Η Βιομηχανική Επανάσταση και η κοινωνία αποτελούν μία άρρηκτα ενωμένη και ταυτόσημη σημασία. Ειδικά όταν αναφερόμαστε στην Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση, η οποία με την τεχνολογική της άνοδο επηρέασε θετικά την κοινωνία.
Η Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση (1870- 1914) είναι συνέχεια της πρώτης, αλλά με περισσότερες εφευρέσεις τόσο στις ηλεκτρικές τεχνολογίες όσο και στη μαζική τεχνολογική επικοινωνία. Αυτό είχε άμεση σχέση με την εργασία, η οποία άλλαξε διότι οι άνθρωποι άρχισαν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με νέους τρόπους, οι οποίοι έφερναν την κοινωνικοποίηση ως νέα κοινωνική αλλαγή.
Άλλες αλλαγές της Β’ Βιομηχανικής Επανάστασης ήταν η δημιουργία των προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας, καθώς οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους για καλύτερες συνθήκες εργασίας και για καλύτερες αμοιβές.
Στον τομέα της βιομηχανικής οικονομίας η άνοδος των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων ετερογεβών δραστηριοτήτων είχε μεγάλο αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο.
Παρόλα αυτά όμως η Β’ Βιομηχανική Επανάσταση ήταν η αιτία για πολλούς αγρότες και γεωργούς να μεταναστεύσουν από τα χωριά στις πόλεις διαμορφώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αστική ζωή. Η λέξη βιομηχνία την αρχική της σημασία (αγροτική βιομηχανία, οικιακή βιομηχανία) και μετατρέπεται σε βαριά βιομηχανία, η ιοποία αποτελείται από ετερογενείς κλάδους που λειτουργούν προς όφελος της αστικής τάξης.
Βέβαια η αστική ανάπτυξη κατέπνιξε κάθε παλαιό δεσμού του <<διωγμένου>> εργάτη, από τα χωριά, με τη γη- με αποτέλεσμα οι μικρές βιομηχανίες, δηλαδή τα χωριά που βασίζονταν τόσο στη γεωργία όσο και στην κτηνοτροφία, να αποξενωθούν πλήρως από τις πόλεις και το εργατικό δυναμικό που την αποτελούσε να μεταναστεύσει στα μεγάλα αστικά κέντρα και να βρει δουλειά εκεί όπου υπήρχαν βαριές βιομηχανίες ή αλλιώς , μεγάλα εργοστάσια.
Κατά τη διάρκεια της Β’ Βιομηχανικής Επανάστασης έγινε κι ένα ξεκαθάρισμα μεταξύ των εννοιών του εργαστηρίου και του εργοστασίου. Σύμφωνα λοιπόν με τους Εργοστασιακούς Επιθεωρητές, εργαστήριο είναι κάθε βιομηχανική επιχείρηση που δεν χρησιμοποιεί μηχανική κινητήρια δύναμη, ενώ εργοστάσιο είναι κάθε επιχείρηση που χρησιμοποιεί ατμό, υγραέριο, νερό ή ηλεκτρισμό.
Η κοινωνία λοιπόν γνώρισε τεράστιες ανακατατάξεις και μεταναστεύσεις λόγω της Β’ Βιομηχανικής Επανάστασης. Καθώς οι νέες εφευρέσεις διαμορφώνονταν και ανακαλύπτονταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η κοινωνία άλλαζε και δεχόταν τον αντίκτυπο της επανάστασης, η οποία άλλαζε όλο τον κόσμο.
Εφευρέσεις όπως οι συνθετικές βαφές το 1907 και η κινούμενη εικόνα το 1895 έφερε επανάσταση στην υφαντουργία δημιουργώντας μια νέα βαριά βιομηχανία- τη μόδα. Το αυτοκίνητο, το αεροπλάνο και ο κινητήρας εσωτερικής καύσης δημιούργησαν με τη σειρά τους επιχειρήσεις, οι οποίες απασχολούσαν εργατικό δυναμικό σε θέσεις όπως ήταν τα μέσα μαζικής μεταφοράς και μετακίνησης – τόσο πρώτων υλών από τις αποικιακές χώρες όσο και στην μαζικοποιημένη μετακίνηση ανθρώπων, βελτιώνοντας κατα αυτόν τον τρόπο τις ανάγκες του ανθρώπου για διερεύνηση.
Ωστόσο η συγκέντρωση πολλών εργοστασίων και επιχειρήσεων στη βιομηχανοποίηση δημιούργησε ανησυχία για το μέλλων των εργαστηρίων που απασχολούσαν ανειδίκευτους εργάτες (π.χ. υφαντουργία). Ο λόγος ανησυχίας ήταν οι κοινωνικές μεταβολές, οι οποίες θα προκαλούσαν καταμερισμό και διαίρεση της εργασίας με αποτέλεσμα πολλοί εργάτες αλλά και παιδιά να οδηγηθούν στην χειρωνακτική εργασία για βιοποριστικούς λόγους, χάνοντας τα επουσιώδη δικαιώματα που είναι ο ελεύθερος χρόνος και η χαρά για ζωή. Η κοινωνική αυτή ανησυχία οδήγησε στην δημιουργία ανάπτυξης συνδικάτων και επαναστατικών οργανώσεων (π.χ. εργατικό κίνημα, αναρχικό κίνημα, αναρχοκομμουνιστικές και κομμουνιστικές παρατάξεις) που διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους για μια καλύτερη ζωή, η οποία θα αναγεννιόταν μέσα από Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση και θα ήταν τόσο πρότυπο οικονομίας αλλά και οργάνωσης για ένα μέλλον με δικαιώματα στην εργασία.
Πηγή
Richmond Vale Academy. (2022). Η Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση: Η Τεχνολογική Επανάσταση. Ανακτήθηκε από https://richmondvale.org/second-industrial-revolution/. (τελευταία πρόσβαση 1/7/2024)
