«Χαμογέλα μου… έτσι θέλω ν’ αρχίσει η μέρα μου» να νιώσω αγάπη στον αέρα μου, λέει ο Γιάννης Κότσιρας σε μια από τις συνθέσεις του μαζί με τον ράπερ που ακούει στο όνομα Λάγνης. Αυτό κάνει και συνεχίζει να κάνει μια παρέα παιδιών από τη Θεσσαλονίκη η οποία έχει φέρει άλλον αέρα στην πόλη. Ο παλμός της πόλης χτυπάει δυνατά. Πρωταγωνιστές σε αυτή την ιστορία; Οι νέοι. Ο Γιάννης Χαρχαντής και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος που διαχειρίζονται το InfinityGreece, μαζί με τον συνεργάτη τους Παναγιώτη Τσιμπουκέλλη, επικοινώνησαν μαζί μου και μίλησαν για όλα όσα συμβαίνουν στη συμπρωτεύουσα.
Επιμέλεια συνέντευξης: Παναγιώτης Χοχτούλας
Τι είναι το InfinityGreece και ποια η φιλοσοφία του;
Το InfinityGreece είναι ένας οργανισμός νεολαίας δημιουργικού χαρακτήρα. Σκοπός μας είναι να βοηθήσουμε τους νέους να αναπτύξουν soft και hardskills στα digital media. Εμείς τα digital media τα χωρίζουμε σε 3 κατηγορίες: 1) content (όπου υπάρχουν οι υποομάδες: ραδιόφωνο, μπλογκ, βίντεο, μάρκετινγκ, φωτογραφία), 2) management (όπου υπάρχει το event management, η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και μια πλατφόρμα μάθησης που διαχειριζόμαστε), καθώς επίσης και το 3) technology (το οποίο είναι το web design και development). Άρα υπάρχει μια κοινότητα εθελοντών οι οποίοι είτε έχουν ενδιαφέρον σε ένα από αυτά τα αντικείμενα, είτε θέλουν να περάσουν δημιουργικά το χρόνο τους, είτε τους τράβηξε το ενδιαφέρον κάτι άλλο, είτε εντάσσονται σε μια από αυτές τις ομάδες, μαθαίνουν και πειραματίζονται. Γενικότερα, θα λέγαμε πως αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η ενδυνάμωση των νέων στα digital media.
Αφορμή;
Γ: Όλα αρχίζουν το μακρινό 2014 οπού ήμουν πρωτοετής φοιτητής. Μέχρι τότε δεν υπήρχε αυτή η ιδέα ακριβώς. Επί της ουσίας εγώ είχα επιρροές από κατασκηνώσεις, διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα στο λύκειο και άλλα πράγματα, ώσπου αποφάσισα να κάνω μια ομάδα για την πόλη μου. Μια ομάδα με την οποία θα κάνουμε μαζί ραδιόφωνο, θα γράφουμε κείμενα και θα φτιάχνουμε βίντεο. Ευτυχώς πολύ νωρίς κατάλαβα ότι δεν λείπει άλλο ένα media portal από την πόλη, αυτό το οποίο λείπει είναι ένα community ανθρώπων που θέλουν να μάθουν πως γίνεται όλο αυτό, να πειραματιστούν, να γνωρίσουν όμοιους τους και να εξελιχθούν μέσα από αυτό. Έβλεπα ανθρώπους να έρχονται, όχι απαραίτητα για να γίνουν δημοσιογράφοι αλλά γιατί το κίνητρο τους ήταν κάτι πιο πέρα από αυτό.
Πόσο το έχει αγκαλιάσει ο κόσμος της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο;
Δ: Η αλήθεια είναι ότι αυτό που γίνεται, είναι κάτι παραπάνω από μια απλή αγκαλιά. Λαμβάνουμε συνέχεια θετικό feedback, τόσο για τις δράσεις μας όσο και για την εθελοντική εμπειρία που προσφέρουμε.
Γ: Αυτό που προσπαθούμε εμείς να χτίσουμε, είναι ένα περιβάλλον προστατευμένο, οικογενειακό, οπού το λάθος επιτρέπεται και μόλις γίνει θα είναι κάποιος εκεί για να βοηθήσει. Ο κόσμος το έχει καταλάβει αυτό.
Πού βρίσκεται ο πυρήνας των δράσεων;
Γ: Ο πυρήνας των δράσεων βρίσκεται κατά κύριο λόγο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Προσπαθούμε να είμαστε κοντά στο φοιτητικό κοινό, διότι αυτό είναι και το κοινό μας.
