Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο, όπου η πρωταγωνίστριά του, αν και δεν πάσχει άμεσα από αγχώδη διαταραχή, εντούτοις δεν ήταν απολύτως καλά, παρά τα όσα δήλωνε ο τίτλος. Μιλώ για το βιβλίο “Η Έλενορ Όλιφαντ είναι απολύτως καλά”. Η Έλενορ ζει μια πολύ μοναχική και μονότονη ζωή. Το κυριότερο όμως επίθετο που χαρακτηρίζει τη ζωή της, είναι μοναχική. Δουλειά, έτοιμο φαγητό και μερικά τηλεφωνήματα στη μητέρα της, είναι η καθημερινότητά της. Την Παρασκευή επιστρέφει σπίτι της από τη δουλειά και ξαναβλέπει άνθρωπο τη Δευτέρα που ξαναπηγαίνει. Το ταξίδι της για την “επανασύνδεση” στη ζωή, στη συναισθηματική ζωή, είναι μεγάλο και δύσκολο. Και τον καίριο ρόλο σε αυτό το ταξίδι, έχει ένας συνάδελφος, που θέλει να βοηθήσει.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, φάνηκε η δύναμη που έχει η καλοσύνη και πώς μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο που ζει στη μοναξιά, στο άγχος, στην κατάθλιψη. Άρχισα να σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να σφυρηλατήσεις σχέσεις με νόημα, σε οποιαδήποτε ηλικία, και πόσοι άνθρωποι ζουν στη μοναξιά, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο άμεσος κύκλος τους. Και είναι πολλοί. Το ζήτημα της μοναξιάς, και του άγχους που προκύπτει από αυτή, είναι συχνό. Και πολλές φορές, το άγχος αυτό πλέον δεν ελέγχεται. Γίνεται μέρος της καθημερινότητας, και ταρακουνάει την ηρεμία της καθημερινής ζωής.
Και έτσι από τη μοναξιά και το άγχος που προκαλεί, έφτασα στις αγχώδεις διαταραχές.
Τι είναι; Είναι μια ψυχική διαταραχή, όπου το άτομο νιώθει υπερβολικό άγχος και ανησυχία, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να ελέγξει και να διαχειριστεί καθημερινές καταστάσεις.
Δεν είναι λίγοι οι ήρωες βιβλίων (αλλά και σειρών) που υποφέρουν από άγχος και, όταν αδυνατούν να το ελέγξουν πλέον, από αγχώδη διαταραχή. Και είναι τόσο συχνό σύγχρονο πρόβλημα, που αφορά όλες τις ηλικίες, και φυσικά την πιο ευαίσθητη ηλικία : την εφηβεία.
“Αναζητώντας την Όντρεϋ “. Η Όντρεϋ είναι 14 χρονών και έχει να αντιμετωπίσει άγχος, bullying και αγχώδη διαταραχή. Το βιβλίο ,αν και ανήκει στην κατηγορία της εφηβικής λογοτεχνίας, μπορούμε να το διαβάσουμε όλοι για να κατανοήσουμε τον τρόπο που σκέφτονται οι έφηβοι, και την απόγνωση που νιώθουν πολλές φορές όσοι υποφέρουν από κάποια αγχώδη διαταραχή.
¨Η ομορφιά του κακού”. Η μετατραυματική αγχώδης διαταραχής του Ίαν, που υπηρετούσε στο Βρετανικό Στρατό και ένα ατύχημα, αποτελούν την αρχή της ιστορίας ενός βιβλίου που ανήκει στην αστυνομική λογοτεχνία, και εξετάζει σε βάθος το κόστος των τραυμάτων στις ζωές και στις σχέσεις των ανθρώπων.
Πολλά είναι τα βιβλία που οι ήρωες υποφέρουν από αγχώδεις διαταραχές, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Και όμως, ακόμα και όταν τα διαβάζουμε, είναι δύσκολο να διακρίνουμε πότε ένας ήρωας πάσχει από αγχώδη διαταραχή. Κρίσεις πανικού, συνεχές άγχος, φόβος και ανασφάλεια, αποτελούν εξαντλητική καθημερινότητα. Οι σκέψεις μετατρέπονται σε εφιάλτες από τους οποίους δεν υπάρχει διέξοδος. Πολλά είναι και τα βιβλία αυτά, που γράφτηκαν από συγγραφείς που υπέφεραν από αγχώδεις διαταραχές και γενικότερα από ψυχικές ασθένειες.
Οι αγχώδεις διαταραχές, ταλανίζουν ανθρώπους σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής τους και χωρίς να διακρίνονται εύκολα από του ανθρώπους που βρίσκονται στον ευρύτερο κύκλο τους.Πρόκειται για μια πολύ βασανιστική διαταραχή. Γι΄αυτό χρειάζεται μία καλή κουβέντα, στήριξη και αγάπη στους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας. Δεν ξέρουμε ποτέ από τι υποφέρει ο καθένας.
