Η κοινωνία του αναρχισμού σήμερα είναι μια μορφή αταξικής κοινωνικο-οικονομικής οργάνωσης, η οποία αποκλείει κάθε μορφή εξουσίας. Συγκεχυμένος ως έννοια ο Αναρχισμός έχει διαχωριστεί σε κατηγορίες π.χ. Αναρχοσυνδικαλισμός, Αναρχοχριστιανισμός, Αναρχοκομμουνισμός. Παρόλα αυτά η αναρχική έχει κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία μπορούν να καταρρίψουν ακόμη και την σύγχρονη Δημοκρατία.
Τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας των Αναρχικών είναι: η Κοινότητα, η Ομοσπονδία και η αλληλεγγύη των ανθρώπων.
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα λοιπόν μιας αναρχικής κοινωνίας είναι οι Κοινότητες. Πρόκειται για ελεύθερες ενώσεις ομάδων -ανθρώπων που δρουν δημόσια, δηλαδή δρουν πέρα από κάθε ατομικό συμφέρον. Οι κοινωνικές κοινότητες δεν έχουν ούτε σύνορα ούτε τείχη. Βασίζονται μόνο σε σε ειρηνικές και αδελφικές κοινωνικές σχέσης, οι οποίες δεν είναι ούτε εδαφικές. Σε μια αναρχική κοινωνία η ιδέα του κράτους παύει να υπάρχει και μέσω μιας διαρκούς επανάστασης -την κοινωνική επανάσταση- οι Κοινότητες γίνονται απόλυτα ανεξάρτητες. Κύριος στόχος των κοινωνιών είναι η απελευθέρωση από τον εκάστοτε άρχοντα με μοναδικό αποτέλεσμα την παύση της κοινωνικής αδικίας των συμπολιτών. Κανένας πολίτης δηλαδή να μην συμπεριφέρεται στον συμπολίτη του ως δούλο.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
Το συμφέρον της Κοινότητας βασίζεται στον δεσμό της Ομοσπονδίας που θα σχηματίζει ελεύθερα άλλες Κοινότητες. Ο ομοσπονδιακός χαρακτήρας των Κοινοτήτων είναι επαναστατικός όχι μόνο στην πολιτική οργάνωση αλλά και στα ζητήματα της παραγωγής και της ανταλλαγής.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Στην αναρχική κοινωνία κύριο μέλημα των Κοινοτήτων είναι η αλληλεγγύη των ανθρώπων. Κανείς δεν αδικεί κανέναν, οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι αποκτούν ελευθερίες ισάξιες με εκείνες που τους εξουσίαζαν. Οι δυνατοί βοηθούν τους αδύναμους και η αδικία παύει να υπάρχει.
Σε κάποια μέρη της γης, για παράδειγμα στην Αμερική, ο αναρχισμός αποτελεί μια ιδεολογία δυστοπική. Αυτό σημαίνει πολλά για έναν Αναρχικό, καθώς κύριο επιχείρημά του είναι ότι η ιδεολογία του αναρχισμού βασίζεται στην κοινωνία του αύριο. Η κοινωνία του αύριο που οραματίζονται οι Αναρχικοί δεν θα δείξει καμία ανοχή σε καμία μορφή εξουσίας. Μέλος της κοινότητας τους μπορεί να γίνει κάθε άνθρωπος, ο οποίος θέλει με μοναδικό όπλο την επαναστατική πολιτική, να αντιμετωπίσει την αδικία που διαπράττεται εναντίον του κάθε αδύναμου πολίτη. Αλλά και με κάθε άλλο επαναστατικό μέσο να ακουστεί η γνώμη της κοινότητας, η οποία βασίζεται στο ότι κανείς οργανισμός δεν θα έπρεπε να είναι υποκατάστημα του κάθε κράτους.
Τέλος η αναρχική ιδέα της κοινότητας εκφράστηκε κατά τον 19ο αιώνα και δεν έχει καμία σχέση με την άποψη που επικρατούσε στον Μεσαίωνα για την έννοια της Κοινότητας.
Πηγή
Κροπότκιν, Π. Η αναρχική οργάνωση της κοινωνίας (μετάφραση: Βασίλης Τομάνος). Θεσσαλονίκη: Κατσάνος
