Στην Ευρώπη το 5% του πληθυσμού αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα με τον θυρεοειδή αδένα αλλά το ποσοστό αυτό, στην χώρα μας, είναι μεγαλύτερο, αφού αγγίζει το 9%. Από αυτό, το 0,4% αφορά περιστατικά υπερθυρεοειδισμού. Ο επιπολασμός του υπερθυρεοειδισμού, τόσο εγχώρια, όσο και στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες (Voulgari et al, 2022). Η συμπτωματολογία αλλά και η διατροφική διαχείριση είναι πεδία που απασχολούν τους πάσχοντες. Έτσι, στο παρόν άρθρο, συνοψίζονται ορισμένα βασικά στοιχεία που αξίζει να γνωρίζουμε.
Ο θυρεοειδής αδένας έχει το χαρακτηριστικό σχήμα μίας πεταλούδας και εντοπίζεται στην πρόσθια περιοχή του τραχήλου επί της τραχείας, κάτω από τον λάρυγγα. Η υπόφυση είναι επίσης ένας αδένας, ο οποίος όμως, αποτελεί τμήμα του εγκεφάλου. Αυτός ο αδένας εκκρίνει την θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH), η οποία διεγείρει τα κύτταρα του θυρεοειδή αδένα. Έπειτα, αυτά, λαμβάνουν το μήνυμα και απελευθερώνουν τις δύο θυρεοειδικές ορμόνες στην αιματική κυκλοφορία. Τη θυροξίνη (T4) και την τριιωδοθυρονίνη (Τ3).
Τι είναι ο υπερθυρεοειδισμός και από που πηγάζει;
Ο υπερθυρεοειδισμός είναι η ανεξέλεγκτη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα. Δηλαδή η υπερβολική απελευθέρωση της θυροξίνης. Πιθανώς, ένα περιστατικό υπερθυρεοειδισμού δημιουργείτε ως αποτέλεσμα φλεγμονής ή της νόσου Graves’. Επιπρόσθετα, άλλες πιθανές αιτίες του υπερθυρεοειδισμού είναι η υπερβολική δόση θυροξίνης, κατά την θεραπεία υποθυρεοειδισμού ή η ύπαρξη όζων του θυρεοειδούς (Anziani & Celi, 2020).
Συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού
- Ακούσια μείωση σωματικού βάρους
- Αύξηση βασικού μεταβολικού ρυθμού
- Ξαφνική αύξηση αισθήματος όρεξης
- Υπερβολική εφίδρωση
- Αύξηση ευαισθησία στην θερμότητα
- Αύξηση πιθανοτήτων οστεοπενίας, οστεοπόρωσης
- Αυξημένος κίνδυνος κατάγματος
- Υπερασβεστιαιμία
- Ευερεθιστότητα
- Μυϊκή αδυναμία και κόπωση
- Ταχυκαρδία, αρρυθμίες
- Οφθαλμοπάθεια πχ νόσος Graves’, αυτοάνοσης αιτιολογίας (βλ. παρακάτω αιτίες και συμπτώματα)
https://maxmag.gr/soma-igia/iatrika-nea/nosos-toy-graves-aities-kai-symptomata/
Θεραπευτική γραμμή
Η θεραπευτική γραμμή του υπερθυρεοειδισμού εξαρτάται από την αιτιολογία που τον προκαλεί. Υπάρχουν ορισμένα αντιθυρεοειδικά φάρμακα αλλά ορισμένες φορές οι ενδοκρινολόγοι προτείνουν υποστηρικτική αγωγή (π.χ. μέσω β-αποκλειστών). Η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου ή η χειρουργική εκτομή του αδένα αποτελούν επίσης επιλογές. Επιπροσθέτως, η λύση μπορεί να αφορά στην άρση του αιτίου. Για παράδειγμα, η πιθανή μείωση της δοσολογίας θυροξίνης ή η διακοπή της αγωγής που προκαλεί υπερθυρεοειδισμό. Τέλος, σε άλλες περιπτώσεις, η καλύτερη λύση είναι η απλή παρακολούθηση του ασθενούς, χωρίς άμεση επέμβαση (Anziani & Celi, 2020).
