Μαζευτήκαμε οι αρθρογράφοι του MaxMag που λέτε, συζητήσαμε και καταλήξαμε σε έξι λαχταριστές προτάσεις βιβλίων για να σας κρατήσουν συντροφιά τις ημέρες του Πάσχα. Η λίστα συμπεριλαμβάνει τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, την Κατερίνα Παύλου, τον Χανς Όλαβ Λάλουμ, τον Κολμ Τόιμπιν και Χάνα Κεντ.
Ασκητική, του Ν. Καζαντζάκη
Περιγραφή
Η “Ασκητική” είναι ο Νίκος Καζαντζάκης. Και ο Νίκος Καζαντζάκης είναι η Ασκητική. Μια ελβετική εφημερίδα έγραψε πως η Ασκητική είναι «το κατά Καζαντζάκην ευαγγέλιο». Ο ίδιος ο δημιουργός της έγραψε ότι η Ασκητική είναι «η πιο σπαραχτική Κραυγή τής ζωής του» και ότι όλο το έργο του είναι σχόλιο στην Κραυγή αυτή.
Άρχισε να τη γράφει στη Βιέννη το 1922 και την τελείωσε στο Βερολίνο το 1923. Όπως συνήθιζε στα έργα του, της επέφερε αλλαγές (διορθώσεις, ανακατατάξεις, προσθαφαιρέσεις), με αποκορύφωση την προσθήκη τού “τελευταίου” κεφαλαίου της, με τίτλο «Η Σιγή», που το έγραψε στο Μπέκοβο το 1928, «σ’ ένα θαμαστό δάσος έλατα, μια ώρα μακριά από τη Μόσχα», και το τελείωσε «στις παγωμένες στέπες τής Σιβηρίας» το 1929: «Πρόσθεσα ένα μικρό κεφάλαιο: “Σιγή” – μπόμπα που ανατινάζει όλη την “Ασκητική”. Μα σε λίγων ανθρώπων την καρδιά θα εκραγεί».
Η έκδοση της “Ασκητικής” το 1927 στην Αθήνα προκάλεσε μεγάλο σάλο. Ο συγγραφέας ένιωσε πως λίγοι την κατάλαβαν. Στα τέλη τού έτους έγραψε στην Ελένη του: «Η “Ασκητική” είναι μια φοβερή, αιματερή κραυγή, που θ’ ακουστεί μετά το θάνατό μου. Τώρα οι άνθρωποι καταλαβαίνουν μονάχα την ποιητική φόρμα. Μα μέσα στις παρομοίωσες αυτές και στις λυρικές φράσες αναπηδά φλογερή, πάνοπλη, πέρα από απελπισία κι ελπίδα, η μελλούμενη όψη τού Θεού».
Το 1930, ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Δημήτρης Γληνός παραπέμπονται σε δίκη, ο πρώτος γιατί έγραψε το… «ασεβέστατο» αυτό βιβλίο και ο δεύτερος γιατί δημοσίευσε στο περιοδικό του Αναγέννηση την «άθεη παλιοφυλλάδα» Ασκητική. Η δίκη τελικά δεν έγινε, αλλ’ η εκκρεμότητά της βάραινε πάνω από τα κεφάλια τους για τέσσερα χρόνια.
Από τον Κωσταντίνο Αθανασόπουλο
Η Διαθήκη της Μαρίας, του Κολμ Τόιμπιν
Περιγραφή
Με τρυφερότητα και θλίψη, με πικρία και οργή, η Μαρία καταθέτει τη δική της εκδοχή του συγκλονιστικού γεγονότος που υπήρξε καθοριστικό τόσο για την ίδια όσο και για την ανθρωπότητα. Γερασμένη, καταπονημένη και εξόριστη, η Μαρία αγνοεί την παράμετρο ανθρωπότητα. Για εκείνη μετράει το ότι το παιδί της πέθανε με τρόπο σκληρό και απάνθρωπο για έναν απροδιόριστο σκοπό, σε μια εποχή αλλαγών και ανακατατάξεων.
Καθώς η ζωή της έχει αρχίσει να παίρνει μυθικές διαστάσεις, η Μαρία αποφασίζει να μιλήσει. Μέσα από τη σπαρακτική αφήγηση των γεγονότων αναδύεται όχι μόνον η τραγική μορφή της μητέρας αλλά και η μορφή της γυναίκας που ασκεί με το ίδιο ήθος και αυστηρότητα την κριτική και την αυτοκριτική.
Η διαθήκη της Μαρίας ήταν στη βραχεία λίστα του βραβείου Μπούκερ για το 2013 και έχει ανέβει με μεγάλη επιτυχία σε θεατρική σκηνή του Λονδίνου.
Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται, του Ν. Καζαντζάκη
Περιγραφή
«Το μυθιστόρημα “Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται” είναι αναμφίβολα ένα έργο υψηλής καλλιτεχνικής τάξεως, δημιουργημένο από ένα τρυφερό και σταθερό χέρι, και χτισμένο με έντονη δυναμική ισχύ.
