The Wire: Το Παιχνίδι Είναι Στημένο

Κάπως έτσι λοιπόν προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο του The Wire το 2002. Η σειρά δημιουργήθηκε από τον David Simon, πρώην δημοσιογράφο εγκλημάτων στην Baltimore Sun και δεν αποτελεί μόνο ένα ορόσημο στην τηλεόραση αλλά και μια καταπληκτική παρουσίαση της αμερικανικής κοινωνίας. Τώρα, κοντεύοντας 11 χρόνια από το τέλος της πέμπτης και της τελευταίας σαιζόν του The Wire στο HBO, εξακολουθεί να είναι μια εκπληκτική σειρά.

Παρά την αναγνώριση που έχει σήμερα, το The Wire δεν έλαβε ποτέ την προσοχή που του άξιζε όταν παίζονταν η σειρά. Για πάνω από επτά χρόνια και πέντε σαιζόν, η σειρά είχε μεσαίες βαθμολογίες και δεν έλαβε ποτέ μεγάλα βραβεία. Για πολλούς, ο αργός ρυθμός, η αργκό και κυρίως το μεγάλο cast Αφροαμερικανών ηθοποιών έκαναν δύσκολη την παρακολούθηση και έτσι το The Wire έμεινε ως μια ακόμη αστυνομική σειρά.

Η πραγματικότητα είναι ότι το The Wire ήταν πάντα κάτι περισσότερο από ένα ακόμα αστυνομικό show. Ήταν η μελέτη μιας σύγχρονης αμερικανικής πόλης και των θεσμών της, που διαιωνίζουν έναν κύκλο ανισότητας, βίας και διαφθοράς. Η ισχύς αυτού του σχολιασμού επιβεβαιώνεται ολοένα και περισσότερο την τελευταία δεκαετία και το The Wire συνεχίζει να ενημερώνει και να υποκινεί συζητήσεις σχετικά με την πολιτική για τα ναρκωτικά, την αστυνόμευση και τις φυλετικές διακρίσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Περισσότερα από τριάντα πανεπιστήμια στις ΗΠΑ προσφέρουν μαθήματα για το The Wire, συμπεριλαμβανόμενων πανεπιστημίων κοινωνιολογίας, λογοτεχνίας, δικαίου, ποινικού δικαίου, δημόσιας υγείας και διοίκησης επιχειρήσεων.

Advertising

Advertisements
Διαβάστε επίσης  Alienist: Ψάχνοντας τον serial killer του 19ου αιώνα
Ad 14

Αν και το The Wire ήταν μόνο ένα από τα πολλά τηλεοπτικά δράματα που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα επιτεύγματά του ήταν μοναδικά. Η ποικιλία θεμάτων και ο πλούτος των χαρακτηριστικών στους πρωταγωνιστές δεν βρίσκονταν πουθενά. Καταγράφοντας τον υπόκοσμο της Βαλτιμόρης, ο David Simon έβγαλε μια συμπαθητική πλευρά σε κοινωνικά τμήματα που συνήθως αγνοούνταν από τον χώρο του θεάματος και η περίπλοκη πραγματικότητα δεν δόθηκε ποτέ με εύκολες απαντήσεις. Ήταν απαλή, περίπλοκα αφηγηματική και οριοθετούνταν σε αποχρώσεις γκρίζου και όχι από τη δυαδική ηθική σωστού – λάθους, κάλου – κακού. Οι Αφροαμερικανοί, οι γυναίκες, οι ομοφυλόφιλοι, οι τοξικομανείς και οι έμποροι ναρκωτικών ήταν όλοι στην πρώτη γραμμή αυτής της σειράς και αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με τις προκαταλήψεις του κοινού.

Πράγματι, κοιτάζοντας συγκεκριμένα την απεικόνιση ομοφυλόφιλων έγχρωμων χαρακτήρων στο The Wire, γίνεται σαφές ότι η κινηματογραφική βιομηχανία άργησε να πετύχει αυτό που η τηλεοπτική πέτυχε πριν από μια δεκαετία. Το 2016, το -σωστά βραβευμένο με Oscar- δράμα Moonlight” του Barry Jenkins, παρουσίασε τη σύνθετη φύση της μαύρης ανδρικής ταυτότητας και σεξουαλικότητας, αλλά αυτά ήταν θέματα που είχαν ήδη δειχτεί από το The Wire μια δεκαετία νωρίτερα. Ο Omar Little (Michael K Williams), ως ομοφυλόφιλος, αψήφησε όλες τις προκαταλήψεις για το πώς πρέπει να είναι ένας μαύρος εγκληματίας στην οθόνη. Από την πλευρά του νόμου, η Kima Greggs (Sonja Sohn), μια ομοφυλόφιλη ντετέκτιβ τις δίωξης ναρκωτικών, αντιμετωπίζει προκαταλήψεις τόσο στο σπίτι όσο και στον χώρο εργασίας. Όταν ο David Simon ρωτήθηκε γιατί επέλεξε να γράψει αυτούς τους χαρακτήρες ως γκέι, απλά απάντησε: “Επειδή υπάρχουν ομοφυλόφιλοι.”