Διατροφική διαχείριση
Η διατροφική διαχείριση των ασθενών του υπερθυρεοειδισμού, ξεκινάει όταν ο ιατρός του τον παραπέμψει και ελέγξει τα επίπεδα ορισμένων στοιχείων στις αιματολογικές του εξετάσεις. Όσον αφορά στην μείωση του σωματικού βάρους, ο ασθενής πρέπει να συμβουλευτεί έναν διαιτολόγο προκειμένου να του δοθούν εξατομικευμένες συστάσεις. Συγκεκριμένα, ένα θερμιδικό πλεόνασμα έως και 40Kcal/Kg θα φανεί χρήσιμο με την παράλληλη ενίσχυση της πρωτεϊνικής πρόσληψης. Ο διαιτολόγος διατροφολόγος θα λάβει υπόψιν του τις ανάγκες του ασθενούς βάση των αιματολογικών του εξετάσεων και των λοιπών αναγκών του θυρεοειδή.
-
Ιώδιο
Είναι απαραίτητο οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό να λαμβάνουν 150μg/ ημέρα. Ωστόσο, αυτό δεν αφορά εγκυμονούσες και θηλάζουσες. Πηγές ιωδίου αποτελούν τα ψάρια, τα θαλασσινά, τα γαλακτοκομικά, τα δημητριακά ολικής άλεσης και το ιωδιούχο αλάτι (Anziani & Celi, 2020).
Αξίζει να σημειωθεί, ότι η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής δεν αποτελεί πρώτα γραμμή θεραπείας καθώς, η σωστή διατροφή είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες. Οι χορτοφάγοι, που δεν καταναλώνουν ζωικά παράγοντα καλό είναι να λαμβάνουν ιωδιούχο αλάτι.
-
Ψευδάργυρος
Ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητο στοιχείο, όσον αφορά στα περιστατικά υπερθυρεοειδισμού, αφού διεγείρει την υπόφυση, ώστε να απελευθερώσει TSH. Επίσης, βοηθάει στην μετατροπή της T4 σε T3. Πλούσιες πηγές ψευδαργύρου αποτελούν τα οστρακοειδή, το μοσχάρι, το σιτάρι και τα όσπρια (Anziani & Celi, 2020).
-
Σελήνιο
Το σελήνιο βοηθάει στην ρύθμιση των ορμονών. Ωστόσο, δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα συμπληρωμάτων σεληνίου με στόχο τη ανάκτηση της θυρεοειδικής λειτουργίας και τη βελτίωση των συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού. Το σελήνιο εντοπίζεται σε πληθώρα στα οστρακοειδή, τα ψάρια, το κρέας, το κοτόπουλο, τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα βραζιλιάνικα φιστίκια (προσοχή στην κατανάλωση- έως 2-3 την ημέρα) (Anziani & Celi, 2020).
Στην νόσο Graves’ (που αποτελεί ένα από τα συμπτώματα της υπερδιέγερσης του θυρεοειδή) συστήνεται η λήψη 200μg την ημέρα για 6 μήνες με στόχο την βελτίωση της ποιότητας της ζωής και πιθανώς την πορεία της οφθαλμοπάθειας (Anziani & Celi, 2020).
-
Βιταμίνη D και ασβέστιο
Οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό έχουν αυξημένο κίνδυνο οστεοπενίας, οστεοπόρωσης αλλά και κατάγματος. Επομένως, χρειάζεται συστηματικός έλεγχος και προσοχή στην λήψη βιταμίνης D και ασβεστίου (Anziani & Celi, 2020).
Περαιτέρω μελέτη
Υποθυρεοειδισμός: Συμπτώματα, Διάγνωση & Θεραπεία (youtube.com)
Βιβλιογραφία
