Προτού προβούμε σε οποιαδήποτε τοποθέτηση επί του θέματος, ας κάνουμε τις εξής συμβάσεις:
- θα είμαστε όσο το δυνατόν λιγότερο κυνικοί ( και για αυτό δεν εγγυόμαστε καθόλου )
- δεν θα επεκταθούμε σε πολύ επιστημονικού χαρακτήρα ανάλυση, απ’όσο πρέπει ( αν και επιβάλλεται )
- σκοπός μας είναι να εστιάσουμε, όχι στο αυτονόητο, μα στο να σκιαγραφήσουμε το γιατί έχει ανακύψει μια τέτοια σκοταδιστική τάση
Από τα παλιά
Καταρχάς, με τις λέξεις “επίπεδη Γη” ένας ευσυνείδητος ( ίσως και αφελής, θα μπορούσε να πει κανείς ) αναγνώστης θα έφερνε στο μυαλό σκοταδιστικές καταστάσεις μεσαιωνικού χρονικού. Θα μπορούσε φερ’ειπείν να σκεφτεί την κατάπτυστη μέρα για την ανθρωπότητα, στις 22 Ιουνίου του 1633, όταν ένας γονυπετής Γαλιλαίος, περίπου κοντά στα εβδομήντα του, άκουγε την φαρισαϊκή ετυμηγορία της Ιεράς Εξέτασης της Ρώμης στην οποία καταδικάζονταν ως αιρετικός και θα καιγόταν στην πυρά. Τελευταία στιγμή, ο άνθρωπος λιποψύχησε κι εξαναγκάστηκε, ενώπιον της παρωδίας που αυτοανακηρύχθηκε ιερό δικαστήριο και τον έκρινε τόσο πρόστυχα, να απαρνηθεί το έργο της ζωής του. Οι τύψεις και το μένος του μπροστά σε αυτήν την πνευματική οπισθοδρομική θηριωδία δεν τον άφησαν ήσυχο ποτέ, αναφωνίζοντας κάποια στιγμή το θρυλικό «Eppur si muove» ( Κι όμως κινείται ).
Κι εκεί που ο αφελής μας αναγνώστης συλλογίζεται αυτή τη θρυλική ιστορία, του καταστρέφουμε ωμότατα το ρομαντισμό, ενημερώνοντάς τον πως η αντίδραση του Γαλιλαίου είναι όχι μόνο αξιοθαύμαστη, μα κι επίκαιρη. Σήμερα. Εν έτει 2017. Γιατί, παρόλο που έχουμε βάλει πλώρη να κατακτήσουμε τα άστρα, μελετώντας ξανά και ξανά το έργο όλων των γιγάντων που μας δίδαξαν τον κόσμο, κάποιοι πολύ όμορφα, απλουστευτικά, με ένα παλαμάκι, απαρνούνται όλη τη σύγχρονη κοσμοθεωρία και επιμένουν πως η Γη είναι επίπεδη. Ρουθουνίζετε σαρκαστικά και γελάτε, ε; Ναι, κι όμως.
Το χρονικό της επίπεδης Γης ανάγεται στις πρώτες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας, τότε που οποιαδήποτε επιστημονική θεωρία μετά βίας μπορούσε να χαρακτηριστεί «στα σπάργανα» και οι θρησκείες αποτελούσαν το μοναδικό ερμηνευτικό εργαλείο. Όλες οι σημιτικές φυλές ( Σουμέριοι, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι, Φοίνικες, Εβραίοι κ.α. ) είχαν υιοθετήσει την κοσμογονία της επίπεδης Γης, βάσει ενός θρησκευτικού κληρονομικού κύκλου ( αυτό, βέβαια, δεν είναι απολύτως ακριβές, εάν αναλογιστούμε την εξαίσια γεωδαιτική και αστρονομική εργασία που επιτέλεσαν οι περισσότεροι εξ αυτών λαοί. Δεν προσπάθησαν, ωστόσο να ενοποιήσουν τις παρατηρήσεις τους σε μια ερμηνευτική θεωρία ).
