Η Ελευθερία Ρήγου μιλάει στο Maxmag.gr και στην Χριστίνα Γεωργιάδη με αφορμή την on demand παράσταση «Το Χρυσό Αρισμαρί» η οποία θα είναι διαθέσιμη από 22/4-25/4. Η Ελευθερία Ρήγου πέρα από την παράσταση μας μίλησε για την δεκαετία των 90ς, για το ρόλο της τηλεόρασης στην καριέρα της, για το κίνημα #metoo, αλλά και για τις live streaming και τις on demand παραστάσεις.
Η Ελευθερία Ρήγου ξεκίνησε την καριέρα της τέλη της δεκαετίας του 1980. Έχει παίξει στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Στο θέατρο έχουμε παρακολουθήσει την Ελευθερία Ρήγου στις παραστάσεις «Ηλέκτρα», «Προμηθεύς Δεσμώτης», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Χαμάμ γυναικών», «Το Χρυσό Αρισμαρί» κ.α. Ενώ στην τηλεόραση την έχουμε παρακολουθήσει στις εξής τηλεοπτικές σειρές «Αέρινες Σιωπές», «Ανατομία ενός εγκλήματος», «Ασυνήθεις ύποπτοι», «Άρωμα γυναίκας» κ.α.
Επιμέλεια συνέντευξης: Χριστίνα Γεωργιάδη
«Το χρυσό αρισμαρί» ανέβηκε την θεατρική περίοδο 2017-2018. Τι θυμάστε από εκείνη την περίοδο;
Ξυπνούσα κάθε μέρα στις 7 το πρωί. Έπαιρνα το αυτοκίνητο ή τη συγκοινωνία και κατέβαινα στου Ψυρρή για την πρωινή παιδική παράσταση, “Το χρυσό Αρισμαρί”στο θέατρο ΗΒΗ. Έκανα ένα διάλειμμα για να φάω κάτι στα γρήγορα και μετά πήγαινα στην θεατρική σκηνή “Ζωή Λάσκαρη” στον Κεραμεικό, για πρόβα σε άλλο έργο. Ήταν μια πολύ κουραστική αλλά και δημιουργική περίοδος. Μία φορά,έτυχε να είναι το πρόγραμμα πολύ φορτωμένο και έπαιξα τέσσερις παραστάσεις συνεχόμενες..Την επόμενη μέρα δεν μπορούσα να μιλήσω ούτε φυσικά να τραγουδήσω…. Είχα πάθει λαρυγγίτιδα. Τα παιδάκια με κοίταζαν προσπαθώντας να καταλάβουν από ποιο πηγάδι ακουγόταν αυτός ο ήχος. Ο ηχολήπτης είχε πεθάνει στο γέλιο. Στο τέλος με έπιασε και μένα νευρικό ,αλλά συγκρατήθηκα γιατί κανείς δεν έπρεπε να καταλάβει τίποτα και συνέχισα την παράσταση κανονικά.
Τι ήταν αυτό που σας είχε κάνει να πείτε ναι σε αυτή την παράσταση;
Η πρόταση, μου έγινε από την συγγραφέα και σκηνοθέτη της παράστασης, Κέλλυ Σταμουλάκη και φυσικά είπα αμέσως το ναι . Ανέκαθεν ήθελα να ασχοληθώ με το παιδικό θέατρο και να έρχομαι σε επαφή με παιδιά.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν ηθοποιό να παίζει μπροστά σε παιδιά;
Είναι αποκάλυψη να παίζεις για τα παιδιά. Κάθε μέρα επινοούσα και ανακάλυπτα νέους τρόπους επικοινωνίας μαζί τους.Έχουν απίστευτη ενέργεια και αν προσπαθήσεις να τα χειραγωγήσεις δίνοντας τους ατάκες και ρωτώντας την γνώμη τους, μπορεί να σε εκπλήξουν με τις απαντήσεις τους.
Ο κόσμος σας γνώρισε την δεκαετία των 90ς.Τι θυμάστε από εκείνη την δεκαετία;
Πόσο σημαντικό ρόλο πιστεύετε ότι έπαιξε η τηλεόραση στην καριέρα σας;
Το γεγονός ότι ασχολήθηκα και με την τηλεόραση θεωρώ ότι με βοήθησε να προχωρήσω επαγγελματικά γιατί εκτός της αναγνωρισιμότητας που μου προσέφερε, δοκιμάστηκα σε έναν χώρο στον οποίο χρησιμοποιείς τα εκφραστικά σου μέσα” ξεδιπλώνοντας ” τα με διαφορετικό τρόπο και τεχνική από ότι στη σκηνή και το αποτέλεσμα αποτυπώνεται μέσα στο κάδρο αποδίδοντας μια εικόνα. Αυτή η ιστορία μένει, ενώ η θεατρική πράξη είναι κάτι που δεν αποτυπώνεται εύκολα γιατί είναι φτιαγμένη για κοινό. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ποια θα ήταν η εξέλιξη μου αν έκανα μόνον θέατρο ή μόνον τηλεόραση. Εγώ συνδύασα το θέατρο,τον κινηματογράφο και την τηλεόραση ,χωρίς να κάνω εκποιήσεις στην απόδοση μου παρόλο που κάποια στιγμή αγχώνεσαι γιατί δεν τα προλαβαίνεις όλα.
