Οι Hippo Theatre Group είναι ένα θεατρικό ντουέτο, που δρα εντός κι εκτός συνόρων. Ο Αλέξανδρος Ράπτης κι ο Φώτης Δούσος είναι δύο φίλοι που ξεκίνησαν το ταξίδι στο μαγικό χώρο του θεάματος πριν πολλά χρόνια. Εμείς ξεκλέψαμε λίγο από το χρόνο τους για να μας πουν για το καινούριο τους εγχείρημα, το Mellonia, μια sci-fi παράσταση, αλλά και για τα προσεχή τους σχέδια.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Μαντώ Χαντζή
- Για αρχή θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για την ομάδα σας, τους Hippo Theatre Group. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Αλέξανδρος Ράπτης: Με τον Φώτη Δούσο είμαστε φίλοι πολλά χρόνια πίσω, από τα φοιτητικά μας χρόνια, στη διάρκεια των οποίων, αλλά και αργότερα βρεθήκαμε μαζί σε θεατρικές ομάδες, μουσικά σχήματα, στην δημιουργία ταινιών μικρού μήκους και άλλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Κάποια στιγμή μας ήρθε η φαεινή ιδέα να κάνουμε μια θεατρική ομάδα εμείς οι ίδιοι ξεκινώντας με παραστάσεις για παιδιά. Το ξεκίνημα μας ήταν ήρεμο, αλλά σταδιακά μπήκαμε πιο δυναμικά στον χώρο του παιδικού θεάτρου. Στη συνέχεια επεκταθήκαμε και στο ενήλικο θέατρο καθώς και στην διεξαγωγή θεατρικών εργαστηρίων για παιδιά και επαγγελματίες ή ερασιτέχνες ηθοποιούς.
Η κοινή μας αγάπη για τα ταξίδια και το θέατρο μας οδήγησε σε πολλά μέρη του κόσμου. Για παράδειγμα πρόσφατα γύρισα από την Ινδία, όπου και έδωσα ένα σεμινάριο υποκριτικής σε ηθοποιούς, στα πλαίσια του Thespo19, του ετήσιου διεθνούς θεατρικού φεστιβάλ για νέους της Βομβάης, που γίνεται εδώ και 19 χρόνια. Το σεμινάριο αφορούσε το προσωπικό στυλ θεάτρου που κάνουμε που λέγεται kinemo και για το οποίο γράφουμε και ένα σχετικό βιβλίο.
- Μια ομάδα, λοιπόν, δύο ατόμων που ασχολείται με το θέατρο, παιδικό και ενηλίκων. Ποιο προτιμάτε και γιατί;
Αλέξανδρος Ράπτης: Δεν είναι ψέματα ότι μας γοητεύει το θέατρο για παιδιά περισσότερο από το ενήλικο. Αυτό προέκυψε στην πορεία, αφού ήρθαμε σε επαφή με μεγάλο αριθμό παιδιών και συνειδητοποιήσαμε την μαγική στιγμή που οι ενέργειες μας και οι σκέψεις μας συναντιούνται μέσα από την θεατρική πράξη. Τα παιδιά είναι αθώα, δεν έχουν τους μηχανισμούς άμυνας των ενηλίκων και εκφράζονται πιο αυθόρμητα αν τους αρέσει ή τους ενθουσιάζει κάτι, αν βαριούνται, αν θυμώνουν κτλ. Και επειδή μας αγγίζει η αλήθεια που φανερώνει αυτή η αυθόρμητη έκφραση συναισθημάτων, λατρεύουμε αυτό το κοινό. Κατά τα άλλα κατά τη γνώμη μου το παιδικό κοινό δεν διαφέρει σε τίποτα από το ενήλικο σε επίπεδα πρόσληψης, κατανόησης και επεξεργασίας νοημάτων.
- Από πού αντλείτε τα θέματα των παραστάσεων σας;
Φώτης Δούσος: Μας ενδιαφέρει οτιδήποτε έχει σχέση με ζητήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Το θέατρο είναι καθρέφτης της εποχής του και αρέσκεται στο να θέτει ερωτήματα (και άρα να συλλαμβάνει απαντήσεις για καίρια προβλήματα).