Ιδίως θαύμασα την ποιητική διακριτικότητα στη διατύπωση των, λεπτών αλλά αλάθευτων, νύξεων στην ιστορία του Χριστιανικού Πάθους. Δίνουν στο βιβλίο το μυθικό υπόβαθρό του, το οποίο αποτελεί
ένα τόσο ζωτικό στοιχείο στη σημερινή επική φόρμα…»
Τόμας Μανν, Νόμπελ Λογοτεχνίας 1929
«Από τότε που ήμουν μικρό παιδί, κανένας συγγραφέας δεν μου έχει κάνει τόσο βαθειά εντύπωση,
όσο ο Νίκος Καζαντζάκης. Το έργο του έχει βάθος και διαχρονική αξία, επειδή [ο Καζαντζάκης] έχει βιώσει πολλά και επειδή, μέσα στην ανθρώπινη κοινότητα, έχει υποφέρει πολλά και προσφέρει πολλά»
Άλμπερτ Σβάιτσερ, Νόμπελ Ειρήνης 1952
Από την Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου
Το Ελάχιστο Ίχνος, του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Περιγραφή
Το τρίτο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη από το 2000 – οπότε κυκλοφόρησαν κάνοντας αίσθηση “Οι τέσσερις τοίχοι”- λέγεται “Το ελάχιστο ίχνος” και μοιάζει με ουράνιο τόξο: γιατί σ’ αυτό συνοψίζεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα -χρωματική, αισθηματική και βιωματική- η πολυτάραχη ζωή ενός ανθρώπου.
Και όχι μόνο. Πάνω στη ζωή του κεντρικού ήρωα η ανάκλαση και η διάθλαση από άλλες ζωές δημιουργεί ένα συνεχές φάσμα, ένα φαινόμενο αφήγησης που καλύπτει πέντε δεκαετίες και μια διαδρομή από τα δάση του ορεινού βορρά στο αστικό τρίγωνο της αθηναϊκής θεατρικής πιάτσας. Ιώδες, πράσινο, ώχρα και κυανό, και οι διαβαθμίσεις τους, αλλά με διαφορετική οπτική γωνία και χρονική εκτροπή σε κάθε κεφάλαιο, κρατούν τον αναγνώστη αιχμάλωτο από την πρώτη σελίδα ως την τελευταία.
Ο μύθος λέει ότι στη βάση του ουράνιου τόξου κρύβεται ένα πιθάρι με χρυσάφι για όποιον μπορέσει να φτάσει εκεί. Εδώ ο θησαυρός είναι αλλιώς: η αστραφτερή αφηγηματική επιφάνεια υποστηρίζεται από πλέγματα “στοχαστικών προσαρμογών” όπου διασταυρώνονται το ταλέντο, η καταγωγή, η πίστη, οι δεσμοί αίματος, η ομορφιά, η διαπλοκή, η αξία, η θυσία, το χρήμα, ο φθόνος, η ηδονή, η αγάπη.
Είναι η ιστορία του Αυγουστίνου Ψυχού, ενός νόθου παιδιού που οι γονείς του τον «αντάλλαξαν» με ένα ασθενικό παιδί. Καρπός του έρωτα ενός μεγαλοαστού και μιας παραμάνας, ο Αυγουστίνος μεγαλώνοντας γίνεται ένας μέτριος ηθοποιός με επίσης μέτρια πορεία. Πολλά πρόσωπα μέσα στην ιστορία θα παίξουν τον ρόλο τους και θα ξετυλίξουν την υπόθεση γύρω από την ιστορία της ζωής του Αυγουστίνου. Τελικά, ο Αυγουστίνος θα μπει στο πετσί του ρόλου που θα υποδυθεί καθώς στη σκηνή που ο ήρωας του Ίψεν Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν πεθαίνει, πεθαίνει και ο ίδιος από έμφραγμα… Ένα «περίεργο» βιβλίο με ιδιαίτερη υπόθεση που ακροβατεί μεταξύ σαπουνόπερας και παρωδίας.
Από τον Παύλο Ιακωβίδη
Άνθρωποι Χαμαιλέοντες, του Χανς Όλαβ Λάλουμ
Περιγραφή
«Τότε μου ήρθε η σκέψη ότι ποτέ δεν είχα βρεθεί σε τόσο ξεκάθαρη υπόθεση δολοφονίας. Κι όμως… μου φάνηκε κάπως παράξενο που ο νεαρός με ήξερε. Ακόμα αψηφούσε κάθε λογική το γεγονός ότι είχε αποφασίσει να καταφύγει εδώ, έχοντας δολοφονήσει έναν εξέχοντα πολιτικό…»
1972. Ένα κρύο μαρτιάτικο βράδυ, η γαλήνη του σαββατοκύριακου διακόπτεται βίαια όταν ένας αναψοκοκκινισμένος νεαρός ποδηλάτης χτυπά το κουδούνι του Κόλμπιορν Κρίστιανσεν, του γνωστού μας Κ2, απεγνωσμένος να μιλήσει στον επιθεωρητή.
