H Παπαποστόλου Κατερίνα γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Απόφοιτη του Παιδαγωγικού τμήματος του ΑΠΘ, εργάζεται εδώ και 22 χρόνια ως Δασκάλα σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία. Η Παπαποστόλου Κατερίνα είναι σήμερα Διευθύντρια του Δ.Σ. Πλατάνου- Πρασινάδας Ημαθίας, ένα σχολείο που έχει ξεχωρίσει πανελλαδικά για τη φιλοζωία τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών του. Η Παπαποστόλου Κατερίνα έχει μεταπτυχιακό στη «Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων», εξειδίκευση στη Σχολική Ψυχολογία και στην Ειδική Αγωγή, ενώ έχει ολοκληρώσει σεμινάρια Διαχείρισης σχολικής τάξης, ψυχολογίας και Διοίκησης Εκπαιδευτικών Μονάδων. Είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια σκύλων από την «Kynagon Dog Trainers Academy» και πλήρες μέλος του ISAP &του ICAN, αλλά και πιστοποιημένη Ζωοθεραπεύτρια από το IFZ. Η Παπαποστόλου Κατερίνα συμμετέχει με εισηγήσεις της σε πολλά συνέδρια και ημερίδες, αλλά και διοργανώνει φιλοζωικά workshops για παιδιά βιωματικής προσέγγισης με τους σκύλους της που είναι όλοι πιστοποιημένοι και εγκεκριμένοι από το ΥΠΑΙΘ για όλα τα σχολεία γενικής και ειδικής αγωγής της χώρας, ενώ η Διώνη, ο ένας από τους σκύλους της είναι πιστοποιημένος σκύλος εκπαιδευτικής διαμεσολάβησης για παιδιά που παρουσιάζουν επιθετικές συμπεριφορές και διαταραχή ελειμματικής προσοχής αλλά και χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Παπαποστόλου Κατερίνα: «Οι σκύλοι μας διδάσκουν να ζούμε στο εδώ και το τώρα δίνοντάς μας πάντα το Κλειδί των Θαυμάτων!»
Η Παπαποστόλου Κατερίνα είναι μια Εκπαιδευτικός αλλά και πιστοποιημένη Ζωοθεραπεύτρια που παραπάνω από 20 χρόνια αγωνίζεται να εκπαιδεύσει φιλοζωικά τους μαθητές στα ελληνικά σχολεία τόσο σε εκείνα που διδάσκει όσο και σε άλλα σε όλη την Ελλάδα. Αν. Διευθύντρια για τη φετινή σχολική χρονιά ενός δημοτικού σχολείου του νομού Ημαθίας, έχει δημιουργήσει εδώ και πολλά χρόνια τις σχολικές τάξεις που ονειρεύεται όπου ακούς χαρούμενες παιδικές φωνές και τεράστια παιδικά χαμόγελα. Πολύχρωμες αίθουσες γεμάτες εικόνες με ζώα, φύση, ειρήνη, δικαιοσύνη και αγάπη για όλους. Μια δυναμική γυναίκα που δεν σταματά να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ζώων από παιδί, κόρη ενός Δημάρχου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας που τη δεκαετία του ’80 πήγαινε παντού με τον πρώην αδέσποτο σκύλο του! Η Κατερίνα Παπαποστόλου έχει αφιερώσει τη ζωή της στη διάσωση των ακηδεμόνευτων ζώων αλλά και στην εκπαίδευση των Ελλήνων πολιτών μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε σχολεία της χώρας με εκπληκτικά αποτελέσματα αφού, έχει ιδρύσει τις Ζω.Ε.Σ. και έχει επισκεφθεί με τη βοήθεια των εκατό εθελοντών της περισσότερα από 650 σχολεία, ενώ έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα πέντε βιβλία της. Η Παπαποστόλου Κατερίνα μάς μιλά για τον εθελοντισμό, για τη φιλοζωία, την εθελοντική ομάδα Ζω.Ε.Σ., τα εκπαιδευτικά προγράμματα, τη ζωοθεραπεία αλλά και το νέο της βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό.
