Ο αρχιτεκτονικός μετασχηματισμός μετά την πανδημία

Πηγή εικόνας: TheRealDeal

Η αρχιτεκτονική κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την πανδημία είναι κομβικής σημασίας. Ανέκαθεν ήταν ισχυρή η σύνδεση της υγείας με την αρχιτεκτονική. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, ο τρόπος που σχεδιάζουμε και κατοικούμε τον φυσικό χώρο υπήρξε πρωταρχικό στάδιο άμυνας κατά της εξάπλωσης των επιδημιών. Αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί και πολεοδόμοι έχουν επανασχεδιάσει πόλεις, υποδομές, εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους με σκοπό την ελαχιστοποίηση του κινδύνου μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών.

Όταν περάσει αυτή η περίοδος τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Ο κόσμος θα έχει αλλάξει, νέες συνθήκες θα έχουν δημιουργηθεί. Σε αυτό τον νέο κόσμο οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές θα παίξουν σημαντικό ρόλο και θα κληθούν να αντιμετωπίσουν νέες προκλήσεις. Πόλεις και κτίρια θα πρέπει να επανασχεδιαστούν. Οι προτεραιότητες θα επανεξεταστούν. Νέα υλικά θα προκύψουν.

Πηγή εικόνας: MyNorthWest

Ιστορικά δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Μετά από όλες τις πανδημίες που έχουν προκύψει (με συχνότητα περίπου κάθε 100 χρόνια), οι αρχιτέκτονες έθεταν νέες προτεραιότητες και βασιζόμενοι στην αποκτηθείσα εμπειρία δημιουργούσαν τον «νέο» κόσμο. Άλλωστε, τώρα με τις νέες ασθένειες- όπως ο κορονοϊός-, που δεν έχει βρεθεί η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και τα εμβόλια, μια από τις αποτελεσματικές λύσεις είναι η επιστροφή σε πιο πατροπαράδοτες λύσεις: κοινωνική απομόνωση, καραντίνα, αναπροσαρμογή των πόλεων, των συνοικιών και των οικιών.

Πηγή εικόνας: VOGUE

Αυτή τη φορά θα πρέπει να επανεξεταστεί ο τρόπος που συναθροιζόμαστε και χρησιμοποιούμε τους δημόσιους χώρους (αεροδρόμια, ξενοδοχεία, νοσοκομεία, γυμναστήρια, παιδικές χαρές, χώροι εργασίας). Άλλωστε η αστικοποίηση αυξάνει τον κίνδυνο εξάπλωσης ιώσεων και συντείνει στο να δημιουργηθεί πανδημία. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, η αστικοποίηση και οι αυξανόμενες αφίξεις είναι οι δύο κύριοι παράγοντες που καθιστούν τις πόλεις μας ευπαθείς σε πανδημίες. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η δημιουργία του Central Park αρκετές δεκαετίες νωρίτερα. Ήταν ο Frederick Law Olmsted, υγειονομικός υπάλληλος, ο οποίος κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου στην Αμερική χρησιμοποίησε το επιχείρημα της δημόσιας υγείας για να πείσει τις Αρχές της Νέας Υόρκης να δημιουργήσουν το Central Park. Υποστήριξε ότι ο εν λόγω ανοιχτός χώρος θα αποτελούσε «τους πνεύμονες της πόλης».

Διαβάστε επίσης  10 αρχιτεκτονικές αποχρώσεις του κόκκινου
Advertising

Advertisements
Ad 14
Central Park, NYC, λιθογραφία 1850. Πηγή εικόνας: New-York Historical Society

Πριν την εξάπλωση του κορονοϊού, την πανδημία και την ανάγκη απομόνωσης, οι ανοιχτοί χώροι εργασίας (open space offices) ως τάση είχε αρχίσει να εξασθενεί. Μία anti-open-office τάση είχε αρχίσει να δημιουργείται. Βασική αρχή ήταν η δημιουργία χώρων εργασίας όπου επιτυγχάνεται ισορροπία μεταξύ απομόνωσης, συγκέντρωσης, παραγωγικότητας και ουσιώδους συνεργασίας.

Συστήματα αυτοματοποιημένων θυρών, ανελκυστήρων που θα ενεργοποιούνται με τη φωνή κ.λπ. Θα αναπτυχθούν ώστε να ελαχιστοποιούνται οι επιφάνειες όπου συγκεντρώνονται μικρόβια.

