Κοντά μας στο MAXMAG η εικαστικός Τζίνα Παπαδοπούλου.
Η Τζίνα Παπαδοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και ασχολήθηκε 25 έτη με την δικηγορία. Προέρχεται από οικογένεια με καλλιτεχνικές καταβολές, καθώς και ο πατέρας της είναι ζωγράφος.
Έχει ταξιδέψει από πολύ μικρή σε διάφορες χώρες και από το 2012 ασχολείται αποκλειστικά με την ζωγραφική, συμμετέχοντας σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις.
Τα έργα της έχουν έντονα χρώματα και δημιουργούν συναισθήματα.
Επιμέλεια συνέντευξης: Δήμητρα Αναστασοπούλου Ζαχαράκη
Πηγή εικόνας: Προσωπικό αρχείο εικαστικού Τζίνας Παπαδοπούλου
-Τζίνα, καλώς βρεθήκαμε. Πες μας λίγα πράγματα για εσένα.
Καλώς βρεθήκαμε λοιπόν.
Αρχικά να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον σας σχετικά με την ιδιότητα μου ως εικαστικού .
Η ενασχόληση μου με τη ζωγραφική ξεκίνησε, περίπου, δέκα χρόνια πριν. Μέχρι τότε, δεν υπήρχε ούτε καν σαν χόμπι στη ζωή μου, αν και ο πατέρας μου είναι ζωγράφος.
Η ίδια είχα επιλέξει να κρατηθώ μακριά από τα καλλιτεχνικά αφού στην οικογένεια υπήρχε ήδη ένας καταξιωμένος ζωγράφος με διεθνή καριέρα και ίσως, ασυνείδητα, ένιωθα βαρύ τον συναγωνισμό.
Σπούδασα, λοιπόν, νομικά και ασχολήθηκα με την ενεργή δικηγορία επί 25 συνεχόμενα χρόνια. Τέλος του 2012,και μετά από κάποια γεγονότα, προσωπικής φύσεως, που άλλαξαν εντελώς την κοσμοθεωρία μου και τη στάση μου στη ζωή ,αποφάσισα να εγκαταλείψω τη δικηγορία . Στο σημείο αυτό πρέπει να σας πω ότι δεν εγκατέλειψα τη δικηγορία για χάρη της ζωγραφικής. Όταν εγκατέλειψα τη δικηγορία η ζωγραφική δεν υπήρχε καθόλου στη ζωή μου, ούτε μπορούσα να φανταστώ τότε το σενάριο της ζωγραφικής.
Έχοντας όμως ελεύθερο χρόνο πια, φαίνεται πως άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια μνήμες παιδικές ..γεμάτες σχήματα και χρώματα..
Πηγή εικόνας: Προσωπικό αρχείο εικαστικού Τζίνας Παπαδοπούλου
-Τα έργα σου έχουν έντονα χρώματα και τραβούν το ενδιαφέρον. Τι επιρροή ασκούν πάνω σας τα χρώματα;
Τα χρώματα ήταν πάντα δίπλα μου και μέσα μου ..και σαν να έγινε μια έκρηξη άρχισαν να με πλημμυρίζουν και να ζητούν να αποτυπωθούν σε έργα. Έργα δικά μου, πολύχρωμα, με έντονα χρώματα.
Πηγή εικόνας: Προσωπικό αρχείο εικαστικού Τζίνας Παπαδοπούλου
-Μεγαλώσατε σε ένα περιβάλλον με καμβάδες και χρώματα. Πότε ξεκινήσατε να δείχνετε ενδιαφέρον για την τέχνη της ζωγραφικής; Ποια είναι η υπογραφή σας και πως καταλήξατε σε αυτήν;
Η πρώτη μου απόπειρα ζωγραφικής ήταν ψηφιακή. Συγκεκριμένα είχα κατεβάσει μια εφαρμογή στο κινητό μου και άρχισα να ζωγραφίζω στην οθόνη του κινητού χρησιμοποιώντας το δάχτυλο. Το πρώτο μου έργο ήταν το πορτρέτο της Μίνι Μάους! Αυτό ήταν η αρχή ενός υπέροχου ταξιδιού στον κόσμο της ζωγραφικής. Στη συνέχεια αγόρασα ένα τάμπλετ και συνέχισα να ζωγραφίζω ψηφιακά χρησιμοποιώντας γραφίδα πια. Μετά άρχισα να ζωγραφίζω σε υφάσματα και τέλος πάνω σε καμβάδες και χαρτί με ακρυλικά χρώματα.
