«Το όνειρο να συναντηθούμε ματαιώνεται αμετάκλητα. Δεν έχω καμιά ελπίδα να ταξιδέψω…»
Ένα βιβλίο που μέσα του η συγγραφέας, όπως η ίδια υπογραμμίζει, δεν αναλώνεται σε μυθιστορίες, απεναντίας καταθέτει γεγονότα ζωής. Η γραφή της αβίαστη, σχεδόν μοιραία, και η κάθε ιστορία ένα μικρό διαμάντι. Ο ρεαλισμός, η γλαφυρότητα και η ζωντάνια στις περιγραφές κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ενώ στις σελίδες ξεχωρίζει ο ιδιαίτερος και πνευματώδης σαρκασμός της συγγραφέως. Η κάθε μια ιστορία έχει κάτι το μοναδικό και ιδιαίτερο να προσφέρει, ενώ όλες μαζί χαρακτηρίζονται από μια συνισταμένη, η οποία είναι το αίσθημα ελευθερίας, το οποίο προκύπτει με έναν μοναδικό τρόπο από τα όσα λαμβάνουν χώρα σε κάθε γεγονός. Είναι σχεδόν συγκλονιστικό αυτό που πετυχαίνει η Λιλή Ζωγράφου (1922-1998) μέσα σε ένα βιβλίο κάτω των 200 σελίδων, πως δηλαδή χωράει τόσα συναισθήματα, τόσες αναπάντεχες σκέψεις και την πληρότητα από όλες αυτές τις διαφορετικές ιστορίες. Σίγουρα, το παρόν βιβλίο δεν περνά απαρατήρητο, μολονότι συνιστά ένα ανάγνωσμα όχι τόσο συνηθισμένο για την εποχή μας.
Η λευτεριά άργησε να έρθει. Έμεινε άγραφτη αυτή. Αυτή την παίρνεις, δε τη διατάζεις.
Advertising
Από το οπισθόφυλλο:
Προειδοποίηση: Δεν πουλώ ύφος, στυλ, λογοτεχνία. Δεν γράφω διηγήματα. Καταθέτω γεγονότα και συμπτώματα της εποχής που ζω. Όλα όσα γράφω συνέβησαν. Σε μένα ή σε άλλους. Η ζωή περνά από μέσα μου, με διαποτίζει με την ασκήμια της, με γεμίζει λύσσα με την αδικία της την οργανωμένη, με ταπεινώνει με την ανημποριά μου ν’ αντιδράσω, να επαναστατήσω αποτελεσματικά, να υπερασπιστώ τον μαζικό μας εξευτελισμό. Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρονών θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Όχι, η επανάσταση μου, δε θα στρεφόταν κατά του κατεστημένου και του συστήματός μου, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη. Η γη έτσι κι αλλιώς δε χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Όπως δε χωρά άλλα φερέφωνα…
