
Ο λαός των Κελτών
Η Κελτική εισβολή στην Ελλάδα και τη Μακεδονία το 280-79 π.Χ. είναι λιγότερο διάσημη από τους Περσικούς πολέμους, αλλά αποτελεί μία κρίσιμη περίοδο για την ελληνική ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό. Οι Κέλτες αναφέρονται συχνά ως Γαλάτες και διατηρούν ένα προφίλ ενός άξεστου και βάρβαρου λαού. Ενώ το εμπόριο και οι επαφές ήταν κοινά κατά τη διάρκεια των αιώνων, ο κύριος τόπος συνάντησης μεταξύ του Κελτικού και του Μεσογειακού κόσμου που επιβιώνει στις ιστορίες μας ήταν το πεδίο της μάχης. Οι Ρωμαίοι δεν ξέχασαν ποτέ την λεηλασία της Ρώμης από τους Γαλάτες υπό τον Βρέννο το 390 π.Χ. Επιπλέον, οι Κέλτες δεν έμεναν στάσιμοι σε μία γεωγραφική περιοχή αλλά εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη. Αποτελούσαν μία διάσπαρτη ομάδα παρά ένα ενωμένο σύνολο και αυτό τους βοηθούσε στο να μεταναστεύουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα. Για παράδειγμα, η Ουγγαρία και η Σερβία ήταν το επίκεντρο τους. Σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα την περίοδο που ο Μέγας Αλέξανδρος κατακτούσε με επιτυχία τον σύγχρονο κόσμο, οι Κέλτες δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για την δράση του. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε τα πράγματα άλλαξαν δραματικά.
Η κελτική εισβολή στην Μακεδονία
Ο Πτολεμαίος Κεραυνός ήταν εξόριστος πρώην διάδοχος του θρόνου της Πτολεμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Αίγυπτο. Στην απερισκεψία και την ανυπομονησία του όφειλε το παρατσούκλι Κεραυνός. Κατέλαβε τον θρόνο δολοφονώντας προδοτικά τον Σέλευκο Α’ που τότε βρισκόταν στα πρόθυρα να πάρει τον έλεγχο της Μακεδονίας. Ακολούθησαν περισσότεροι θάνατοι και, καθώς ο Κεραυνός εδραίωσε την εξουσία του, αλλά μόλις ένα χρόνο μετά τη βασιλεία του, εμφανίστηκε μια νέα απειλή. Έτσι, οι Κέλτες βρήκαν την ευκαιρία να εισβάλλουν στην Μακεδονία και να την κατακτήσουν. Η φάση στην οποία βρίσκονταν η τελευταία την καθιστούσε ιδιαίτερα ευάλωτη για τους αντίπαλους. Οι εμφύλιοι πόλεμοί και η ανικανότητα του νέου βασιλιά ήταν απλώς η αφορμή για ότι θα ακολουθούσε. Το αποτέλεσμα ήταν μια καταστροφή με τους Μακεδόνες να ηττηθούν και ο ίδιος ο Κεραυνός να σκοτώνεται. Ωστόσο, οι Κέλτες δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω καθώς ακόμη χρειάζονταν και άλλο στρατό. Όμως πλέον, αποτελούσαν μία μεγάλη απειλή για τους Έλληνες. Με αρχηγό τον στρατηγό Βρέννο ξεκινούσαν τον πόλεμο.
Η άγνωστη μάχη των Θερμοπυλών
Ο στενός δρόμος ανάμεσα στα βουνά και τη θάλασσα στις Θερμοπύλες είχε γίνει διάσημος από την τελευταία στάση των Σπαρτιατών εναντίον των Περσών το 480 π.Χ. Το πέρασμα ανάγκασε οποιονδήποτε στρατό εισέβαλε από το βορρά μέσα από ένα στενό χάσμα πλάτους μόλις 300 ποδιών. Οι Θερμοπύλες δεν ήταν καθόλου αδύνατο να εντοπιστούν και υπήρχαν τρόποι για να φτάσει κανείς γύρω από το πέρασμα, αλλά όλοι οι μεγάλοι στρατοί έπρεπε να περάσουν από εκεί. Έτσι, ο Βρέννος έφτασε στις Θερμοπύλες με μικρή δυσκολία, καθώς πολλές από τις γύρω ελληνικές κοινότητες δεν είχαν άλλη επιλογή από το να παραδοθούν. Η μάχη των Θερμοπυλών ξεκίνησε νωρίς το πρωί καθώς οι Κέλτες συγκεντρώθηκαν και επιτέθηκαν στο ελληνικό βαρύ πεζικό. Οι Κέλτες προτιμούσαν την τακτική που περιλάμβανε μια μαζική επίθεση πολεμιστών με σπαθί. Όμως, στα στενά όρια των Θερμοπυλών οι Έλληνες οπλίτες κράτησαν το έδαφος τους ενώ το ελαφρύ πεζικό έριξε βλήματα. Μετά από πολλές προσπάθειες, οι Κέλτες υποχώρησαν με μεγάλες απώλειες ενώ σκοτώθηκαν μόνο 40 Έλληνες. Στη συνέχεια, ο Βρέννος κατευθύνθηκε προς τους Αιτωλούς κάνοντας βιαιοπραγίες αλλά και εκεί εντόπισε μεγάλη αντίσταση από τους πολίτες. Στους Δελφούς ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι στη μάχη συμμετείχαν και οι θεοί και έτσι κατέστησαν την εισβολή των Κελτών αδύνατη. Στη συνέχεια, οι Κέλτες κατάφεραν να δημιουργήσουν την γνωστή σε όλους Γαλατία.
Πηγή: Middleton Neil (2024) The Celtic Invasion of Greece & The Unknown Battle of Thermopylae Ανακτήθηκε από https://www.thecollector.com/celtic-invasion-greece-thermopylae/ (τελευταία πρόσβαση στις 10/10/24)