Το μακρινό -πλέον- 1990, δύο νέοι παραγωγοί, απογοητευμένοι από τις τελευταίες εμπειρίες τους με την επικρατούσα μουσική βιομηχανία, αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη δική τους δισκογραφική εταιρία, η οποία θα ήταν απαλλαγμένη από κάθε φανερή εμπορική ατζέντα. Τα ονόματά τους ήταν Matt Black και Jon Moore, γνωστοί στο ευρύ κοινό ως Coldcut, και η δισκογραφική έμελλε να ονομαστεί Ninja Tune.
Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Ninja Tune έχει αποκτήσει βαθιά θεμέλια, έχει εγκαθιδρυθεί στον χώρο της και χαίρει παγκόσμιας αναγνώρισης . Με ονόματα στη «φαρέτρα» της όπως Amon Tobin, Blockhead, The Cinematic Orchestra, Bonobo και φυσικά τους ιδρυτές Coldcut, η Ninja Tune έχει κερδίσει τη φήμη της στην κυκλοφορία ηλεκτρονικής μουσικής, σταθερά υψηλής ποιότητας. Στην underground σκηνή, η Ninja tune έχει καταφέρει να επιτάσσει η ίδια τον ήχο της ηλεκτρονικής μουσικής, αδιαφορώντας για τις ιδέες που προωθεί ο συρμός.
Αν και έχει συνδεθεί σε διάφορες εποχές με nu-jazz, trip hop και broken beat, η γκάμα και ο πλούτος των καλλιτεχνών στο δυναμικό της Ninja Tune, έχουν εξασφαλίσει ότι έχει ξεπεράσει τις ασταθείς παλίρροιες των μουσικών τάσεων.
Παρακάτω είναι μερικές από τις κορυφαίες παραγωγικές στιγμές της Ninja Tune:
01. Amon Tobin – Bridge
Album: Permutation, Ninja Tune, 1998
Δυσκολεύτηκα να διαλέξω το κομμάτι από αυτό το album που μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί masterpiece. To album ξεκινά με το Like Regular Chickens και είναι μια αναφορά στον δημιούργημα του David Lynch, «Eraserhead». Είναι ένα σχιζοφρενικό κομμάτι, κυρίες και κύριοι, και αρκετά ευχάριστο, αλλά όχι τόσο ευχάριστο όσο το επόμενο κομμάτι, Bridge. To Bridge,είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια τoυ Permutation και μάλιστα ένα από τα πιο jazzy. Η jazz παντρεύεται τέλεια με την drum n’ bass, o ρυθμός των τυμπάνων είναι «μολυσματικός» και το κεφάλι του ακροατή αδυνατεί να μην τον ακολουθήσει.
02. Blockhead – The Daily Routine
Album: The Music Scene, Ninja Tune, 2009
Εάν η instrumental και abstract hip-hop δεν σας εγείρει συναισθήματα φόβου, το εμβατηριακό Daily Routine θα μπορούσε εύκολα να σας δημιουργήσει εφιάλτες. Το τραγούδι ξεκινά με ένα soft πιάνο, μέχρι να ακούσετε ένα ζευγάρι ναρκωμανών να ουρλιάζει ο ένας στον άλλο, ώσπου ξαφνικά η μελωδία στρέφεται προς μια πιο σκοτεινή πλευρά με παραμορφωμένες κιθάρες και μια post-apocalyptic χορωδία να συμπληρώνει υπέροχα την ατμόσφαιρα. Ενώ ο ρυθμός θυμίζει το EP «Daylight» του Aesop Rock, σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής υπάρχουν περισσότερα δείγματα του ζευγαριού που ουρλιάζουν ο ένας στον άλλο με πολύ δραματικό, ωμό και ρεαλιστικό τρόπο. Ένας πολύ ευρηματικός τρόπος από τον Blockhead, για να κάνει το δικό του statement.
