Η ταραχώδης ζωή της Σοφίας Βέμπο ζωντανεύει επί σκηνής στο Θέατρο Χυτήριο σε κείμενα της Τάνιας Χαροκόπου και σκηνοθεσία Μενέλαου Τζαβέλλα. Η Γεωργία Ζώη ερμηνεύει ζωντανά, τα σπουδαιότερα τραγούδια της ηρωίδας συνοδευόμενη από τον αγαπημένο τραγουδιστή και μουσικοσυνθέτη Μαυρίκιο Μαυρικίου με το ακορντεόν του.
Η Σοφία Βέμπο στο απόγειο της καριέρας της και στα πλαίσια μιας τελευταίας συνέντευξής της, αναπολεί την πορεία της ζωής της. Η συγκλονιστική καριέρα της Σοφίας Βέμπο, τα τραγούδια της, τα ερωτικά της σκιρτήματα, η δυναμική φιλόδοξη προσωπικότητά της μεταφέρονται στην σκηνή.Η Γεωργία Ζώη ως Σοφία Βέμπο εξιστορεί αναπολεί, συγκινείται, αγωνιά για την Ελλάδα. Η παράσταση θα ξεκινήσει με το αγαπημένο τραγούδι Πόσο λυπάμαι σε μουσική Κώστα Γιαννίδη. Στη συνέχεια, η Γεωργία Ζώη ως Σοφία Βέμπο θα ερμηνεύσει το Ας ερχόσουν για λίγο σε στίχους Μίμη Τραϊφόρου, το οποίο είχε γραφτεί για εκείνην από τον ίδιο.
Η Σοφία Βέμπο γεννήθηκε στην Ανατολική Θράκη το πραγματικό της όνομα ήταν Σοφία Μπέμπου. Η πρώτη γνωριμία με το κοινό έγινε όταν τραγούδησε με την κιθάρα της ως νέα κοπέλα στο πλοίο Α/Π Κεφαλληνιά το 1933. Τρία χρόνια αργότερα ο Θεατρικός Επιχειρηματίας Φώτης Σαμαρτζής θα τη φωνάξει στην Αθήνα και θα την προσλάβει στο θέατρο Κεντρικόν στην επιθεώρηση “Παπαγάλος 1933”. Από κείνη τη στιγμή και μετά η καλλιτεχνική της εξέλιξη υπήρξε αλματώδης ενώ υπέγραψε συμβόλαιο έναντι μεγάλου χρηματικού ποσού. Το 1940 με την κήρυξη του πολέμου ανέλαβε την εμψύχωση του Ελληνικού Στρατού με τραγούδια που άφησαν εποχή όπως Τα παιδιά της Ελλάδας το οποίο θα το ακούσουμε και στην παράσταση με νέα παιδιά ηθοποιούς να κρατούν την ελληνική σημαία. αλλά και το Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του σε στίχους Μίμη Τραϊφόρου. Όταν τα ναζιστικά στρατεύματα εισήλθαν στην Αθήνα φυγαδεύτηκε στη Μέση Ανατολή ντυμένη ως καλόγρια όπου συνέχισε να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά στρατεύματα. Το 1949 θα ιδρύσει το δικό της θέατρο στο Μεταξουργείο το θέατρο Σοφία Βέμπο. Η πρώτη της εμφάνιση στον ελληνικό κινηματογράφο ήταν στη Προσφυγόπουλα το 1938 .
Η Γεωργία Ζώη θα ερμηνεύσει επί σκηνής τραγούδια που αφορούν τη συνεργασία της Σοφίας Βέμπο με τον Μάνο Χατζιδάκι όπως το τραγούδι Το φεγγάρι είναι κόκκινο. Την βραδιά του Πολυτεχνείου θα φυγαδεύσει σπίτι της αρκετούς φοιτητές και όταν η αστυνομία θα χτυπήσει την πόρτα θα αρνηθεί να τους παραδώσει συμμετέχοντας με τον τρόπο της στον αντιδικτατορικό αγώνα. Αυτό το στιγμιότυπο θα το δούμε επί σκηνής με νέα παιδιά να τρέχουν να σωθούν και εκείνη αλαφιασμένη να προσπαθεί να τα κρύψει.