Από αυτήν τη ψευδαίσθηση δεν μπόρεσε ούτε η ελληνική προσωκρατική φιλοσοφία να ξεφύγει τόσο εύκολα, καθώς ο Θαλής ο Μιλήσιος, που προσπαθούσε να ερμηνεύσει αιτιοκρατικά τον κόσμο, διχάζονταν μεταξύ της σφαιρικής Γης και της κυκλικής επίπεδης Γης που στηρίζεται στο νερό και περιβάλλεται από τον Ωκεανό. Βέβαια, αυτό υποδεικνύει την επαφή του με τις φιλοσοφίες της Εγγύς Ανατολής, όπως φαίνεται και από το μετρητικό πείραμα που διεξήγαγε μπροστά στο Φαραώ Άμασι, μετρώντας επιτυχώς το ύψος της Μεγάλης Πυραμίδας.
Η εξαιρετική ιδιοσυστασία της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας επί του θέματος ενσαρκώθηκε σε ένα μεγάλο πλήθος φιλοσόφων και επιστημόνων, οι οποίοι όλο και περισσότερο άρχισαν να κατανοούν το πραγματικό σχήμα της Γης, άλλοι περισσότερο διαισθητικά (Πυθαγόρας, Παρμενίδης, Πλάτωνας, Αριστοτέλης , Ηρακλείδης ο Ποντικός ) και άλλοι περισσότερο μαθηματικά ( Ευπαλίνος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Αρίσταρχος ο Σάμιος, Ερατοσθένης, Αρχιμήδης ). Από όλους τους παραπάνω, εξαιρετική περίπτωση αποτελεί ο Αρίσταρχος ο Σάμιος. Λαμπρό μυαλό, ήταν από τους πρώτους Έλληνες αστρονόμους που επέμενε στην ηλιοκεντρική θεωρία, ώστε ο Κοπέρνικος, σχεδόν 2000 χρόνια αργότερα, να βασιστεί στις ιδέες του για να προβεί στην επιστημονική θεμελίωση του ηλιοκεντρικού μοντέλου. Ο δε Ερατοσθένης θεωρείται ο θεμελιωτής της Γεωδαισίας, της επιστήμης που συστηματικά μελετάει το σχήμα της Γης και των ουρανίων σωμάτων, καθώς και τη βαρύτητα που τα διέπει. Κι αυτό διότι ήταν ο πρώτος που προσπάθησε με μετρήσεις να προσδιορίσει το μέγεθος της σφαιρικής Γης, καταφέρνοντας μάλιστα εκπληκτικό αποτέλεσμα, δεδομένων των οργάνων και της γενικότερης έλλειψης περαιτέρω γνώσεων.
Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος, βασιζόμενος στο έργο του Ιππάρχου αλλά και τις πεποιθήσεις του Αριστοτέλη, καθιέρωσε το γεωκεντρικό μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο η Γη είναι το μεγαλύτερο ουράνιο σώμα το οποίο βρίσκεται ακίνητο και γύρω της κινούνται τα υπόλοιπα. Επειδή το μοντέλο αυτό των έκκεντρων κύκλων και επικύκλων έδινε σχετικά ικανοποιητικά αποτελέσματα, επιβλήθηκε ως αυθεντία στην Αστρονομία, καθώς για τους επόμενους περίπου δεκατέσσερις αιώνες οι αστρονόμοι βασίζονταν σε αυτόν.
