Δονούσα: Το ανατολικότερο νησί των Κυκλάδων

Λίγο μετά την όμορφη Νάξο των Κυκλάδων, υπάρχει ένα μικρό και γραφικό νησί, που ζει στη σκιά της. Όποιος επιχειρήσει να ταξιδέψει στο ανατολικότερο σημείο του νησιωτικού συμπλέγματος, ανταμείβεται στη θέα της Δονούσας. Η Δονούσα, λοιπόν, είναι ο κρυφός πλούτος των Κυκλάδων. Μέσα στην ιστορία, ποικίλλουν τα ονόματα που της έχουν αποδοθεί, μαρτυρώντας έτσι τη σημαντικότητά της. Οι αρχαίοι Έλληνες την αποκαλούσαν Δενούσα ή Δόνουσα. Από την άλλη, οι ξένοι ναυτικοί του 19^ου αιώνα την ονόμαζαν Stenosa ή Spinosa. Στη σύγχρονη εποχή είναι γνωστή απλώς ως Δονούσα.

Πληροφορίες για το νησί

Είναι το νησί στο οποίο, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο θεός Διόνυσος έκρυψε την Αριάδνη για να μην τη βρει ο Θησέας. Το νησί της Δονούσας περικλείει πολλούς πρωτοκυκλαδικούς οικισμούς. Είναι ένα νησί έκτασης 13.652 τ.χλμ. και με πληθυσμό 183 κατοίκων, εκ των οποίων οι 167 είναι μόνιμοι. Είναι ιδιαίτερα λοφώδης και πετρώδης περιοχή, με απομονωμένες παραλίες, που η πρόσβαση γίνεται μέσα από χωματόδρομους και γραφικά μονοπάτια. Αυτοκίνητα σπάνια θα δεις, καθώς το οδικό δίκτυο δεν τα επιτρέπει. Η κυκλοφορία γίνεται ως επί το πλείστον με πεζοπορία ή με μηχανάκια.

Η Δονούσα στεγάζει ένα δημοτικό σχολείο κι ένα γυμνάσιο με λυκειακές τάξεις. Έχει ακόμη μια εκκλησία, μια πλατεία κι ένα λιμάνι, που αποτελεί σημαντικό σημείο του νησιού, μιας και είναι το μοναδικό σημείο πρόσβασης και προσέγγισης σκαφών.

Το νησί μέσα στην ιστορία

Λόγο της προνομιακής της θέσης, υπήρξε μέσα στους αιώνες σταθμός σε ποικίλα θαλάσσια περάσματα. Ο Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος αναφέρει τη Δονούσα στην πορεία του βασιλιά Αινεία από την Τροία στην Ιταλία. Επιπλέον, ταξιδιώτες του 18^ου και 19^ου αιώνα, περνούσαν από το μικρό αυτό νησί, πλέοντας από τη Νάξο στην Πάτμο και αντίστροφα.

Διαβάστε επίσης Λοκρίδα: Η Ιστορία πίσω από τα επιτεύγματα και την ονομασία της

Advertising

Advertisements

Η Δονούσα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο λόγος ήταν η ανθράκευση που γινόταν εκεί, δηλαδή ο εφοδιασμού του γερμανικού καταδρομικού Goeben, με κάρβουνο, το οποίο διέφευγε της προσοχής των Αγγλικών και Γαλλικών πολεμικών πλοίων, λόγο της θέσης του πίσω από το ακρωτήριο Άσπρο του νησιού.