Έχουμε πολλά χρόνια να σας παρακολουθήσουμε στην τηλεόραση. Θα θέλατε να επιστρέψετε;
Ξέρω ότι η τηλεοπτική παρουσία για έναν ηθοποιό είναι απαραίτητη πλέον. Αν η παρουσία μου ταιριάξει στην ψυχοτοποθέτηση ενός ρόλου, μπορεί και να το κάνω. Εξάλλου η τηλεόραση έχει μια αμεσότητα που με εκφράζει γενικότερα στη ζωή μου.
Υπάρχει κάποια σειρά από τις σειρές που παίζονται αυτή την περίοδο στην οποία θα θέλατε να παίξετε;
Υπάρχουν αξιόλογες σειρές που είναι έξυπνες και καλογυρισμένες, στην ελληνική τηλεόραση και πιστεύω ότι έχουν και υψηλή τηλεθέαση ,αλλιώς δεν θα συνεχίζονταν.
Πέρα όμως από την τηλεόραση υπάρχει και το θέατρο. Υπάρχει κάποια στιγμή στο θέατρο ή στην τηλεόραση την οποία να θυμάστε με αγάπη;
Οι περισσότερες συνεργασίες που είχα κύλησαν ομαλά. Δεν είμαι άνθρωπος που θα δημιουργήσει πρόβλημα, αλλά η εξέλιξη μιας συνεργασίας νομίζω εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Από τις συνεργασίες στο θέατρο υπάρχει κάποιος ρόλος ο οποίος να έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά σας;
Δεν ξεχωρίζω κάποιον ρόλο. Ίσως γιατί η επιτυχία στο θέατρο έρχεται -κατά τη γνώμη μου- με την συνεργασία και τον συντονισμό όλων των “εμπλεκομένων” .Το θέατρο έχει την δυνατότητα να συγκεντρώνει όλες τις τέχνες: ζωγραφική, σκηνογραφία, χορό, τραγούδι, ηθοποιία.
Παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες όλες τις εξελίξεις που αφορούν το κίνημα #metoo. Θεωρείτε ότι η επόμενη μέρα θα βρει το θέατρο ακόμα πιο δυνατό;
Το τελευταίο χρόνο, ωστόσο, ο χώρος του θεάτρου βρίσκεται σε παύση. Την θέση του προσωρινά έχουν πάρει οι live streaming και on demand παραστάσεις. Πιστεύετε ότι είναι μια λύση που ήρθε για να μείνει;
Θα μεταφέρω αυτολεξεί τον Γιερζυ Γκροτόφσκι: “Αποβάλλοντας προοδευτικά οποιοδήποτε στοιχείο αποδεικνύεται περιττό,ανακαλύψαμε ότι το θέατρο μπορεί να υπάρξει χωρίς μακιγιάζ, χωρίς αυτόνομη σκηνογραφία και κοστούμια, χωρίς ξεχωριστό χώρο για την παράσταση (χωρίς σκηνή δηλαδή), χωρίς φωτισμούς, χωρίς ηχητικά εφέ, κ.λ.π.Το θέατρο όμως, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη σχέση ηθοποιού – θεατή. Μιας διαισθητικής, άμεσης, ζωντανής επικοινωνίας.”
Τέλος, όμως ας επανέλθουμε στην παράσταση «Το Χρυσό Αρισμαρί». Τι να περιμένουν να δουν οι μικροί μας φίλοι;
Το “Χρυσό Αρισμαρί” είναι το μαγικό βότανο που ψάχνουν δυο φίλοι για να κάνουν καλά τον πατέρα του Πετρή. Οι περιπέτειες τους θα συναρπάσουν τους μικρούς φίλους. Στο δύσκολο δρόμο τους θα συναντήσουν νεράιδες,ξωτικά και ζώα του δάσους που θα τους βοηθήσουν στην επιτυχία του στόχου τους. Υπάρχουν όμως και οι πονηροί και φιλάργυροι που καραδοκούν να εμποδίσουν τους φίλους μας. Είναι μια ιστορία που διηγείται με τρόπο γλαφυρό αλλά και με χιούμορ, πως η αγάπη , η συνεργασία, το πνεύμα της ομαδικότητας και η φροντίδα στους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη,μας κάνουν καλύτερους και ανοίγουν το δρόμο για ένα καλύτερο αύριο. Στην παράσταση παίζουμε,τραγουδάμε και χορεύουμε μέσα σε ένα ονειρικό σκηνικό. Τη μουσική έγραψε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Το έργο και η σκηνοθεσία είναι της Κέλλυς Σταμουλάκη. Τις χορογραφίες επιμελήθηκε ο Ανάστασης Δεληγιάννης. Τα σκηνικά και κοστούμια είναι της Δέσποινας Βολίδη. Οι φωτισμοί της Κατερίνας Μαραγκουδάκη. Την εκμάθηση των τραγουδιών, καθώς και όλη την μουσική επιμέλεια της παράστασης έκανε ο Μαυρίκιος Μαυρικίου. Είναι μεγάλη η χαρά μου που προβάλλεται διαδικτυακά αυτή η τόσο ωραία δουλειά, στις 22/23/24/25 Απριλίου από το viva.gr.
