«ΓΕΛΑ, ΨΥΧΗ ΜΟΥ», βιβλίο από την Έφη Φλώτσιου και τις εκδόσεις Φίλντισι
Σε μία περίοδο όπου όλα μοιάζουν να έχουν παγώσει και η καθημερινότητα να μας δείχνει το σκληρό της πρόσωπο, ανάμεσα σε πανδημία, πολέμους και πράγματα που μας χαλούν την διάθεση, έρχεται το βιβλίο της Έφης Φλώτσιου, «Γέλα, Ψυχή μου», να μας υπενθυμίσει την σπουδαιότητα του γέλιου στην ζωή μας. Το γέλιο, σημαντικό συστατικό της ευτυχίας, της παιδικότητας, της χαρούμενης καθημερινότητας που τόσο έχουμε ανάγκη, που τόσο ξεχνάμε να θυμόμαστε την σπουδαιότητα του.
Επιμέλεια συνέντευξης: Δήμητρα Αναστασοπούλου Ζαχαράκη
Ο άνθρωπος είναι «ζώον γελαστικόν», έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Η ικανότητα του ανθρώπου να γελά, μαζί με την ικανότητα της νόησης και της ομιλίας, τον διαφοροποιούν από τα άλλα όντα.
Το θέμα είναι ότι σήμερα οι άνθρωποι δεν γελούν ή γελούν ελάχιστα. Οι γελαστές φάτσες τείνουν να είναι είδος υπό εξαφάνιση, σε αντίθεση με τις σκυθρωπές που όλο και αυξάνονται. Οι επιστήμονες λένε ότι ένα παιδί γελάει περίπου 150 φορές την ημέρα ενώ ένας ενήλικας μόνο 6.
Αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και αποτελεσματικοί, καλό θα ήταν επειγόντως να εντάξουμε το γέλιο στη ζωή μας. Βέβαια δεν θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας τα προβλήματα, αλλά θα σταματήσουν να κυριεύουν το είναι μας, θα μοιάζουν πιο μικρά.
Ένα ρητό λέει: «Δεν σταματάμε να γελάμε επειδή γερνάμε, γερνάμε επειδή σταματάμε να γελάμε».
Το γέλιο είναι ο φυσικός μηχανισμός εξουδετέρωσης του άγχους και του στρες. Όλες οι έρευνες των ειδικών σήμερα δείχνουν ότι ο μεγαλύτερος σύμμαχος της ψυχικής και διανοητικής μας υγείας είναι το γέλιο.
Μια παροιμία της Ανατολής λέει: «Ο χρόνος που περνάς γελώντας είναι χρόνος που τον περνάς με τους θεούς».
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας προτείνει ευκαιρίες για χαμόγελο και γέλιο. Μην το προσπεράσετε!
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Βιογραφικό συγγραφέα
Η Έφη Φλωτσίου είναι στέλεχος της Διεύθυνσης Επικοινωνίας της ΕΥΔΑΠ. Έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΕΑΠ). Πιστή στη Δια Βίου μάθηση παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του ΕΚΠΑ (Φιλοσοφία & Διοίκηση).Έχει πιστοποιηθεί στο πρόγραμμα Θετική Ψυχολογία της Παντείου και σε πολλά προγράμματα του ΕΚΠΑ. Είναι επίσης Life & Business Coach Inspirational Certified Coach (ICC) της Inspirational Coaching & Mentoring (ICM) Academy, και πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων από τον ΕΟΠΕΠ. Εκτός από “Το Σημειωματάριο των Ευχών” των εκδόσεων Φίλντισι, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και το βιβλίο της «Τα 3 Κλειδιά της Προσωπικής Ανάπτυξης».
-Καλώς ήρθες, Έφη, στο MAXMAG. Μίλησε μας λίγο για εσένα. Πως προέκυψε η συγγραφή στην ζωή σου;
Καλώς σας βρήκα! Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.
Από όσο με θυμάμαι έγραφα, το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η έκθεση, διάβαζα πολύ λογοτεχνία και θαύμαζα τους συγγραφείς. Αργότερα παρακολούθησα προγράμματα δημιουργικής γραφής, στο ΕΚΠΑ, στο Μικρό Πολυτεχνείο και κάποια ιδιωτικά, σε διάφορα είδη γραφής. Έτσι ένοιωσα ότι μπορούσα να επιχειρήσω αυτό που πάντα ονειρευόμουν, να γράψω ένα βιβλίο.