Διδάσκετε περισσότερα από 20 χρόνια ως Δασκάλα. Θεωρείτε ότι έχει αλλάξει προς το καλύτερο η στάση των παιδιών για τα ζώα όσο περνούν τα χρόνια; Είναι οι μαθητές πιο δεκτικοί στη φιλοζωική γνώση;
Θεωρώ πως τα παιδιά ήταν πάντα δεκτικά στη γνώση για τα ζώα. Πάντα άνοιγαν τις καρδιές τους να ακούσουν και να αγκαλιάσουν τα ζώα. Όμως κάθε πρωί που οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο και μπαίνουν στην τάξη, κουβαλούν μαζί τους τις ιδέες και τις εμπειρίες που έχουν ζήσει μέσα στην οικογένειά τους. Οπότε κάθε παιδί μεγαλώνει σε ο, τι αφορά τη σχέση του με τα ζώα και το περιβάλλον «παρέα» με τις πεποιθήσεις και τις αντιλήψεις των γονιών και των παππούδων του. Πολλές φορές ακούω όλα αυτά τα χρόνια για γονείς και παππούδες που με κάποιο τρόπο κακοποίησαν ζώα μπροστά στα μάτια των παιδιών τους και οι μαθητές το μοιράζονται μαζί μας, γιατί δεν ξέρουν πολύ συχνά πως αυτό ήταν άδικο και λάθος αλλά και ηθικά μη αποδεκτό. Αυτά τα παιδιά θεωρώ οφείλουμε να τα κρατήσουμε από το χέρι και να τα οδηγήσουμε σε μονοπάτια αγάπης όπου δεν έχει χώρο η βία και η κακοποίηση στα ζώα. Αυτό που παρατηρώ πάντως είναι πως τα τελευταία χρόνια μια αρκετά σημαντική μερίδα Ελλήνων στρέφεται στη φιλοζωία και υιοθετεί παρατημένα πλάσματα και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο και θέλω εκεί να παραμείνω. Σε κάθε κοινωνία δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν οι κακοποιητές ζώων και ανθρώπων. Νιώθω πολύ περήφανη που από το 2008 διδάσκω σε ένα σχολείο που έχει βοηθήσει πολλά αδέσποτα πλάσματα και αυτό γιατί συνεργάστηκαν οι συνάδελφοι, οι μαθητές και οι διευθυντές. Φυσικά δεν ήταν εύκολο στην αρχή και υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις από την τοπική κοινωνία. Δεν λύγισα όμως στιγμή! Παρέμεινα εδώ και αποφάσισα να παλέψω για να γίνω η φωνή όλων εκείνων που δεν έχουν φωνή και να αποδείξω πως η παρουσία σκύλων μέσα σε ένα σχολείο μπορεί να δώσει απεριόριστη χαρά και ευτυχία στα πρόσωπα των παιδιών που θα ανυπομονούν καθημερινά να έρθουν στο σχολείο!
