Οι ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί είναι βαθιά ριζωμένοι στην πλούσια πολιτιστική ταπισερί της χώρας και στη σύγχρονη εποχή εντοπίζεται η ανβίωση τους, κυρίως από την νέα γενιά. Από τα μετρημένα και ρυθμικά βήματα του συρτού μέχρι τους ζωηρούς ρυθμούς του Κρητικού πεντοζάλι, αυτοί οι χοροί σαγηνεύουν τη νέα γενιά και αναζωπυρώνουν την υπερηφάνεια για την ελληνική κληρονομιά.
Ανακαλύπτοντας εκ νέου τους πολιτιστικούς θησαυρούς:
Ο ελληνικός χορός είναι από καιρό συνυφασμένος με την ιστορία και την ταυτότητα του έθνους. Χρονολογούνται από την αρχαιότητα, χοροί που παίζονταν για να γιορτάσουν τις θρησκευτικές γιορτές, να σηματοδοτήσουν τα ορόσημα της ζωής και να εκφράσουν τις χαρές και τις λύπες της καθημερινής ζωής. Ωστόσο, καθώς ο εκσυγχρονισμός επικράτησε, αυτές οι παραδοσιακές πρακτικές άρχισαν να εξασθενούν, επισκιασμένες από την αλλαγή του τρόπου ζωής και τις παγκόσμιες επιρροές. Στην Ελλάδα έχουν διατηρηθεί και υπάρχουν πάνω από 100.000 χοροί. Οι πιο διαδομένοι είναι ο Συρτός, ο Πυρρίχιος, ο Μπάλλος και ο Ικαριώτικος.
Επιστροφή στις ρίζες:
Τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μια αισθητή αλλαγή καθώς οι νέες γενιές αγκαλιάζουν την πολιτιστική τους κληρονομιά με ανανεωμένη θέρμη. Οι νέοι, αναζητούν συνδέσεις με τις ρίζες τους, έλκονται από την αυθεντικότητα και τη ζωντάνια του παραδοσιακού χορού, είτε αυτό οφείλεται στον ρυθμό του χορού, στο νόημα των στίχων, είτε στην ένωση τόσων πολλών ατόμων σ ένα τέμπο. Χορευτικά συγκροτήματα και πολιτιστικοί φορείς σε όλη την Ελλάδα, συγκεντρώνονται και δημιουργούνται με σκοπό την αναβίωση της παράδοσης, το φόρο τιμής στους προγόνους και την δημιουργία σύνδεσης με τα παλαιότερα χρόνια, τα πιο απλά και ξέγνοιαστα χρόνια.
Η αναβίωση των παραδοσιακών ελληνικών χορών δεν είναι απλώς μια νοσταλγική απόλαυση αλλά μια ζωτική πράξη διατήρησης. Κάθε χορός ενσαρκώνει μια μοναδική ιστορία, που αντικατοπτρίζει τα διαφορετικά τοπία, τα έθιμα και τις τελετουργίες των ελληνικών περιοχών. Από το πληθωρικό τσάμικο της ηπειρωτικής χώρας μέχρι τον χαριτωμένο ικαριώτικο των νησιών, αυτοί οι χοροί λειτουργούν ως ζωντανά τεχνουργήματα, μεταδίδοντας πολιτιστική γνώση από τη μια γενιά στην άλλη.
Πολιτιστικές γιορτές και φεστιβάλ:
Μία από τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από την αναζωπύρωση του ελληνικού χορού είναι ο πολλαπλασιασμός των πολιτιστικών φεστιβάλ και εκδηλώσεων για τον εορτασμό των παραδοσιακών τεχνών. Από τις χορευτικές εκδηλώσεις με τα χορευτικά συγκροτήματα των πολιτιστικών συλλόγων των περιοχών της Ελλάδας, έως τις μουσικές συναυλίες με μόνη συντροφιά τα τραγούδια από κάθε περιοχή της χώρας, οι χορευτές, από τη μία, επιδεικνύουν τις δεξιότητές τους, συναρπάζοντας το κοινό με τα περίπλοκα πόδια τους και τα ζωντανά κοστούμια τους, και από την άλλη οι τραγουδιστές μας ταξιδεύουν πίσω στις προηγούμενες γενιές. Αυτές οι συγκεντρώσεις χρησιμεύουν ως ζωντανοί κόμβοι του κοινοτικού πνεύματος, καλλιεργώντας την αίσθηση του ανήκειν και της υπερηφάνειας για την ελληνική κληρονομιά.
Καθώς οι παραδοσιακοί ελληνικοί χοροί συνεχίζουν να αιχμαλωτίζουν τις καρδιές και τα μυαλά, το μέλλον φαίνεται λαμπρό για αυτήν την αγαπημένη πολιτιστική κληρονομιά. Με κάθε βήμα και ταλάντευση, οι νέοι, χορευτές και μη, τιμούν τις κληρονομιές των προγόνων τους ενώ σφυρηλατούν νέες συνδέσεις και εμπειρίες. Η αναβίωση του ελληνικού χορού δεν είναι απλώς μια αναβίωση κίνησης, αλλά μια γιορτή σύνδεσης του κόσμου και του έθνους, μια διάσωση και διάδοση των πολιτιστικών χαρακτηριστικών της χώρας και μια ανάδειξη της ποικιλομορφίας της.
Σε έναν κόσμο που συχνά φαίνεται να περιστρέφεται όλο και πιο γρήγορα, η αναβίωση των παραδοσιακών ελληνικών χορών χρησιμεύει ως υπενθύμιση της διαχρονικής ομορφιάς και δύναμης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Καθώς οι Έλληνες σε όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται για να χορέψουν στους ρυθμούς των προγόνων τους, επιβεβαιώνουν την ταυτότητά τους, ενισχύουν τους δεσμούς τους και διαδίδουν την κουλτούρα τους ανοίγοντας διόδους επικοινωνίας με άλλους πολιτισμούς.
Πηγές : Αργυρίου, Β. Ανθρωπολογία του χορού: κύριες θεωρητικές παραδόσεις μελέτης του χορού: η ανθρωπολογία του χορού στην Ελλάδα.
Αργυρίου, Β. Ανθρωπολογία του χορού: κύριες θεωρητικές παραδόσεις μελέτης του χορού: η ανθρωπολογία του χορού στην Ελλάδα.
https://el.wikipedia.org/wiki/Ελληνικοί_χοροί