Έφη Φλώτσιου, Πηγή εικόνας: betterpeople.gr
-Πως εμπνεύστηκες το καινούριο σου βιβλίο, «Γέλα, Ψυχή μου»; Τι σημασία έχει το γέλιο στην ζωή μας;
Το βιβλίο αυτό είναι μια συλλογή που περιλαμβάνει μύθους από όλο τον κόσμο, ιστορίες του διάσημου Νασρεντίν Χότζα, αποσπάσματα από λογοτεχνικά και θεατρικά έργα ανέκδοτα και ιστορίες από την αρχαιότητα, ποίηση, και διάφορα άλλα. Κοινός παρονομαστής των κειμένων είναι ότι όλα είναι σύντομα και αστεία. Αυτά τα κείμενα άρχισα να τα συλλέγω μετά την κρίση και ουσιαστικά τα χρησιμοποιούσα σαν φυσικό αντικαταθλιπτικό. Διάβαζα τις ιστορίες και ένιωθα ανακούφιση, γελούσα και σχεδόν μαγικά τα προβλήματα κάπως συρρικνωνόταν στο μυαλό μου και καινούργιες ιδέες μου ερχόταν λες και ξεμπλόκαρε η σκέψη μου. Έτσι αποφάσισα να μοιραστώ τη συλλογή μου και να φτιάξω αυτό το βιβλίο. Το γέλιο είναι η φυσική άμυνα του οργανισμού, ένα μαγικό ελιξήριο για τη σωματική, ψυχική και συναισθηματική μας υγεία. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πλέον ότι το γέλιο ενισχύει την άμυνα του οργανισμού, αυξάνει την παραγωγή ενδορφινών που είναι τα φυσικά παυσίπονα του οργανισμού, κάνει καλό στην καρδιά επειδή με το γέλιο τονώνεται η κυκλοφορία του αίματος, κατεβάζει την πίεση, διεγείρει το ανοσοποιητικό και σύμφωνα με έρευνες είναι το καλύτερο φάρμακο για την προστασία από τον καρκίνο. Ασφαλώς είναι ο φυσικός μηχανισμός εξουδετέρωσης του στρες, μας κάνει πιο παραγωγικούς, πιο θαρραλέους πιο κοινωνικούς. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για τα οφέλη του γέλιου, η σημασία του είναι τεράστια για τη ζωή μας.
-Γιατί ενώ τα παιδιά δεν σταματούν να γελούν οι ενήλικες το ξεχνούν όλο και περισσότερο;
Μεγαλώνοντας οι άνθρωποι σοβαρεύουν, είναι σφιγμένοι, δεν χαλαρώνουν. Μια αίσθηση αδυναμίας και έλλειψης ελέγχου τους ταλαιπωρεί και τους αγχώνει. Ωστόσο δεν υπάρχει καλύτερο εργαλείο από το γέλιο και την αίσθηση του χιούμορ, όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα, για να κρατηθεί κανείς και να αποφύγει να πέσει σε μια άβυσσο απόγνωσης. Το γνήσιο χιούμορ είναι σχολιαστής της ζωής, όχι κριτικός της. Επισημαίνει τις αδυναμίες της ανθρωπότητας χωρίς όμως περιφρόνηση. Πηγάζει από την καρδιά και ελαφρύνει τα βάρη. Εξάλλου η ζωή είναι περισσότερο ένα τεντωμένο σκοινί και όχι ένα μονοπάτι. Για να ισορροπήσουμε δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια γερή δόση γέλιου. Είναι λογικό να παίρνουμε σοβαρά τις ευθύνες και τη δουλειά μας αλλά όχι τον εαυτό μας. Είναι σημαντικό να κάνουμε συνειδητά προσπάθεια να γελάμε καθημερινά, ωστόσο να θυμόμαστε πάντα να γελάμε για αυτά που κάνουν οι άνθρωποι και όχι για αυτό που είναι.
–Τι αποτελεί για εσένα πηγή γέλιου;
Στην αρχή έπρεπε να δω μια κωμωδία, να διαβάσω τις αστείες ιστορίες μου, ή να ακούσω ένα καλό ανέκδοτο. Με τον καιρό εκπαίδευσα τον εαυτό μου να βρίσκει την αστεία πλευρά των καταστάσεων. Μπορώ να γελάσω με τις γκάφες, τις αδυναμίες, τις δικές μου και των άλλων, με πράγματα που συμβαίνουν καλά και άσχημα. Και συμβαίνουν πολλά στο δρόμο, στη δουλειά στο σούπερ μάρκετ, στις παρέες. Γίνεται με τον καιρό στάση ζωής και είναι λυτρωτικό να αυτοσαρκάζεσαι και να χρησιμοποιείς το χιούμορ ιδιαίτερα όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.
–Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας, συχνά όμως θάβουμε όσα μας ενοχλούν κάτω από το χαλί. Πως μπορούμε να αυτοβελτιωθούμε και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι;
Θα πω κάτι που έλεγε ο γλάρος Ιωνάθαν… «Τα μάτια περιορίζουν το οπτικό σου πεδίο. Να κοιτάζεις με την καρδιά σου. Ανακάλυψε αυτό που ήδη γνωρίζεις και θα βρεις τον τρόπο να πετάς. Πέταξε σημαίνει αποδεσμεύσου. Σπάσε τις αλυσίδες. Εμπιστεύσου τη δύναμή σου». Ο καθένας μπορεί να ανακαλύψει προς ποια κατεύθυνση πρέπει να πετάξει αν ακούσει την καρδιά του χωρίς φόβο. Για να το ανακαλύψει χρειάζεται να ρωτήσει τον εαυτό του: Πως θέλω να ξοδεύω το χρόνο μου; Τι είναι αυτό που με κάνει να σηκώνομαι κάθε πρωί απ΄το κρεβάτι, τι είναι αυτό που με κάνει να θέλω να ζήσω; Τι θέλω να μαθαίνω; Τι θέλω να αποδείξω με αυτά; Τι είδους άνθρωπος θέλω να γίνω; Οι απαντήσεις θα δώσουν το νόημα για τον καθένα. Για να φτάσει ο καθένας βέβαια στη δική του Ιθάκη, χρειάζεται σχέδιο. Συγκεκριμένους στόχους όχι επιθυμίες. Και βέβαια απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι επιτυχημένο το ταξίδι μας είναι η ανάληψη της ευθύνης. Στην ζωή μπορεί να έχουμε αποτελέσματα ή δικαιολογίες. Για αυτό χρειάζεται πρώτα να ξεφορτωθούμε έναν καλό «φίλο», το βόλεμα. Δεν θα πετύχουμε τίποτα αν περιμένουμε να αλλάξουν οι άλλοι ή οι καταστάσεις. Δημιουργούμε το δικό μας δρόμο κάθε στιγμή καθώς τον βαδίζουμε. Επειδή έχουμε μόνο αυτή τη ζωή ας φύγουμε από τη θέση του επιβάτη και ας γίνουμε οδηγοί, για να μη χρειαστεί μια μέρα να πούμε με παράπονο … αν γύριζε ο χρόνος πίσω… Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσει κανείς μια διαδικασία αναγέννησης. Αν δεν μας αρέσει το παρελθόν μας ας μην επιτρέψουμε να γίνει το μέλλον μας.
–Ποια είναι η δική σου Ιθάκη; Πως μπορεί κάποιος να γίνει κηπουρός των “καλών σπόρων” της ζωής του;
Η δική μου Ιθάκη είναι το τέρμα μιας πορείας της όσο το δυνατόν καλύτερης γνώσης του εαυτού, μια κατάσταση εσωτερικής γαλήνης και αρμονίας, όπου θα έχω βάλει το δικό μου λιθαράκι για να γίνει ο κόσμος καλύτερος.
Οι σκέψεις μας είναι οι σπόροι και η ζωή μας ένας κήπος. Αν η ζωή μας είναι χάλια, μάλλον ποτίζουμε τα ζιζάνια. Οι άνθρωποι γίνονται αυτό που σκέφτονται, για αυτό πρέπει να προσέχουμε τις σκέψεις μας. Γιατί όπως λέει ο Gibran «Προσέξτε τις σκέψεις σας γιατί γίνονται λέξεις, προσέξτε τις λέξεις γιατί γίνονται πράξεις, προσέξτε τις πράξεις γιατί γίνονται συνήθειες προσέξτε τις συνήθειες σας γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σας, προσέξτε το χαρακτήρα σας γιατί γίνεται το πεπρωμένο σας».
–Αν μπορούσες να επιλέξεις μόνο τρία “κλειδιά προσωπικής ανάπτυξης”, ποια θα ήταν αυτά;
Τα έχω επιλέξει ήδη και τα προτείνω σε όλους, στο πρώτο μου βιβλίο «Τα 3 κλειδιά της προσωπικής ανάπτυξης». Δεν χρειάζεται να τα ψάξει κανείς πουθενά, γιατί τα έχουμε όλοι πάνω μας. Είναι συγκεκριμένα όργανα, πυλώνες του σώματος, το κεφάλι, τα χέρια και η καρδιά. Τα πράγματα συμβαίνουν δύο φορές μια στο μυαλό μας και μια στην πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε το μυαλό, το κεφάλι μας για να φτιάξουμε σχέδιο και στόχους. Χρειαζόμαστε τα χέρια γιατί όπως έλεγε και ο Horace Man «Δεν έχω ακούσει τίποτα σχετικά με τους στόχους των Αποστόλων, έχω ακούσει όμως πάρα πολλά για τις πράξεις τους». Και βέβαια χωρίς καρδιά, χωρίς πάθος είμαστε σαν μια μηχανή χωρίς καύσιμο και η απλή επιθυμία δεν αρκεί για να ανάψει η φωτιά που χρειάζεται για να κάνει κανείς τα όνειρά του πραγματικότητα.