Εκπαιδευτικός και πρόσφατα διευθύντρια σε ένα δημοτικό σχολείο της επαρχίας, ζωοθεραπεύτρια, ιδρύτρια της αμκε Ζω.Ε.Σ. και συγγραφέας πέντε φιλοζωικών βιβλίων με μια ασταμάτητη φιλοζωική δράση. Το να φτάσετε εδώ που είστε σήμερα ήταν εύκολος ή δύσκολος ο δρόμος;
Ήταν ένας δρόμος γεμάτος μοναξιά, πόνο, απογοήτευση, απελπισία, φόβο και «τραμπουκισμό» από πολλούς που ήθελαν να μου κόψουν τον δρόμο. Έχω βιώσει πολύ δύσκολες καταστάσεις και αμέτρητα εμπόδια για να μπορώ σήμερα να βρίσκομαι εδώ γεμάτη περηφάνια και χαρά για όλα όσα έχω καταφέρει. Όλοι εμείς άλλωστε που έχουμε αποφασίσει να διασώζουμε ζώα συναντάμε αμέτρητες δυσκολίες. Όμως η δύναμή μας να δώσουμε σε αυτά τα πλάσματα τη ζωή που τους αξίζει μας οδηγεί να τις ξεπερνάμε όλες. Τα πρώτα χρόνια που μπήκα στα σχολεία να μιλήσω για την αγάπη των ζώων είχα κουραστεί να συναντώ ανθρώπους που μετά λύπης μου διέκρινα να είναι αρνητικοί στο να αποδεχτούν έναν νέο άνθρωπο γεμάτο όραμα και διάθεση να αλλάξει μαζί τους τον κόσμο. Έφταναν στα αυτιά μου απίστευτα πράγματα, αρχικά με ενοχλούσαν και με στεναχωρούσαν πολύ, όμως στη συνέχεια όλες οι «πέτρες» πίσω στην πλάτη μου έγιναν γερά θεμέλια να χτίσω τον κόσμο όπως τον ήθελα εγώ. Δεν σταμάτησα να εκπαιδεύομαι πάνω στο αντικείμενο της ψυχολογίας παιδιών και σκύλων και καθημερινά θέλω να γίνομαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Από τη μέρα που συνάντησα ετοιμοθάνατη τη Διώνη και θαύμασα τη δύναμη της να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της, αλήθεια δεν φοβάμαι τίποτα! Δεν νιώθω ότι είμαι ακόμη στην αρχή του δρόμου φυσικά μα ούτε και στο τέλος. Βαδίζω σε μια σταθερή πορεία, έχω πια τη δύναμη να προχωρώ ακάθεκτη στον στόχο μου, γνωρίζω πώς θα φτάσω εκεί που οραματίστηκα και δεν θα ησυχάσω αν δεν φέρω τη μέρα που θα δω ανθρώπους και ζώα ευτυχισμένα σε μια αρμονική συνύπαρξη.
Ποιες θεωρείτε πως είναι εκείνες οι διαφορές των ανθρώπων με τα ζώα που κάνουν πολλούς να μην τα αποδέχονται ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας; Πώς αυτές οι διαφορές εξαλείφονται μέσα στα βιβλία σας ;
Για εμένα και για όλους εκείνους που παλεύουν για τα δικαιώματά των ζώων δεν υπάρχουν διαφορές . Για όλους εκείνους που αδυνατούν να αποδεχτούν ότι τα ζώα δεν είναι μηχανές και άψυχα αντικείμενα όπως πίστευαν κάποτε και υπηρετούν απόψεις όπως «άλλο τα ζώα άλλο οι άνθρωποι», «πώς κάνεις έτσι για ένα ζώο;», «τι θα έκανες για άνθρωπο αφού κάνεις έτσι για ένα ζώο;», «ασχολείστε με τα ζώα ενώ πεθαίνουν άνθρωποι», θεωρώ πως πιστεύουν πως τα ζώα δεν έχουν λόγο και σκέψη όπως επίσης δεν έχουν συναισθήματα. Κατά συνέπεια θεωρούν πως είναι κατώτερα όντα από τους ανθρώπους και έτσι δεν έχουν κανέναν λόγο να τους συμπεριφέρονται με αγάπη και συμπόνια ή να μπαίνουν στη θέση τους. Το πιο λυπηρό για μένα είναι πως τέτοιες απόψεις εκφράζονται ακόμη και από κηδεμόνες ζώων, που δείχνουν να αγαπούν μονάχα το δικό τους ζώο αλλά και καθώς δυστυχώς σε αυτή τη χώρα βλέπεις αντιπαλότητες ακόμη και σε αυτούς που αγαπούν πολύ τα ζώα, φιλοζωικούς καβγάδες και αντιπάθειες οι οποίες απομακρύνουν τον κόσμο πολύ συχνά δικαίως από τη φιλοζωία. Όλα τα βιβλία μου είναι γραμμένα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση και σε όλα μιλούν οι σκύλοι μου για τον υπέροχο κόσμο των ζώων με τη συνοδεία πολύχρωμων εικόνων και μουσικής. Από όλα όσα ακούω από τους αναγνώστες μας αντιλαμβάνομαι πως αλλάζει η οπτική τους και αποφασίζουν να στηρίξουν έστω και στο ελάχιστο αρχικά αδέσποτα ζώα. Πιστεύω πολύ στη δύναμη των βιβλίων για να αλλάξουν τον κόσμο!