03. The Cinematic Orchestra – The Man With The Movie Camera
Album: Every Day, Ninja Tune, 2002
Το όνομα The Cinematic Orchestra περιγράφει αυτό ακριβώς που το συγκεκριμένο σχήμα θέλει να προσφέρει στους ακροατές του. Οι Cinematic Orchestra παίρνουν το χρόνο τους για τη δημιουργία αυτών των τραγουδιών – από τα επτά κομμάτια, τα τέσσερα τελευταία είναι πάνω από εννέα λεπτά. Τα ηχοτοπία και το στυλ που παράγονται μπορεί να μην είναι επαναστατικά, αλλά αντί να πιέζουν απλώς τα στυλιστικά όρια, οι Cinematic Orchestra μας χαρίζουν ένα πραγματικό δώρο στην παραγωγή συναισθηματικής, εκλεπτυσμένης μουσικής.
Παραθέτω αυτό το κομμάτι, αντί για το To Build a Home ή το Arrival of the Birds, για πολλούς λόγους. Φέρει έντονες θεματικές ομοιότητες με τη μουσική που συνθέτει ο Bernard Herrmann για την ταινία Το 7ο ταξίδι του Σεβάχ του θαλασσινού -ιδιαίτερα στη σκηνή στην οποία φθάνει ο Σεβάχ στη Βαγδάτη- και έχει τον ίδιο τίτλο με το βουβό ρώσικο ντοκιμαντέρ του 1929 του Dziga Vertov. Τέλος, αποτελεί την μετάβαση για την επόμενη τους δουλειά, που έχει τον ίδιο τίτλο με το τραγούδι.
04. Funki Porcini – King Ashabanapal Part I
Album: Hed Phone Sex, Ninja Tune, 1995
Ο James Braddell, aka Funki Porcini, είχε την συνήθεια να ψάχνει δίσκους σε αγορές φιλανθρωπικού σκοπού, όπως επίσης να μαζεύει δίσκους που δίδονταν δωρεάν για διαφημιστικούς λόγους και να φορτώνει συνεχώς την αυξανόμενη συλλογή ήχων στον sampler του – just for fun. Το αποτέλεσμα ήταν το album Hed Phone Sex – ένα θαυμάσιο ατμοσφαιρικό low-bpm ταξίδι μέσω πρόσθετου μπάσου, abstract διαλόγων και προγραμματισμένα loops τυμπάνων ακριβείας. Αυτό το album ήρθε για να καθορίσει την εποχή της Ninja Tune και της trip-hop στα μέσα της δεκαετίας του 90.
05. Coldcut – Timber
Album: Let Us Play, Ninja Tune, 1997
Από την λίστα δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι ιδρυτές της Ninja Tune. Οι Coldcut, βετεράνοι πλέον της ηλεκτρονικής μουσικής επιδεικνύουν ένα υπέροχο μείγμα της εκκεντρικότητας τους σε όλα τα είδη μουσικών εκδηλώσεων: ambient, funky techno, jazz, breakbeat, spoken word. Στα κομμάτια χρησιμοποιήθηκαν samples από ειδησεογραφικά μηνύματα, συνεντεύξεις και ντοκιμαντέρ -όπως συχνά συμβαίνει πλέον-, προκειμένου να ασκήσουν κριτική στον κόσμο, παίρνοντας τις δικές μας φωνές και σχόλια και ρίχνοντας τα πίσω στο πρόσωπό μας, ενεργώντας ως μουσικός καθρέφτη που αντικατοπτρίζει την άσχημη πλευρά της κοινωνίας μας. To album Let Us Play τους τοποθέτησε ξανά στα charts της Μεγάλης Βρετανίας και αποτελεί φόρο τιμής στους «μεγάλους» που τους ενέπνευσαν να δημιουργήσουν καθόλη την διάρκεια της πορείας τους.
Η Love Light Productions, σε συνεργασία με το Radio Nowhere, παρουσιάζουν –για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη και στο Eightball Club- στις 12 Οκτωβρίου το νεοϋορκέζο producer Blockhead.
Η Love Light Productions παρουσιάζει τους Coldcut, στις 8 Δεκεμβρίου στο Gagarin και στις 9 Δεκεμβρίου στο Principal Club Theater, για να μας μυήσουν στην indie, folk, pop, jazz και soul αισθητική τους και να γιορτάσουν τα τριάντα χρόνια από τη δημιουργία τους.
