Η γηριατρική στην Ελλάδα δεν είναι ούτε αναγνωρισμένη σαν ειδικότητα αλλά ούτε διαδομένη αρκετά ως κουλτούρα. Το αντικείμενο της δεν είναι άλλωστε ούτε πολύ ‘δημοφιλές’ αλλά ούτε και πολύ αισιόδοξο ή τουλάχιστον αυτή η εντύπωση δίνεται.
Εάν κάποιος το σκεφτεί όμως είναι το αντίθετο. Στην Ελλάδα όπως και σε όλο τον κόσμο το προσδόκιμο της ηλικίας αυξάνεται. Αυτό φυσικά έχει να κάνει με την εξέλιξη της επιστήμης, τη βελτίωση του τρόπου ζωής, την ανακάλυψη των φαρμάκων. Από μόνο του αυτό το γεγονός είναι μια μεγάλη κατάκτηση , αφού το ότι γηράσκει ο πληθυσμός σημαίνει πως όλα τα παραπάνω αποδίδουν. Το ότι θα υπάρχουν προβλήματα είναι μιαν άλλη ιστορία. Ο χρόνος φθείρει όλους τους ανθρώπους και φυσικά φέρνει προβλήματα. Το θέμα δημιουργείται στο πως διαχειριζόμαστε αυτά τα προβλήματα. Η τρίτη ηλικία μαζί με τη βρεφική αποτελούν τις πιο ευαίσθητες περιόδους του ανθρώπου και χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας και σεβασμού
Τι είναι γηριατρική.
Η γηριατρική σαν επιστήμη επιχειρεί μια ολιστική προσέγγιση της κατάστασης και των αναγκών των ατόμων της τρίτης ηλικίας.
Θαύματα μπορεί να μην μπορούν να συμβούν. Μπορούν όμως να βρεθούν τρόποι και βελτίωση της κατάστασης που θα αυξήσουν όχι μόνο τα ηλικιακά όρια αλλά και θα δώσουν ποιότητα ζωής .Οι ηλικίες δεν πρέπει να εξισώνονται ως προς τις ανάγκες.
Οι διαφορές στην φροντίδα ανάμεσα σε κάποιον 70 ετών και κάποιον άλλο στα 80 είναι πολύ μεγάλες. Ακόμη και εάν τυπικά έχουν ξεφύγει από αυτό που αποκαλούμε μέση ηλικία και χρονικά είναι κοντά. Αναφέρω ενδεικτικά παραδείγματα την αντίδραση ενός φαρμάκου ή την εξέλιξη μιας νόσου.
Η ανεξαρτησία και η αυτονομία είναι τα μεγάλα στοιχήματα για αυτές τις ηλικιακές κατηγορίες. Η αποφυγή των πτώσεων αλλά και η ειδική μέριμνα για την εξομάλυνση των συμπτωμάτων της οστεοπόρωσης είναι ζητήματα που δεν τα αναζητάς εύκολα σε άλλες ειδικότητες.
Η πολύπλευρη αντιμετώπιση του ζητήματος επιβάλλεται . Ξεφεύγει δηλαδή από την φροντίδα του σώματος ή και του πνεύματος και προχωρά και σε άλλες εκφάνσεις της ζωής όπως για παράδειγμα η οικονομική ανάπτυξη των ηλικιωμένων αλλά και η συνεχής προσπάθεια για κοινωνική ένταξη . Δραστηριότητες οι οποίες δίνουν την αίσθηση πολίτη χρήσιμου και όχι περιθωριοποιημένου.
Οφείλουμε την ύπαρξη μας σε αυτούς, μήπως λοιπόν να ανοίξουμε λίγο περισσότερο τη σκέψη μας και την καρδία μας;