Ποιος είναι ο τρόπος για να αλλάξει η κοινωνία τις αντιλήψεις της για τα ζώα;
Ο τρόπος είναι ξεκάθαρα ένας και τον ακολουθώ πάνω από είκοσι χρόνια μέσα στα σχολεία. Να μην κουνάς το δάχτυλο σε κανέναν κρίνοντάς τον για όλα όσα σκέφτεται και κάνει. Ο κόσμος αλλάζει με το παράδειγμά μας, με τις πράξεις μας περισσότερο και λιγότερο με τις λέξεις μας αν εκείνες δεν κρύβουν μέσα τους την πίστη σου να αλλάξεις όλα εκείνα που δεν σου αρέσουν, όλα εκείνα που θεωρείς καταστροφικά για τα ζώα, τους ανθρώπους και το περιβάλλον. Η κοινωνία πάντως μπορεί να αλλάξει τη νοοτροπία της και τις αντιλήψεις της μέσα και από την ανάγνωση εύστοχων και κατάλληλων βιβλίων και σίγουρα μέσα από την εκπαίδευση από κατάλληλους και επιστημονικά καταρτισμένους ανθρώπους.
Ποιος ήταν ο λόγος που αποφασίσατε να μοιραστείτε τη ζωή της Διώνης, ενός από τους σκύλους σας και να εκδοθεί το 2017 το πρώτο σας βιβλίο; Σε τι διαφέρει θεωρείτε από άλλα βιβλία με παρόμοια θεματολογία;
Η συνάντησή μου με τη Διώνη με συγκλόνισε για το πόσο βιαιότητα μπορεί να δείξει ένα ανθρώπινο ζώο σε ένα ανήμπορο πλάσμα. Τη μαχαίρωσαν, την ξυλοκόπησαν, την πυροβόλησαν και την πέταξαν να πεθάνει αβοήθητη. Συνάντησε στον δρόμο της και στην προσπάθειά της να σωθεί συμπολίτες μου που δεν έκαναν τίποτα και συνέχιζαν να πίνουν τον καφέ τους πλάι σε ένα αιμόφυρτο ζώο. Ο θυμός μου αρχικά με οδήγησε να γράψω «Το Δώρο» όμως η πορεία πλάι της και όλη εκείνη η αξιοθαύμαστη δύναμη της συγχώρεσης που μου δίδαξε έγιναν αγάπη και ενσυναίσθηση και προτροπή να μιλήσω για τη ζωή της, να μεταφέρω την ιστορία στον Μεσαίωνα, θίγοντας την πληγή της παράνομης εκτροφής που αποτελεί για μένα την πιο βασική αιτία της δημιουργίας αδέσποτου πληθυσμού στη χώρα μας. Μια τόσο σκληρή πραγματικότητα θέλησα να τη δώσω μέσα από ένα υπέροχο παραμύθι όπου τα ζώα διεκδικούν με αρχηγό τη Διώνη τη χαμένη τους πατρίδα! Αυτό που προσπάθησα να μεταδώσω μέσω του Δώρου αλλά και διδάσκω στα παιδιά και θέλω τόσο πολύ να κουβαλούν μαζί τους ως μελλοντικοί ενήλικες είναι να ακολουθούν πάντα τους δρόμους της καρδιάς τους ακόμη και αν χρειαστεί να διαφοροποιηθούν από τους άλλους. Να μη ζούνε στα σίγουρα και στα γνώριμα, να μην τα παρατάνε ακόμη και όταν όλα δείχνουν πως είναι μια υπόθεση χαμένη. Πάντα μα πάντα θα υπάρχει κάτι που ίσως ποτέ δεν έχεις σκεφθεί και με αυτό μπορείς να κάνεις να αλλάξεις