
Η Αμαλία Φλέμινγκ ήταν μια από τις σπουδαιότερες Ελληνίδες γιατρούς. Επίσης, διακρίθηκε για την έντονη αντιδικτατορική της δράση και για το γεγονός ότι δεν δείλιασε μπροστά στους κινδύνους. Μια παθιασμένη ελληνίδα αγωνίστρια που πάλευε για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ιστορία της ζωής της προκαλεί δέος, σεβασμό και υπερηφάνεια.
Γέννηση- Σπουδές
Η Αμαλία Κουτσούρη- Φλέμινγκ γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου του 1912 στην Κωνσταντινούπολη. Η οικογένεια της ήταν αρκετά ευκατάστατη, μιας και ο μπαμπάς της, Χαρίλαος Κουτσούρης, ήταν δερματολόγος και ιδιοκτήτης κλινικής στην Πόλη. Με την έναρξη του Α’ Παγκόσμιου πολέμου, η οικογένεια της Αμαλίας Φλέμινγκ ήρθε να μείνει στην Ελλάδα. Η κλινική του πατέρα της λεηλατήθηκε, ενώ ο ίδιος κλήθηκε να υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό.
Επιθυμία του πατέρα της ήταν η Αμαλία Φλέμινγκ να ακολουθήσει τα χνάρια του στην Ιατρική. Για το λόγο αυτό φρόντισε να έχει πολυσχιδή μόρφωση. Η μικρή Αμαλία είχε κλίση προς την γραφή και γι’ αυτό ήθελε να σπουδάσει φιλόλογος. Ωστόσο, στην πορεία συνειδητοποίησε ότι δεν ήθελε να γίνει καθηγήτρια και αποφάσισε να σπουδάσει Ιατρική.
Η Αμαλία Φλέμινγκ φοίτησε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, όπου εργάστηκε στο νοσοκομείο Necker και στη συνέχεια κέρδισε υποτροφία στο Λονδίνο.
Ως φοιτήτρια ακόμα παντρεύτηκε τον φίλο του αδελφού της και αρχιτέκτονα, Μανώλη Βουρέκα. Ο γάμος τους τελείωσε όταν εκείνη κέρδισε την υποτροφία για να εργαστεί ως ερευνήτρια στο Ινστιτούτο «Ράϊτ Φλέμινγκ».
Η Αμαλία Φλέμινγκ γνωρίζει τον Αλεξάντερ
Στην αίτηση που κατέθεσε για την υποτροφία στο Λονδίνο, η Αμαλία Φλέμινγκ δήλωσε ότι επιθυμούσε να εργαστεί στο πλευρό του Αλεξάντερ Φλέμινγκ.
Η φήμη του Σκωτσέζου επιστήμονα ήταν ευρέως διαδεδομένη λόγω του βραβείου Νόμπελ που του είχε απονεμηθεί για την ανακάλυψη της πενικιλίνης.
Η Αμαλία θαύμαζε το όραμα, τις γνώσεις και το πάθος του μέντορα της. Ούτε ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ, όμως, έμεινε ασυγκίνητος από το ταμπεραμέντο και τον δυναμισμό της, ωστόσο ήταν ήδη παντρεμένος και είχε έναν γιο. Οι δυο τους συνεργαστήκαν για 8 χρόνια και ανέπτυξαν μια ιδιαίτερη σχέση, καθώς μοιράζονταν τα ίδια όνειρα για την εξέλιξη της ιατρικής. Ο νομπελίστας καθηγητής, αν και γοητευμένος από την Αμαλία Φλέμινγκ, κατόρθωσε να μην φανερώσει ποτέ τα συναισθήματα του στην κατά 30 χρόνια νεότερη του Αμαλία. Ακόμα κι όταν η σύζυγος του Αλεξάντερ απεβίωσε, εκείνος θεωρούσε ότι έπρεπε να μείνει πιστός στην μνήμη της.
