Οι ‘Τρεις αδελφές” του Τσέχωφ ανεβαίνουν φέτος στην Κεντρική σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε ύστερα από 40 χρόνια. Η παράσταση είναι σκηνοθετημένη από τον Τσέζαρις Γκραουζίνις και η μετάφραση είναι του Γιώργου Σεβαστίκογλου. Στο έργο βλέπουμε τις τρεις αδελφές την Μάσα, την Ειρήνα και την Όλγα να ζουν μια καταπιεσμένη καθημερινότητα σε μια μικρή επαρχία της Ρωσίας. Βλέπουμε τις καθημερινές τους στιγμές με τους οικείους τους και την αδιάκοπη προσπάθεια τους να βρούνε μια έξοδο κινδύνου στη Μόσχα.
Όποιος διαβάζει τα έργα του Τσέχωφ και μετά τα βλέπει στο θέατρο, συχνά μένει με την εντύπωση ότι άλλος είναι ο συγγραφέας του βιβλίου και άλλος εκείνος του θεατρικού έργου. Οι ήρωες του Τσέχωφ έχουν ένα βαθύ διεισδυτικό χιούμορ που πολλές φορές δεν αποδίδεται θεατρικά. Τείνουμε να θεωρούμε το τσεχωφικό θέατρο βαρύ, σκοτεινό και καταθλιπτικό. Οι ήρωές του όμως είναι άνθρωποι της κοινωνίας με τις αλληλεπιδράσεις τους, τις καλές και τις κακές τους στιγμές. Ο Τσέχωφ μελετούσε τις αιτιώδεις σχέσεις που δημιουργούν την ανθρώπινη συμπεριφορά στην εκδοχή της καθημερινότητας. Το ύφος του Τσέχωφ είναι μεικτό. Ακροβατεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία. Ο σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις έδωσε αυτή την διάσταση στους ήρωες του καθώς τους βλέπουμε να γελάνε δυνατά, να χορεύουν και να πίνουν ζωηρά αλλά και να γκρεμίζονται με την ίδια ένταση.
Ο Αντόν Τσέχωφ ήταν γιατρός και τα έργα του πολλές φορές θυμίζουν πείραμα. Κατασκευάζει τις συνθήκες πειράματος για τους ήρωες του και ύστερα παρατηρεί τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές τους. Οι «Τρείς αδελφές» θυμίζουν τα ποντίκια στο κουτί του Σκίνερ. Ο Αμερικάνος ψυχολόγος Φρέντερικ Σκίνερ είχε φτιάξει κουτιά όπου μέσα έβαλε αρουραίους. Με έπαθλο την τροφή τα ποντίκια πατούσαν μοχλούς άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία μέχρι που το πάτημα του μοχλού τους γινόταν εμμονή.
Τα πρόσωπα των τριών αδερφών είναι γεμάτα από μια απελπισμένη ενεργητικότητα. Έχουν μεγάλες ψυχικές μεταπτώσεις καθώς προσπαθούν και αυτοί σαν τα ποντίκια να βρούνε την έξοδο από το κουτί που έχουν κλειστεί, το σπίτι στην επαρχία. Ονειρεύονται μονίμως την Μόσχα και ενώ συνομιλούν νιώθεις ότι κάτι άλλο σκέφτονται. Οι τρεις αδελφές προσπαθούν να προσκολληθούν πίσω από τους έμπειρους, τους πιο δυνατούς, μήπως μπορέσουν εκείνοι να τις βγάλουν από το αδιέξοδο. Έπειτα υπάρχουν και οι γερασμένοι ήρωες, που έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους και δεν προσπαθούν να ξεφύγουν πια. Ξέρουν ότι νόημα δεν έχει η φυγή, αλλά το συνεχές ροκάνισμα προς την έξοδο.
Αξίζει πραγματικά να δείτε τις «Τρεις αδελφές» του Τσέχωφ. Η παράσταση περιγράφει την παθολογία της κοινωνίας του Τσέχωφ, θα δείτε όμως ότι δεν διαφέρει πολύ και από τη δική μας. Ο άνθρωπος πάντα κυριεύεται από το μάταιο και το ανικανοποίητο. Ο άνθρωπος πάντα θα ονειρεύεται την Μόσχα σε όποια χώρα και να ζει.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση: Γιώργος Σεβαστίκογλου Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις, Σκηνικά: Κέννυ ΜακΛέλλαν, Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ, Μουσική: Μαρτίνας Μπιαλομπζέσκις, Κίνηση: Έντγκεν Λάμε, Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος, Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Μπάρλας, Α΄ βοηθός σκηνοθέτη: Μάριος Καρβουνάκης, Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μαρία Μυλωνά, Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου
Παίζουν: Μάρκος Γέττος (Φεντότικ), Μαρία Καραμήτρη (Ανφίσα), Ιφιγένεια Καραμήτρου (Μάσα αδελφή του), Αλέξανδρος Κουκιάς (Τούζενμπαχ), Χρήστος Μαστρογιαννίδης (Ρόντε), Μανώλης Μαυροματάκης (Τσεμπουτίκιν), Λένα Νάτση (Ειρήνα αδελφή του), Χρίστος Νταρακτσής (Ορντινάντσα), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Νατάλια Ιβάνοβνα), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Βερσίνιν), Απόστολος Πελεκάνος (Κουλίγκιν), Γιώργος Σφυρίδης (Φεραπόντ), Σαμψών Φύτρος (Σαλιόνυϊ), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Αντρέι Πρόζορωφ), Χριστίνα Χριστοδούλου (Όλγα αδελφή του)
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη στις 18:30 | Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο στις 20:30 |Κυριακή στις 19:00
