Σε όλα τα αγέννητα παιδιά, τις μάνες που δεν γίναν…

Σε όλα τα αγέννητα παιδιά, τις μάνες που δεν γίναν…
Πηγή:maxmag

Αναρωτιέμαι, πού πάνε τα παιδιά όταν χάνονται; Υπάρχει κάποιο μέρος στην γη ή στα σύννεφα, γι’ αυτά; Είναι άραγε όλα μαζί ή πάνε σε άλλα μέρη- σύννεφα ανάλογα την ηλικία και την αγνή καρδιά τους; Και τι γίνεται και με αυτές τις μάνες που απομένουν με μια άδεια αγκαλιά; Και εκείνους του πατεράδες που κλαίνε βουβά;

Χαρήκαμε πολύ όταν επιβεβαιώσαμε πως θα γινόμασταν γονείς δεύτερη φορά. Και ο μικρός τότε γιός μας, ενθουσιάστηκε που θα αποχτούσε αδελφάκι, παρόλα αυτά συγκρατήσαμε την χαρά μας μέχρι να «μπω» στον πέμπτο μήνα.

Εκείνο τον μήνα είχαμε πει θα φτιάχναμε το δωμάτιο μας, να χωρέσει η κούνια του μωρού, γιατί δεν θέλαμε και δεν μας άρεσε να ξεβολέψουμε το μεγαλύτερο παιδί από το δωμάτιο του. Είχα ήδη ξεκινήσει να διαλέγω μωρουδιακά, ουδέτερα για παν ενδεχόμενο.

Τότε πίστεψα πως παρόλες τις δυσκολίες και την αδυναμία του οργανισμού μου, θα γινόμουν ξανά μητέρα! Ένα μωρό θα γέμιζε πάλι την αγκαλιά μου, θα είχα την μυρωδιά του στο σώμα μου. Θα παρατηρούσα τα μάτια του κλειστά, σε αυτόν τον δίχως έννοιες απαλό ύπνο που κάνουν τα μωρά και μαζί σαν οικογένεια θα του μαθαίναμε τον κόσμο. Έλπιζα να πάρει τα χείλια και το σχήμα των ματιών του πατέρα του, και τα δικά μου χρώματα. Είχα ονειρευτεί αυτό το μωρό πριν ακόμα έρθει στον κόσμο.

Advertising

Advertisements
Διαβάστε επίσης  Ο γεράκος της Κηφισίας
Ad 14

Αυτή την φορά το είχα πιστέψει, θα γινόταν, θα συνέβαινε…θα έφτανα μέχρι το τέλος.

Σε όλα τα αγέννητα παιδιά, τις μάνες που δεν γίναν…
Πηγή :maxmag

Δεν ξέρω τι λάθος έκανα, ή αν έκανα, αλλά τελικά δεν συνέβη. Ο γιατρός μου μίλαγε, χωρίς να καταλαβαίνω, ήταν όλα θολά  και πόναγα. Πόσος πόνος Θεέ μου!

Θυμάμαι ένα χειρουργείο, μια νοσοκόμα να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και μια μικρή κρίση πανικού λίγο πριν με πιάσει το αναισθητικό. Μετά κενό. Όχι στην μνήμη, κενό στο σώμα, στην καρδιά και ένα  αίσθημα αδειάσματος, σιωπή βουβή. Μάτια άδεια, στόματα κλειστά και αγκαλιές που μίλησαν με συμπαράσταση.

Δεν θέλησα να μάθω, δεν έψαξα τις αιτίες. Έκλεισα στο ότι η φύση μου ήταν πολύ μικρή να αντέξει ακόμα μια εγκυμοσύνη. Έκλεισα εντελώς αυτό το κεφάλαιο, γύρισα σελίδα.

Advertising

Στις 8 Μαΐου γιορτάζουμε την γιορτή της μητέρας.  Θα την αφιερώσω σε όσες κατάφεραν να γίνουν και σε όσες όχι. Κάποιες φορές δεν χρειάζεται να δεις για να πιστέψεις, κάποιες φορές νιώθεις χωρίς να είσαι, άλλες πάλι σκέφτεσαι πώς θα ήταν η ζωή σου αν δεν είχες χάσει ένα μωρό, δεν είχες χάσει ένα παιδί. Στις μάνες όλου του κόσμου της αγκαλιάς και της κοιλιάς, του φαίνεσαι και του είναι.

Χρόνια πολλά, χρόνια καλά.

 

Μου αρέσει να πιστεύω στη δύναμη που κρύβουν οι άνθρωποι μέσα τους. Βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και πιστεύω στην αξία των όλων. Υπερβολικά χαμογελαστή και απαισιόδοξα ρομαντική.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Σημασιολογική ευχέρεια στη διάγνωση ψυχιατρικών διαταραχών

Ήξερες ότι η σημασιολογική ευχέρεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διάγνωση
“Oh, Canada” , Rusell Banks

“Oh, Canada” του Rusell Banks: Ζωή και θάνατος σε ζωντανή μετάδοση

Λίγο πριν την έλευση του 2025, κυκλοφόρησε στα ελληνικά από