Η Ελένη Στεφανάτου, γνωστή ως El Stefanato θυμάται ότι από μικρή ηλικία ήταν “ξετρελαμένη με το τραγούδι και τη μουσική“. Με σπουδές στη μουσική η El Stefanato δεν σταμάτησε να εργάζεται για να γίνει καλύτερη και να ξεπερνά τις προκλήσεις που την δοκίμασαν.
Ένας φίλος μου που έπαιζε τρομπέτα σε μία funk soul μπάντα μού πρότεινε να δοκιμάσω να μπω στην μπάντα ως τραγουδίστρια. Μου έστειλαν μια playlist με τα κομμάτια που έπαιζαν και με είχαν ιντριγκάρει πολύ, διότι εκτός από το ότι ήταν έξω από τα τότε νερά μου, ήταν και δύσκολα ερμηνευτικά. Πείσμωσα και έκανα πρόβες κάθε μέρα μέχρι την ακρόαση όπου και τελικά μπήκα στην μπάντα” εκμυστηρεύεται η ίδια.
Σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο MaxMag, η El Stefanato μιλά για το νέο της δίσκο με τίτλο Lost in Space και τις συνεργασίες της με άλλους καλλιτέχνες. Επιπλέον, μας εξηγεί πως λειτουργεί η ελληνική μουσική βιομηχανία και ποια είναι η θέση της jazz και της hip hop στην Ελλάδα. Τέλος, η νεαρή τραγουδίστρια αναφέρεται στα πνευματικά οφέλη που της δίδαξε η προηγούμενη χρονιά σε προσωπικό επίπεδο και κάνει μια ευχή για το νέο έτος, 2021!
Επιμέλεια συνέντευξης: Ιωάννα Ιωαννίδου
Ποια είναι η σχέση σας με τη μουσική;
Ξεκίνησα να μαθαίνω να παίζω μουσική όταν ήμουν 7 χρόνων και το πρώτο μου όργανο ήταν το αρμόνιο με έναν υπέροχο δάσκαλο στο σπίτι. Έπειτα, αποφάσισα να συνεχίσω τα μαθήματα στο ωδείο, όμως επειδή δεν διδασκόταν εκείνες τις χρονιές αρμόνιο, είπα να δοκιμάσω ένα ακόμη όργανο και έτσι ξεκίνησα τα μαθήματα κλασικής κιθάρας, ενώ παράλληλα μάθαινα σύγχρονο και jazz χορό. Αφού τελείωσα και τη μουσική θεωρία, πήγα σε ένα σύγχρονο ωδείο όπου έμαθα ηλεκτροακουστική κιθάρα και τότε ένιωσα πρώτη φορά ότι μπορώ να συνδυάσω το τραγούδι με κάποιο μουσικό όργανο. Ξεκινήσαμε με τον δάσκαλο μου και το ωδείο να κάνουμε μικρές συναυλίες. Ήταν υπέροχα. Το πρώτο κομμάτι που έπαιξα και τραγουδούσα ήταν το Use Somebody από Kings of Leon. Τότε ο δάσκαλος μου, μου είχε πει ότι αν κάποια στιγμή δεν ξέρω τι να κάνω στη ζωή μου, να πάρω την κιθάρα μου και να βγω στο δρόμο να τραγουδήσω.
«Lost in Space» είναι ο τίτλος του νέου σας ολοκληρωμένου δίσκου, έχει επιρροές από διάφορα μουσικά σχήματα και περιλαμβάνει συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η δουλειά;
Για εμένα το Lost in Space ήταν μια ανάσα ζωής και μέσα από αυτόν το δίσκο ήθελα να δείξω το πως αντιλαμβάνομαι τα πράγματα γύρω μου. Χάρηκα πολύ που συνεργάστηκα με τους Λόγος Απειλή, Sativa, Phaser, Junk33 και Twinsanity, καθώς είναι άνθρωποι τους οποίους σέβομαι απόλυτα και εκτιμώ. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να βάλω κάποια ταμπέλα στο δίσκο όσον αφορά στο μουσικό είδος που ακολουθεί, καθώς πάντρεψα αρκετά από τα μουσικά είδη της αρεσκείας μου για το τελικό αποτέλεσμα. Νιώθω περήφανη για αυτή τη δουλειά και επίσης νιώθω πως είναι ένα στέρεο βήμα που μου εξασφαλίζει τη βάση για να γίνω καλύτερη.