Η Γεωργία Ζώη, μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της Ελληνικής Σκηνής θεατρικής, ως Σοφία Βέμπο αφηγείται τη ζωή της μεγάλης αυτής τραγουδίστριας και Εθνικής ηρωίδας. Η Γεωργία Ζώη μεταφέρει επί σκηνής όλα τα συναισθήματα που βίωνε η Σοφία Βέμπο, την αγωνία της αλλά και τον πατριωτισμό, την αγάπη της για την Ελλάδα μέσα από τα τραγούδια της αλλά κι από τον προσωπικό της αγώνα. Η Γεωργία Ζώη ακούραστη επί σκηνής ξεδιπλώνει το ταλέντο της σε μία αφήγηση ζωής μιλώντας για την καριέρα της για το ξεκίνημα της καριέρας της τα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Η Γεωργία Ζώη καταφέρνει μέσα από ένα νευραλγικό ρόλο τον οποίο βιώνει να μας μεταφέρει επί σκηνής τα συναισθήματα, τις αγωνίες, τα τραγούδια και τις αναμνήσεις της Σοφίας Βέμπο.
Ο Μαυρίκιος Μαυρικίου ως ένας νέος μουσικός που θέλει να μάθει για τη ζωή της Βέμπο την επισκέπτεται με σκοπό να καταγράψει μια συνέντευξη για τη ζωή της μεγάλης Ελληνίδας τραγουδίστριας. Ο Μαυρίκιος Μαυρικίου ξεδιπλώνει το ταλέντο του τόσο ως ηθοποιός όσο ως μουσικός και συνθέτης. Ο ίδιος συνοδεύει τη Γεωργία Ζώη με το ακορντεόν και με το πιάνο, ερμηνεύοντας και οι δυο ζωντανά τα τραγούδια που άφησαν εποχή. Παράλληλα θα συμμετέχει ως καλλιτεχνικός διευθυντής συμβάλλοντας υποκριτικά στη ροή της ζωντανής αφήγησης της ζωής της Σοφίας Βέμπο.
Ο σκηνοθέτης Μενέλαος Τζαβέλας δίνει έμφαση στην ψυχή της Σοφίας Βέμπο μέσω αυτής της συνέντευξης. Η Βέμπο παρουσιάζεται από τον σκηνοθέτη επί σκηνής με έντονη κίνηση και εκφραστικά μέσα ώστε να βιώνει την συνέντευξη επί σκηνής χωρίς αυτό να μοιάζει με μια απλή βιογραφία. Η Αθηνά Τρανούλη επιμελείται τα κουστούμια, τα οποία αντιπροσωπεύουν την εποχή και βοηθούν τον θεατή να εμβαθύνει περισσότερο στην ζωή της Βέμπο. Η Γεωργία Ζώη παρουσιάζεται με παραδοσιακή ενδυμασία με μαντήλι στο κεφάλι. Υποδυόμενη την μεγάλη ντίβα τραγουδώντας την ταμπακιέρα σε μεγάλα Θέατρα. Επιπλέον, θα τη δούμε να είναι ντυμένη με μαύρο βραδινό φόρεμα και κρατώντας τσιγάρο.
Στην πραγματικότητα αυτό που καταφέρνει αυτή η σημαντική και μεγάλη ηθοποιός του θεάτρου Γεωργία Ζώη είναι η ψυχική κατάθεση της Βέμπο σε μία παράσταση αφήγηση με έντονη συναισθηματική φόρτιση. Με νεύρο ένταση πάθος θα τραγουδήσει αλλά θα μας εκμυστηρευτεί και ίντριγκες και πάθη στην πολυτάραχη ζωή της με τον Μιμή Τραιφόρο, τις ζήλιες τους αποχωρισμούς και τις επανασυνδέσεις τους αλλά θα μας μεταφέρει και το κλίμα της εποχής τόσο του πολέμου του 1940 αλλά και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου μέσω του αγώνα της αλλά και των τραγουδιών της. Η Σοφία Βεμπο θεωρείται Η τραγουδίστρια της νίκης επειδή αγαπούσε πάρα πολύ την Ελλάδα χωρίς να είναι πολιτικοποιημένη,και προσπαθούσε να βοηθήσει τους Έλληνες.
