
Μία από τις αγαπημένες ασχολίες των απανταχού αρχιτεκτόνων είναι η 7η τέχνη, δηλαδή ο κινηματογράφος. Αυτό συμβαίνει διότι σε ορισμένες ταινίες παρατηρεί κανείς περιβάλλοντα και συνθήκες που γεννούν έμπνευση. Μία καλή ταινία μπορεί να σε ταξιδέψει στον χώρο και τον χρόνο, να σε βάλει σε σκέψεις και να σου δώσει παραδείγματα. Στην προσπάθεια για ρεαλισμό αλλά φουτουρισμό, υπάρχουν κινηματογραφικά έργα που έχουν συμπεριλάβει την αρχιτεκτονική στα σκηνικά τους, είτε εντάσσοντάς την ομαλά στο τοπίο, είτε κάνοντάς την βασικό στοιχείο της ταινίας, είτε επηρεάζοντας την στην πραγματικότητα. Πάμε, λοιπόν, να δούμε μαζί μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα δημιουργήματα τέτοιου είδους.

Metropolis (1927)
Το Metropolis του Fritz Lang είναι γερμανική ταινία επιστημονικής φαντασίας που κυκλοφόρησε πριν από σχεδόν ένα αιώνα. Θέλοντας να δώσουν έμφαση στη μελλοντική δυστοπία οι παραγωγοί κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα εξαιρετικό φουτουριστικό περιβάλλον. Με βάσεις στον κυβισμό και το Μπάουχαους τα σκηνικά βοηθούν τον θεατή να μπει στο νόημα της ταινίας. Σίγουρα θα σας κάνει εντύπωση η ομοιότητα των τότε υποθέσεων με τα σημερινά δεδομένα. Η πόλη της ταινίας μοιάζει με τοπίο του Μανχάταν και της Σιγκαπούρης. Τεράστια κτίρια κρύβουν τον ουρανό, οι μηχανές κυριαρχούν και το μέταλλο κυβερνά. Η ταινία αποτελεί πρότυπο για την 7η τέχνη απο τον 20ο αιώνα έως σήμερα.

Avatar (2009)
Το αριστούργημα του James Cameron έσπασε τα ταμεία από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του και όχι άδικα. Τα τρομερά γραφικά, τα φανταστικά σκηνικά και η δυνατότητα προβολής της ταινίας σε τρείς διαστάσεις την έκαναν ασυναγώνιστη. Η πλοκή μας τοποθετεί σε έναν πλανήτη όπου οι κάτοικοί του έχουν δομήσει την κοινωνία τους γύρω από τη φύση. Η αρχιτεκτονική των τοπίων είναι πραγματικά εντυπωσιακή και σε καθηλώνει στην μεγάλη οθόνη. Αυτό που μου άρεσε ως αρχιτέκτονας, είναι ο τρόπος που παρουσιάζεται η αρχιτεκτονική της φύσης σε σχέση με τη ζωή των πλασμάτων που την κατοικούν. Είναι σίγουρα μια ταινία που αξίζει να την δει κανείς.

Black Panther (2018)
Η ίδια η πρωτεύουσα της Wakanda είναι εμπνευσμένη από την Zaha Hadid και τα έργα της. Γίνεται μια ξεκάθαρη προσπάθεια μίξης της αφρικάνικης κουλτούρας με την αρχιτεκτονική του μέλλοντος. Παρόλο που η αντίθεση είναι μεγάλη, δεν κλωτσάει καθόλου στο μάτι. Μεγάλα κτίρια από σκληρά υλικά και σχηματισμούς ξεχωρίσουν στο πράσινο τοπίο της Wakanda. Οι όγκοι μοιάζουν οργανικοί και όλα φαίνονται τοποθετημένα με τάξη και προσοχή. Η ομορφιά του φυσικού τοπίου συνδυάζεται άψογα με το αστικό τοπίο και έλκει τους ανθρώπους που αρέσκονται στην αρχιτεκτονική και στην τέχνη.
Άξιες αναφοράς σε σχέση με την αλληλεπίδραση κινηματογράφου-αρχιτεκτονικής είναι και οι παρακάτω ταινίες: 2001 A Space Odyssey (1968), The infinite happiness (2015), Blade Runner (1982) και The Fountainhead (1949).