Πόσο αμφίδρομη είναι η σχέση σας με το δήμο της πόλης;
Γ: Έχουμε συνεργαστεί με το δήμο, αυτό είναι γεγονός. Φιλοξένησε κάποια workshop που κάναμε ή τώρα με το “τσίμπα ένα χαμόγελο” συνεργαζόμαστε με την ΚΕΔΗΘ (κοινωφελής επιχείρηση Δήμου Θεσσαλονίκης) η οποία θα χρηματοδοτήσει το έργο έπειτα από ψηφοφορία. Υπάρχει επικοινωνία με τους φορείς αλλά δεν βασιζόμαστε μόνο σε αυτούς, δεν είμαστε υπό την αιγίδα κάποιου. Συνεργαζόμαστε όπως θα συνεργαζόμασταν με μια Μ.Κ.Ο, με έναν άλλον οργανισμό, με μια επιχείρηση. Έχουμε αναπτύξει συνεργασίες προς διάφορες κατευθύνσεις και όχι μόνο προς το δήμο. Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και ο πολυχώρος “We” (το σημείο οπού θα φιλοξενηθεί το “Τσίμπα ένα χαμόγελο”), είναι κάποια από τα παραδείγματα.
Μια τυπική δράση τι περιλαμβάνει;
Γ: Περιλαμβάνει φοιτητικά πάρτι, σεμινάρια, δράσεις νέων στην πόλη, φεστιβάλ μουσικής, διαγωνισμούς ταλέντων κ.α. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία με καινούρια στοιχεία κάθε φορά.
Δ: Κάθε φορά, προσπαθούμε να είμαστε και εμείς πιο εξωστρεφείς. Δηλαδή δεν επιθυμούμε να κάνουμε μόνο εσωτερικές δράσεις για την εθελοντική μας κοινότητα. Αυτό που προσπαθούμε είναι να κάνουμε και εξωστρεφείς δράσεις για όλους τους νέους είτε είναι στο InfinityGreece, είτε δεν είναι.
Γιατί αποφασίσατε να κάνετε φεστιβάλ, συγκεκριμένα για την παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας;
Γ: Πέρυσι, κοιτώντας παγκόσμιες ημέρες συνάντησα τυχαία την Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας και σκέφτηκα, ότι το “Τσίμπα ένα χαμόγελο” σαν ατάκα, σαν αναφορά, είναι κάτι το οποίο σου μένει επί τόπου. Έτσι το δομήσαμε και ξεκινήσαμε μια δράση η οποία είχε την εξής δομή: Πήγαμε και γεμίσαμε τα πανεπιστήμια και τα καταστήματα της πόλης με χαρτιά τα οποία αναγράφαν “τσίμπα ένα χαμόγελο”, και εσύ έπρεπε να τσιμπήσεις το χαρτάκι και ένα χαρτί το οποίο έγραφε: αγάπη, γέλιο, ευτυχία, κατανόηση και οτιδήποτε άλλο είχες εσύ ανάγκη τη συγκεκριμένη ημέρα. Αυτή η δράση είχε μεγάλη επιτυχία και αυτός ήταν ο λόγος που αποφασίσαμε φέτος να κάνουμε αυτό το φεστιβάλ. Να επισημάνουμε ότι αυτή είναι μια ημέρα η οποία καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ και σύμφωνα με μια μελέτη η χώρα μας βρίσκεται στην 79η θέση του δείκτη ευτυχίας. Οι λόγοι αυτοί συντέλεσαν στο να πάρει σάρκα και οστά αυτό το φεστιβάλ για φέτος Τετάρτη 20 Μαρτίου από τις 20:00 ως τις 00:00 στον πολυχώρο WE.
Τι αντίκτυπο πιστεύετε θα έχει το συγκεκριμένο φεστιβάλ;
Δ: Καταρχάς, να τονίσουμε πως θα είναι φεστιβάλ με ελεύθερη είσοδο στο οποίο θα ανταποκριθούν οι νέοι της πόλης, φορείς και οργανισμοί. Κατά τη διάρκειά του, θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις με ελεύθερη είσοδο όπως: Μαζικά Bonding Games, Info Points για τον εθελοντισμό και τους φορείς της πόλης, Βραδιά Stand Up Comedy, νεανικές δράσεις και χορευτικά δρώμενα.
Γ: Εμείς ελπίζουμε αρχικά να γνωστοποιηθεί ότι υπάρχει παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας, μια ημέρα η οποία εγκαθιδρύθηκε το 2012. Αυτό που θέλουμε να αποδείξουμε είναι ότι πέρα από το βασικότερο αγαθό, την υγεία, θα πρέπει να νιώθω καλά και εγώ ως άνθρωπος. Θέλουμε να προβάλλουμε τη σημασία της ψυχικής υγείας. Η επιτυχία της εκδήλωσης είναι να είσαι χαρούμενος και να χαμογελάς. Η καμπάνια για το φεστιβάλ έχει ήδη ξεκινήσει και η ανταπόκριση-συμμετοχή που περιμένουμε θα είναι μεγάλη.