Ο Πτολεμαίος, βέβαια, έτυχε να ζει σε μια περίοδο που έμελλε να υποστεί τριγμούς από περιστατικά ολικής αναστάτωσης και ανακατάταξης, ηθικά, κοινωνιολογικά και υπαρξιακά. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία μεσουρανούσε ως στρατιωτική και διοικητική δομή αλλά εγκόλπωνε το ανερχόμενο θρησκευτικό ρεύμα του χριστιανισμού, ο οποίος, εμποτισμένος από την ηπιότερη φιλοσοφία για τους αδύναμους, άρχισε να έχει φανατισμένους οπαδούς στις πολυπληθείς τάξεις των σκλάβων. Οι σκλάβοι, σύμπτωμα της αυτοκρατορίας αλλά και κινητήριος μοχλός, έφτασαν να είναι περισσότεροι από τους ελεύθερους Ρωμαίους πολίτες. Ουσιαστικά, ήταν αντικείμενα και, μαζί με τις γερμανικές ορδές που εισέρρεαν όλο και περισσότερο στη ρωμαϊκή επικράτεια, ήταν αναμενόμενο να ξεσπάσουν και να επαναστατήσουν. Η ριζοσπαστική χριστιανική διδασκαλία υφείρπε για χρόνια, μέχρι που φανερά και σταδιακά επικράτησε, σαρώνοντας ο,τιδήποτε θύμιζε την άλλοτε ρωμαϊκή δόξα.
Έτσι, βιβλιοθήκες, έργα, τόμοι, ειδικοί θρησκευτικοί χώροι που καλλιεργούνταν οι φυσικές επιστήμες κάηκαν, ισοπεδώθηκαν και αντικαταστάθηκαν από χριστιανικούς ναούς. Η αρχή της σκοτεινής μεσαιωνικής νύχτας ήταν βίαιη, οπισθοδρομική κι έμελλε να κρατήσει αιώνες. Στην προσπάθεια κάποιων θρησκευόμενων καλοθελητών να ενσωματωθεί η νέα θρησκεία στο γενικότερο ορθολογικό σκεπτικό που χαρακτήριζε τον αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό πνευματικό κόσμο, επιλέγονται συγκεκριμένα έργα της αρχαίας γραμματείας κι ερμηνεύονται γελοιωδέστατα με σκοπό να προκύψει η χριστιανική αλήθεια όχι ως αυτοεπιβεβαιώμενη ιδέα, μα ως φυσική κατάληξη της φιλοσοφίας. Κάπως έτσι παγιώνεται θρησκευτικά η ανθρωποκεντρική θεώρηση, από την οποία υποφέρουμε, απ’ότι φαίνεται, μέχρι σήμερα.
Υπήρχαν, φυσικά, κάπου κάπου τα μεμονωμένα παραδείγματα στα οποία άνθρωποι σαν το Γαλιλαίο στάθηκαν απέναντι στο θρησκευτικό παραλογισμό, όμως, εν αντιθέσει με την κατάληξη του Γαλιλαίου, δεν υπήρχε χάππυ εντ. Στην καλύτερη περίπτωση, τους καίγανε ζωντανούς στην πυρά (άλλωστε, δεν ξέρατε ότι ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία που συγχωρεί τον συνάνθρωπο;). Κι εκεί που χτίζουμε την εικόνα μας και την αυτοεκτίμησή μας με ανθρώπους σαν τον Ιταλό επιστήμονα, εξακολουθούμε να παίρνουμε στα σοβαρά τους θρησκόληπτους καλοθελητές οι οποίοι θέλουν με το ζόρι να προσαρμόζουν τον κόσμο στα μέτρα τους, άξιοι όλης αυτής της όμορφης και εξελίξιμης θρησκευτικής κληρονομιάς που έχουν στους ώμους τους.
Σύγχρονη «Θεωρία» της επίπεδης Γης.
