Στο The Devil All The Time, γινόμαστε θεατές μιας σκληρής και βραδυφλεγούς ιστορίας βίας, αμαρτίας, εκδίκησης και εξιλέωσης. Επικίνδυνοι άνθρωποι σε τραγικές καταστάσεις συναποτελούν αυτή την σκοτεινή παραβολή.
Η πλοκή
Η πλοκή του The Devil All The Time είναι ταυτόχρονα απλή, αλλά και περίπλοκη. Περίπλοκη όχι στη σύλληψη της, αλλά στον τρόπο με τον οποίο αποφασίζει να την διηγηθεί ο Antonio Campos.
Ο σκηνοθέτης μας παρουσιάζει μια ιστορία μέσω αρκετών προσώπων και διαφορετικών καταστάσεων. Αρχικά, οι καταστάσεις αυτές δεν φαίνεται να συνδέονται με κάποιον τρόπο και ο θεατής αναρωτιέται πως θα “δέσουν” όλοι αυτοί οι χαρακτήρες μεταξύ τους. Στην περίληψη του The Devil All The Time διαβάζουμε για έναν νεαρό άντρα που προσπαθεί να προστατέψει την οικογένεια του, ενώ τον πλησιάζουν διαβολικά και πονηρά άτομα. Ωστόσο, η μικρή αυτή περιγραφή αποτελεί μόνο τη κορυφή του παγόβουνου.
Ας περάσουμε όμως στους πολυάριθμους χαρακτήρες αυτού του φιλμ και της ιστορίας τους.
Κατά τη διάρκεια μια απόβασης στα Νησιά του Σολομώντα, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο στρατιώτης Willard Russell (Skarsgård), ανακαλύπτει μαζί με την ομάδα του, έναν άλλο στρατιώτη εντελώς γδαρμένο και καρφωμένο σε έναν σταυρό. Το συμβάν αυτό τραυματίζει τον Willard, ο οποίος επιστρέφει στις Ηνωμένες Πολιτείες, εντελώς διαφορετικός. Μεγαλώνει τον μικρό του γιο Arvin (Holland), με σκληρότητα και θρησκευτική ευλάβεια, αλλά και δογματισμό.
Μετά από αρκετά χρόνια, βλέπουμε έναν ενήλικα Arvin και όλα τα πρόσωπα που στάλθηκαν από την μοίρα κοντά του… και όχι με την καλή έννοια.
Ο Carl (Jason Clarke) και η Sandy (Riley Keough) είναι ένα ζευγάρι κατά συρροή δολοφόνων. Το μοτίβο τους είναι το εξής: η Sandy κάνει έρωτα με τα ανυποψίαστα θύματα και ο Carl τραβάει φωτογραφίες. Έπειτα, σκοτώνουν τα θύματα τους.
Ο Lee Bodecker (Sebastian Stan) είναι αστυνομικός και αδερφός της Sandy. Ο Lee είναι διεφθαρμένος όσο δεν πάει.
Ο Preaston (Pattinson) είναι ο νέος ιεροκήρυκας στη μικρή πόλη που διαδραματίζεται η ταινία. Αρχικά, φαίνεται απλώς ως ένας θρασύς και αρκετά ριζοσπαστικός νεαρός ιεροκήρυκας. Ωστόσο, η αλήθεια που θα ανακαλύψει ο Arvin δεν είναι τόσο απλή.
Αυτοί λοιπόν είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτήρες της ταινίας. Δεν είναι οι μοναδικοί και σίγουρα δεν καθορίζουν μόνο αυτοί την πλοκή της ταινίας. Για να τους αναφέρω όλους ,τον ρόλο τους μέσα στο The Devil All The Time, αλλά και τις μεταξύ τους σχέσεις θα χρειαστώ ένα ολόκληρο άρθρο.
