Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου παρακάτω παρατίθεται το δεύτερο μέρος για την 100η επέτειο από την ανακάλυψη της ινσουλίνης καθώς και η επέτειος για τα 200α χρόνια γέννησης του Παστέρ.
-
Ινσουλίνη για τη θεραπεία του διαβήτη, 100η επέτειος
Σε έναν αιώνα ιατρικών θαυμάτων, ένα από τα πρώτα και πιο σημαντικά ήταν η ανακάλυψη της ινσουλίνης για τη θεραπεία του διαβήτη. Ο διαβήτης είχε αναγνωριστεί ως σοβαρή ασθένεια στην αρχαιότητα. Μέχρι τον 20ο αιώνα, οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι το πάγκρεας παρήγαγε μια ουσία που βοηθούσε στο μεταβολισμό των υδατανθράκων. Η δυσλειτουργία του παγκρέατος σήμαινε ότι ένα άτομο δεν μπορούσε να αντλήσει ενέργεια από τους υδατάνθρακες στα τρόφιμα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα επικίνδυνα υψηλά επίπεδα σακχάρου να συσσωρεύονται στο αίμα ενώ στερούσε από το σώμα την απαραίτητη ενέργεια. Ήταν σχεδόν πάντα θανατηφόρο στα παιδιά και οι ενήλικες που είχαν διαγνωστεί με διαβήτη μπορούσαν να ελπίζουν σε λίγα μόνο χρόνια ζωής.
Όπως ανέφερε το Science News το 1922, ο διαβήτης κατατάχθηκε στην ίδια κατηγορία με τον καρκίνο ως προς το θάνατο. Αλλά εκείνη τη χρονιά, ένας νεαρός γιατρός ανέφερε μια επιτυχημένη προσπάθεια στη θεραπεία του διαβήτη με μια ουσία που εκκρίνεται από το πάγκρεας. Αυτός ο γιατρός, ο Frederick Banting, είχε δοκιμάσει την ιδέα του σε σκύλους τον προηγούμενο χρόνο. Έκανε την πρώτη ένεση ινσουλίνης σε άνθρωπο, ένα 14χρονο αγόρι, τον Ιανουάριο του 1922. Ο Banting αρχικά χρησιμοποιούσε ινσουλίνη καθαρισμένη από ζώα. Πολλές δεκαετίες από τότε, οι ερευνητές έχουν κατασκευάσει πιο εξελιγμένες μορφές για ανθρώπινη χρήση. Ακόμη και με τη ζωική ινσουλίνη, η επιτυχία ήταν τόσο δραματική που ο Banting και ο διευθυντής του εργαστηρίου του John Macleod τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ στη Φυσιολογία/Ιατρική το 1923.
-
Λουί Παστέρ, 200η επέτειος γενεθλίων
Γεννημένος στη Γαλλία τον Δεκέμβριο του 1822, ο Λουί Παστέρ ήταν ένας αρκετά ώριμος νέος. Τα ενδιαφέροντά του έτειναν προς την τέχνη. Αργότερα μερικές εμπνευσμένες διαλέξεις έστρεψαν την προσοχή του στη χημεία και έγινε ένας από τους μεγαλύτερους χημικούς όλων των εποχών. Επίσης, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους βιολόγους. Και παρόλο που δεν έλαβε ιατρική εκπαίδευση, παρείχε τα θεμέλια για την ικανότητα της σύγχρονης ιατρικής να καταπολεμά τις ασθένειες.
Η κατανόηση του Παστέρ για τους μικροοργανισμούς οδήγησε στην αναγνώριση της ικανότητάς τους να βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία. Η επιμονή του στη διεξαγωγή αυστηρών πειραμάτων και η δημόσια προβολή των ευρημάτων του καθιέρωσαν τη μικροβιακή θεωρία της ασθένειας. Παράλληλα ενθάρρυναν νέες μεθόδους υγιεινής. Κατά καιρούς καλούνταν να επιλύσει περίπλοκα προβλήματα που αντιμετώπιζαν διάφορες βιομηχανίες. Για παράδειγμα, έσωσε τη βιομηχανία μεταξιού. Επίσης, έδειξε πώς να αποτραπεί το κρασί από το να ξινίσει και πώς να γίνει το γάλα πιο ασφαλές για κατανάλωση. Επινόησε εμβόλια για διάφορες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου αυτού για τη θεραπεία της λύσσας. Κανένα άτομο στην ιστορία δεν είναι πιο υπεύθυνο από τον Παστέρ για τη διατήρηση της ανθρώπινης υγείας και την πρόληψη περιττών θανάτων.
