Που οφείλεται η στροφή στην ακροδεξιά; Ζούμε σε μια περίοδο έντονης πολιτικής δυσαρέσκειας η οποία, σε συνδυασμό, με το μείζον ζήτημα των προσφύγων αλλά και την οικονομική κρίση που διατρέχει πολλές χώρες της Ευρώπης, έκαναν τους ανθρώπους να στραφούν στα δεξιά. Όχι απλά στα δεξιά, αλλά στο ακρότατο των δεξιών. Τόσο δεξιά που είναι να αναρωτιέσαι αν βρισκόμαστε στο 2016 ή ξαναζούμε τραγικά κομμάτια της ιστορίας. Σε 8 Ευρωπαϊκές χώρες εντοπίζεται άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων.
- Γερμανία: Άνοδος σε 3 μεγάλες επαρχίες της Γερμανίας. Κεντρικό σύνθημα: «Το Ισλάμ δεν είναι μέρος της Γερμανίας» (Εναλλακτική για τη Γερμανία)
- Γαλλία: Αρκετά πιθανό η Μαρί Λε Πεν να είναι η επόμενη πρωθυπουργός της Γαλλίας. Έντονη αντί-σημιτική φιλοσοφία. (Εθνικό Μέτωπο)
- Ελλάδα: Τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή.
- Ολλανδία: Κόμμα με αντί-μουσουλμανική φιλοσοφία. Πρώτο στις δημοσκοπήσεις (Για την Ελευθερία)
- Ουγγαρία: Κόμμα που πρωτοστάτησε στην δημιουργία φραχτών για να αποτραπεί η είσοδος στους πρόσφυγες. Τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στη χώρα.(JOBBIK)
- Σουηδία: Κόμμα που, σύμφωνα με έρευνες, χαίρει της υποστήριξης του 22% των Σουηδών. Αντί-μεταναστευτική ιδεολογία. (Σουηδοί Δημοκράτες)
- Αυστρία: Κόμμα που ευνοεί χαρακτηριστικά μόνο τους Αυστριακούς στην αγορά εργασίας. Δεύτερο μεγαλύτερο στην Αυστρία. (Κόμμα για την Ελευθερία)
- Σλοβακία: Κόμμα με έντονη αντισημιτική φιλοσοφία. Κατέχει το 8% των ψήφων. (Η Δικιά μας Σλοβακία)
Δεν νομίζω πως ο άνθρωπος ξεχνάει εύκολα. Νομίζω πως δεν ξεχνάει ποτέ. Άρα τι τον οδηγεί στην ακροδεξιά; Θα μου πείτε αμάθεια, έλλειψη μόρφωσης, χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο κλπ. Και θα έχετε δίκιο αλλά προσθέστε σε όλα αυτά την αδυναμία των παρόντων κυβερνήσεων να δώσουν λύση σε κρίσιμα ζητήματα. Γιατί δεν είναι μόνο οι αμόρφωτοι που ψηφίζουν τέτοια κόμματα.
Όλα αυτά τα κόμματα έχουν κάτι κοινό. Τείνουν να εκμεταλλεύονται στο έπακρο την πολιτική δυσαρέσκεια. Εμφανίζονται ως «αντί-συστημικά», αντί-ευρωπαϊκά, αντί αντί αντί για να προσελκύσουν ψηφοφόρους. Ποντάρουν στην έξοδο από το ευρώ και στο μίσος προς το Ισλάμ. «Οι Μουσουλμάνοι σας παίρνουν τις δουλειές. Οι Μουσουλμάνοι απειλούν τον πολιτισμό και την ασφάλειά σας». Ποντάρουν επίσης στο γεγονός πως η λεγόμενη Αριστερά σε πολλές χώρες έχει γίνει πιο «συστημική» και από το ίδιο το σύστημα. Εμφανίζονται ως η μόνη διέξοδος. Δυναμιτίζουν έτσι το ήδη βαρύ πολιτικό και οικονομικό κλίμα. Βασίζονται στο φόβο που κυριαρχεί στον άνθρωπο για το αύριο. Του εμφυτεύουν αμφιβολίες για την επιβίωσή του. Του ξυπνάνε δηλαδή το αρχαιότατο ένστικτο της επιβίωσης. Και όταν ξυπνήσει αυτό, η λογική κάνει πέρα.
Γνωρίζουν όμως πως για να αποκτήσουν εξουσία, πρέπει να έχουν ψήφους, οπότε πρέπει να διευρύνουν τον κύκλο των ψηφοφόρων τους. Πρέπει να κάνουν μάρκετινγκ. Και αυτό το επιτυγχάνουν μέσα από το λαϊκισμό. Γνωρίζουν πως για να ανεβούν πολιτικά, πρέπει να «μαλακώσουν». Ακροδεξιά κόμματα όπως της Μαρί Λε Πεν παρουσιάζονται ως πιο «κεντροδεξιά» και ως φιλελεύθερα. Χαρακτηριστικό είναι πως πολλές από τις συγκεκριμένες παρατάξεις έχουν σαν σύνθημά τους την ελευθερία. Τραγελαφικό και παράδοξο. Από πότε ακροδεξιά και ελευθερία πάνε μαζί;
Heinz-Christian Strache (Αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος στην Αυστρία): «Η πολιτικοποίηση του Ισλάμ είναι ο φασισμός του σήμερα».