το τέλος μιας ιστορίας, αν δεν μπορείς να αλλάξεις την αρχή. Όλα μα όλα σε μια και μόνο στιγμή αλλάζουν. Οι σκύλοι μας διδάσκουν να ζούμε στο εδώ και το τώρα. Με όλα τα βιβλία μου επιθυμία μου είναι να εκπαιδευθούν οι άνθρωποι να μπαίνουν στη θέση των ζώων. «Το Δώρο» δεν είναι γραμμένο γεμάτο με σκληρές εικόνες όπως ήταν η ζωή της Διώνης μέχρι να τη βρω και να της χαρίσω τη ζωή που της άξιζε, όπως θα περίμενε κανείς, γιατί στόχος μου δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι να προκαλέσω στους ανθρώπους αισθήματα οίκτου και λύπησης για τα ζώα. Τα ζώα έχουν ανάγκη την αγάπη μας και όχι τον οίκτο μας. Αυτό που το διαφοροποιεί είναι σίγουρα ο τρόπος γραφής του μέσω του μαγικού ρεαλισμού αλλά και η καλλιτεχνική του επιμέλεια από τη Λιάνα Δενεζάκη, καθώς είναι ένα συλλεκτικό βιβλίο που θυμίζει άλλες εποχές και θα είναι πάντα εδώ να μας θυμίζει πως όσοι αγαπάμε τόσο πολύ τα ζώα είμαστε ένα με εκείνα. Ένα πρόσωπο, μια ψυχή, μια καρδιά, δύο πλεγμένα σε ένα χέρια! Κοιτάμε στον καθρέφτη, όπως κοιτά η Μοβ Νεράιδα στο βιβλίο «Το Βασίλειο των Ακηδεμόνευτων Ζώων» και δεν είμαστε σίγουροι αν βλέπουμε το πρόσωπό μας ή το πρόσωπο του αγαπημένου μας σκύλου!
Μετά την τεράστια επιτυχία του Δώρου, όλα τα βιβλία σας που ακολούθησαν διακρίνονται για τις πολυτελείς τους εκδόσεις αλλά και την πρωτότυπη θεματική τους να μαθαίνουν τα παιδιά για τα ζώα και το περιβάλλον μέσα από εύστοχες φιλοζωικές και περιβαλλοντικές δραστηριότητες. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για αυτά;
Αυτά τα βιβλία δημιουργήθηκαν από την ανάγκη μου να δώσω στους αναγνώστες τη δυνατότητα να εκπαιδευθούν μέσα από δραστηριότητες εικονογράφησης, μυθοπλασίας, δημιουργικής γραφής, κουίζ, μέσα από μουσικά εικονοβιβλία και από φιλοζωικά και περιβαλλοντικά κείμενα στα οποία μιλούν πρώην αδέσποτοι σκύλοι. Θεωρώ πως αν ο αναγνώστης μπει στη διαδικασία να ζωγραφίσει και να γράψει για τα ζώα, θα μπει πολύ πιο εύκολα στη θέση τους και θα νιώσει όπως εκείνα. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί πέντε βιβλία μου, πάνω στα οποία έχουν στηριχθεί πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα και φιλοζωικά βιωματικά εργαστήρια, ενώ ένα από αυτά, η «Ζωο…γραφική Φαντασίας στο Βασίλειο του Πόθου» έχει ενταχθεί στην Εκπαιδευτική Τηλεόραση της ΕΡΤ ως διδακτική πρόταση για το νηπιαγωγείο αλλά και έχει διακριθεί στις Χρυσές Λίστες του elniplex. Είμαι πολύ χαρούμενη που όλα τα έσοδα των βιβλίων που έχουν αγοραστεί μέσω του www.zwes.gr έχουν στηρίξει τις Ζω.