Advertising

Με αυτόν τον τρόπο, το The Wire παρείχε ένα αυθεντικά πλούσιο και ποικίλο όραμα ταυτοτήτων στη σύγχρονη Αμερική, με ανθρώπους διαφορετικών χρωμάτων να εκπροσωπούνται σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας, όπως πολιτικοί, αστυνομικοί, μαθητές και άλλα πολλά. Τώρα που το Hollywood, λοιπόν, συγχαίρει τον εαυτό του για την επιτυχία κινηματογραφικών ταινιών με πρωταγωνιστές ανθρώπους διαφορετικού χρώματος, αξίζει να θυμόμαστε απλά ότι η καλωδιακή τηλεόραση ανέλαβε τους ίδιους κινδύνους πολύ πριν θεωρηθεί  μια κερδοφόρα ιδέα.

Διαβάστε επίσης  5 σειρές που αν έχετε υπομονή μπορεί να γίνουν οι αγαπημένες σας

Δεν μίλησα καθόλου για τους ηθοποιούς της σειράς και δεν το συνηθίζω, σε αυτήν την περίπτωση όμως δεν ξέρω τι να πω γιατί είναι πραγματικά όλοι καταπληκτικοί. Αν ξεκινήσω να λέω ονόματα δεν θα σταματήσω, μιας και γενικά μιλάμε για ένα εξωφρενικά μεγάλο cast ηθοποιών. Θα αναφερθώ σε μερικούς από τους δικούς μου, προσωπικούς, αγαπημένους, όπως ο Dominic West (Det. James ‘Jimmy’ McNulty) που ήταν απλά τέλειος , ο Reg E. Cathey (Norman Wilson), ο Aidan Gillen (Mayor Thomas ‘Tommy’ Carcetti), ο Wendell Pierce (Det. William ‘Bunk’ Moreland), ο Michael Kenneth Williams (Omar Little) και φυσικά ο Idris Elba (Russell ‘Stringer’ Bell)  και πάρα πολλοί ακόμα που απλά δεν μπορούν να αναφερθούν όλοι.

Advertising

Φυσικά, το The Wire, όσο και να το εκθείασα σε αυτό το άρθρο, δεν παύει να είναι μια σειρά με περιορισμένους πόρους, που σίγουρα θα μπορούσε να δείξει και να θίξει παραπάνω ζητήματα, αν είχε την ευκαιρία. Όποτε, καλό θα ήταν, να μην βλέπουμε το  The Wire σαν μια Βίβλο, αλλά σαν αυτό που πραγματικά προσπάθησε -και, για έμενα, κατάφερε- να κάνει: να μας δώσει να καταλάβουμε ότι δεν ευθυνόμαστε μόνο για τα υπέροχα πράγματα που συμβαίνουν στην ανθρωπότητα αλλά και για όλα αυτά που δεν θέλουμε να έχουμε καμία σχέση μαζί τους και λέμε ότι τα έκαναν άλλοι.

Δηλώνω παθιασμένος με οποιαδήποτε μορφή τέχνης από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Λατρεύω ταινίες, σειρές και διάβασμα. Αγαπώ τους ανθρώπους που είναι ειλικρινείς και δεν θέλω κοντά μου κάτι απιονισμένους/ες κύριους/ες. Τέλος να ξέρετε για έμενα ότι μπορώ να σας μιλώ μέχρι το τέλος του κόσμου για κάτι που μου αρέσει και να μαγειρεύω

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

μυστικά για πηχτές σούπες

Μυστικά για πηχτές σούπες

Τα μυστικά για πηχτές σούπες ξεκινούν με μια βασική αρχή,
Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα;

Τι κι αν δεν υπάρχει τίποτα κακό σε εσένα; Διαφορετικές