε με κάποιο τρόπο να διασχίσουν. Το εγχείρημα ήταν δύσκολο και αρκετά αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω, ενώ δεν ήταν λίγα εκείνα που πέθαναν από τις κακουχίες του περάσματος. Μόλις επτά χιλιάδες παιδιά κατάφεραν να φτάσουν στη Γένοβα.
Όταν τα θαύματα που τους είχε υποσχεθεί ο Νικόλαος δεν ήρθαν σε πέρας πολλοί από τους ακόλουθους του τον κατηγόρησαν ότι τους πρόδωσε και άλλοι πήραν το δρόμο του γυρισμού, ενώ κάποιοι εγκαταστάθηκαν στη γύρω περιοχή. Ο ίδιος ο Νικόλαος μαζί με λιγοστούς άλλους συνέχισε την πορεία του στην Ιταλία μέχρι που έφτασε στη Ρώμη. Εκεί συναντήθηκαν με τον πάπα Ιννοκέντιο Γ’ , ο οποίος τα προέτρεψε να γυρίσουν στις οικογένειες τους. Ο Νικόλαος δεν επέζησε το δεύτερο πέρασμα των Άλπεων.
Το Γαλλικό Τάγμα
Το γαλλικό τάγμα, που αποτελούταν από κοντά τριάντα χιλιάδες άτομα —τα περισσότερα παιδιά αλλά και μερικοί ενήλικες, ηγούνταν ένα δωδεκάχρονο αγόρι ονόματι Στεφάν από το Cloyes. Ο Στεφάν υποστήριζε ότι είχε λάβει ένα γράμμα στον ύπνο του από τον ίδιο τον Ιησού. Ένα γράμμα που είχε παραλήπτη τον βασιλιά της Γαλλίας. Ο βασιλιάς όμως δεν ενθουσιάστηκε από τους σταυροφόρους, ιδιαίτερα αφού οδηγός τους ήταν απλά ένα παιδί, και αρνήθηκε να τους συναντήσει. Τους διέταξε ακόμα να παρατήσουν το εγχείρημα τους και να γυρίσουν στα σπίτια τους. Ο Στεφάν δεν πτοήθηκε με την απόρριψη του βασιλιά, και υποσχόμενος την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων και δόξα σε όσους τον ακολουθούσαν, κίνησε προς τη Μασσαλία. Εκεί οι μικροί σταυροφόροι μπάρκαραν με επτά καράβια για τους Αγίους Τόπους.
Ή έτσι πίστευαν. Οι έμποροι που τους είχαν παραχωρήσει τα καράβια τους ξεγέλασαν. Εκτός από δύο καράβια που βυθίστηκαν ανοιχτά της Σαρδηνίας, τα υπόλοιπα έπλευσαν προς τη βόρεια Αφρική. Εκεί, στα σκλαβοπάζαρα του Αλγερίου, πωλήθηκαν ως σκλάβοι.
Σύγχρονη Σκοπιά
Η Σταυροφορία των Παιδιών αναφέρεται σε πάνω από πενήντα πηγές από τον 13ο αιώνα και έπειτα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ιστορικοί που αμφισβητούν την ορθότητα τους, πιστεύοντας ότι τα γεγονότα έχουν διανθιστεί για να παρουσιάσουν μια πιο «ρομαντική» εικόνα του τι ακριβώς συνέβη.
Η Σταυροφορία των Παιδιών δεν ήταν σταυροφορία με την κυριολεκτική έννοια. Κανένας πάπας δεν την κάλεσε ούτε την επικύρωσε. Αλλά καλύτερα ήταν ένα δημοφιλές κίνημα, το οποίο ενθαρρύνθηκε από την θρησκοληψία και τον φανατισμό της εποχής και δυστυχώς είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων.
Πηγές: http://www.ancient-origins.net/history-important-events/childrens-crusade
https://www.britannica.com/event/Childrens-Crusade
http://www.historyguide.org/ancient/children.html