Anti-Open-Concept Rooms. Πηγή εικόνας: hotsaucedrops

Οι σχεδιαστές θα προσφεύγουν όλο και περισσότερο σε αντιβακτηριακά υφάσματα και φινιρίσματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ήδη υπάρχουν και εκείνων που αναπόφευκτα θα δημιουργηθούν. Αυτό είχε συμβεί από το 1880 και μετά αναφορικά με τα μπάνια. Πριν τη δεκαετία του 1880, έφεραν πλούσιο διάκοσμο (χαλιά, κουρτίνες, ξύλινα ντουλάπια). Στις αρχές του 20ου αιώνα (μετά την ισπανική γρίπη), αποδείχθηκε ότι οι λείες, μη απορροφητικές επιφάνειες ήταν υγιεινές απ’ ό,τι τα χαλιά και τα υφάσματα. Υλικά όπως η πορσελάνη και τα πλακάκια έγιναν περιζήτητα για τις κουζίνες, τα μπάνια, τους χώρους πλυντηρίου και εν γένει τους υγρούς χώρους όπου μπορούσαν να αναπτυχθούν και να επιζήσουν τα μικρόβια.

Ορισμένα κατασκευαστικά στοιχεία που απαντώνται συχνότερα στους χώρους υγειονομικής περίθαλψης θα βρουν εφαρμογή και στους δημόσιους χώρους. Για παράδειγμα αναμένεται να δούμε ευρεία πλέον εφαρμογή συστημάτων εξαερισμού που επιτρέπουν την απομάκρυνση ενδεχομένως μολυσμένου αέρα από οποιαδήποτε περιοχή. Αναβάθμιση όμως θα υπάρξει και στον σχεδιασμό των χώρων υγειονομικής περίθαλψης. 

Διαβάστε επίσης  Υπόγεια αρχιτεκτονική: Ζώντας κάτω από τη γη
Advertising

Πηγή εικόνας: wired.com

Αυτή τη στιγμή ένα από τα μεγάλα προβλήματα από την πανδημία, είναι η αδυναμία ενός νοσοκομείου να περιθάλψει ασθενείς άνω ενός συγκεκριμένου αριθμού λόγω πεπερασμένου αριθμού θαλάμων. Δεν αποκλείεται να δούμε σχεδιαστικές προτάσεις, σύμφωνα με τις οποίες ένα κανονικό δωμάτιο νοσηλείας να μπορεί με έξυπνους τρόπους να αυξηθεί η χωρητικότητά του ή να μετατραπεί εύκολα σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Πηγή εικόνας: UN environment programme

Από τη στιγμή που καλούμαστε να απομονωθούμε στο σπίτι περιορίζοντας τις μετακινήσεις μας στο ελάχιστο, δουλεύουμε μέσω συστημάτων τηλε-εργασίας. Επιπλέον, πρέπει να βρούμε τρόπους απασχόλησής τόσο ημών όσο και των παιδιών μας προκειμένου να κυλήσουν παραγωγικά οι ώρες της ημέρας. Έτσι, θα δούμε να αναπτύσσονται ολοένα και περισσότερο οι DIY κατασκευές και τα δημιουργικά παιχνίδια μεταξύ των μελών της οικογένειας. Παράλληλα θα υπάρξει μια μεγάλη ανάγκη δημιουργίας προσωπικού χώρου. Οπότε, θα δούμε νέα συστήματα στις οικιστικές δομές, πιο ευέλικτα. Οι πόλεις γίνονται εσωστρεφείς, οπότε θα πρέπει να δούμε την εξέλιξή τους και τον χαρακτήρα που θα αποκτήσουν. 

Το μέλλον παραμένει αβέβαιο, οι κοινωνικές προκλήσεις που αποτυπώνονται στον δομημένο χώρο πολλές και οι επαγγελματίες του είδους θα κληθούν να δώσουν τις βέλτιστες λύσεις.

Πηγές άρθρου:

Advertising

Budds Diana (2020). Design in the age of pandemics. Ανακτήθηκε από https://www.curbed.com/2020/3/17/21178962/design-pandemics-coronavirus-quarantine (τελευταία πρόσβαση 19/03/2020).

Giacobbe Alyssa (2020). How the COVID-19 Pandemic Will Change the Built Environment. Ανακτήθηκε από https://www.architecturaldigest.com/story/covid-19-design (τελευταία πρόσβαση 18/03/2020).

Διαβάστε επίσης  5 νέες τάσεις του Interior Design για το 2020

Urbanisation is causing pandemic risk in Australian cities. Ανακτήθηκε από https://www.architectureanddesign.com.au/news/urbanisation-pandemic-risk-australian-cities# (τελευταία πρόσβαση 18/03/2020).

Η Ξένια ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών του Τμήματος Επικοινωνίας & Μ.Μ.Ε., έχει μεταπτυχιακό στην Επικοινωνία και ΜΜΕ, ενώ είναι απόφοιτη του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών. Χαρακτηριστικά της είναι η μεθοδικότητα και η οργάνωση. Λατρεύει τα ταξίδια μιας και πιστεύει ότι αποτελούν πηγή έμπνευσης και γνώσης ώστε να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

5 υπέροχοι προορισμοί για το Σαββατοκύριακο

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από μικρές, κοντινές και
Inland Empire

«Inland Empire»: Το αινιγματικό «κύκνειο άσμα» του David Lynch

Αν και το «Mullholand Drive» χαρακτηρίστηκε ως μια από τις