Από το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου στη σκηνή του Θεάτρου Αμαλία το θεατρόφιλο κοινό της Θεσσαλονίκης θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα τα σημαντικότερα έργα της νεοελληνικής δραματουργίας. Η θεατρική ομάδα Enigma παρουσιάζει την πολιτική κωμωδία «Δάφνες Και Πικροδάφνες» των Δημήτρη Κεχαΐδη-Ελένης Χαβιαρά υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του πολυτάλαντου Θεσσαλονικιού Κυριάκου Δανιηλίδη. Το MAXMAG μίλησε με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Κυριάκο Δανιηλίδη για την παράσταση, το θέατρο γενικότερα και τις προσωπικές του επιδιώξεις.
- Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη όπου γεννήθηκες, μεγάλωσες, σπούδασες και κατά κύριο λόγο επιλέγεις για να παρουσιάσεις τη δουλειά σου. Υπάρχει θεατρικό κοινό και ανταπόκριση σε σχέση με την Αθήνα;
Ήταν και παραμένει μια πολύ συνειδητή δική μου επιλογή το να μείνω στη Θεσσαλονίκη. Σαφέστατα το θεατρικό κοινό της Θεσσαλονίκης είναι σε εύρος μικρότερο από αυτό της Αθήνας, αλλά σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι είναι μπερδεμένος ο κόσμος γιατί ο όγκος των παραστάσεων που του προτείνονται είναι πολύ μεγάλος κι έτσι δεν έχει τη δυνατότητα να ενημερωθεί και να ανταποκριθεί. Μην ξεχνάμε και τον παράγοντα της οικονομικής κρίσης που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο πλέον. Είναι πολύ καλός ο πολιτιστικός πλουραλισμός σε όλα τα επίπεδα, αλλά με μέτρο.
- Φέτος σε συναντούμε στην πολιτική κωμωδία «Δάφνες Και Πικροδάφνες» των Δημήτρη Κεχαΐδη-Ελένης Χαβιαρά, ένα από τα σημαντικότερα έργα της ελληνικής δραματουργίας. Πώς προέκυψε η επιλογή του έργου;
Είναι ένα από τα αγαπημένα μου έργα μαζί με το «Τάβλι» του Κεχαΐδη που ανέβασα το καλοκαίρι του 2015. Η Ομάδα Enigma είναι προσανατολισμένη πρωτίστως στην παρουσίαση έργων του νεοελληνικού ρεπερτορίου και δευτερευόντως του ξένου. Είναι το τρίτο κατά σειρά ελληνικό έργο που παρουσιάζουμε μετά από το «Τάβλι» του Κεχαΐδη (Ιούνιος 2015) και την παράσταση «Κατάσταση μη Αναστρέψιμος» (Ιανουάριος 2016) που αποτελούνταν από μονόπρακτα Ελλήνων συγγραφέων.
- Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση και τους συντελεστές της
Η παράσταση αποτελεί την τέταρτη δουλειά της Θεατρικής Ομάδας Enigma και ανεβαίνει στο Θέατρο Αμαλία από τις 18 Φεβρουαρίου. Η σκηνοθεσία και η μουσική επιμέλεια είναι δική μου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Εύης Μποκοβού και οι φωτισμοί του Γιώργου Ζίγκα. Εκτός από μένα στο ρόλο του Βασίλη, παίζουν οι Κώστας Γακίδης (Κώστας), Στέλιος Αμανατίδης (Τάσος) και Βαγγέλης Δαλλές (Αλέκος). Οι παραστάσεις είναι κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:00.
- Κατά πόσο θεωρείς ότι ένα έργο που γράφτηκε το 1979 μπορεί να «μιλήσει» στο κοινό της Ελλάδας του 2017; Οι χαρακτήρες του έργου σχετίζονται με τύπους ανθρώπων που μπορούμε να συναντήσουμε και σήμερα;
Οι συγγραφείς στις «Δάφνες και Πικροδάφνες» από τη μια αποκαλύπτουν το περίγραμμα του Νεοέλληνα με την κουτοπονηριά, την έπαρση και τις μικροφιλοδοξίες του και από την άλλη η παιδική αθωότητα, το όραμα και η μοναξιά έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα τεσσάρων αυτόνομων και εναλλάξιμων χαρακτήρων, ανθρώπων της διπλανής πόρτας με τους οποίους μπορεί να ταυτιστεί το κοινό και που φυσικά πάντα θα υπάρχουν στον κόσμο.
- Κάποτε, σε παράσταση της Έρσης Βασιλικιώτη, είχες αναφέρει πως ο ρόλος του Βασίλη στις «Δάφνες Και Πικροδάφνες» είναι από αυτούς που έχεις αγαπήσει περισσότερο… Για ποιο λόγο συνέβη αυτό;
Ήταν μια πολύ ευτυχισμένη συνεργασία μου με την Έρση Βασιλικιώτη, η οποία γνωρίζει πολύ καλά το ελληνικό έργο και κυρίως τα έργα του Κεχαϊδη. Η καθοδήγηση και οι συμβουλές της ήταν σημαντικά για μένα ως ηθοποιό.