Ε.Σ., συμπολίτες μας που ήταν σε ανάγκη και εκατοντάδες αδέσποτα ζώα σε όλη την Ελλάδα αλλά και που σημαντικό μέρος των εσόδων των βιβλίων που έχουν αγοραστεί από βιβλιοπωλεία στήριξαν ανάλογους σκοπούς. Είμαι απέραντα ευγνώμων στον εκδοτικό οίκο που με φιλοξενεί, στην Welldone και στον εκδότη μου Βασίλη Γουλιέλμο, γιατί σε εποχές περίεργες και σκοτεινές εκείνος έκανε τη φωνή μου να ηχήσει ως μια φωνή ειρηνικά επαναστατική που δεν θα κάνει πίσω μέχρι να χτίσει τον κόσμο που ονειρεύεται για ζώα και ανθρώπους.
Πριν περίπου έναν μήνα κυκλοφόρησε το νέο σας βιβλίο «Το Κλειδί των Θαυμάτων». Ποιο είναι τελικά αυτό το Κλειδί;
Αυτό το βιβλίο προχώρησε στην έκδοσή του καθώς ήθελα να μεταφέρω σε συναδέλφους εκπαιδευτικούς αλλά και σε γονείς πως έχοντας στα χέρια σου φιλοζωικά και περιβαλλοντικά κείμενα μπορείς να διδάξεις γραμματική και συντακτικό, μπορείς να διδάξεις δημιουργική γραφή, μυθοπλασία μα το πιο σημαντικό από όλα φαντασία! Είμαι πολύ τυχερή που πριν αρκετά χρόνια συνάντησα την αγαπημένη μου Λιάνα Δενεζάκη η οποία υπογράφει την εικονογράφηση και την καλλιτεχνική επιμέλεια όλων των βιβλίων μου και κάθε φορά μου παραδίδει όλα εκείνα που έχω φανταστεί! Είναι τόσο συγκλονιστικό να έχεις συνεργάτες που αγαπούν τόσο πολύ αυτό που έχεις οραματιστεί και σου παραδίδουν συνεχώς θαύματα. Σε αυτό το βιβλίο πολύ σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και η αγαπημένη φωτογράφος του παλατιού μας, η Έλενα Κοβανίδου, η οποία και αυτή τη φορά ανέλαβε την εικαστική επιμέλεια των φωτογραφιών των σκύλων μου που είναι και οι κεντρικοί ήρωες. Τα δικά μου συναισθήματα και οι λέξεις ενώθηκαν με τις σκέψεις και τα ταλέντα της Λιάνας και της Έλενας και δημιούργησαν αυτή τη μοναδική άμαξα στο εξώφυλλο του βιβλίου που τρέχει να βρει το Κλειδί να μπει στο Παλάτι των Ονείρων, να παραλάβει το νέο βιβλίο του Νέου Σχολείου και να ξεκινήσει τα ταξίδια της σε όλη την Ελλάδα! Το Κλειδί είναι όλα εκείνα τα θαύματα που έχουμε κλειδωμένα μέσα μας με αποτέλεσμα να μην αφήνουμε ο νους μας που είναι η μεγαλύτερη δύναμή μας να δημιουργήσει τον κόσμο που ονειρεύεται! Ο καθένας μας βλέπει τον κόσμο από την δική του οπτική και η εικόνα σχεδόν ποτέ δεν είναι ίδια για όλους.