Επίσης άρχισα να ζωγραφίζω μπλούζες και τσάντες ,που έγιναν ανάρπαστες απο φίλους και γνωστούς αρχικά και αργότερα κυκλοφόρησαν σε κάποια καταστήματα με το λογότυπο “Who is Mrs G?” και την υπογραφή G. μέσα σε κυκλάκι με ένα φιόγκο.
Η ίδια υπογραφή βρίσκεται κάτω και από κάποια από τα πρώτα μου έργα σε καμβά και χαρτί.
Αργότερα όσον αφορά τα ζωγραφικά μου έργα σε καμβάδες και χαρτιά, αποφάσισα να αλλάξω την υπογραφή μου σε Τ.Π. που είναι τα ελληνικά αρχικά του ονοματεπωνύμου μου, και έτσι έχει παραμείνει μέχρι σήμερα.
Πηγή εικόνας: Προσωπικό αρχείο εικαστικού Τζίνας Παπαδοπούλου
-Η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας. Έχετε πειραματιστεί με ψηφιακή τέχνη; Που υπερτερεί και που μειονεκτεί σε σύγκριση με τον παραδοσιακό τρόπο δημιουργίας έργων;
Έχοντας μια αρκετά μεγάλη εμπειρία από την ψηφιακή ζωγραφική ,αφού έτσι άρχισα και συνέχισα για πέντε έξι χρόνια ,μπορώ να πω ότι η ψηφιακή ζωγραφική σου δίνει όλες τις ευκολίες και τις δυνατότητες της τεχνολογίας, όμως προσωπικά θεωρώ πως άλλο είναι το συναίσθημα που αποτυπώνεται με τον παραδοσιακό τρόπο με τα πινέλα και τις μπογιές απ’ ευθείας στον καμβά η στο χαρτί η στο ύφασμα η σε οποιοδήποτε άλλο υλικό. Έχει αμεσότητα και άλλη χάρη. Συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις. Όπως αλλιώς είναι να διαβάζεις ένα βιβλίο κρατώντας το στο χέρι, αγγίζοντας τις σελίδες του, αναπνέοντας τη μυρωδιά του χαρτιού αντί να το διαβάζεις ψηφιακά μέσα από το κομπιούτερ .
-Πως χαρακτηρίζετε τα έργα σας; Μπορούν να ενταχθούν σε κάποιο ρεύμα;
Την κατάταξη των έργων μου σε ένα ορισμένο ρεύμα την αφήνω στους κριτικούς ,τους ιστορικούς και τους ειδικούς. Εγώ αυτό που ξέρω είναι πως με διακρίνει μια κάποια παιδική θα έλεγα αμεσότητα αποτύπωσης των όσων θέλω να εκφράσω μέσω της ζωγραφικής, αυθόρμητα χωρίς να ακολουθώ κανόνες προοπτικής η οποιουσδήποτε άλλους κανόνες. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να με χαρακτηρίσει ως ναΐφ ζωγράφο, αλλά δεν με ενδιαφέρει εξάλλου να βάλω κάποια ταμπέλα. Είναι αυτό που είναι .
-Ζωγραφίζετε όταν είστε στεναχωρημένη ή χαρούμενη; Πως αποτυπώνετε τα συναισθήματα σας στον καμβά;
Ζωγραφίζω κάθε φορά που θέλω να εκφραστώ είτε είμαι λυπημένη είτε χαρούμενη. Και επειδή είμαι συνεχώς γεμάτη συναισθήματα, ζωγραφίζω συνέχεια, σχεδόν κάθε μέρα. Είναι η αναπνοή μου.