Ένας τέτοιος καλοθελητής ήταν και ο Άγγλος Samuel Rowbotham (1816-1884) ο οποίος, παρόλο που δεν ήταν ο ίδιος αστρονόμος ή φυσικός ( ή ο,τιδήποτε να τον εφοδιάζει με κάποια υποτυπώδη γνώση ), με το έργο του Zetetic Astronomy: Earth Not a Globe υποστηρίζει πως η Γη είναι επίπεδη και στο κέντρο της έχει το Βόρειο Πόλο, είναι περιστοιχισμένη από τείχη πάγου για να συγκρατούνται τα νερά των ωκεανών ( όχι, δεν κάνουμε πλάκα ) καθώς και ότι ο Ήλιος, η Σελήνη και τα άστρα βρίσκονται κάποιες εκατοντάδες μίλια πάνω από την επιφάνειά της, κάνοντας κύκλους και φωτίζοντας σαν προβολείς.
Ο τύπος – θεότητα ενέπνευσε και άλλους καλοθελητές και η θεωρία εμπλουτίστηκε λίγο πιο περίτεχνα. Έτσι, σήμερα έχουμε τη Flat Earth Society, η οποία επιφορτίστηκε με το να μας διδάξει το ευαγγελικό έργο της γήινης γεωμετρίας, διορθώνοντας κάποια προβληματικά σημεία τα οποία παραήταν υπερβολικά. Άρχισαν να απορρίπτουν διακριτικά τα τείχη πάγου που υπάρχουν γύρω μας και θεωρούν πως η Γη είναι επίπεδη αλλά είναι και άπειρη σε έκταση, καθώς όπως υποστηρίζουν στο site τους «here is no end to the Earth and that it continues indefinitely. The only edge to the earth is the one you are standing on. «Some math describing this can be found in our blog…». Ναι, όπως διαβάσατε.
Επίσης, υποστηρίζουν πως διαθέτουν έμπρακτες αποδείξεις για το επίπεδο σχήμα της Γης, ότι οι πιλότοι και οι αστροναύτες έχουν εξαπατηθεί, μπερδευτεί ή και συνωμοτήσει στη σκευωρία την οποία έχει οργανώσει η NASA ( αχ αυτοί οι Αμερικάνοι ) που θέλει τη Γη σφαιρική, ώστε να τρώμε αμέριμνοι το παραμύθι, αυτοί να τσιμπάνε κονδύλια δισεκατομμυρίων και να συνεχίζουν το εξοπλιστικό παιχνίδι που παίζουν τόσα χρόνια μετά από τον Ψυχρό Πόλεμο.
Οι δορυφόροι είναι μια μπαρούφα και μισή – είδατε ποτέ εσείς με τα μάτια σας δορυφόρους εν πτήσει; Οι φωτογραφίες που λαμβάνουμε από το διάστημα και δείχνουν το σχήμα της Γης είναι επίσης μπαρούφα – κάτι πονηρά εργαλεία φώτοσοπ μπορούν να κάνουν πολλά. Και όσο για την καμπυλότητα – ας είμαστε σοβαροί – ποιος παρατήρησε κάτι τέτοιο;
Αυτή η υπέροχη επιχειρηματολογία είναι αρκετή για να εξηγηθούν τα πάντα. Ό,τι μπορεί να έχουμε δει στον ουρανό, όπως ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός π.χ., είναι ψευδοδορυφόροι για να συνεχίσουμε να τρώμε σανό, η βαρύτητα δεν υπάρχει και είναι μια ψευδαίσθηση, ο Νεύτωνας και ο Άινστάιν σαν να μπέρδεψαν τα μπούτια τους και να μην ξέρουν τι λένε. Δεν χρειαζόμαστε καμιά βαρύτητα, απλώς πέφτουμε προς τα κάτω.
Το καινοτόμο αυτό μοντέλο έχει γίνει ευρέως αποδεκτό από διάφορες σημαντικές προσωπικότητες που έχουν βαθιά κι εμπεριστατωμένη άποψη επί του θέματος, όπως οι B.O.B, Kyrie Irving, Shaquille O’Neal, Wilson Chandler και Draymond Green. Ο Β.Ο.Β μάλιστα δεν μπόρεσε να καταπνίξει την αηδία του για αυτή τη σιχαμερή συνωμοσία και επικεντρώθηκε στο να την αναδείξει μέσω Twitter. Μάταια ο Neil deGrasse Tyson προσπάθησε με επιχειρήματα να το μεταπείσει. «Θέλουν να παραμείνω ένας καλός, μικρός ράπερ. Να τραγουδώ και να χορεύω αλλά όχι και να αμφισβητώ».