Οι ήρωες που έχουν επιβιβαστεί στην άμαξα του βιβλίου «Το Κλειδί των Θαυμάτων» είναι όλοι πρώην αδέσποτοι και αρκετά κακοποιημένοι. Θα θέλαμε να μάθουμε τις ιστορίες τους .
Την άμαξα οδηγεί ο Πόθος, ο ένας από τους τρεις σκύλους μου που πετάχτηκε κουτάβι σε σακούλα σκουπιδιών, ο Άξελ που κάθεται πίσω του με το μαύρο παπιγιόν έζησε τους πρώτους μήνες της ζωής του αλυσοδεμένος, ενώ του έκαιγαν το σώμα και τον άφηναν χωρίς νερό και φαγητό για να αγριέψει και να γίνει φύλακας. Πάνω από την άμαξα είναι η Διώνη που αγωνίζεται να φτάσει τα αγαπημένα της γλυκά για τη Μεγάλη Γιορτή! Μπροστά από τον Πόθο κάθεται ο Ρόμπιν, ένας γάτος που βρέθηκε σε άθλια κατάσταση πριν μήνες στο σχολείο μας και σήμερα ζει υιοθετημένος στη Γερμανία, δίπλα στη Διώνη η Μπέλα, ένα κουτάβι που πέταξαν επίσης στο σχολείο μας και σήμερα ζει υιοθετημένη από έναν υπέροχο μαθητή του σχολείου μας, ενώ μέσα στην άμαξα βρίσκεται και ο Μπάμπης, ένας αδέσποτος σκύλος που διασώσαμε και φροντίζαμε στο σχολείο μας και σήμερα ζει υιοθετημένος από μια συνάδελφο. Όλα αυτά τα πλάσματα παρέα ανοίγουν μια μεγάλη ειρηνική πορεία για να φτάσουν στο Παλάτι των Ονείρων να προλάβουν να παραλάβουν το νέο βιβλίο, αφού πρώτα βρουν το Κλειδί των Θαυμάτων για να ξεκλειδώσουν όλες τις μυστικές πόρτες! Είναι εδώ να μας θυμίζουν να μη γυρίζουμε την πλάτη σε κανένα πλάσμα που υποφέρει στους δρόμους.
Το 2015 ιδρύσατε τις Ζω.Ε.Σ. ως έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που στόχο είχε να εκπαιδεύσει φιλοζωικά μαθητές σχολείων όλης της χώρας. Μέχρι σήμερα το έργο του οργανισμού έχει επεκταθεί και σε άλλες δραστηριότητες πανελλαδικά. Είστε κοντά στην ολοκλήρωση του οράματος που είχατε, όταν ιδρύσατε τις Ζω.Ε.Σ.;
Οι Ζω.Ε.Σ. ήταν, είναι και θα είναι πάντα αφιερωμένες στη Διώνη, στον σκύλο που μου φώτισε τον δρόμο και ήταν εκεί σε μια πολύ δύσκολη στιγμή μου να μου κρατήσει το χέρι να μην τα παρατήσω. Ιδρύθηκαν ως το αποτέλεσμα ενός 15ετούς αγώνα που έκανα μόνη μέσα στα ελληνικά σχολεία ως η ανάγκη μου να μεταφέρω έναν τεράστιο όγκο υλικού σε όλα τα σχολεία της χώρας. Σήμερα αριθμούν εκατό εθελοντές και έχουν επισκεφθεί πανελλαδικά περισσότερα από 650 σχολεία και περισσότερους από 450.000 μαθητές εκπονώντας φιλοζωικά και περιβαλλοντικά εκπαιδευτικά προγράμματα εγκεκριμένα από το ΥΠΑΙΘ για όλα τα σχολεία Α/βάθμιας και Δ/βάθμιας της χώρας. Διοργανώνουν ημερίδες και φιλοζωικά εργαστήρια βιωματικής προσέγγισης με σκύλους διαμεσολαβητές, ενώ επισκέπτονται και σχολεία ειδικής αγωγής αλλά και θεραπευτικά ιδρύματα μέσω του προγράμματος «Θεραπευτική Αγκαλιά». Εκπαιδεύουν