- Η παράσταση διαδραματίζεται στο ΧΚΑ 2059, 41 χρόνια μετά από το σήμερα. Τι θα έχει αλλάξει, πιστεύετε, μέχρι τότε;
Α.Ρ.: Η παράσταση διαδραματίζεται στο αστρικό έτος ΧΚΑ 2059, επομένως δεν μιλάμε απλώς για 41 χρόνια μετά, αλλά για ένα φανταστικό μέλλον εντελώς διαφορετικό από τα σημερινά δεδομένα. Το μέλλον είναι άγνωστο. Η τεχνολογική εξέλιξη ραγδαία. Δεν προλαβαίνουμε καν τις εξελίξεις. Οι κοινωνίες όμως άραγε θα διαφέρουν; Σε οποιαδήποτε εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, η κοινωνική διαστρωμάτωση, οι έννοιες του κράτους, της πολιτικής και της εξουσίας, πόσο θα διαφέρουν;
- Τι εστί πόλεμος μεταξύ ανθρώπων είναι γνωστό τοις πάσι. Πόλεμος μεταξύ ανθρώπων και μηχανών τι συνεπάγεται;
Α.Ρ.: Ο πόλεμος ανθρώπων και μηχανών είναι γνωστό φαινόμενο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπως πχ. το Terminator, το Matrix, και πολλές άλλες. Είναι ένας λογικός φόβος που έχουν οι άνθρωποι ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα εξελιχθεί τόσο πολύ που θα αυτονομηθεί, θα αποκτήσει συνείδηση και θα εναντιωθεί στον δημιουργό της. Για παράδειγμα όπως γίνεται στο πρόσφατο σήριαλ WestWorld. Μια τέτοια διαμάχη μεταξύ ανθρώπων και μηχανών είναι πιθανό ότι ίσως αποτελέσει τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους. Βέβαια το τι ακριβώς συμβαίνει στην δική μας ιστορία μένει να το ανακαλύψετε!
- Η παράσταση αντλεί τη θεματολογία της από την επιστημονική φαντασία. Υπάρχουν κοινά στοιχεία μεταξύ sci-fi και θεάτρου;
Α.Ρ.: Το θέατρο όπως και όλες οι τέχνες είναι πολύ ανοιχτές και έχουν την δυνατότητα να αντλήσουν θέματα από οπουδήποτε. Απλώς, δεν είναι πολύ συνηθισμένο να γίνονται παραστάσεις με θέματα επιστημονικής φαντασίας και αυτό μας δίνει την δυνατότητα να εξερευνήσουμε περισσότερο σε διαλεκτικό επίπεδο την παρουσίαση τους στο θέατρο. Στις μέρες μας λοιπόν που πλέον όλα έχουν ειπωθεί αυτό που κυρίως προσπαθούμε να πετύχουμε είναι να ανακαλύψουμε μία μετα-Τέχνη επανεξετάζοντας τα ήδη υπάρχοντα έργα. Με βάση αυτή τη λογική προχωρήσαμε και μεις στην δημιουργία της «Mellonia».
- Πιστεύετε πως για να παρακολουθήσει κανείς την παράστασή σας πρέπει να γνωρίζει τι εστί επιστημονική φαντασία; Το ελληνικό κοινό είναι εξοικειωμένο με τέτοιου είδους θεάματα;
Φ.Δ.: Δεν χρειάζεται κανενός είδους εξοικείωση. Κάθε ιστορία έχει τους δικούς της κώδικες επικοινωνίας. Υποχρέωση των δημιουργών είναι να καταστήσουν αυτούς τους κώδικες εύκολα αντιληπτούς και αναγνωρίσιμους από την αρχή, ούτως ώστε να γίνεται όσο πιο δυνατόν απρόσκοπτα η πρόσληψη από τους θεατές. Όλοι λίγο πολύ έχουμε κάποια κοινά σημεία αναφοράς στον τομέα της επισημονικής φαντασίας μέσα από ταινίες, σήριαλ, παιχνίδια, βιβλία.