Έφη Φλώτσιου
–Πόσο δύσκολο είναι να είσαι συγγραφέας στην Ελλάδα; Αντιμετώπισες δυσκολίες στην συγγραφική σου πορεία;
Σίγουρα δεν μπορείς να ζήσεις από τη συγγραφή, εκτός βέβαια από εξαιρέσεις. Δυσκολίες δεν αντιμετώπισα. Υπάρχουν πολλοί εκδοτικοί οίκοι που μπορεί να επιλέξει κάποιος, ή να κάνει και αυτοέκδοση.
–Η συγγραφή χρειάζεται θυσίες ή είναι κάποια εσωτερική ανάγκη που βρίσκει τον δρόμο της;
Ασφαλώς και χρειάζεται θυσίες. Δεν αρκεί η έμπνευση, δεν αρκεί το ταλέντο. Ο Picasso έλεγε «ξεκινήστε να δουλεύετε χωρίς να περιμένετε την έμπνευση να σας χτυπήσει την πόρτα. Θα σας τη χτυπήσει μόνο εν ώρα εργασίας».
-Ποια βιβλία βρίσκονται αυτή την στιγμή στο κομοδίνο σου; Υπάρχει κάποιο που διαχρονικά δεν αποχωρίζεσαι;
Υπάρχουν πολλά βιβλία. Ωστόσο διαχρονικά θα έλεγα δεν αποχωρίζομαι τα βιβλία του Κωστή Παπαγιώργη, κάποια της Μαλβίνας και όλα τα βιβλία του Αντρέ Μπρετόν.
-Προτιμάς να ονειρεύεσαι ή να πραγματοποιείς στόχους; Ή αλλιώς ρομαντισμός ή ρεαλισμός;
Ονειρεύομαι συνεχώς και με λεπτομέρεια. Αλλά τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα όταν οι στόχοι υλοποιούνται. Φροντίζω λοιπόν να πραγματοποιώ τους στόχους μου γιατί διαφορετικά δεν έχει νόημα να ονειρεύεσαι σε μια κουνιστή πολυθρόνα. Θα έλεγα ότι με χαρακτηρίζει μια ρεαλιστική αισιοδοξία, δεν μπορείς να είσαι ο Δον Κιχώτης, χρειάζεται να εξετάζεις σοβαρά και να αναλύεις την πραγματικότητα διαφορετικά οι στόχοι σου θα απέχουν πολύ από το να πραγματοποιηθούν.
–Υπάρχουν συγγραφείς που θαυμάζεις ή σε καθόρισαν ως άνθρωπο;
Θαυμάζω πολλούς συγγραφείς, αγαπώ την Φιλοσοφία, ιδιαίτερα την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, και την ποίηση, αγαπημένος μου είναι ο Μπρετόν, η ποίησή του ήταν για μένα μια αποκάλυψη.
-Βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο; Έχεις κάποιο μότο ζωής;
Μισογεμάτο πάντα. Αυτό που αγαπώ είναι του Jung «Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη, είμαι αυτό που επιλέγω να γίνω».
–Ποια συμβουλή που σου δόθηκε κρατάς ως φυλαχτό και ποια θα έδινες εσύ στους νέους συγγραφείς που αρχίζουν το ταξίδι τους;
Μια συμβουλή που μου έδωσαν και δίνω είναι ότι «Η φήμη είναι κάτι που παίρνει κανείς αλλά ο χαρακτήρας είναι αυτό που δίνει. Αυτό που αξίζει, αυτό που θα σας κάνει να κερδίσετε όχι μόνο την επιτυχία αλλά και την ευτυχία είναι να καταφέρετε να αγγίξετε τις καρδιές των ανθρώπων. Να γίνετε για τους άλλους ένας υπέροχος άνθρωπος».
–Τι να περιμένουμε μελλοντικά από την συγγραφέα Έφη Φλωτσίου;
Δεν μπορώ ακόμη να πω, προς το παρόν θα ασχοληθώ με το «Γέλα Ψυχή μου», γιατί είναι ένα «παιδί» που αγαπήσαμε πολύ και εγώ και η εκδότριά μου η κ. Σίσσυ Καπλάνη.
–Έφη σε ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συζήτησή μας και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία στα επόμενα βήματα και καλοτάξιδο το νέο σου βιβλίο.
Ευχαριστώ κι εγώ πολύ για τη φιλοξενία και για τις εγκάρδιες ευχές.
