ΕΙΣΒΟΛΗ !!! Μπαίνεις στο θέατρο, οι ταξιθέτες σε βάζουν στη θέση σου και περιμένεις το τρίτο κουδούνι για να αρχίσει η παράσταση. Και περιμένεις… Τότε βλέπεις κάποιους νεαρούς που προφανώς δεν έχουν σκοπό να δουν ήσυχοι την παράσταση. Και η παράσταση ξεκινάει και οι ηθοποιοί βγαίνουν στη σκηνή να μας παρουσιάσουν αυτό που ετοίμασαν. Έχουν πάθος γι αυτό και όλα κυλάνε ήρεμα μέχρι τη στιγμή που οι νεαροί αρχίζουν να κάνουν φανερή σε όλους τη δυσαρέσκειά τους. Γελάνε, αερίζονται, χλευάζουν. Όπως είναι αναμενόμενο, οι ηθοποιοί διακόπτουν την παράσταση και ζητάνε τι άλλο; Σεβασμό για τη δουλειά τους.
Τότε αρχίζουν όλα. Τότε κάποιοι απ’ τους θεατές που δεν έχουν καταλάβει ότι όλο αυτό είναι μέρος της παράστασης εκνευρίζονται και αντιδρούν. Αρκετοί σηκώνονται απ’ τις θέσεις τους έτοιμοι να φύγουν. Είναι το θέατρο μέσα στο θέατρο και μας έχει εισάγει από την πρώτη στιγμή μέσα στο εγχείρημα. ‘Εισβάλει’ στην καθιερωμένη συνθήκη ‘’σκηνή εδώ –θεατές εκεί’’ και κάνει αυτούς τους δύο οργανισμούς, έναν. Έχει κερδίσει το κοινό από τα πρώτα λεπτά.
Ξεκινάει η ιστορία. Όλα άρχισαν από αυτή τη παράσταση που δεν άρεσε στους νέους τότε στο λύκειο και από ένα όνομα ‘’Αμπουλκάζεμ’’. Η λέξη γίνεται ‘μπαλάκι’ και μέσον χειραγώγησης στα χέρια των 19 ρόλων και μέσα απ’ το παιχνίδι μια σειρά παρεξηγήσεων, συναντήσεων και ιστοριών εξελίσσεται και μας κουβαλάει συνέχεια μαζί της.
Το έργο που γράφτηκε το 2006 επηρεασμένο από τα γεγονότα της τρομοκρατία και της τεράστιας πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής που βίωνε η ανθρωπότητα θίγει έντονα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Μιλάει για τη διαφορετικότητα, την ταυτότητα, την εθνικότητα, την καταπίεση, την παγκοσμιοποίηση, το άλλο. Θα λέγαμε βασικά ότι είναι αρκετά επίκαιρο και αυτό είναι που μας ενδιαφέρει.
Ο Jonas Hassen Khemiri είναι ένας πολυβραβευμένος Σουηδός συγγραφέας, από τους πιο σπουδαίους της γενιάς του. Η ‘Εισβολή’ είναι το πρώτο του θεατρικό. Ο ίδιος υποστηρίζει πως στα έργα του δεν υπάρχουν περιθωριακοί και ξένοι, αλλά μόνο άνθρωποι και τους βλέπουμε όπως εμείς επιλέγουμε να τους δούμε. Οι τέσσερις νεαροί ηθοποιοί μας το κάνουν ξεκάθαρο.
Οι Δημήτρης Κρίκος, Ιωάννα Τζίκα, Αλέξανδρος Νικολαΐδης και Δημήτρης Φραγκούλης μας κράτησαν εκεί σε όλη τη διάρκεια με ζωντάνια και πολύ κέφι διατηρώντας έναν σταθερά γρήγορο ρυθμό . Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι επικοινωνούσαν το έργο, πράγμα πολύ δύσκολο. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κωχ που φαίνεται να δούλεψε πολύ για το αποτέλεσμα και να μην άφησε τίποτα στην τύχη. Όσο για τα σκηνικά, σε μία τέτοια παράσταση δεν χρειάζεται κάτι πολύπλοκο αλλά κάτι απλό και έξυπνο. Σε αυτόν τον σκοπό βοήθησαν τα ζωγραφισμένα τελάρα που λειτουργούσαν αναλογα με τις σκηνές σαν διακόσμηση ή καθορισμό χώρου.
Κλείνοντας θα παραθέσω κάποιες σειρές από το πρόγραμμα της παράστασης που νομίζω ότι αντιπροσωπεύουν το σύνολο της : << Ίσως λοιπόν στο τέλος της αναζήτησής μας για το ποιος είναι ο συγγραφέας ή ο μυστηριώδης ήρωας με το όνομα Αμπουλκάζεμ να έρθουμε αντιμέτωποι με την πιο αναπάντεχη απάντηση, με μία εικόνα: του εαυτού μας. >>
Οι mammals, με την υποστήριξη της Διεθνούς Αμνηστίας, θα βρίσκονται στο Θέατρο Τ κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30 έως τις 31/1.