Ποιες πιστεύετε θα είναι οι αντιδράσεις του κόσμου την ημέρα εκείνη; Μπορείτε να μαντέψετε, δεδομένου, ότι δεν έχει γίνει ποτέ ξανά ένα τέτοιο είδους φεστιβάλ στην Ελλάδα;
Γ: Εγώ πιστεύω θα υπάρχουν πάρα πολλά χαμόγελα. Αλήθεια, αν μπορούσα να κλείσω τα μάτια και να μεταφερθώ την ημέρα που πραγματοποιείται το φεστιβάλ θα παρατηρούσα τρεις κατηγορίες ανθρώπων. Η πρώτη κατηγορία είναι αυτοί που όντως θα είναι ευτυχισμένοι. Η δεύτερη κατηγορία, είναι αυτοί που δεν τους νοιάζει και πολύ απλά κατέληξαν κατά λάθος εδώ. Η τρίτη κατηγορία ανθρώπων θα είναι αυτοί που θα νιώθουν ότι απλώς πρέπει να χαμογελάνε.
Τελικά ποια είναι η άποψη σας για τον εθελοντισμό; Γιατί κάποιος να πιστέψει σε μια ιδέα, ένα όραμα, την ίδια στιγμή που παρασκηνιακά ακούγονται πολλά;
Γ: Να σου πω, και για τα μαχαίρια ακούγονται πολλά αλλά χρησιμοποιούνται και για εγκλήματα. Τι σημαίνει αυτό; Θα σταματήσουμε να τα χρησιμοποιούμε για να μαγειρεύουμε; Άρα, και στον εθελοντισμό υπάρχουν καλές και κακές οπτικές. Υπάρχουν λοιπόν οι άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά θέλουν να δώσουν ερεθίσματα στους νέους. Είναι ακριβώς όπως ο ρόλος του παιδαγωγού για ένα νέο παιδί. Όταν λοιπόν ο εθελοντισμός γίνεται υπό το πρίσμα ενός περιβάλλοντος που παρέχει ευκαιρίες, προβάλλει τη δημιουργικότητα και σε εξελίσσει χωρίς να σε εκμεταλλεύεται, τότε ναι να γίνεται. Το ζήτημα είναι αν και κατά πόσο γίνεται αυτό με μια πιο παιδαγωγική προσέγγιση ή με σκοπό την εκμετάλλευση σε φάση: «α! Έλα εδώ να μου κόβεις εισιτήρια.» Υπάρχουν και τα δυο και είναι φυσικό. Το θέμα είναι στην κουλτούρα του κάθε οργανισμού τι ακριβώς θέλει να επιδιώξει. Δε σημαίνει ότι όλα είναι μαύρα. Πρέπει να μάθεις να επιλέγεις.
Δ: Σε ένα παλιό μου άρθρο είχα γράψει για το δούναι και λαβείν του εθελοντισμού. Δηλαδή στον εθελοντισμό δίνεις εφόδια και παίρνεις πίσω επιπλέον εφόδια.
Ποιες είναι οι βλέψεις σας για την εξέλιξη του InfinityGreece, μέσα στα επόμενα χρόνια; Το κέντρο δράσης σας μέχρι στιγμής είναι η Θεσσαλονίκη. Σκέφτεστε να το επεκτείνεται και πανελλαδικά;
Γ: Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα μας σχετικά με αυτό; Ενώ ακούγεται ιδανικό σαν σενάριο, θέλει πολλή δουλειά και θέλει να μη φθαρεί ρε παιδί μου. Εμείς δίνουμε μια προσπάθεια και μια αγάπη, με σκοπό να μείνει αυτό το concept όπως ακριβώς είναι. Δε θα θέλαμε με τίποτα να πάει κάπου άλλου και να το διαχειριστεί κάποιος ο οποίος θα το βλέπει ποιο business. Είναι λεπτά τα όρια και χρειάζεται προσοχή. Θα μας ενδιέφερε αλλά να γίνει με τρόπο ποιοτικό ή έστω να γίνει σε μια πόλη η οποία θα είναι κοντά μας και θα εξασφαλίζουμε ότι όντως οι εθελοντές μας έχουν μια καλή εμπειρία.
Γ: Εμείς είμαστε μια κοινωνική επιχείρηση η οποία χρηματοδοτεί το έργο της μέσω της επιχειρηματικής δραστηριότης που ασκούμε. Βρίσκουμε πελάτες, αναπτύσσουμε σχέσεις, διοργανώνουμε εκδηλώσεις για άλλους και έτσι μπορεί αυτό το community και αναπνέει. Άρα, σε μια άλλη πόλη πως θα ανέπνεε; Θα έπρεπε να κυνηγάμε από πίσω τους χορηγούς; Τα επόμενα βήματα μας είναι να σταθεροποιηθούμε στη Θεσσαλονίκη, να διασφαλίσουμε ότι αυτό που κάνουμε παραμένει ποιοτικό και να αρχίζουμε σιγά σιγά να μπαίνουμε στον κόσμο των προγραμμάτων κινητικότητας.
Αντί επιλόγου:
Πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας αν υπήρχαν τέτοιες σκέψεις; Αυτό αναρωτήθηκα την ώρα που απομαγνητοφωνούσα τη συνέντευξη. Κάπου μέσα στις γραμμές βρήκα την απάντηση. Πολύ καλύτερος!
Ευχαριστίες:
Χριστίνα Σεμερτζή, μέλος στην ομάδα Marketing και στο Academy για την επικοινωνία της μαζί μας.
http://infinitygreece.com/home/