Για αυτούς δεν υπάρχει εναλλακτική εξήγηση, όλα είναι προμελετημένα με σκοπό να εξαπατηθούμε. Και ό,τι δεν είδατε, δεν μπορείτε να το πιστεύετε.
Advertising
Το κίνημα όσο περνάει ο χρόνος γιγαντώνεται. Μάλιστα, στην Ελλάδα υπάρχουν και οι σχετικοί οπαδοί οι οποίοι ανέλαβαν να «ερευνήσουν» περαιτέρω το ζήτημα και συγκεντρώνονται και τα λένε στη σχετική ιστοσελίδα στο Facebook. Βεβαίως, βεβαίως.
Κανονικά, γιατί να απαντήσει κανείς στη μπουρδολογία τους; Και αν ναι, πώς; Η κυκλική λογική που διέπει τέτοιου είδους συνωμοσιολογίες δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε γόνιμο διάλογο. Κάθε τι που δεν το είδαμε, δεν το ξέρουμε, ενώ όλα τα στοιχεία που μας ενοχλούν, ακυρώνονται και αφαιρούνται απλουστευτικά.
Ένα quick tutorial για το τι να απαντάει κανείς στην παράνοια
Για να είμαστε τυπικοί με τη διαδικασία, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε ( δεν το πιστεύω τι πάω να πω ): γιατί δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η Θεωρία της Επίπεδης Γης ως σοβαρό εναλλακτικό μοντέλο; Διότι, οποιοσδήποτε έχει κάποιες σοβαρές στοιχειώδεις γνώσεις μαθηματικών και φυσικών επιστημών θα μπορούσε να κατανοήσει με απλούς συλλογισμούς ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί απλά να ευσταθεί ως μοντέλο.
Καταρχάς, ενδεικτικό του μπερδέματος από το οποίο υποφέρουν οι «ερευνητές» είναι πως το σχήμα για τη Γη που πιστεύουν κι επέλεξε ο Rowbotham προέκυψε από μια ατυχή επιλογή ενός χάρτη που έτυχε ο ίδιος να έχει κοντά του μέσα στην έκστασή του. Γενικά, οι χάρτες αποτελούν προβολές ενός τρισδιάστατου κόσμου πάνω σε ένα επίπεδο. Η Γη αποτελεί μια τρισδιάστατη επιφάνεια, η οποία, προκειμένου να προβληθεί πάνω στο χαρτί, πρέπει μαθηματικά να υποστεί παραμορφώσεις. Ανάλογα με το ποιες παραμορφώσεις θέλουμε να διατηρήσουμε μηδαμινές και σε ποιο σημείο του χάρτη θέλουμε να εστιάσουμε, προκύπτει και μια διαφορετική μαθηματική χαρτογραφική προβολή. Όλες οι προβολές είναι ισοδύναμες καθώς περιγράφουν το ίδιο σώμα – αντικείμενο, με διαφορετική οπτική. Η «αλήθεια» για τη Γη που υποστηρίζουν οι «Επιπεδιστές» προέκυψε από μια πολική αζιμουθιακή ισαπέχουσα προβολή, η οποία συμβολίζεται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ( άλλη μια ύποπτη λεπτομέρεια! Τι μας κρύβουν? ) και χρησιμοποιούνταν και από τους αρχαίους Αιγύπτιους στα αστρονομικά τους βιβλία ( οπότε δεν έπαιρναν και πολύ στα σοβαρά τις θρησκευτικές τους διδαχές ).