Το 1949 η Αμαλία Φλέμινγκ αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα και να αναλάβει τη διεύθυνση του Ευαγγελισμού. Μερικά χρόνια μετά προσκαλεί τον Αλεξάντερ Φλέμινγκ, ώστε να δώσει μια σειρά διαλέξεων στην Αθήνα. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα, ο Αλεξάντερ κατάλαβε ότι έτρεφε ακόμα συναισθήματα για την Αμαλία.
Το βράδυ πριν αναχωρήσει από την Αθήνα αποφασίζει να κάνει πρόταση γάμου στην Αμαλία Φλέμινγκ, η οποία αποδέχτηκε την πρόταση του χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ίδια θα δηλώσει αργότερα:
Βιάστηκα τόσο πολύ να πω το «ναι» που αισθάνθηκα αμήχανη.

Το 1954 παντρεύονται και η Αμαλία Φλέμινγκ δήλωνε ότι ζούσε την απόλυτη ευτυχία. Η ευτυχία τους όμως διήρκησε μόλις 2 χρόνια καθώς το 1955 ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ απεβίωσε. Μετά τον θάνατο του η Αμαλία αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην συνέχιση του οράματος του συζύγου της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αμαλία Φλέμινγκ έφερε τον τίτλο Λαίδη, μιας και ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ είχε χριστεί ως Ιππότης (Σερ). Έναν τίτλο που η ίδια δεν χρησιμοποίησε ποτέ.
Η αντιστασιακή και πολιτική δράση της
Η Αμαλία Φλέμινγκ είχε δείξει τον αντισυμβατικό χαρακτήρα της, όταν φοιτήτρια ακόμα συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση κατά τη διάρκεια της κατοχής. Η γερμανική κατοχή στην Ελλάδα είχε πυροδοτήσει το αγωνιστικό πάθος της για την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Με τα χρήματα που έπαιρνε από το νοσοκομείο της Νέας Ιωνίας όπου εργαζόταν, αγόραζε μαλλί και το πήγαινε σε γυναίκες για να φτιάξουν κάλτσες για τους στρατιώτες. Ακόμη είχε αναλάβει τον χειρισμό των ασυρμάτων για την απόσπαση μυστικών των Ναζί.
Με την επίσημη βοήθεια της αστυνομίας, έβγαζε πλαστές ταυτότητες για τους Εβραίους και όσους είχαν στοχοποιηθεί από το καθεστώς. Η Αμαλία Φλέμινγκ δεν δίστασε, μάλιστα, να χρησιμοποιήσει ως κρησφύγετο ένα σπίτι που είχε κληρονομήσει από την θεία της. Εκεί κατάφερε να κρύψει όλους τους κυνηγημένους, σώζοντας τους έτσι την ζωή. Η Αμαλία εργαζόταν σκληρά στον χώρο της υγείας και για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο βιβλίο της, «Προσωπική Κατάθεση» , αναφέρει χαρακτηριστικά:
Ό,τι για μένα ήταν ιερό, καταπατήθηκε τότε από τους ξένους κατακτητές. Δεν υπήρξε η παραμικρή αμφιβολία στο μυαλό μου ότι ήταν καθήκον μου να βοηθήσω όλους όσους βρίσκονταν σε κίνδυνο, επειδή αντιτάσσονταν στον φασιστικό εχθρό».
Κατά την διάρκεια της δικτατορίας στην Αθήνα, αντί να διαφύγει στην Αγγλία και να συνεχίσει την επιτυχημένη πορεία της στην ιατρική, η Αμαλία Φλέμινγκ επέλεξε να παραμείνει στην Αθήνα. Το πάθος της για την ελευθερία την έκανε να αψηφήσει τους κινδύνους και να αναλάβει πρωταγωνιστικούς ρόλους στην αντίσταση κατά της χούντας.
Τον Αύγουστο του 1971 η Αμαλία Φλέμινγκ συλλαμβάνεται με την κατηγορία ότι σχεδίαζε την απόδραση του Αλέξανδρου Παναγούλη.