Το άλμπουμ περιέχει 10 τραγούδια με στίχο και μουσική δικά σας. El Stefanato ποιο κομμάτι θα ξεχωρίζατε;
Δεν μπορώ να πω ότι θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι, σίγουρα το Lost in Space που γράφτηκε πρώτο έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, όμως και τα υπόλοιπα τα αγάπησα εξίσου πολύ. Το κάθε κομμάτι έχει τον δικό του χαρακτήρα και το κάθε ένα αποτελεί διαφορετική πτυχή του δικού μου χαρακτήρα.
Ποιο στοιχείο ενός τραγουδιού κάνει το κομμάτι επιτυχία, ο στίχος ή η μουσική;
Πιστεύω πως η μουσική παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην επιτυχία ενός κομματιού. Είναι η καλή συνταγή της τούρτας και ο καλός στίχος είναι το όμορφο ντεκόρ της τούρτας. Εάν η μουσική είναι τόσο καλοφτιαγμένη και ο στίχος όχι εξίσου καλός, δεν χάνει τόσο πολύ σαν σύνολο. Εάν όμως ο στίχος είναι καλός αλλά η μουσική δεν ακολουθεί, χάνει πολύ όλο το κομμάτι, καθώς τότε η μουσική δεν μπορεί να σταθεί αντάξια πλάι στο στίχο.
Η hip hop και η jazz στην παγκόσμια μουσική σκηνή διανύει μια επιτυχημένη πορεία. Στην Ελλάδα ωστόσο τέτοιου είδους προτιμήσεις αφορούν κυρίως την ανεξάρτητη μουσική σκηνή. Γιατί πιστεύετε συμβαίνει αυτό;
Στην Ελλάδα υπάρχει μια μακροχρόνια κουλτούρα ρεμπέτικου, λαϊκού και έντεχνου, τα οποία γεννήθηκαν σε αυτόν τον τόπο και από τότε ευδοκιμούν. Οι καλλιτέχνες αυτών των ειδών έχουν καταφέρει να στήσουν μια ολόκληρη μουσική βιομηχανία η οποία τους δίνει την δυνατότητα να βιοποριστούν από τη δουλειά τους.
Η hip hop και η jazz είναι είδη “εισαγόμενα”. Η jazz αν και είναι ένα μουσικό είδος το οποίο μετράει πάρα πολλά χρόνια στο κοντέρ, με υπέρλαμπρους καλλιτέχνες να την εκπροσωπούν, στην Ελλάδα ακόμα δεν έχει φυτευτεί καλά ο σπόρος, σε ποσοστό που να πεις ότι στέκεται γερά σαν είδος και “ανταγωνίζεται” τα ήδη υπάρχοντα.
Ίσως επειδή η μουσική κουλτούρα που διέπει την jazz είναι αρκετά διαφορετική και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν συνοδεύεται από στίχους. Η hip hop από την άλλη, έχει πάρει την αμερικανική εκδοχή και την έχει γυρίσει σε ελληνική με την αντικατάσταση του στίχου σε ελληνικό. Η σκηνή αυτή έχει ανέβει πολύ τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, διότι έχει κάνει ένα τεράστιο “μπαμ” στο εξωτερικό και είναι το δημοφιλέστερο μουσικό είδος.
Τα τελευταία χρόνια η ελληνική τηλεόραση προβάλει μουσικά talent shows. Τα παρακολουθείτε; Θα συμμετείχατε;
Τα παρακολουθούσα στην αρχή όταν είχαν πρωτοβγεί αλλά μετά σταμάτησα. Είναι ένας καλός τρόπος και γρήγορος να γίνεις γνωστός στο ευρύ κοινό και να δείξεις το ταλέντο σου, όμως έχω αμφιβολίες για το κατά πόσο επιτρέπεται στους καλλιτέχνες που συμμετέχουν να είναι 100% ο εαυτός τους.