- Στην παράσταση παίζεις και συγχρόνως σκηνοθετείς. Πόσο εύκολο μπορεί να είναι ένα τέτοιο εγχείρημα;
Πέρα από αυτά που ανέφερες, είμαι και ο παραγωγός. Η Θεατρική Ομάδα Enigma δημιουργήθηκε από μένα τον Οκτώβριο του 2014 με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης «Ο Επαγγελματίας». Σαφώς και δεν είναι εύκολο γιατί περνάνε από σένα τα πάντα και σε καλλιτεχνικό επίπεδο και σε επίπεδο πρακτικό, παραγωγής. Έχεις να ασχοληθείς με πάρα πολλά και πρέπει να έχεις πλάνο και, όσο μπορείς, πρόγραμμα. Αυτό που είναι σημαντικό για μένα στην δουλειά είναι οι συνάδελφοί μου, οι οποίοι με βοηθούν πάρα πολύ με τις συμβουλές τους, την εμπιστοσύνη τους και τις προτάσεις τους.
- Τελικά ποιον ρόλο επιλέγεις, του σκηνοθέτη ή του ηθοποιού;
Σκηνοθετώ σαν ηθοποιός, όχι σαν σκηνοθέτης. Σκηνοθετώ μέσα από την εμπειρία μου ως ηθοποιός και αυτόν το ρόλο επιλέγω. Του ηθοποιού.
- Είναι εμφανής η προτίμησή σου στα κείμενα της ελληνικής δραματουργίας. Είναι θέμα γούστου ή άλλης επιλογής;
Μου αρέσουν πάρα πολλά κείμενα της ελληνικής δραματουργίας. Μ’ αρέσει που μιλάνε τη γλώσσα μου και τα αισθάνομαι οικεία, ότι με αφορούν. Η ελληνική δραματουργία έχει εξαιρετικά δείγματα γραφής και πλούσια γκάμα να επιδείξει.
- Παρατηρούμε τελευταία την τάση πιο «νεωτερίστικων» σκηνοθεσιών, οι οποίες πολλές φορές συνδυάζουν στοιχεία και από άλλες μορφές τέχνης. Εσύ σε ποια «σχολή» θεωρείς ότι ανήκεις;
Δε θεωρώ ότι ανήκω σε κάποια «σχολή» όπως το θέτεις. Απλά δεν πιστεύω σε νεωτερισμούς που δε δικαιολογούνται και δεν τεκμηριώνονται μέσα σε ένα έργο τέχνης. Η καινοτομία για την καινοτομία δε μου λέει κάτι. Όταν υπάρχει αλήθεια σε ό,τι κάνεις, δε νομίζω ότι έχεις ανάγκη από τερτίπια. Βεβαίως, όλα τα κείμενα είναι «ανοιχτά» σε αναγνώσεις και έτσι η Τέχνη εξελίσσεται.
Η ελληνική ταινία «White Collar», στην οποία πρωταγωνιστείς, βραβεύτηκε με το δεύτερο βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας πρεμιέρας της στο Sand Dunes International Short Film Festival της Ινδίας. Πρόκειται για μία ταινία μικρού μήκους, η οποία μιλά για την κρίση και την ανεργία.
- Και το ερώτημα είναι το εξής: Θέατρο ή Κινηματογράφος; Ποιο από αυτά τα δύο είδη τέχνης κατορθώνει να προσεγγίσει πιο αποτελεσματικά θέματα που απασχολούν το σημερινό θεατή;
Όπως όλες οι Τέχνες, το Θέατρο και ο Κινηματογράφος, που συναντώνται σαν συγγενείς Τέχνες, η κάθε μια με τη δική της ιστορία, τις θεωρίες και τις πρακτικές ασχολούνται με τρεις θεματικές που διέπουν την ανθρώπινη ύπαρξη: τον Έρωτα, το Θάνατο και τον Πόλεμο. Αυτές οι τρεις θεματικές αφορούν και θα αφορούν πάντα τους ανθρώπους και οι άνθρωποι θα ζητούν απαντήσεις σε ερωτήματα μέσα από την Τέχνη.
- Στον κινηματογράφο θα ήθελες κάποια στιγμή να σκηνοθετήσεις;
Θεωρώ ότι ο κινηματογράφος είναι μια τέχνη στην οποία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η τεχνική κατάρτιση! Χρειάζονται άλλου είδους συγκεκριμένες σπουδές και τεχνογνωσία. Σαφέστατα όμως με δελεάζει σαν ιδέα…
- Tι άλλο να περιμένουμε από εσένα μελλοντικά; Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Προς το παρόν έχουμε το «Δάφνες και Πικροδάφνες», το οποίο θα συμμετάσχει και στο φεστιβάλ «Ανοιχτή Σκηνή 2017» που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης το Μάρτιο στο Θέατρο Άνετον. Θα επαναλάβω αργότερα το «Κατάσταση Μη Αναστρέψιμος» εμπλουτισμένο με καινούρια κείμενα και νέα διανομή και επίσης έχω στο νου μου ακόμα ένα ελληνικό έργο πολύ γνωστό. Αλλά είναι νωρίς ακόμα…
[punica-divider]
Πληροφορίες παράστασης:
Σκηνοθεσία: Κυριάκος Δανιηλίδης
Σκηνικά-Κοστούμια: Εύη Μποκοβού
Φωτισμοί: Γιώργος Ζίγκας
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Στέλιος Αμανατίδης
Κώστας Γακίδης
Βαγγέλης Δαλλές
Κυριάκος Δανιηλίδης.
Έναρξη: Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017, 18:00
Παραστάσεις: Σάββατο 18:00, Κυριακή 21:00
Πληροφορίες-Κρατήσεις Θέσεων: 697 308 7856, 2310888894
Θέατρο Αμαλία (Αμαλίας 71, τηλ. 2310888894)
Θεατρική Ομάδα Enigma/Enigma Theatre-Group