Λένε ότι η ζωή..
Η ζωή λένε, είναι σοφή και ξέρει τι κάνει. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, ίσως τον μάθουμε κάποτε, ίσως και όχι. Η ζωή κάνει όμορφους κύκλους. Άλλοτε μας παρασέρνει σε μαγευτικούς προορισμούς και άλλοτε μας βουτάει σε βάλτους και λασπόνερα. Κάθε τέλος μια αρχή και κάθε αρχή ένα τέλος. Ενστερνίζεσαι αυτή την άποψη; Θεωρείς πως για κάθε γεγονός που τελειώνει, ολοκληρώνεται στη ζωή μας, κλείνει αυτός ο κύκλος και αρχίζει ένας νέος καλύτερος από τον προηγούμενο; ή μήπως ανήκεις σε εκείνους που οτιδήποτε πάει “λάθος” στη ζωή τους εμμένουν στο βόλεμα της μοιρολατρίας για χρόνια;
Οι προσδοκίες σου
Πίστευες πως ήσουν δυνατός, πως δε θα λυγίσεις ποτέ. Πίστευες πως πήρες τη σωστή απόφαση για μια φορά στη ζωή σου. Πίστευες πως θα καταφέρεις να αλλάξεις εργασία και να διεκδικήσεις μια πολύ καλύτερη με μεγαλύτερες απολαβές. Προσδοκούσες πως η κοπέλα/αγόρι που ήσουν ερωτευμένος/η θα τρέφει τα ίδια αισθήματα με εσένα, θα ζούσατε τώρα μαζί και ευτυχισμένοι. Μα η ζωή βλέπεις τα έφερε αλλιώς. Δε σε ρώτησε, απλώς συνέβη! Ήρθαν τα πάνω κάτω στην πορεία σου και άρχισες να αμφισβητείς τον ίδιο σου τον εαυτό. Πως είπαμε νωρίτερα; Κάθε αρχή κι ένα τέλος ή μήπως κάθε τέλος μια αρχή; Δε νιώθεις ατρόμητος και θαρραλέος σαν πρώτα, ενδύθηκες την αποτυχία και την αδικία ως δεύτερο σου όνομα. Αυτά τα οποία κατέκρινες στους άλλους τώρα τα λούζεσαι εσύ. Και φτάνει η στιγμή που δε σε αναγνωρίζεις. Κοιτάς τον καθρέπτη και το είδωλο που απεικονίζεται δεν είσαι εσύ, μα κάποιος άλλος. Ένας ξένος, αξιολύπητος και πικραμένος. Από τι; Μα από τις ίδιες του τις προσδοκίες. Οι προσδοκίες δεν είναι πάντοτε ο σωστότερος σύμβουλος. Είναι ύπουλες και πονούν όταν διαψεύδονται. Τρέφονται και μεγαλώνουν μέσα από τη δική σου οπτική, αφού εσύ ο ίδιος είσαι ο δημιουργός τους.
H αρχή του τέλους
Κάθε τέλος μια αρχή και κάθε αρχή ένα τέλος είπαμε παραπάνω. Η ζωή είναι απρόβλεπτη, τρελή και παλαβή. Έχει τις δυσκολίες της, τα σκαμπανεβάσματα, τα βάσανα, τους πόνους, τις πίκρες, τις αποτυχίες και όσα ακόμα δυσάρεστα μπορείς να φανταστείς. Μα.. εκτός απ’ όλα αυτά, η ζωή έχει κι όλα εκείνα που μπορείς να θαυμάσεις, να ονειρευτείς και να γευτείς. Οι κύκλοι είναι για να κλείνουν όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο, για να σπάνε για λίγο και να ξανά κολλούν δίνοντας μια δεύτερη ευκαιρία. Κάποιες φορές μέσα σε παλιούς κύκλους γεννιούνται καινούργιοι που σε παρασέρνουν σε νέες διαδρομές και ταξίδια. Και αν μη τι άλλο αν ένας κύκλος δε σου κάνει πια, ε τότε σβήστον βρε αδερφέ. Γιατί αναλώνεσαι τόσο στο τι πήγε λάθος; Πάρε καινούργια χρώματα και ξεκίνα να σχεδιάζεις νέους κύκλους. Ξέρω, ίσως στην αρχή να είναι δύσκολο, μα γραμμούλα-γραμμούλα, ζωγραφίζοντας-σβήνοντας λίγο λίγο κάθε φορά, θα τα καταφέρεις. Και μη γκρινιάζεις αν μουτζουρωθείς.. κι αυτό στο χορό της ζωής είναι.
Και να θυμάσαι, η ζωή είναι στα χέρια σου..όπως λέει και ένα αγαπημένο ρητό:
“Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.”
– Νίκος Καζαντζάκης