Νιώθοντας την υποχρέωση να τον βοηθήσει, ο Κ2 αφήνει τον νεαρό να μπει στο διαμέρισμα, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι τον καταδιώκουν οι συνάδελφοί του από την Αστυνομία του Όσλο. Ένα ματωμένο μαχαίρι βρίσκεται στην τσέπη του νεαρού, ένα μαχαίρι που ταιριάζει στις πληγές ενός πολιτικού που δολοφονήθηκε μόλις μερικά τετράγωνα πιο μακριά.
Τα στοιχεία μοιάζουν αδιάψευστα, και η σύλληψη δεν θα μπορούσε να είναι ευκολότερη. Όμως, με την ταυτότητα του συλληφθέντα να παραμένει άγνωστη, και με τον νεαρό να αρνείται να συνεργαστεί, ο Κ2 βρίσκεται μακριά από την επίλυση της υπόθεσης. Και μετά, υπάρχει και το κρίσιμο ερώτημα που ο Κ2 δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του: γιατί ένας ένοχος τρέχει κατευθείαν στο σπίτι ενός επιθεωρητή φεύγοντας από τη σκηνή του κτηνώδους εγκλήματός του;
Το βιβλίο «Άνθρωποι Χαμαιλέοντες» ανήκει στην αστυνομική λογοτεχνία, και αποτελεί μια συγκλονιστική αφήγηση για την εξιχνίαση ενός εγκλήματος. Είναι ένα καλογραμμένο θρίλερ, στο οποίο τα γεγονότα κυλούν γρήγορα και ανατρεπτικά. Η πλοκή εξελίσσεται στο Όσλο. Ο αναγνώστης, καθώς το διαβάζει αισθάνεται και ο ίδιος ήρωας της ιστορίας και προσπαθεί να βρει τον δολοφόνο του πολιτικού.
Από την Στέλλα Γιαννοπούλου
Ένα Σύμπαν Μιλφέιγ, της Κατερίνας Παύλου
Περιγραφή
Μία γυναίκα. Ένας έρωτας. Της ζωής της. Ένας πυροβολισμός. Μια ψυχή χίλια κομμάτια. Κι ύστερα ένα κορίτσι που ονειρεύεται να γίνει χορεύτρια και άθελά του βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σειράς φυσικών και μεταφυσικών συμπτώσεων. Στην πρώτη της εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα, η Κατερίνα Παύλου εκπλήσσει με τη διεισδυτική προσέγγιση της ψυχολογίας των ηρώων της, την καταιγιστική πλοκή, τις διαρκείς ανατροπές και την πρωτοτυπία της ιστορίας της.
Από την Νατάσσα Λούππου
Έθιμα Ταφής, της Χάνα Κεντ
Περιγραφή
ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΙΣΛΑΝΔΙΑ, ΤΟ 1829, η Άγκνες Μάγκνουσντότιρ καταδικάζεται σε θάνατο για τη συμμετοχή της στη βίαιη δολοφονία του εραστή της. Με απόφαση του Νομαρχιακού Επιτρόπου Μπγιορν Μπλόνταλ περνάει τους τελευταίους μήνες της ζωής της στο αγρόκτημα του Νομαρχιακού Υπαλλήλου Γιον Γιόνσον, στο ίδιο σπίτι με τη γυναίκα του και τις δυο τους κόρες. Τρομοκρατημένη από την παρουσία μιας φόνισσας η οικογένεια αποφεύγει κάθε επαφή με την Άγκνες. Μόνον ο Τότι, ο νεαρός ιεροδιάκονος εφημέριος, διορισμένος πνευματικός της, προσπαθεί να την στηρίξει και να την συντροφέψει ως το τέλος. Καθώς οι βδομάδες περνούν, η δύσκολη αγροτική ζωή αναγκάζει τα μέλη της οικογένειας να δουλέψουν πλάι πλάι με την Άγκνες. Η ιστορία της ξεδιπλώνεται σιγά σιγά και τόσο το ζευγάρι, όσο και οι δυο κόρες του, συνειδητοποιούν με φρίκη ότι η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που νόμιζαν.
«Υπέροχο και συγκλονιστικό, το βιβλίο “Έθιμα Ταφής” θ’ αγγίξει την καρδιά σας» (Charlotte Rogan, συγγραφέας της Λέμβου 14)
«Η πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας για την οποία συζητούν όλοι» (Guardian)
«Τα “Έθιμα Ταφής” είναι ένα μυθιστόρημα άξιο να σταθεί δίπλα στο “Άλλο πρόσωπο της Γκρέις” της Μάργκαρετ Άτγουντ και στην “Αληθινή ιστορία της συμμορίας Κέλι” του Πίτερ Κάρεϊ» (Sunday Times)
Από εμέ την ιδία