εκπαιδευτικούς που θα ήθελαν να εκπονήσουν εκπαιδευτικά φιλοζωικά προγράμματα μέσα στην τάξη τους, ενώ επισκέπτονται κέντρα δημιουργικής απασχόλησης αλλά και γενικότερα χώρους όπου υπάρχουν παιδιά. Συνεργάζονται με Δήμους της χώρας για εκστρατείες φιλοζωικών ενημερώσεων στα σχολεία, για διοργάνωση φιλοζωικών εκδηλώσεων αλλά και για παραγωγή εκπαιδευτικού φιλοζωικού υλικού. Οι Ζω.Ε.Σ. εκπονούν εδώ και δύο χρόνια και διαδικτυακές φιλοζωικές ενημερώσεις, γιατί προσαρμόζονται σε κάθε νέα συνθήκη και αυτός είναι και ένας τρόπος να φτάσει η φωνή μας σε απομακρυσμένα μέρη της Ελλάδας. Είναι ένας πολυδάπανος και αγώνας που στηρίχθηκε για πολλά χρόνια οικονομικά αποκλειστικά από εμένα, ενώ τα τελευταία χρόνια στηρίζεται κυρίως στις πωλήσεις των βιβλίων μου και στις δωρεές των πολιτών. Τα τέσσερα βραβεία μας εθελοντισμού μέχρι σήμερα και η συμμετοχή μας σε αμέτρητες δημόσιες δράσεις είχαν και έχουν έναν και μοναδικό στόχο: Κανένα σχολείο από όπου θα έχουμε περάσει να μη γεννήσει δολοφόνο. Κανένα ζώο να μην παραμείνει σε κλουβί, κανένα ζώο να μην είναι δυστυχισμένο στον δρόμο.
Γνωρίζουμε πως είστε ένας άνθρωπος που δεν σταματά να σχεδιάζει δράσεις με στόχο πάντα να εκπαιδευθεί η ελληνική κοινωνία στην αρμονική συμβίωση με τα ζώα. Ποια είναι όμως τα άμεσα σχέδιά σας τώρα που και η φετινή σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της;
Είναι αλήθεια πως αυτή τη χρονιά τόσο εγώ όσο και οι τρεις σκύλοι μου υπήρξαμε ασταμάτητοι τόσο στις δια ζώσης όσο και στις διαδικτυακές φιλοζωικές ενημερώσεις. Είμαι τόσο περήφανη για αυτά τα τρία πλάσματα που ζουν εδώ και χρόνια μια ζωή παραμυθένια όπως τους αξίζει και αγαπούν τόσο πολύ να βρίσκονται μέσα στα σχολεία. Έχουν καταφέρει σπουδαία πράγματα! Το πρόγραμμά μας συνεχίζει να είναι αρκετά πιεσμένο μέχρι και το τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς, στη συνέχεια θα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα για λίγες μέρες ξεκούρασης και αμέσως μετά θα ετοιμάσουμε βαλίτσες για να βρεθούμε σε νησιά της χώρας μας σε συνεργασία με φιλοζωικές και Δήμους, ώστε να κάνουμε φιλοζωικά βιωματικά εργαστήρια για παιδιά. Παράλληλα, ετοιμάζω παρουσιάσεις του νέου μου βιβλίου αλλά και τα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα που θα «τρέξουν» στα σχολεία την επόμενη σχολική χρονιά. Είναι τόσο ανακουφιστικό που η ζωή επανήλθε ξανά στις δια ζώσης συναντήσεις, που οι αγκαλιές επιτρέπονται και που τα χαμόγελά μας φαίνονται και πάλι! Η ζωή έχει πάντα ένα μαγικό τρόπο να δίνει τις λύσεις! Αρκεί να ακολουθείς τις επιθυμίες της καρδιάς σου!