Η τηλεόραση άλλωστε έχει κάποια καλούπια που επιβάλλεται να ακολουθήσεις. Δεν θα συμμετείχα σε κάποιο τέτοιο show για διάφορους λόγους. Εν τέλει, πιστεύω πως περισσότερα κερδίζει το show από την προβολή του καλλιτέχνη, παρά ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
Πρόσφατα λάβατε μέρος στη μουσική εκδήλωση «Family Matters» που μεταδόθηκε διαδικτυακά από το YouTube. Μιλήστε μας για αυτή την ενέργεια, θα υπάρξουν και επόμενες παρόμοιες κινήσεις;
Το Family Matters έγινε για ιερό σκοπό, για την οικογένεια του Μάνου (Phaser). Όλοι δεχτήκαμε κατευθείαν την πρόσκληση του Μάνου για συμμετοχή γιατί η οικογένεια είναι πάνω από όλα και κάνουμε τα πάντα για να την προστατεύσουμε.
Η θέληση ήταν τόσο ισχυρή που ακόμη και σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε και δεν μπορούμε να κάνουμε φυσικό live, καταφέραμε να μαζευτούμε όλοι, να ενωθούμε και να δημιουργήσουμε το Family Matters. Οι επόμενες κινήσεις είναι υπό συζήτηση.
Έχετε μιλήσει δημόσια για την κλιματική αλλαγή συμμετέχοντας μάλιστα σε σχετικά events με στόχο την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για το περιβαλλοντολογικό ζήτημα. Σε πολιτειακό επίπεδο τι οφείλει να αλλάξει για να βαδίσουμε πλέον σε πιο ασφαλή μονοπάτια;
Για να βαδίσουμε σε πιο ασφαλή μονοπάτια, ο καθένας μας ξεχωριστά θα πρέπει να κάνει τη δική του μικρή και παράλληλα μεγάλη κίνηση. Από το να ελαχιστοποιήσουμε τη χρήση πλαστικών, μέχρι το να μην πετάμε τα σκουπίδια μας σε μέρη που δεν πρέπει και να μην χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο για αχρείαστο λόγο.
Εάν ο καθένας μας βάζει καθημερινά το λιθαράκι του, θα υπάρξει μεγάλη εξέλιξη σε αυτόν τον τομέα. Πολύς κόσμος σκέφτεται ότι με την προσωπική προσπάθεια που κάνει δεν αλλάζει κάτι ουσιαστικά, όμως πραγματικά αλλάζει όταν το κάνουμε όλο και περισσότεροι. Στην τελική είναι το σπίτι μας, αν δεν το φροντίσουμε, δεν θα μας φροντίσει.
Όσον αφορά στην πολιτεία πιστεύω πως θα πρέπει να ωθεί περισσότερο τους πολίτες στο να είναι ευαισθητοποιημένοι σε αυτό το θέμα και να μην είναι απλά ένα side project.
Η χρονιά κλείνει με μια ακόμη καραντίνα και θέλω να μάθω πως σας επηρέασε αυτή τη φορά. Τι σας έχει λείψει περισσότερο;
Περισσότερο από όλα μου έλειψε η οικογένεια μου που έχω να τους δω πάρα πολύ καιρό και είναι το στήριγμα μου. Από την άλλη όμως καταφέρνω να διατηρώ την αισιοδοξία μου. Βρήκα την ευκαιρία να γράψω πολλή μουσική, να δω πολλές ταινίες για να εμπνευστώ, να κάνω ακρόαση αρκετών δίσκων.
Κυρίως μέσα από αυτήν την απομόνωση ήρθα αντιμέτωπη με τον εαυτό μου, σκέφτηκα πολύ, πήρα μια ανάσα και έφτιαξα ένα μελλοντικό πλάνο που μου αρέσει και θέλω να ακολουθήσω.
Το 2020 ήταν μια καλή χρονιά για εσάς; Τι θα ζητούσατε από το 2021;
Πιστεύω πως το 2020 ήταν μία χρονιά που με βοήθησε να ωριμάσω περισσότερο, να εκτιμήσω τα μικρά πράγματα της ζωής και να μην παίρνω τίποτα ως δεδομένο.
Κάποιοι άνθρωποι μένουν πλάι σου σαν βράχοι, άλλοι έρχονται, άλλοι φεύγουν, όμως κατάλαβα ότι η ασφάλεια που νιώθεις θα πρέπει να πηγάζει από μέσα σου, και όταν το καταφέρεις αυτό ο κόσμος είναι όλος δικός σου.
Από το 2021 θα ζητούσα υγεία πάνω από όλα, αγάπη μεταξύ των ανθρώπων, χαρούμενες ειδήσεις και να εκπληρωθούν τα όνειρα όλων.