Σε δεύτερη φάση, η γήινη καμπυλότητα, που επιμένουν πως δεν μπορούν να τη διακρίνουν, δεν είναι τόσο εύκολα αντιληπτή με το μάτι. Κι αυτό γιατί η Γη δεν είναι ούτε καν ένα σφαιρικό αντικείμενο. Περισσότερο προσομοιάζει σε ένα ακανόνιστο πατατοειδές σχήμα όπου το βόρειο ημισφαίριο είναι μεγαλύτερο από το νότιο. Οι γεωδαίτες και οι τοπογράφοι μηχανικοί προσπαθούν να τη συγκρίνουν με ένα άλλο αντικείμενο το οποίο ονομάζεται ελλειψοειδές εκ περιστροφής, το οποίο προκύπτει από μια έλλειψη περιστρεφόμενη γύρω από το μικρό της ημιάξονα. Η σύγκριση αυτή πραγματοποιείται με δεδομένα βαρύτητας τα οποία αναφέρονται στις δύο επιφάνειες, καθώς και σε μια τρίτη επιφάνεια σταθερής δυναμικής κατάστασης, το γεωειδές, προσπαθώντας να καταλάβουμε πόσο διαφέρουν μεταξύ τους σε κάθε σημείο.
Έπειτα, το γήινο ανάγλυφο υφίσταται διακυμάνσεις. Κάθε σημείο έχει διαφορετικό υψόμετρο, οπότε εάν βρίσκεται κανείς σε μια πεδιάδα, ακόμη κι εάν έχει αετίσια όραση, πώς μπορεί να διακρίνει την καμπυλότητα πίσω από μια οροσειρά; Αλλά και πάνω στην οροσειρά να βρίσκονταν, η καμπυλότητα είναι πολύ μικρή για να την αντιληφθεί, καθώς η συμβατική γήινη ακτίνα είναι περίπου ίση με 6.371 km. Να μην μιλήσουμε για όλους τους ιπτάμενους αστροναύτες οι οποίοι έχουν παραπληροφορηθεί ή και συμμετάσχει στη σκευωρία. Τι γίνεται όμως με όλους τους γεωδαιτικούς υπολογισμούς που πραγματοποιούνται από τους μηχανικούς όταν πάμε να χαράξουμε μια διώρυγα, ένα φράγμα, μια μεγάλη στοά και γενικά σε κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο, στους οποίους χρησιμοποιούμε παραμέτρους για την καμπυλότητα; Είναι προφανώς και αυτοί στο κόλπο.
Τι γίνεται με τη νευτώνεια θεωρία βαρύτητας και με τη θεωρία της σχετικότητας; Με όλο το οικοδόμημα της σύγχρονης φυσικής, αστρονομίας και κοσμολογίας; Είναι και αυτά λάθος; Ή έχουν κατασκευαστεί επιλεκτικά για να εξυπηρετούν όλη αυτή την ανωμαλία που μόνον οι οπαδοί της Επίπεδης Γης έχουν την οξύνοια να ξεσκεπάσουν;
Δυστυχώς, τα μαθηματικά και οι φυσικές επιστήμες δεν λειτουργούν έτσι, ούτε ερμηνεύονται αποσπασματικά και απλουστευτικά. Δεν μπορεί κανείς να κάνει ό,τι του κατέβει.
Για να παραφράσουμε λίγο τον Άινστάιν, μια αποδεκτή θεωρία πρέπει να εξηγεί τον κόσμο με τον απλούστερο και πλήρη τρόπο, όχι όμως απλούστατα. Το γεωκεντρικό μοντέλο του Πτολεμαίου ήταν η μοναδική αστρονομική θεωρία για 14 αιώνες. Ενώ εμπεριείχε μια εξήγηση για τον κόσμο, είχε το πρόβλημα πως ήταν πάρα πολύ περίπλοκη ακόμη και για τις απλές περιπτώσεις κίνησης. Μια επιστημονική θεωρία δεν μπορεί να είναι ούτε τόσο πολύπλοκη, αλλά ούτε και να επαναπροσδιορίζει όλα τα υφιστάμενα φαινόμενα καταπώς τη βολεύει. Και όταν κανείς διερωτάται περαιτέρω, όπως « τι υπάρχει στην άλλη πλευρά της επίπεδης Γης; » η απάντηση « Δεν γνωρίζουμε » δεν υπαγορεύεται από καμία επιστημονική προσέγγιση. Όπως απαντούσε και ο Σπινόζα στους θρησκόληπτους επικριτές του « Ignorantia non est argumentum ». Το επίπεδο μοντέλο, εάν ήταν πλήρες και τεκμηριωμένο και όχι προϊόν φαντασίας, θα προέβλεπε κάποια εξήγηση.