- Στο δελτίο τύπου αναφέρετε πως έχουν συνδυαστεί διάφορα είδη τεχνών. Θεωρείτε πως το σύγχρονο θέατρο πλέον έχει «ανάγκη» να επικοινωνήσει και με άλλες μορφές τέχνης;
Φ.Δ.: Το σύγχρονο θέατρο και δη το ελληνικό διακρίνεται από μεγάλη ανησυχία, κινητικότητα, όρεξη για πειραματισμό και έχει τις κεραίες του σε μεγάλο βαθμό στραμμένες προς τα έξω. Αυτή η εξωστρέφεια αφήνει μεγάλο χώρο για ανοίκεια “παντρέματα” και δημιουργικές συνδέσεις. Στην παράστασή μας, ας πούμε, υπάρχει πολύ χαρακτηριστική σύζευξη ανάμεσα στο comic, τον κινηματογράφο, το foley, την ζωντανή μουσική και φυσικά την ίδια τη θεατρική πράξη.
- Καταπίεση. Αυτοθυσία. Τι σημαίνουν για εσάς αυτές οι λέξεις; Εσείς τι «θυσίες» έχετε κάνει για το θέατρο;
Φ.Δ.: Η αυτοθυσία είναι μια έννοια άρρηκτα συνυφασμένη με την εργασία και την τέχνη του ηθοποιού. Πρόκειται για δουλειά που καταναλώνει σε μεγάλο βαθμό το φυσικό σώμα. Τα κέρδη, όμως, που προσφέρει σε αντάλλαγμα δεν έχουν συνήθως υλικό εκτόπισμα. Μια πολύ συνιθισμένη θυσία που καλούνται να κάνουν λίγο πολύ όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου είναι να ρισκάρουν τα πάντα για μια ζωή γεμάτη επισφάλεια, χωρίς σταθερό εισόδημα, με μεγάλα άγχη και συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Τότε γιατί το κάνουμε; θα αναρωτηθείτε. Η ζυγαριά εξισορροπείται από τις μεγάλες συγκινήσεις, την αίσθηση αυτοπραγμάτωσης, τις ουσιαστικές συνεργασίες, την καλλιτεχνική ολοκλήρωση που προσφέρει αφειδώς το θέατρο στους διάκονούς του.
- Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Α. Ρ.: Το μέλλον για μας είναι κάτι όμορφο και πάντα το βλέπουμε με αισιοδοξία. Γενικά ως ΗΙΡΡΟ THEATRE GROUP μας αρέσουν πολύ τα ταξίδια, η επαφή με διαφορετικούς τόπους και η επικοινωνία με άλλους λαούς. Επομένως, σίγουρα θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε με την Mellonia σε πολλά μέρη της Ελλάδας, αλλά και σε διεθνή φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Επίσης, έχουμε στα σκαριά μια νέα παιδική παράσταση που θα επισκεφτεί αρκετά σχολεία των Ελλήνων της Ομογένειας το προσεχές διάστημα. Από του χρόνου καινούριες παραστάσεις για παιδιά θ’ ανέβουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και θεατρικά προγράμματα για παιδιά και εφήβους με θέματα την οικολογία και την διαχείρηση των συναισθημάτων. Τέλος στα σχέδια μας είναι κι η διοργάνωση σεμιναρίων υποκριτικής για ηθοποιούς (ερασιτέχνες και επαγγελματίες). Φυσικά μπορεί να προκύψουν και πολλά άλλα.
Σημαντικό να σταθούμε στο ότι γράφουμε ένα βιβλίο που αφορά το στυλ θεάτρου που κάνουμε (kinemo), το οποίο θα εκδοθεί σε ελληνικά και αγγλικά ευελπιστούμε μέχρι το τέλος της σεζόν!
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι:
Πληροφορίες για την παράσταση: Mellonia
Facebook: Hippo Theatre Group
