Λευκός Πύργος

Ποιος δεν έχει πάει στην Θεσσαλονίκη και δεν έχει επισκεφθεί τον Λευκό Πύργο ή δεν έχει βγάλει μια φωτογραφία μπροστά από αυτόν; Είναι το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης. Τι ήταν όμως ο Λευκός Πύργος και πως πήρε το όνομα του;
Η χρονολογία κατασκευής του Πύργου τοποθετείται περί το 1450-1470, λίγο μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης οι Οθωμανοί, έκαναν προσθήκες και τροποποιήσεις στα τείχη της πόλης, στις οποίες εντάσσεται το Επταπύργιο, ο Πύργος του Τριγωνίου και ο Λευκός Πύργος (αντικατέστησε έναν βυζαντινό πύργο του 12ου αιώνα μ.Χ) , ο οποίος συνέδεε το ανατολικό τμήμα της οχύρωσης της Θεσσαλονίκης (που σώζεται και σήμερα), με το θαλάσσιο (κατεδαφίστηκε το 1867)
Advertisements
Στην αρχή λοιπόν, ονομαζόταν «Πύργος του Λέοντος», όπως αναφέρει η τουρκική επιγραφή που υπήρχε στην είσοδο του εξωτερικού περιβόλου , δυστυχώς όμως δεν σώζεται (γνωρίζουμε την ύπαρξη της μόνο από τους περιηγητές). Από τον 17ο αιώνα και μετά ονομαζόταν ανεπίσημα «Φρούριο της Καλαμαριάς» και «Πύργος των Γενιτσάρων» επειδή μέχρι το 1826 χρησίμευε σαν φρούριο της φρουράς των Γενίτσαρων και ως φυλακή. Στις 16 Ιουνίου 1826, ο σουλτάνος Μαχμούντ ο Β’ διατάζει την μαζική εξόντωση τους. Στη Θεσσαλονίκη οργανώνεται η εξόντωση τους. Περίπου 3.000 επιβιώνουν και συλλαμβάνονται όπου μεταφέρονται στον Πύργο κι εκτελούνται μαζικά. Ο Πύργος πλέον αποκτά το όνομα «Πύργος του Αίματος». Μετά το 1826 συνεχίζει την λειτουργία του ως φυλακή μελλοθανάτων και τόπο βασανιστηρίων. Το σύγχρονο όνομά του το πήρε όταν ένας Εβραίος κατάδικος, τον ασβέστωσε με αντάλλαγμα την ελευθερία του, το 1891.
Μετά την απελευθέρωση της πόλης (1912), το μνημείο περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο και έως το 1983 φιλοξένησε την αεράμυνα της πόλης και το εργαστήριο Μετεωρολογίας του Α.Π.Θ. Κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στεγαζόταν το κέντρο διαβιβάσεων των Συμμάχων. Το 1985 η Αρχαιολογική Υπηρεσία ολοκλήρωσε τις εργασίες αναστήλωσης του μνημείου και το διαμόρφωσε πλέον σε εκθεσιακό χώρο. Είναι καθημερινά επισκέψιμο στο κοινό και οι έξι όροφοι, με τον κάθε όροφο να παρακολούθεις την ιστορία της πόλης μέσα στο χρόνο.
Αρχαιολογικό Μουσείο

Ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία της Ελλάδας και το μεγαλύτερο μουσείο της Βόρειας Ελλάδος. Το Αρχαιολογικό μουσείο Θεσσαλονίκης πρέπει οπωσδήποτε κάποιος να το επισκεφθεί ερχόμενος στην συμπρωτεύουσα.
Στεγάζονται ευρήματα από τους νομούς Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Πιερίας, και Χαλκιδικής. Η ξενάγηση στην ιστορία της Μακεδονίας ξεκινάει από την είσοδο του Μουσείου όπου βρίσκονται δυο μαρμάρινες σαρκοφάγοι μεγάλων διαστάσεων όπου απεικονίζεται ο νεκρός να αναπαύεται.
Στον εξωτερικό χώρο του μουσείου, φιλοξενείται η υπαίθρια έκθεση αγρός, οικία, κήπος, τόπος όπου παρουσιάζονται ταφικά μνημεία (σαρκοφάγοι και βωμοί) από την περιοχή της Θεσσαλονίκης και στο δεύτερο μέρος της αναπαρίσταται μια πλούσια αστική οικία της Θεσσαλονίκης των ρωμαϊκών χρόνων. Στον κάτω όροφο του μουσείου παρουσιάζονται εντυπωσιακά ευρήματα από την προϊστορική περίοδο της Θεσσαλονίκης αλλά και ευρύτερα από ολόκληρη την περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας. Στον κάτω όροφο στεγάζονται επίσης, οι περιοδικές εκθέσεις του μουσείου. Αυτή την περίοδο στεγάζεται η έκθεση ΕΙΔΩΛΙΑ με ειδώλια από όλη την περιοχή της Μακεδονίας γυναικεία και ζωικά. Στις εσωτερικές αίθουσες του επάνω ορόφου τα εντυπωσιακά ευρήματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Το ξεδίπλωμα της ιστορίας ξεκινάει από την πρώτη αίθουσα, από την Μακεδονία την εποχή του σιδήρου , ταφικά εύρηματα, πολύτιμα σκεύη που δείχνουν ότι υπήρχε μια διαφοροποίηση των κοινωνικών τάξεων.
Στην επόμενη αίθουσα, παρουσιάζονται ευρήματα που καλύπτουν την ιστορία της Μακεδονίας από τον 7ο αιώνα π.Χ ως τους ρωμαϊκούς χρόνους. Ο επισκέπτης ακολουθεί την εξέλιξη της Μακεδονίας ανά τους αιώνες. Όπλα, αγγεία διάφορων τύπων, ταφικά ευρήματα, κοσμήματα, τον ολόχρυσο κρατήρα του Δερβενίου , τον πάπυρο του Δερβενίου (το αρχαιότερο βιβλίο της Ευρώπης, χρονολογείται στο β’μισό του 5ου αιώνα π.Χ) είναι μερικά δείγματα από αυτά που μπορεί να δει ο επισκέπτης. Προσωπικά ένα από τα πολλά ευρήματα που όταν το είχα πρωτοδεί είχα ενθουσιαστεί ήταν μια γυναικεία ταφή που είχε σωθεί ο σκελετός μαζί με τα μαλλιά της κεφαλής σε άριστη κατάσταση. Επίσης ο επισκέπτης μπορεί να δει από κοντά τα περίφημα μακεδονικά στεφάνια που είναι διάσημα για την λεπτή τεχνική τους και τον χρυσό των Μακεδόνων από τα νεκροταφεία της Μακεδονίας.