Η ειρωνεία είναι πως τα ίδια μαθηματικά που οι «Επιπεδιστές» αμφισβητούν αποτελούν τη βάση για να μπορούν οι ίδιοι να ζούνε, να ενημερώνονται και να επικοινωνούνε, ακόμη και να τους παρέχεται το βήμα για να εκφράσουν τις αφοριστικές τους απόψεις. Γιατί το διαδίκτυο δεν θα μπορούσε να καταστεί υπαρκτό με την απουσία των δορυφόρων, οι ίδιοι δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν και να ζήσουν εάν δεν ίσχυαν αυτά που τόσο εύκολα απορρίπτουν ( όσο για τη χρήση μεγάλων κεραιών στη θέση των δορυφόρων, οποιοσδήποτε έχει τεκμηριωμένη άποψη για τις τηλεπικοινωνίες, έχει ήδη ξεσπάσει στα γέλια ).
Το δεύτερο ατόπημα στο οποίο υποπίπτουν όλοι οι αγαπημένοι μας καλοθελητές αφορά τη σκοπιμότητα της επιμονής τους. Στην ιστοσελίδα τους αναφέρουν πως δεν θέλουν να επιβάλλουν σε κανέναν τις απόψεις τους, ωστόσο, στα προφίλ των κυριότερων εκπροσώπων αναφέρεται πως προσπαθούν να διαδώσουν την αλήθεια. Παρόλο που ο χαρακτηρισμός « διαδώσουν την αλήθεια » θυμίζει παλιές ένδοξες χριστιανικές εποχές απείρου κάλλους, το προσπερνάμε και ρίχνουμε μια μικρή ματιά στα έργα στα οποία παραπέμπουν. Είναι αποσπασματικά κείμενα, κυρίως του Rowbotham και κάποιων συνεχιστών του, τα οποία εάν τα διαβάσει κανείς ( ναι, κι όμως, το έκανα ) βρίθουν από βιβλικές αναφορές. Οι ίδιοι αρνούνται πως συνδέονται κι εκπροσωπούν οποιαδήποτε θρησκεία, ωστόσο είναι φανερή η χριστιανική εμμονή να εξηγήσουν τα πάντα βάσει της Βίβλου. Έτσι, φάσκουν και αντιφάσκουν, όταν στην αρχή επιμένουν πως η οργάνωση δεν έχει θρησκευτική ταυτότητα και αργότερα, όταν τους ρωτάει κανείς για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η συνωμοσία, απαντούν « για να αποκρυφτεί η αλήθεια της Βίβλου ».
Και γιατί όλο αυτό;
Δυστυχώς, το φαινόμενο της μαζικής μουρλοκατάστασης είναι σύνηθες σήμερα. Εάν παλιά οφείλονταν στην αμάθεια και στη δεισιδαιμονία από τις οποίες υπέφερε ολικά ο πλανήτης, σήμερα οι ρίζες του ανάγονται στο αντίθετο άκρο. Όλοι έχουν άποψη και εύκολο βήμα να την εκφράσουν. Το πρόβλημα δεν έγκειται στο ότι παρέχεται βήμα, αλλά στο τι υποστηρίζουν άκριτα, χωρίς τη στοιχειώδη έρευνα ή επαλήθευση των όσων πιστεύουν.