Κατά την απολογία της η ίδια παραδέχτηκε ότι θα συμμετείχε στην απόδραση του Παναγούλη για λόγους ανθρωπιστικούς. Η ανάκριση κράτησε 25 ημέρες, στην διάρκεια των οποίων βασανίστηκε, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση δεκαέξι μηνών από το στρατοδικείο Αθηνών. Κατόπιν μεταφέρθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού.
Η δικτατορία, φοβούμενη τον αντίκτυπο της φυλάκισης της Φλέμινγκ, αποφασίζει την αποφυλάκιση της και της αφαιρεί την ελληνική ιθαγένεια. Η Αμαλία Φλέμινγκ εξορίζεται στην Αγγλία και επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την πτώση της χούντας ως βασικής μάρτυρας κατηγορίας για τα βασανιστήρια που υπέστη.
Το 1977, στην μεταπολίτευση, εξελέγη βουλευτής επικρατείας με το Πασόκ και βουλευτής Α΄.
Η δράση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το όραμα της
Η Αμαλία Φλέμινγκ υπήρξε πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων και το 1965 τιμήθηκε με το παράσημο της Ευποιΐας.
Ανέπτυξε δραστηριότητα για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα δικαιώματα των γυναικών και την ειρήνη. Ήταν, επίσης, η πρώτη πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, καθώς και μέλος της επιτροπής για τον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων και της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Στις 26 Φεβρουαρίου του 1986 η Αμαλία Φλέμινγκ απεβίωσε, πριν προλάβει να υλοποιήσει το όραμα που είχαν με τον σύζυγο της. Το 1988 πραγματοποιήθηκε το όνειρο της με την δημιουργία του Ιδρύματος Βασικής Βιοϊατρικής Έρευνας «Αλέξανδρος Φλέμινγκ».
Το ερευνητικό κέντρο «Αλεξάντερ Φλέμινγκ» θεωρείται σήμερα ένα από τα καλύτερα του κόσμου.
Η Αμαλία Φλέμινγκ μέχρι και σήμερα αποτελεί πηγή έμπνευσης και θαυμασμού. Ο δυναμισμός της, ο αντισυμβατικός χαρακτήρας και το θάρρος της είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της τα οποία θαύμασε και αγάπησε και ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ.
Μια περήφανη Ελληνίδα που δεν δίστασε να τα βάλει και με τον ίδιο τον θάνατο προκειμένου να υπερασπιστεί τα ιδανικά και τις αξίες της.
Ακολουθεί βίντεο-αφιέρωμα στην Αμαλία Φλέμινγκ.
Πηγές:
Αμαλία Φλέμινγκ, η Κωνσταντινουπολίτισσα που σπούδασε γιατρός μετά τη λεηλασία της κλινικής του πατέρα της από τους Τούρκους. Στην κατοχή έκρυβε πατριώτες και όταν πήρε υποτροφία στο εξωτερικό γνώρισε τον νομπελίστα άντρα της. Ανακτήθηκε από https://www.mixanitouxronou.gr/amalia-flemingk-i-konstantinoupolitissa-pou-spoudase-giatros-meta-tin-leilasia-tis-klinikis-tou-patera-tis-apo-tous-tourkous-stin-katochi-ekrive-patriotes-ke-otan-pire-ipotrofia-sto-exoteriko-gnori/ (τελευταία πρόσβαση 3.6.2019)
Αμαλία Φλέμινγκ: Η παθιασμένη ελληνίδα αγωνίστρια (2017). Ανακτήθηκε από http://www.enallaktikos.gr/ar31796el-amalia-flemingk-i-pathiasmeni-ellinida-agwnistria-.html (τελευταία πρόσβαση 3.6.2019)
Ρωμαίος, Γ. Αμαλία Φλέμινγκ: Από την επιστήμη στην αντίσταση. Ανακτήθηκε από https://giorgos-romaios.gr/index.php/omilies-giorgos-romaios/594-amalia-flemignk-apo-tin-epistimi-stin-antistasi (τελευταία πρόσβαση 3.6.2019)
Αμαλία Φλέμινγκ. Ανακτήθηκε από wikipedia.org (τελευταία πρόσβαση 3.6.2019)