Πηγή εικόνας: Προσωπικό αρχείο εικαστικού Τζίνας Παπαδοπούλου
-Αν θα έπρεπε να χρησιμοποιήσετε μόνο 3 χρώματα για έναν χρόνο, ποια θα επιλέγατε και γιατί;
Αν έπρεπε να επιλέξω 3 χρώματα για έναν χρόνο; Όχι δεν μπορώ να απαντήσω σε τέτοια ερώτηση κι ευτυχώς που είναι υποθετική γιατί δεν θα ήθελα να αδικήσω κανένα χρώμα. Τα αγαπώ ΟΛΑ και τα θεωρώ εξίσου σημαντικά . Το ένα αναδεικνύει και συμπληρώνει το άλλο.
-Η έμπνευση έρχεται με δική της «θέληση», ή την προκαλείτε εσείς με κάποιον τρόπο;
Η έμπνευση προκαλείται από την ίδια τη ζωή . Κάθε στιγμή μπορεί να είναι πηγή έμπνευσης. Όταν πίνεις καφέ με τις φίλες σου ,όταν πηγαίνεις βόλτα τον σκύλο σου, την ώρα που βγαίνει η πανσέληνος μέσα από τη θάλασσα ,η γάτα της διπλανής μονοκατοικίας που ξεκουράζεται κάτω από την γλυσινα.
Πηγή εικόνας: Προσωπικό αρχείο εικαστικού Τζίνας Παπαδοπούλου
-Ποιο έργο σας είναι το αγαπημένο σας; Υπάρχουν έργα που βάλατε στην άκρη;
Έχω πολλά αγαπημένα έργα κι άλλα που δεν τα θέλω . Έχει να κάνει με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγιναν και με τα συναισθήματα μου όταν τα έφτιαχνα. Κάποια έργα για παράδειγμα φτιαγμένα την εποχή της καραντίνας ,παρά το ότι φαίνονται χαρούμενα και είναι πολύχρωμα και αισιόδοξα, έγιναν κάτω από συναισθηματική ένταση και δεν τα θέλω .
Το αγαπημένο μου ,που το έχω κρατήσει εδώ στο σπίτι μου, να το βλέπω είναι η καμηλοπάρδαλη, η Φρουφρου, που το έσκασε από ένα τσίρκο και αφού περιπλανήθηκε στο χωριό, μπήκε σε ένα ραφτάδικο που πολύ της άρεσε γιατί ήταν και κοκέτα και υιοθετήθηκε από την ιδιοκτήτρια του ραφτάδικου Το αγαπώ γιατί με το έργο αυτό ταξίδεψα σε μια δική μου ιστορία ξεφεύγοντας από τα δύσκολα και κάθε μέρα κάθε στιγμή τη διασκέδασα φτιάχνοντας το.
Πηγή εικόνας: Προσωπικό αρχείο εικαστικού Τζίνας Παπαδοπούλου
-Πως είναι η ζωή ενός καλλιτέχνη στην Ελλάδα; Τι δυσκολίες υπάρχουν;
Έχοντας περάσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου ως δικηγόρος , δεν μπορώ να έχω καθαρή εικόνα για τις συνθήκες και τις δυσκολίες που έχει η ζωή ενός καλλιτέχνη στην Ελλάδα. Δεν χρειάστηκε ποτέ να χρησιμοποιήσω την τέχνη βιοποριστικά οπότε δεν μπορώ να έχω σαφή άποψη.
Φαντάζομαι πως θα έχει τις ίδιες δυσκολίες που έχει και η ζωή άλλων επαγγελμάτων στην Ελλάδα.
Πηγή εικόνας: Προσωπικό αρχείο εικαστικού Τζίνας Παπαδοπούλου
-Ποιον ζωγράφο θαυμάζετε; Σας έχει επηρεάσει κάποιος με τα έργα του;
Ο αγαπημένος μου ζωγράφος που με έχει επηρεάσει πολύ με τα έργα του είναι ο Ματίς.
-Τι συμβουλή θα δίνατε στους νέους καλλιτέχνες;
Αυτό που θέλω να πω στους νέους καλλιτέχνες και στα νέα παιδιά γενικότερα είναι να ψάξουν βαθιά μέσα τους τι είναι αυτό που ικανοποιεί τους ίδιους και να το ακολουθήσουν, να μην το βάζουν κάτω, να ακολουθούν το όνειρο τους, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται . Θέλει υπομονή, επιμονή και δουλειά!
-Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και εύχομαι καλή επιτυχία στα επόμενα βήματα!
Ευχαριστώ και πάλι για τη συνέντευξη αυτή.