Πάνε αιώνες από τη στιγμή που έγινε αντιληπτό πως η επιβεβλημένη θρησκευτική κοσμοθεωρία είναι μια γάγγραινα στα σπλάχνα του πολιτισμού. Από τότε, η ανθρωπότητα έχει περάσει από σαράντα κύματα. Ξύπνησε, αμφέβαλε για τον εαυτό της, επαναπροσδιόρισε το σκοπό της, κάπου χάθηκε στην πορεία και τώρα προσπαθεί να επιστρέψει στο μονοπάτι. Βέβαια, ο απόηχος της θρησκευτικής ακαμψίας ήταν πολύ δυνατός για να εξουδετερωθεί άμεσα. Κάπου συνεχίζουμε να μπερδεύουμε το πράγμα. Γιατί η τάση να ερμηνεύουμε τον κόσμο ψευδο – ορθολογιστικά και με βάση το χριστιανισμό υφίσταται ακόμη και σήμερα. Βλέπουμε π.χ. τους Δημιουργιστές να προσπαθούν να συμβιβάσουν ανόητα τις επιστημονικές ανακαλύψεις με ένα ωραίο θρησκευτικό μοντέλο στο οποίο να ενυπάρχουν αρμονικά όλα, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι μπορεί να προβλέπει μια επιστημονική θεωρία. Βλέπουμε και κάτι πιτσιρίκια να απορρίπτουν άκριτα το επιστημονικό έργο ανθρώπων ( Δαρβίνος κλπ. ) που αποτέλεσαν υπόδειγμα ερευνητών, δίχως να προτείνουν κάποια εναλλακτική εξήγηση. Το καλό ίντερνετ χωράει όλες τις μόδες.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν σύμπτωμα της γενικότερης αστοχίας του τεχνολογικού πολιτισμού. Όσο εξελίσσεται η τεχνολογία, τόσο επαναπαυόμαστε και δεν επαγρυπνούμε. Τη στιγμή που υπάρχει η δυνατότητα να ενημερωθούμε τόσο εύκολα, από άποψη πρόσβασης, και τόσο δύσκολα, από άποψη διασταύρωσης πηγών, οι περισσότεροι ενδίδουν σε κάθε είδους ανόητης συνωμοσιολογίας που παίρνει δύναμη και βρίσκει ταχύτατα οπαδούς, αρνούμενοι να ακονίσουν την πνευματική τους οξύνοια και πειθαρχία. Εκτός από τα φαινόμενα μαζικής υστερίας, ενυπάρχουν και μεγαλύτεροι και μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι από αυτήν την αδράνεια. Έτσι, στο καλύτερο σενάριο, κινδυνεύουμε να πέσουμε θύματα σιγά σιγά από τις όλο και πιο έξυπνες μηχανές, με αποτέλεσμα η AI να γίνει η No.1 απειλή για το ανθρώπινο είδος, όπως επισημαίνουν μόνιμα οι μεγάλοι καινοτόμοι της τεχνολογίας.
Σε λιγότερο καταστροφικό πνεύμα, έλεος κάπου με αυτήν την ιστορία της μπούρδας κύριοι. Αμφισβητείτε και γελοιοποιείτε αβίαστα τον αγώνα τον οποίον υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους άνθρωποι σαν το Γαλιλαίο και το Giordano Bruno. Κάηκαν στην πυρά για να μπορείτε εσείς σήμερα να έχετε τη δυνατότητα να μπουρδολογείτε τόσο χαλαρά τις πεποιθήσεις σας. Δεν αρμόζει σε κανέναν νοήμονα άνθρωπο να τοποθετείται τόσο αστοιχείωτα σε ζητήματα που δυστυχώς δεν αποτελούν θέμα πεποίθησης. Θα συνιστούσαμε περισσότερη μελέτη και λιγότερο δογματισμό.
ΘΑ CΕΒΕCTE.