Κριτική επί το έργον
Το The Devil All The Time είναι μια πολύ βραδυφλεγής ταινία και σίγουρα δεν βιάζεται να ξεδιπλώσει το σενάριο της. Χαρακτήρες, κίνητρα, προσωπικές ιστορίες και sub-stories αποκαλύπτονται σε εμάς με πολύ βραδυκίνητο και γλαφυρό, πολλές φορές, τρόπο. Επιπλέον, το σενάριο δεν κινείται μόνο μέσα σε γραμμική δομή, αλλά και μέσω αρκετών flashbacks.
Τα flashbacks χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον για να καταλάβουμε εμείς ως θεατές, τον τρόπο με τον οποίο ορισμένες καταστάσεις έφτασαν να είναι αυτές που αντικρύζουμε και πως ορισμένοι χαρακτήρες συνδέονται μεταξύ τους. Θεωρώ πως η προαναφερθείσα αφήγηση της ταινίας, όχι μόνο είναι αριστοτεχνική, αλλά και απαραίτητη. Για μια ταινία σαν το The Devil All The Time δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να υπάρξει άλλος τρόπος αφήγησης από αυτόν, που αποτελεί ένα πολύ οργανικό κομμάτι του φιλμ.
Σίγουρα ο τρόπος αυτός με τον οποίο επιλέγει να πει την ιστορία ο Antonio Campos δεν θα αρέσει σε όλους. Δεν πρόκειται για μια ξεκούραστη ή ανάλαφρη ταινία. Δεν πρόκειται για έναν block-buster με εκρήξεις, ειδικά εφέ και μπόλικη δράση. Είναι ένα φιλμ 2 ωρών και 20 λεπτών διαρκούς “χτισίματος” χαρακτήρων και κινήτρων. ‘Ενα “χτίσιμο” το οποίο στο τέλος αποδίδει, αλλά απαιτεί αρκετή υπομονή από τους θεατές.
Όσον αφορά τις ερμηνείες, δεν υπάρχουν και πολλά για να ειπωθούν. Χωρίς καμία υπερβολή, το σύνολο του κάστ κάνει όχι μόνο καλή δουλειά, αλλά πρόκειται για μια μαζική φιλο-Οσκαρική παράσταση. Από τον πρώτο ρόλο μέχρι και τον τελευταίο οι ηθοποιοί δίνουν ερμηνείες ζωής, από τον Tom Holland και τον Robert Pattinson (που αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι δεν πρέπει να αμφισβητείται σαν ηθοποιός), μέχρι τον Jason Clarle και τον Bill Skarsgård (που παραδίδει ίσως τη καλύτερη ερμηνεία ολόκληρης της ταινίας).
Δράμα, πόνος, ενοχές και παράνοια αποτυπώνονται μαεστρικά από όλους τους ηθοποιούς.
Στον οπτικό τομέα το The Devil All The Time δεν θα περιμέναμε να είναι κάτι λιγότερο από όμορφη ταινία. Χρώματα και φωτισμοί σε συνδυασμό με την ακριβή απεικόνιση του μεταπολεμικού Αμερικάνικου Νότου, δημιουργούν μια πανέμορφη οπτική παλέτα.
Όπως, αναφέρθηκε και στην αρχή το The Devil All The Time θα μπορούσε να αποτελεί ένα είδος παραβολής. Όχι απαραίτητα θρησκευτική παραβολή (και μην σαν ξεγελάει ο τίτλος), αλλά μια παραβολή για το ανθρώπινο πνεύμα, το κακό και το καλό, αλλά και τις επιλογές που κάνουμε στη ζωή για τον ποιόν δρόμο θα ακολουθήσουμε. Στο φιλμ αυτό το ανθρώπινο τραύμα είναι ο βασικός πρωταγωνιστής.
Όλες μας οι επιλογές έχουν συνέπειες και οι συνέπειες αυτές επηρεάζουν εμάς τους ίδιους, αλλά και τους υπόλοιπους ανθρώπους με τρόπους, που πολλές φορές δεν φανταζόμαστε καν.
Το The Devil All The Time μεταφράζεται “Πάντα ο Διάβολος” και αναφέρεται στο βαθιά ριζωμένο κακό που υπάρχει γύρω μας. Με τις επιλογές μας αποφασίζουμε αν θα το ακολουθήσουμε ή όχι.
